Blokowiska Łodzi vol. 1

The Case Study House program (1945–1966) was an exceptional, innovative event in the history of American architecture and remains to this day unique. The program, which concentrated on the Los Angeles area and oversaw the design of 36 prototype homes, sought to make available plans for modern residences that could be easily and cheaply constructed during the postwar building boom.

The program’s chief motivating force was Arts & Architecture editor John Entenza, a champion of modernism who had all the right connections to attract some of architecture’s greatest talents, such as Richard Neutra, Charles and Ray Eames, and Eero Saarinen. Highly experimental, the program generated houses that were designed to redefine the modern home, and had a pronounced influence on architecture—American and international—both during the program’s existence and even to this day.

TASCHEN brings you a retrospective of the entire program with comprehensive documentation, brilliant photographs from the period and, for the houses still in existence, contemporary photos, as well as extensive floor plans and sketches.

Dwory polskie w Wielkiem Księstwie Poznańskiem - Leonard Durczykiewicz
Sam Autor najlepiej wprowadzi nas w świat sprzed wieków, który przedstawia w albumie:
"Podróżując wiele po Księstwie zauważyłem, że pamiątki nasze "dwory i dworki szlacheckie" owe świadki dawnej świetności, z dniem każdym uszczuplają się już to przez przebudowywania historycznych siedzib naszych przodków, już to przez rozbieranie i stawianie nowych. Czy pozostały, choćby tylko na papierze, podobizny wszystkich owych dawnych zabytków naszego budownictwa - nie wiem. Tu i ówdzie tylko spotkałem pomiędzy obywatelstwem ziemskim takich, którzy owe podobizny dworów polskich z wielką troskliwością zbierają i jako cenną rzecz przechowują.

Ponieważ, o ile wiem, nie mamy dotąd osobnego dzieła, któreby zawierało podobizny pamiątek naszych, przeto powziąłem zamiar zebrać i wydać fotografie dworów polskich. Większej chęci i odwagi do tego dodało mi prawo o wywłaszczeniu, przez które owe pamiątki poważnie zostały zagrożone.

Opisy dworów polegają na dokumentach grodzkich, książkach kościelnych oraz na łaskawie przez Szanownych PP. Właścicieli przysłanych mi podkładkach, pamiętnikach i innych opisach. Nie moją rzeczą sądzić, czy wywiązałem się dobrze z zadania podjętego, myślę jednak, że lepiej zacząć i zrobić coś, niż czekać, zbierać przez lata całe i" ostatecznie nie zrobić nic"?"

Architectural remnants of the USSR
Elected the architectural book of the year by the International Artbook and Film Festival in Perpignan, France, Frédéric Chaubin’s Cosmic Communist Constructions Photographed explores 90 buildings in 14 former Soviet Republics. Each of these structures expresses what Chaubin considers the fourth age of Soviet architecture, an unknown burgeoning that took place from 1970 until 1990.

Contrary to the 1920s and 1950s, no “school” or main trend emerges here. These buildings represent a chaotic impulse brought about by a decaying system. Taking advantage of the collapsing monolithic structure, architects went far beyond modernism, going back to the roots or freely innovating. Some of the daring ones completed projects that the Constructivists would have dreamt of (Druzhba Sanatorium, Yalta), others expressed their imagination in an expressionist way (Palace of Weddings, Tbilisi). A summer camp, inspired by sketches of a prototype lunar base, lays claim to Suprematist influence (Prometheus youth camp, Bogatyr). Then comes the “speaking architecture” widespread in the last years of the USSR: a crematorium adorned with concrete flames (Crematorium, Kiev), a technological institute with a flying saucer crashed on the roof (Institute of Scientific Research, Kiev), a political center watching you like Big Brother (House of Soviets, Kaliningrad).

Autorka buduje interpretacje wybranych dzieł architektury i sztuki wokół pojęć zapożyczonych z nurtów fenomenologii (Hans-Georg Gadamer, Maurice Merleau-Ponty, Hermann Schmitz), psychologii postaci (Rudolf Arnheim, Juliusz Żórawski) oraz współczesnej estetyki atmosfer (Gernot Böhme, Tonino Griffero) i pokrewnych jej teorii architektury (Hubert L. Dreyfus, Alberto Pérez-Gómez, Peter Zumthor). Grunt i horyzont, pole sił wizualnych w architekturze, przezroczystość i przejrzystość, przestrzeń bezkrawędziowa, atmosfery i nastroje, niesamowitość to terminy ułatwiające opis doświadczenia dzieł architektury i sztuki, takich jak zbudowany wokół drzewa pawilon „L’Esprit Nouveau” Le Corbusiera i Pierre’a Jeannereta (1925), projekt pomnika Droga do Żelazowej Woli Krystiana Burdy (1961) czy architektoniczna makroinstalacja Chmura Jacka Damięckiego (1994).
Grunt i horyzont… to refleksje z lat 2013–2020 na temat teorii i historii architektury nowoczesnej oraz przestrzeni i reprezentacji architektury we współczesnych sztukach wizualnych.

