Biel. Notatki Z Afryki

„Polityka ulegnie zmianie dopiero wówczas, gdy mądrość będzie się rozprzestrzeniać równie łatwo jak głupota”

Winston Churchill

Co jest istotą polityki?

Jaką rolę pełni najbliższe otoczenie najważniejszych polityków?

Jak zapadają kluczowe decyzje?

Jak walczy się o władzę?

Jaki wpływ na politykę ma opinia publiczna?

Polityka jest jak teatr. To, co widzimy w mediach, to premiera sztuki pisanej od nowa każdego dnia. I w polityce, tak jak w teatrze, najciekawiej jest nie na scenie, ale za kulisami.

Jako rzecznik rządu tam właśnie byłam, obserwując wszystko z bliska.

Z bardzo bliska…

Nie przypuszczałam, że ten niedostępny dla wielu świat okaże się tak złożony i intrygujący,

a jednocześnie brutalny. Nie ma jednak lepszej szkoły politycznego życia.

Teraz już wiem „jak naprawdę robi się politykę”.

O tym jest ta książka.

Iwona Sulik

1988 – 2011

Politolog, publicystka, sprawozdawca z obrad

Sejmu i prac komisji śledczych TVP

2011 – 2015

Doradca polityczny i rzecznik prasowy marszałek

Sejmu Ewy Kopacz, rzecznik prasowy rządu,

minister w KPRM

Nie dążyłam do tego, by zostać dziennikarzem politycznym.

Nie zakładałam, że kiedykolwiek dla polityki porzucę dziennikarstwo.

Nie miałam żadnych planów dotyczących pracy w rządzie. To wszystko jednak się zdarzyło.

Nie przypuszczałam, że z przedstawicielami mediów będę spotykać się na sali sądowej.

A tak się stało. Nigdy nie zamierzałam pisać o swojej pracy, ale to zrobiłam.

Co o tym zdecydowało?

Ta książka jest odpowiedzią także na to pytanie.

W nowym tomie – przekraczającym granice poezji i prozy – Kacper Bartczak po raz kolejny udowadnia, że jest jednym z najbardziej osobnych i radykalnych poetów piszących dziś w Polsce. „Czas kompost” ukazuje przygody ponowoczesnego podmiotu, który w sposób bezwzględny wystawia się – czy raczej jest wystawiany? – na zanieczyszczające, wytrawiające i rozpuszczające bodźce, który przymierza się do ról i całkiem w nich zatraca. Autor w każdym tekście z żarliwością rozprawia się z uroszczeniami poezji konfesyjnej, z pomnikowością „wielkiej Filologii”, niestrudzenie bada wyporność wiersza, wnika w tkankę poetyckiego „organizmu mówiącego”, który jest dla niego narządem, zmysłem czy nawet regulatorem pracy zmysłów. Eksperymentuje z prywatnością i autobiografią, z przestrzenią Psychopolis, a także z „czasem kompostem”, na którym wykwita – kwiatem, chwastem? – kolejny świetny wiersz.

Detektyw Tufnell i jego pies Balon mają za zadanie odnaleźć zaginioną muszlę ślimaka. W tym celu spróbują przeprowadzić dokładny wywiad z jej właścicielem, który… ma niestety problemy z pamięcią. Na szczęście sympatyczny detektyw i na to ma swoje sposoby: sprytnie naprowadza ślimaka, aż ten przypomina sobie kolejne elementy historii. Tekst opowiadania został napisany w języku angielskim i polskim. Bogato ilustrowana książka przeznaczona jest do pomocy w nauce języka angielskiego i adresowana przede wszystkim do dzieci w wieku 4-8 lat oraz do ich rodziców. Detective Tufnell and his dog Balloon`s task is to find the missing snail shell. In order to do this he`ll have to perform a thorough interview with the owner, who unfortunately, has problems with his memory. Luckily, the sympathetic detective has his own ways of cleverly guiding the snail until he remembers more elements of the past. Written in Polish and English, this richly illustrated book is designed to help you to learn English and is aimed at children aged between 4-8, and their parents.

Dziennik Kazimierza Sokołowskiego to świadectwo czasów notowane przez dziewiętnastolatka, świadectwo jedyne w swoim rodzaju. W tym świadectwie znajdą dla siebie nestorzy wspomnienia tamtoczesnej obyczajowości, historycy - rzetelność fotografii osobistej zestawionej z faktografią historyczną. A młodzi, dla których te czasy są zbyt odległe? Młodzi zobaczą, jak kiedyś w domach polskich pojmowano znaczenie wyrazu Ojczyzna. Wyrazu Ojczyzna pisanego przez duże O i wymawianego z największym poszanowaniem. Tym, którzy urodzili się w Polsce wolnej, trudno będzie zrozumieć wiele spraw w Dzienniku, ale czy wobec tego nie powinni go przeczytać?

Nazwisko Buras odziedziczyłem po przodkach w linii męskiej, a imię Franio po ojcu mojego ojca. Na świat przyszedłem w piątek trzynastego maja i gdybym przewidział ile nieszczęść sprowadzi na moją głowę ta data, pewnie starałbym się narodzić dzień wcześniej lub dzień później. Niestety los chciał inaczej i w konsekwencji jego decyzji, doświadczyłem tylu dziwnych przypadków, że jedynym ich wytłumaczeniem, jakie przyszło mi do głowy, był pech. Pech, który narodził się wraz ze mną i co jakiś czas dawał o sobie znać. Jednak z upływem lat coraz częściej zacząłem zadawać sobie pytanie, czy rzeczywiście za wszystkie moje kłopoty odpowiedzialny jest tylko on...

Czy Dorota Zawadzka, słynna Superniania, miała problemy z wychowywaniem własnych dzieci? Czy sama była nieznośna? Jaką ma receptę na sukces, wychodzenie z niepowodzeń, budowanie ciepłych relacji rodzinnych? Biografia Doroty Zawadzkiej to jednocześnie poradnik dobrego życia.