Biografia Boga Ojca

Bóg nie jest wielki to ateistyczny podręcznik, bezlitosna rozprawa z grzechami i niegodziwościami wszelkich religii. Hitchens podaje w wątpliwość dogmaty i obnaża, niechlubną przeszłość wszystkich wierzeń. Dowodzi, że wiara często przekształca się w niszczycielską siłę, pełną pogardy i nienawiści wobec całych społeczności. Opisuje intelektualną podróż w kierunku świeckiego spojrzenia na świat, świat oparty na nauce i rozumie; świat, w którym wizję Nieba zastąpiły zapierające dech w piersiach zdjęcia z kosmosu. To nie Bóg nas stworzył. To my stworzyliśmy Boga.

Ku czemu powinien kierować się człowiek, który chce być szczęśliwy? Znany mnich benedyktyński podpowiada: ku światłu, a nie ku ciemności; ku łasce, a nie ku grzechowi; ku życiu, a nie ku śmierci – ku MIŁOŚCI. Ojciec Leon zaprasza też do refleksji nad aktualnymi tematami, takimi jak:
• Kiedy zakiełkuje w nas ziarno zasiane przez Papieża-Polaka?
• Dlaczego Papież-Niemiec przyjął imię Benedykt?
• Co Polacy mogą dać Europie?
• Ile przykazań obowiązywało w Raju?
• Dlaczego ludzie tworzą wciąż nowe prawa i przepisy, skoro i tak się im nie podporządkowują?
• Co to jest pobożność supermarketowa?
• Czy chrześcijanie tylko bawią się w chrześcijaństwo?
• Dlaczego człowiek głęboko wierzący i praktykujący uchodzi za dziwadło?
• Czym się różni radykalizm ewangeliczny od fundamentalizmu?
• Czy możemy czuć się na tym świecie jak u siebie?

Ta fascynująca książka bierze na cel 5 cudów eucharystycznych – Lanciano (VIII w.), Buenos Aires (1992–1994–1996), Tixtla (2006), Sokółka (2008), Legnica (2013) – będących przedmiotem specjalistycznych badań dokonanych przez grono ekspertów, którzy posłużyli się najnowszymi metodami rodem z medycyny sądowej. Rezultat owego klinicznego obrazu, składającego się z różnych analiz, testów laboratoryjnych, badań histologicznych i genetycznych niewytłumaczalnych i tajemniczych tkanek, jest zadziwiający. W jego objaśnieniu pomocą służy nam znany kardiolog Franco Serafini. W kolejnych nadzwyczajnych wydarzeniach porównuje ich naukowe dossier z Płótnami Męki i odsłania przed nami jednakowy wzór, który powtarza się z szokującą regularnością. Po raz pierwszy w historii chrześcijaństwa cuda eucharystyczne mogą przemówić autorytatywnym językiem nauki.
W książce znajdziemy opis ludzkich tkanek, które w niewiarygodny sposób pozostają wciąż żywe w momencie ich pobrania: można postawić konkretną diagnozę, że chodzi o mięsień sercowy i krew w stanie agonalnym. Ku naszemu zdumieniu wszędzie będzie powracać ta sama grupa krwi AB. Przyjrzymy się też osobliwemu, nieuchwytnemu, lecz równocześnie racjonalnemu zachowaniu najbardziej poszukiwanego na świecie DNA.
Autor wnika w tajemnicę Ciała i Krwi, a prowadząc to szczególne śledztwo w obrębie dziedziny, którą sam nazywa „bioteologią czy teologią eksperymentalną i stosowaną”, nieustannie trzyma czytelnika w napięciu i zmusza, by na nowo zweryfikował relację między nauką i wiarą.

AUTOR:
Franco Serafini (ur. 1967) lekarz kardiolog, ekspert w badaniach nad cudami eucharystycznymi od średniowiecza do czasów współczesnych. Kształcił się i mieszka z rodziną w Bolonii. Pracuje na oddziale kardiologii w szpitalu w Bentivoglio oraz w placówce opieki zdrowotnej w Bolonii. Jest lekarzem katolikiem, co jednak nie przeszkadza mu bezstronnie interpretować faktów naukowych.