******

The Ground and the Horizon: The Interpretations of Modern Architecture and Art

The reflections from the years 2013-2020 concerning the theory and history of modern architecture as well as space and the representation of architecture in modern visual arts. The interpretations of selected architectural and art. Works are built around the notions borrowed from phenomenology (Hans-Georg Gadamer, Maurice Merleau-Ponty, Hermann Schmitz), Gestalt psychology (Rudolf Arnheim, Juliusz Żórawski), modern aesthetics of atmospheres (Gernot Böhme, Tonino Griffero) and theories of architecture related to it (Hubert L. Dreyfus, Alberto Pérez-Gómez, Peter Zumthor). The ground and the horizon, visual forces in architecture, transparency and clarity, edgeless space, atmospheres and moods, weirdness – these are the terms which facilitate experiencing works of architecture and art. Such as „L’Esprit Nouveau” – a pavilion built by Le Corbusier and Pierre Jeanneret around a tree (1925), a monument design “A Road to Żelazowa Wola” by Krystian Burda (1961) or “Cloud” – an installation by Jacek Damięcki (1994).

Kiedy katedry były białe” to efekt pierwszej podróży legendarnego architekta do Ameryki. W 1935 roku papież modernizmu przeżywał kryzys. Sfrustrowany oporem na który trafiła awangarda i w ZSRR, i w III Rzeszy, i w demokratycznej Francji, przyjął zaproszenie Fundacji Rockefellera i wybrał się z wykładami do USA. Liczył na to, że jego radykalne idee miasta przyszłości (tzw. Miasto promienne) i nowej organizacji społeczeństwa znajdą podatny grunt w nowym, nieobciążonym tradycją świecie.
Inspiracją i bohaterem książki jest Nowy Jork. Dla Europejczyków był on w latach 30. tym, czym dziś Szanghaj czy Dubaj – miastem nowych możliwości, fascynującą i jednocześnie obcą metropolią, w której możliwe było to, co nie do pomyślenia na Starym Kontynencie. W wieżowcach Manhattanu Le Corbusier zobaczył „białe katedry nowoczesności” – symbol możliwości i aspiracji swojej epoki.
„Katedry” nie są książką tylko o architekturze. Autor równie błyskotliwie pisze o podróżach koleją, o seksualności Amerykanów, ich manierach i etyce pracy, o świecie wielkiego biznesu i sztuki. Wieżowce i kluby jazzowe Manhattanu, fabryki Forda i uniwersytety, niedostępne w Europie wygody i cuda techniki, spotkania z wpływowymi ludźmi i rozmowy podsłuchane w restauracjach, Louis Armstrong i Caravaggio, Rockefeller i Freud zainspirowali niezwykłą książkę – połączenie architektonicznego i politycznego manifestu z dziennikiem podróży Europejczyka patrzącego na młodą amerykańską cywilizację z mieszaniną podziwu i wyższości.Podróż, a później książka, miały kolosalne znaczenie dla promocji idei modernizmu na świecie. Jerzy Sołtan – jeden z największych polskich modernistów – „Katedry” wskazywał jako książkę, która ukształtowała go na całe życie i doprowadziła pod drzwi paryskiej pracowni Le Corbusiera. „Katedry” stały się również inspiracją do wydanej właśnie po polsku książki Rema Koolhaasa „Deliryczny Nowy Jork”.

Usługi projektowania obiektów budowlanych na ogół uważane są za skomplikowane. Zespół projektujący ma za zadanie odpowiednio przetworzyć i połączyć informacje pochodzące z różnych źródeł i zaproponować zamawiającemu projekt obiektu spełniający jego oczekiwania, bezpieczny, atrakcyjny funkcjonalnie i estetycznie, o korzystnej relacji wartości do ceny oraz o innych współcześnie wymaganych walorach. Jak do tego doprowadzić? Książka odpowiada na to pytanie. Stanowi swego rodzaju przewodnik dla stron zainteresowanych zawarciem umowy o prace projektowe, wyjaśnia jak się w podejmowanych w tym zakresie działaniach „nie pogubić”, doprowadzając do uzyskania obopólnych korzyści.

Publikacja adresowana jest do szerokiego spektrum klientów na rynku usług projektowych, od dużych instytucji, w tym publicznych, po indywidualne osoby fizyczne. Kierowana jest również do wykonawców usług projektowych – architektów, konstruktorów, projektantów różnego rodzaju instalacji związanych z obiektami budowlanymi, a także do studentów architektury i budownictwa.