Blef

Pierwsza i druga część trzeciego tomu cyklu powieści historycznych o Bolesławie Chrobrym.

Wraz ze śmiercią Ottona III rozpada się koncepcja chrześcijańskiego cesarstwa, które miało połączyć Germanię, Galię, Italię i Sclavinię. Nie zważając na rozlewający się po Europie ferment, Chrobry wytrwale dąży do zjednoczenia Słowian pod swoimi rządami, układa się z europejskimi władcami i zawiera przymierze z zasiadającym na Hradczanach Bolkiem Rudym, który okazuje się okrutnikiem i wiarołomcą.

Z każdego zakątka piastowskiego księstwa słychać coraz głośniejszy dźwięk wojennych trąb, drogi tętnią rycerstwem, a w ludziach rośnie niepokój. Przewidujący i doświadczony już w rządzeniu władca, szkoli swoje drużyny i gromadzi wojenne zapasy.

Bolesław jest w głębokiej rozterce, musi podejmować trudne decyzje brzemienne w skutkach dla wszystkich poddanych. Waha się. Czy wybierze pokój? Czy uzna, że to już ten moment, aby odkryć karty i ruszyć wraz ze swoimi zastępami na Pragę?

Antoni Gołubiew mistrzowsko połączył historyczne fakty, wartką akcję oraz psychologiczne portrety licznych bohaterów ze wszystkich części cyklu.

Atutem powieści jest stylizowany język oddający klimat odległych średniowiecznych czasów.

""Pojął, że nie człowiek jest wielki, jeno sprawy są wielkie, a człowiek jest wobec nich jak mech przed dębem. Że jedno mu tylko pozostaje: przejrzeć wielkość rzeczy i wielkość władania. Że on, ksiądz, wojewoda, władyka, tyle jeno wie, ile zdoła wypatrzyć w tym, co przed nim stoi, co go czeka, co żąda od niego, by podołał zadaniu.""

Miłość, zemsta i walka o tron

Wiosna 1018 roku. Sąsiadująca z Polską Ruś pogrążona jest w wojnie domowej. O kijowski tron walczą z sobą bracia z rodu Rurykowiczów: Jarosław i Świętopełk. Władca Polski – książę Bolesław – popiera Świętopełka i planuje wielką wyprawę wojenną na Kijów. W stepy nadczarnomorskie wyrusza z Gniezna oddział wojowników mających za zadanie dostarczyć wodzom koczowniczego plemienia Pieczyngów drogocenne podarunki, będące ceną za sojusz z nimi. Udział stepowców w nadchodzącej wojnie może rozstrzygnąć o jej wyniku. W szeregach podążających w stepy wojów znajduje się jednak zdrajca… Tymczasem w Kijowie więziona jest córka księcia Bolesława, Dorada, żona Świętopełka. Strzegący jej chazarski najemnik o imieniu Szema zakochuje się w niej z wzajemnością, a owocem ich płomiennego uczucia jest ciąża, o której nikt nie może się dowiedzieć. Ruś nie potrzebuje kolejnego pretendenta do walki o tron…

Rok 1240. Na tronie Polski zasiada Bolesław Wstydliwy, którego żoną jest święta Kinga.
Ludmiła jest bogatą dziedziczką. Odkąd została sierotą, o jej losie decydują dwaj stryjowie utracjusze. Aby uciec od niechcianego związku, dziewczyna chroni się w murach witowskiego klasztoru, który wkrótce zdobywają Tatarzy. Zostaje wzięta w jasyr, a następnie wraz z innymi jeńcami odbita przez wojska wojewody krakowskiego. W obliczu zagrażającego niebezpieczeństwa postanawia jechać do zamku swej przyjaciółki Elżbiety, by ją ostrzec. Niestety, nie udaje jej się zdążyć na czas.
Aby ratować przyjaciółkę z tatarskiej niewoli, Ludmiła wyrusza w niemal samobójczą misję, której tłem stają się najważniejsze wydarzenia polityczne w barwnej, multikulturowej Mongolii wnuków Czyngis-chana. Obcina sobie warkocze, by udawać genueńskiego pachołka, a potem sama rozporządza swoją ręką – rozkochany tatarski rycerz godzi się nawet na chrześcijański ślub.
Deotyma wykazuje się – zapewne dzięki dwuletniemu zesłaniu w głąb Rosji, na którym towarzyszyła ojcu po powstaniu styczniowym – rozległą wiedzę o historycznej cywilizacji Mongołów. Na tej podstawie buduje fabułę o wielkim rozmachu geograficznym.