Dzisiaj do Waszych rąk, drogie Czytelniczki i drodzy Czytelnicy, trafiają historie czterech kobiet. To kobiety pochodzące z różnych stron kraju, wywodzące się z różnych środowisk, będące także w różnym wieku. Dzielą je setki kilometrów i pokolenia, łączy m.in. To, że w pewnym momencie odrzuciły toksyczny wpływ kości9oła na swoje życie. Wybrały własną drogę światopoglądową, mimo rozmaitych przeciwności. I nie żałują tego, bo zdobyły to, co najważniejsze: odzyskały własne życie, które kościół przywłaszczył sobie już w ich niemowlęctwie. Wyszły na wolność.

Droga do wolności i uzdrowienia

Kiedy stajemy się jednością z sobą samym, z innymi ludźmi i z Bogiem, otwierają się przed nami nowe możliwości zmieniania świata oraz naszego życia. Jak pokazuje ta książka, drogą, która pozwala przezwyciężyć obecny w nas chaos, jest prosta medytacja. Nie jest ona czymś oddalonym od codzienności. Nie wyprowadza nas ze świata, lecz w niego wprowadza. Dzięki niej stajemy się bardziej świadomi samych siebie, dojrzali.

Anselm Grün odkrył, że większość ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli wywodzi się z pisma, które Święty znalazł w klasztorze benedyktynów w Montserracie. W rezultacie powstały jedyne w swoim rodzaju medytacje, zapraszające do udziału w duchowej praktyce, którą można łatwo wprowadzić do codziennego życia, pozostawiając dużo miejsca na indywidualną refleksję i osobiste doświadczenia.

Spełnienie człowieka, jego stawanie się zintegrowaną całością, dokonuje się poprzez coraz pełniejsze otwarcie na Boga. Gdy Bóg wszystko w nas przenika, oświeca i jednoczy, to stajemy się ludźmi wyjątkowymi, ludźmi według Bożego zamysłu.

Wyjątkowe połączenie duchowości benedyktyńskiej i ignacjańskiej
Anselm Grün (ur. 1945) – benedyktyn, doktor teologii, przeor opactwa w Münsterscharyach w Niemczech, autor bardzo wielu publikacji z zakresu duchowości, znany i ceniony kierownik duchowy oraz prelegent.

Chrześcijanie, muzułmanie, hindusi stanowią dwie trzecie wszystkich wierzących. Pozostałe 1,4 miliarda to wyznawcy buddyzmu, shinto, sikhizmu, judaizmu, bahaizmu i rozmaitych religii ludowych. Łącznie 87% ludzkości wierzy w jakąś siłę nadprzyrodzoną. Ta liczba robi wrażenie.

Rozmaite grupy ludzi nadają suwerennemu bóstwu imiona i przypisują mu najróżniejsze atrybuty. Niektóre bóstwa są antropomorficzne, inne bardziej abstrakcyjne. W tradycjach mistycznych głównych światowych religii – systemów wierzeń, które uznajemy za duchowe – pojawia się wspólny wątek obecny w odmiennych i zdecydowanie odległych kulturach: to idea, że niepoznawalny Bóg jest wszędzie i jest wszystkim, również nami.

Które sieci neuronowe w mózgu są najaktywniejsze, gdy żarliwie się modlimy, błagamy Boga, śpiewamy w świątyni, zachwycamy się biblijną historią, bronimy naszych religijnych przekonań lub robimy inne rzeczy związane z naszą wiarą? A które nie wykazują aktywności? Co robi nasz mózg, kiedy doświadczamy mistycznych lub transcendentnych przeżyć? Które układy mózgowe uczestniczą w naszej religijności i duchowości? W jaki sposób odczuwamy i przeżywamy to, co zdaje się wykraczać poza nas samych? Co jest wspólne w doświadczeniu religijnym osób różnych wyznań?

Ta książka jest właśnie o tym, jak to wszystko się dzieje – jak mózg umożliwia ludziom bycie istotami religijnymi i duchowymi.