Ból w praktyce pielęgniarskiej

Ocena stanu pacjenta na podstawie wyników badania podmiotowego i przedmiotowego to podstawowe kwalifikacje absolwenta kierunku pielęgniarstwo, a jednocześnie pierwszy i kluczowy etap procesu opieki.
W każdym rozdziale publikacji uwzględniono elementarne zagadnienia dotyczące anatomii, zasad i sposobu badania oraz dokumentację wyników w ujęciu tabelarycznym. W dokumentacji wyników badania podmiotowego i przedmiotowego na tle cech prawidłowych uwzględniono objawy chorobowe w obrębie układu czy narządu. Poszczególne techniki badań zostały dokładnie zilustrowane.
Nowe wydanie zostało zaktualizowane i poszerzone o 2 nowe rozdziały: jeden z nich dotyczy odrębności badania podmiotowego i przedmiotowego osoby w wieku geriatrycznym, drugi – jak uzyskane wyniki badania podmiotowego i przedmiotowego dokumentować i zastosować do oceny sytuacji zdrowotnej pacjenta.
Publikacja niezbędna na każdym etapie kształcenia pielęgniarek i położnych, a także w codziennej praktyce.

Publikacja niezbędna w codziennej praktyce pielęgniarki i położnej.
W książce uwzględniono znaczenie dokumentacji medycznej w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Omówiono zasady prowadzenia dokumentacji w podmiocie udzielającym świadczeń medycznych.
Opisano również tematykę uzyskiwania zgody na leczenie, pobierania właściwych oświadczeń pacjenta (jego przedstawiciela ustawowego), a także aspekty przechowywania, udostępniania oraz zasady kontroli dokumentacji medycznej.
Załączone wzory dokumentów będą doskonałą pomocą w pracy pielęgniarki i położnej.

Studia drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo mają na celu przygotowanie absolwentów do samodzielnego pełnienia funkcji pielęgniarskich z wykorzystaniem zaawansowanej i rozszerzonej (względem studiów I stopnia) wiedzy z zakresu nauk o zdrowiu i nauk medycznych. Dotyczy to, między innymi, samodzielnego koordynowania, czyli organizowania, planowania, nadzorowania i świadczenia zindywidualizowanej opieki nad pacjentami, doskonalenia jakości tej opieki zgodnie z zasadą praktyki opartej na dowodach oraz rozwijania jej na podstawie wyników badań naukowych, łącznie z czynnym udziałem w ich prowadzeniu i wprowadzaniu do praktyki. Aby sprostać wysokim wymaganiom dotyczącym kształcenia pielęgniarek i zapewnić jego wysoką jakość, został opracowany standard kształcenia na tym kierunku. Precyzuje on zasady organizacji studiów oraz szczegółowo opisuje efekty uczenia się określające, co absolwent powinien wiedzieć, rozumieć i umieć, kończąc studia II stopnia. To, czy student osiągnął zaplanowane efekty jest sprawdzane podczas egzaminu magisterskiego. Naszym głównym celem podczas przygotowywania tego podręcznika było stworzenie opracowania, które ułatwi studentom naukę do tego egzaminu. Książka ta stanowi kompendium wiedzy w formie zestawu pytań i odpowiedzi obejmujących zakres wiedzy opisanej w standardzie kształcenia dla drugiego poziomu studiów na kierunku pielęgniarstwo i jest przygotowana tematycznie zgodnie z tym, jak określone jest to w standardzie. Jest ona podzielona na poszczególne moduły, czyli obejmuje nauki humanistyczne i społeczne, zaawansowaną praktykę pielęgniarską oraz badania naukowe i rozwój pielęgniarstwa. Mimo że książka ta nie zastąpi podręczników zalecanych dla poszczególnych zajęć, pozwoli na powtórzenie kluczowych zagadnień, a także usystematyzowanie wiedzy i przećwiczenie sprawnego i zwartego formułowania odpowiedzi. prof. dr hab. n. med. Bożena Czarkowska-Pączek Zakład Pielęgniarstwa Klinicznego, Wydział Nauki o Zdrowiu, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Rozmowa z chorym to jedno z najtrudniejszych zadań, przed jakim stają lekarze, pielęgniarki i bliscy osób chorych. Współczesna pielęgniarka nie może być prawdziwą profesjonalistką bez zdolności właściwego przekazywania swojej wiedzy i bez dobrej umiejętności odpowiedniej interpretacji wiadomości przekazywanych jej przez pacjenta. Niewiele jest jednak publikacji, które całościowo ujmują komunikację w praktyce pielęgniarskiej.
Nawiązanie kontaktu z osobą chorą nie jest łatwe, dlatego sprawnego komunikowania powinno się nauczać już w podczas studiów. Znajomość komunikacji werbalnej i niewerbalnej pozwala pielęgniarce lepiej zrozumieć pacjenta i jego potrzeby, pacjent zaś ma zagwarantowane poczucie bezpieczeństwa i nie odczuwa negatywnych emocji wynikających z poczucia niezrozumienia.
W książce, stworzonej przez zespół złożony z lekarzy, pielęgniarek, psychologów, logopedów i filozofów, przystępnie przedstawiono sposoby komunikowania w pielęgniarstwie.

W książce w syntetyczny i przejrzysty sposób zostały przedstawione obowiązujące regulacje prawne związane z wykonywaniem zawodu położnej.
Autorka nie tylko podaje konkretne ustawy i rozporządzenia, ale też wprowadza Czytelnika w strukturę prawa i terminologię prawniczą, co ułatwia zrozumienie przepisów.
Książka skierowana jest do położnych już praktykujących, a także studentów położnictwa. Będzie również przydatna dla pielęgniarek.

• pomocny dla opiekunów, rehabilitantów, pielęgniarek w domach prywatnych i specjalistycznych placówkach
• fachowe słownictwo medyczne
• słownictwo ogólne przydatne w pracy opiekuna (prowadzenie domu, sprzątanie itp.)

Niniejszy słownik to specjalistyczna publikacja kierowana do osób wykonujących pracę opiekuna, pielęgniarza czy rehabilitanta.

Słownik posiada zarówno układ polsko-francuski oraz układ francusko-polski i zawiera dwa typy haseł. Pierwszą grupę stanowią najbardziej potrzebne zwroty medyczne obejmujące najczęstsze schorzenia, badania, lekarstwa oraz metody i procedury terapeutyczne. Wszystkie hasła w tej grupie zawierają definicje. Umożliwia to nie tylko komunikację w języku francuskim ale również ułatwia właściwe zrozumienie terminów medycznych. Bogaty zbiór haseł specjalistycznych sprawia, że publikacja może być przydatna również dla personelu świadczącego bardziej specjalistyczne usługi medyczne.

Druga grupa haseł to bardziej ogólne słownictwo potrzebne w codziennej pracy opiekuna, pielęgniarza czy rehabilitanta. Hasła ogólne nie posiadają definicji, chyba że w danej sytuacji może zachodzić wątpliwość co do znaczenia.

Hasła z obu grup są przedstawione w porządku alfabetycznym. Zarówno hasła specjalistyczne, jak i ogólne zawierają liczne przykłady użycia.