Błędy popełniane przez Niemców uczących się języka polskiego Analiza językowa na potrzeby glottodydaktyczne

Pomieszczone w niniejszym wydawnictwie teksty stanowią różne głosy w dyskusji nad miejscem i rolą kultury popularnej w dzisiejszym świecie. Sięgnięto do zróżnicowanych gatunkowo tekstów, sformułowano rozmaite tezy, a wszystko po to, by opisać jeden z fenomenów współczesności. Napotkamy w analizach zarówno utwory poetyckie i prozatorskie reprezentujące dyskurs artystyczny, szeroko pojęte wypowiedzi medialne, jak i teksty będące przedstawicielami podróżopisarstwa. Opracowania składające się na niniejszy tom dotykają m.in.: problematyki polifoniczności kulturowej współczesnej poezji, zagadnienia tożsamości wampirów, kreacji wizerunku mężczyzny w literaturze gejowskiej, elitarnego egalitaryzmu Kabaretu Starszych Panów, metarefleksji nad literaturą wyróżnioną Nagrodą Literacką Nike, stylu podróżopisarstwa Mariusza Wilka, językowej kreacji zapachu w tekstach medialnych czy wreszcie onomastycznoliterackiej analizy prozy Ignacego Karpowicza.

W publikacji tej analizowane są środki perswazyjne użyte przez kibiców klubów ekstraklasy na flagach, które wieszają oni na płotach w trakcie spotkań piłkarskich. Przedstawiony zostanie proces przygotowywania flagi, wyboru hasła oraz analiza owego hasła pod kątem środków językowych, nawiązań intertekstualnych i tym podobnych. Publikacja zwierać będzie także słownik haseł.

Niniejsza książka to piąta i jednocześnie ostatnia praca poświęcona szeroko pojmowanemu dyskursowi autopromocyjnemu. Dotychczasowe rozważania pozwoliły uchwycić zagadnienie autopromocji i autoprezentacji w perspektywie synchro- i diachronicznej. Ostatni tom spaja pozostałe części, dopełniając zagadnienie autopromocji o trzy niezwykle istotne pojęcia: błąd, kryzys i skandal. W świetle tak wielu wyraźnych przemian w zakresie komunikowania masowego istotne było przyjrzenie się trzem kolejno przywołanym zjawiskom, dopełniającym szeroko omawiane zagadnienie dyskursu autopromocyjnego. Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w komunikowaniu masowym. Błąd, kryzys, skandal uzupełniła dotychczasowe spostrzeżenia na temat sposobów komunikowania, tym samym wytyczając nową ścieżkę promowania wizerunku. Zebrane w tomie artykuły pozwoliły zatem stworzyć kompleksowy przegląd sposobów radzenia sobie z obecnością w sferze publicznej poszczególnych jednostek, zbiorowości, instytucji w dobie, gdzie za sukces dotarcia określonego komunikatu do potencjalnego odbiorcy odpowiada dosadny, coraz częściej szokujący przekaz.

W podręczniku omówiono kwestię poprawnego używania trybów i czasów w języku francuskim w zdaniach złożonych podrzędnie. W rozdziale wprowadzającym przedstawiono podstawowe zagadnienia gramatyki zdaniowej, a w następnych – różne typy zdań podrzędnych wraz z używanymi w nich czasami i trybami. Szczególną uwagę zwrócono na rozróżnienie i użycie trybu subjonctif, który nie ma odpowiedników w języku polskim. Do każdego tematu zaproponowano zestaw odpowiednio dobranych ćwiczeń, a w kluczu podano ich przykładowe rozwiązania. Kompozycja podręcznika pozwala na jego kompleksowe lub wybiórcze wykorzystanie, a także na pracę samodzielną lub pod kierunkiem nauczającego. Zamieszczone na końcu książki testy kontrolne umożliwiają całościowe sprawdzenie przyswojonych wiadomości oraz nabytej kompetencji językowej.

Praca jest monografią jednej z głównych miar wierszowych, jakimi posługiwał się tworzący w V wieku p.n.e. grecki poeta liryczny Bakchylides. Autorka śledzi rozwój daktyloepitrytów oraz zbiera i przedstawia antyczny i współczesny stan badań nad nimi. Wszelkie analizy są próbą odpowiedzi na pytanie, jaka jest natura metrum, którego nie zdecydowali się zaadaptować do swej poezji Rzymianie i które nazywane jest „wiecznym zmartwieniem wersologii greckiej”. Przedstawiona w prezentowanej publikacji szczegółowa analiza daktyloepitrytycznych pieśni Bakchylidesa pokazuje zmiany, jakim pod wpływem koncepcji metrycznych filologów klasycznych ulegają zachowane na papirusach teksty, zanim trafią do rąk czytelnika w nowym, współczesnym wydaniu.

Leksem ki pojawił się w japońszczyźnie wraz z falą innych zapożyczeń z języka kontynentalnego sąsiada, sytuującego siebie w centrum regionu jako Państwo Środka. Zagościł w niej jednak na dobre, a nawet w charakterystyczny sposób zawłaszczył rozległą sferę znaczeń odnoszących się do życia wewnętrznego człowieka, jego charakteru, temperamentu, gustów i upodobań, obaw oraz lęków, sposobów i motywów działania. Jego produktywność frazeologiczna i zdecydowanie potoczny charakter sensów i obrazów zawartych we wszystkich idiomach wyraźnie ukazują, że jest on wprawdzie po części dalekim echem dawnych doktryn filozoficznych przejętych z Kontynentu, ale w kręgu japońszczyzny odzwierciedla codzienną wiedzę na temat sfery duchowej i mentalnej, tłumaczy - w sposób może naiwny psychologicznie, ale poparty codziennymi obserwacjami - to, jakie siły duchowe działają w człowieku, do jakiego stopnia sprawują kontrolę nad jego zachowaniami oraz jak trudno je dostrzec i w pełni rozpoznać. Dzięki prezentowanym w niniejszej książce szczegółowym analizom semantycznym i leksykalnym współczesnego języka japońskiego, skupionym na frazeologii i semantyce leksemu ki, funkcjonującego tutaj w dodatku także jako ideogram pisma chińskiego na podłożu bogatej tradycji piśmienniczej, Czytelnik będzie miał okazję zetknięcia się z niezwykle interesującym fragmentem semiotyki i antropologii tego unikatowego pod każdym względem kręgu językowego.
Dr Bartosz T. Wojciechowski pracuje w Zakładzie Japonistyki i Sinologii UJ, gdzie prowadzi zajęcia z języka i językoznawstwa japońskiego. Jest absolwentem Japonistyki UAM i studiów doktoranckich w zakresie językoznawstwa na UW. Odbył też uzupełniające studia na Uniwersytecie w Kioto oraz staż naukowy na Uniwersytecie Tokijskim. Dodatkowo jest związany z Pracownią Leksykografii Polsko-Japońskiej Katedry Językoznawstwa Ogólnego, Wschodnio-azjatyckiego Porównawczego i Bałtystyki UW. Prowadzi również zajęcia o profilu japonistycznym i ogólnojęzykoznawczym na tej uczelni. W swoich pracach naukowych koncentruje się na zagadnieniach semantyki i antropologii współczesnego języka japońskiego, grafemiki, teorii komunikacji oraz leksykografii japońsko-polskiej i typologii języków naturalnych.