Dramatyczna historia Elżbiety Piotrownej, naznaczona miłością, niebezpieczeństwem, namiętnością i stratą

Rola urodzonej w domu Romanowów Elżbiety, córki cara Piotra Wielkiego i carycy Katarzyny I, jest pieczołowicie zaplanowana – dziewczyna ma poślubić króla Francji Ludwika XV i umocnić wpływy rosyjskiego imperium w Wersalu. Mimo swojej dzikiej natury carówna jest gotowa, by wypełnić zobowiązania wobec mateczki Rosji. Ale kiedy leśny potwór Leszy przepowiada jej przyszłość, życie Elżbiety wywraca się do góry nogami. Ojciec nagle umiera, a matka obejmuje tron.

Za wspaniałą fasadą rosyjskiego dworu kryje się kłębowisko intryg i ambicji. Przyjaciele zmieniają się we wrogów i nastają na wolność i życie carówny. Los zadaje kolejne ciosy – żeby przetrwać, Elżbieta musi zrzucić płaszcz ofiary i wykazać się przebiegłością. Ale dopiero prawdziwa miłość pomoże jej dojrzeć do tego, do czego została przeznaczona.

W niebezpiecznej atmosferze dworu tylko kobieta obdarzona bezgraniczną odwagą, mądrością i szlachetnością może okazać się godna, by zasiąść na tronie Piotra Wielkiego.

Córka carycy to kolejna po Carycy wnikliwa i fascynująca powieść o dynastii Romanowów.

„Talent Alpsten do ukazywania sugestywnych szczegółów z epoki i wzbudzania empatii dla książkowych postaci sprawia, że strony same się przewracają”. „Publishers Weekly”

„Po mistrzowsku zweryfikowana i pięknie napisana opowieść”. Nancy Goldstone, autorka Rival Queens

„Gra o tron bez smoków”. Natasha Pulley, autorka międzynarodowego bestsellera The Watchmaker of Filigree Street

Życie nie może być zawsze takie okrutne. W końcu musi wydarzyć się coś dobrego

Tomaszek Aranowicz właśnie skończył sześć lat, ale nie ma o tym pojęcia. Nie pamięta niczego, co mogłoby dokładniej określić jego tożsamość. Wyrzucił z głowy tragiczne wydarzenia związane ze swoją rodziną, a teraz, gdy świat spowiło widmo II wojny światowej, stara się przede wszystkim przetrwać na wileńskich ulicach. Jedyne oparcie znajduje w grupie podobnych do niego, osieroconych dzieciaków, których codziennym celem staje się znalezienie bezpiecznego noclegu i czegoś do jedzenia. Wojenna zawierucha odbiera mu spokojne dzieciństwo, członków rodziny i nadzieję na lepsze jutro. Czy Tomaszek i jego nowi przyjaciele, doświadczeni okrutnymi przeżyciami, kiedykolwiek będą potrafili uwierzyć, że świat może wrócić do normalności?
„Czas pogardy” to przejmująca opowieść o wojennych wydarzeniach, przedstawiona z dziecięcej perspektywy, w której nie brakuje dojrzałej wytrwałości i niebywałej siły – koniecznych, aby przetrwać w tej brutalnej rzeczywistości.

Padły strzały. Kule gwizdały wokół głów. Niemcy musieli się zorientować, że mieli nieproszonych gości. Głośne okrzyki i szczekanie psów przybliżyło się nieco. Kolejne strzały, tym razem całe serie z karabinów maszynowych. Powietrze zaśmierdziało prochem i spalenizną, a zachmurzone niebo nie dawało znaków życia.
Jeden z chłopców biegnących koło Tomaszka złapał się za głowę i runął twarzą w dół na leśną ściółkę. Zaraz za nim drugi, jeden ze starszych członków drużyny, przewrócił się na wystającym z mchu pieńku. Tomaszek zwolnił, odwrócił głowę, starając się zobaczyć, czy koledzy wstają z ziemi. Pierwszy z zakrwawionym tyłem głowy leżał bez ruchu. Drugi, ten starszy, trzymał się za nogę, ze zdziwieniem spoglądając na swój tors, gdzie wielka karminowa plama rozchodziła się po całym brzuchu.

Czy doskonale zamaskowana zbrodnia sprzed dwudziestu lat może ujrzeć światło dzienne?
Książę Jerzy de la Tour-Vaudieu wzbogacił się podstępem. Po pokonaniu wrogości rodziny dziś jest jednym z najbardziej wpływowych ludzi Paryża. W jaki sposób może mu zagrażać córka straconego dawno temu skazańca? A tym bardziej kartka znaleziona w londyńskim hotelu przez spóźnionego podróżnego?
Dziewiętnastowieczna powieść Ksawerego de Montépina to przykład mistrzowsko obmyślanej intrygi, wartkiej akcji pełnej nieoczekiwanych zwrotów i galerii barwnych postaci. Trzyma w napięciu, wzrusza, bawi, urzeka… A przede wszystkim budzi wiarę, że zło nigdy nie zwycięża na zawsze.