Bieganie - Gdańsk. Maraton w mieście Neptuna

Czasopismo ANTROPOMOTORYKA jest współfinansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu wspierania działań upowszechniających naukę. Periodyk znajduje się w bazach danych: INDEX COPERNICUS. Czasopismo zamieszczone jest na liście B czasopism naukowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (posiada 4 punkty).

W XX edycji Półmaratonu w Hajnówce wzięło udział prawie trzy setki zawodników.

Byłem jednym z nich i przyjeżdżając tutaj ponownie, tym razem postanowiłem pobiec w tym pięknym i unikalnym zarazem zakątku Polski. Przekonuję, że warto i tak jak kiedyś poświęciłem Puszczy Białowieskiej swój czas wędrując po szlakach jako turysta z plecakiem na ramionach, tak teraz zachęcam tych, którzy biegają, aby zmierzyli się na trasie półmaratonu, wiodącego wśród lasu i kilkusetletnich drzew ostatniego lasu pierwotnego Europy.

Niech tych, którzy się jeszcze wahają skusi nie tylko krystalicznie czyste powietrze, świetna atmosfera, ale również bogaty pakiet startowy, w którego składzie znalazły się m.in. bileciki na Wodny Park w Hajnówce, pyszny dwudaniowy obiad po biegu oraz poczęstunek w postaci babki ziemniaczanej i bigosu.

W wychowaniu fizycznym idea edukacji permanentnej obrazuje proces, który nie ustaje wraz z chwilą ukończenia szkoły, lecz trwa nieustannie i przejawia się w całożyciowej trosce o różne wartości kultury fizycznej. Takie spojrzenie na edukację fizyczną stało się możliwe dzięki m.in. teoretycznemu manewrowi zwanemu repedagogizacją.
Przeprowadził ją w drugiej połowie ubiegłego stulecia M. Demel, a polegała ona na przekształceniu znanej tezy pedagogiki tradycyjnej, że zdrowe i sprawne ciało jest
warunkiem wychowania, w jej odwrotność.
Powstała nowatorska doktryna, według której wychowanie jest warunkiem zdrowia i tężyzny fizycznej (Demel, 1989). Inaczej mówiąc, kierunek oddziaływań na wychowanka, który w funkcjonującej od ponad dwóch wieków (za początek można przyjąć dzieło Śniadeckiego O fizycznym wychowaniu
dzieci, z 1805 roku) biotechnicznej wersji wychowania fizycznego przebiegał „przez ciało do osobowości”, w obecnie postulowanej w teorii i wdrażanej do praktyki koncepcji humanistycznej przebiega „od osobowości do ciała”. Celem tak rozumianego wychowania fizycznego jest przygotowanie wychowanka do całożyciowej troski o ciało, poprzez doraźne wspomaganie rozwoju fizycznego, motorycznego i zdrowia (aktualizacja) oraz kształtowanie osobowości zdolnej do podtrzymywania i pomnażania tych wartości w życiu późniejszym (prospekcja) (Grabowski, 1997).

Próby stworzenia teorii zespołowych gier sportowych obserwuje się w Polsce od wielu lat. Gry sportowe stanowią przedmiot badań teorii sportu, która zajmuje się „uogólnianiem doświadczeń praktycznych, formułowaniem praw rządzących tymi zjawiskami, kierowaniem praktyką sportową oraz wyznaczaniem kierunków rozwoju sportu”2. Do sfery tej zalicza się więc teorię treningu, selekcji, odnowy biologicznej i psychologicznej, psychicznego przygotowania zawodników, szkolenie sportowe dzieci i młodzieży.
Teoria sportu utożsamiana jest też z teorią szkolenia sportowego. Konstruuje modele szkolenia sportowego, pozwalające na prognozowanie wyników w poszczególnych dyscyplinach sportu, przebieg indywidualnych karier oraz określenie możliwie najlepszych warunków do osiągnięcia mistrzostwa sportowego

W podręczniku zwrócono uwagę na trzy aspekty lekkoatletyki, jako przedmiotu nauczania akademickiego: dzieje, technikę i metodykę konkurencji lekkoatletycznych.
W większości przypadków jest to już wiedza normatywna. Można ją podać czytelnikowi tylko dobrze lub źle. Bardziej dyskusyjny jest problem rozwiązań metodycznych nauczania ruchu. W tym przypadku mówi się o propozycjach bardziej lub mniej racjonalnego i skutecznego postępowania.
W podręczniku podano najczęściej własne autorskie rozwiązania zasygnalizowanego zagadnienia. Jeżeli zdarzyło się autorom wykorzystywać doświadczenia innych, to mieli obowiązek udokumentować to we właściwych odnośnikach bibliograficznych, zamieszczonych, po każdym rozdziale.
Podręcznik nie zawiera wiedzy na temat treningu sportowego. Jest ona zbyt specjalistyczna i zmienna w czasie. Powinna być (i tak jest w rzeczywistości) własnością tylko jej twórcy. Do tego nadaje się opracowania monograficzne. Czy zaproponowany sposób prezentowania zagadnień w „Lekkoatletyce” jest słuszny – ocenić mogą tylko osoby, które zadadzą sobie trud przestudiowania jej treści i wykorzystania w praktyce zawartych w niej wskazówek metodycznych.

Reprezentacja Polski, Borussia Dortmund i wielcy trenerzy. Mentalność sportowca według Łukasza Piszczka.

Mentalność sportowca to inspirująca opowieść o sukcesie, determinacji i kulisach futbolu na najwyższym poziomie. Łukasz Piszczek, legenda Borussii Dortmund i przez wiele lat podpora reprezentacji Polski, odkrywa sekrety mentalnego przygotowania i radzenia sobie z presją. Opowiada też o tym, czego nauczył się dzięki współpracy z takimi trenerami jak Jürgen Klopp, Thomas Tuchel czy Adam Nawałka.

Co musiał poświęcić, by zagrać w finale Ligi Mistrzów? Ile dla młodego zawodnika znaczy odpowiednie środowisko, wsparcie bliskich i opiekunów? Czy Jude Bellingham i Erling Haaland od początku przejawiali wielki talent? Jaką rolę w sukcesach piłkarza odgrywa „oprogramowanie”, które wgrywają mu pierwsi trenerzy? Dlaczego na mundialu w 2018 roku reprezentacji nie udało się powtórzyć sukcesu z Euro 2016 i dlaczego mimo propozycji z Anglii i Hiszpanii Piszczek pozostał wierny BVB?

66-krotny reprezentant Polski w szczerej rozmowie z uznanym psychologiem sportu Kamilem Wódką opowiada o problemach i wyzwaniach, z jakimi muszą radzić sobie zawodowcy. Ta książka to obowiązkowa lektura zarówno dla młodych ludzi, którzy marzą o sportowej karierze, jak i ich rodziców oraz trenerów. A także dla każdego kibica, który chciałby poznać karierę Łukasza Piszczka od kulis.