Broń pancerna III Rzeszy Tom 3

Publikacja zwiera szczegółowy opis: historii powstania, budowy części jezdnej i artyleryjskiej, wykorzystywanej amunicji i zastosowania bojowego wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych BM-21 Grad wprowadzonych do uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1963 roku. Jest to najbardziej na świecie rozpowszeniony typ broni rakietowej. Pod koniec lat 60. XX wieku wyrzutnie tego typu zakupiono także dla Wojska Polskiego. W 2021 roku Polska miała jeszcze 98 wyrzutni rakietowych BM-21, które znajdowały się w zapasach wojska oraz w niektórych skadrowanych dywizjonach artylerii rakietowej. W okresie kwiecień-maj 2022 r. część tych wyrzutni przekazano armii ukraińskiej, które odpiera agresję Rosji rozpoczętą 24 lutego 2022 r. W książce opisano również kilkadziesiąt wyrzutni rakietowych, które stanowią modernizację lub rozwinięcie wyrzutni BM-21, opracowanych i wprowadzonych do uzbrojenia w latach 1970-2022 w Rosji, Białorusi, Gruzji, Kazachstanie, Naddniestrzu, Ukrainie, Chinach, Czechosłowacji, Czechach, Chorwacji, Iranie, Rumunii, Serbii, Słowacji, Turcji, Włoszech, ZEA i w Polsce.

W drugim tomie nowej serii Broń i Wyposażenie Wojska Polskiego przedstawiono szczegółowy opis programu modernizacji wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych BM-21 Grad wprowadzonych do uzbrojenia Wojska Polskiego pod koniec lat 60. XX
wieku. Program taki był realizowany na zamówienie MON od 2006 r. przez konsorcjum kierowane przez Hutę Stalowa Wola. Dotychczas do standardu WR-40 Langusta przebudowano jedynie 75 z ogółem 150 wyrzutni BM-21 Grad, jakimi dysponowało WP. Jako podwozie wybrano polski pojazd Jelcz CZ 662D.35 o układzie napędowym 6x6. W 2015 r. konsorcjum kierowane przez HSW przedstawiło
MON znacznie nowocześniejszą wyrzutnię rakietową WR-40 Langusta II na podwoziu Jelcz 8x8, lecz dotychczas nie wzbudziła ona zainteresowania decydentów wojskowych. Tekst zilustrowano kilkudziesięcioma zdjęciami oraz ok. 30 grafikami 3D. W zamieszczonym na końcu tomiku komentarzu A. Zasieczny poddał druzgocącej krytyce sposób realizacji przez MON oraz założenia programu WR 40 Langusta.

W leksykonie przedstawiono 55 typów najważniejszych samolotów używanych na wszystkich frontach II wojny światowej przez Polskie Siły Powietrzne. Wiele uwagi poświecono samolotom przygotowanym do produkcji w IV kwartale 1939 r. i na początku 1940 r. Książka zawiera opisy nie tylko samolotów bojowych, ale także łącznikowych, sanitarnych, szkolno-treningowych i transportowych. Przedstawiono ponadto 36 okrętów Polskiej Marynarki Wojennej i 24 jednostki Flotylli Rzecznej (do 1931 r. Flotylla Pińska) Marynarki Wojennej. Każdy opis ilustrowany jest kolorową sylwetką boczną i zdjęciem. Jednostki Flotylli Rzecznej MW, działające w 1939 r. na Wiśle i na rzekach Polesia zostały omówione tak szeroko po raz pierwszy w literaturze polskiej.

Czołgi zrewolucjonizowały przebieg kampanii lądowych od chwili swego debiutu bojowego w 1916 roku, a więc 100 lat temu, kiedy to brytyjskie Mark I przetoczyły się przez pola bitewne nad Sommą próbując przełamać impas w okopowych zmaganiach pozycyjnych na froncie zachodnim. Od tamtej pory orędownicy wojsk pancernych pracowali i pracują nad doskonaleniem technologii i taktyki broni pancernej, a czołg zajął poczesną pozycję we wszystkich współczesnych doktrynach militarnych.
Książka zawiera opis 52 słynnych wozów pancernych, od I wojny światowej po dzień dzisiejszy. Poczynając od czołgu Mark V z 1917, poznajemy czołgi z obu wojen światowych, z okresu zimnowojennego i wreszcie najnowocześniejsze wozy bojowe doby współczesnej, które niedawno wzięły udział w działaniach zbrojnych na Bałkanach, Kaukazie i na Bliskim Wschodzie.
Czytelnik znajdzie tu fachowe omówienie najsłynniejszych czołgów II wojny światowej, m.in. radzieckiego T-34 i niemieckiego Panther, oraz tych znajdujących się na uzbrojeniu obecnie – Merkawy, Challengera 2, T-90 i innych. Nie zabrakło opisu dziwacznych i nieskutecznych, wielowieżowych sowieckich T-35B, z łatwością wymanewrowywanych i unieszkodliwianych przez czołgi niemieckie w 1941 roku, podczas ofensywy Wehrmachtu na ZSRR; potężnie opancerzonych PzKpfw VI Tiger, które zasłynęły ze zwycięskich pojedynków z alianckimi wozami bojowymi w latach 1943-1944; T-54/55 z lat 50. - czołgu produkowanego najbardziej masowo i wciąż pełniącego służbę w armiach wielu państw świata, wreszcie amerykańskiego czołgu podstawowego nowej generacji M1A2 Abrams, który zatriumfował na polach bitewnych w czasie wojny nad Zatoką Perską (1991) oraz wojny z Irakiem (2003).
Kolejne podrozdziały zawierają krótki opis rozwoju i historii bojowej danego wozu pancernego, przedstawienie jego sylwetki i charakterystycznych elementów konstrukcji, a także dane techniczno-taktyczne. Ta zilustrowana ponad 200 zdjęciami i rycinami książka jest atrakcyjnym kompendium, przeznaczonym zarówno dla historyków wojskowości, jak i dla wszystkich entuzjastów broni pancernej.

Michael E. Haskew od ponad 25 lat zajmuje się pisanie książek z dziedziny historii militarnej. Jest autorem m.in. takich wydanych w Polsce publikacji jak przewodnik encyklopedyczny Powojenne pojazdy pancerne: od 1945 do dziś (Poznań, 2011) i Jednostki elitarne II wojny światowej (Warszawa, 2009). Haskew pracuje także w zespole redakcyjnym Centrum Badawczym im. Eisenhowera, w oddziale studiów nad okresem II wojny światowej.

W tomiku opisano historię powstania, wersje, konstrukcje, uzbrojenie i użycie bojowe amerykańskiego samolotu myśliwskiego Grumman F-14 Tomcat. Był to samolot specjalnie zaprojektowany dla dywizjonów lotnictwa pokładowego pełniących służbę na lotniskowcach marynarki wojennej USA. F-14 Tomcat jest uznawany za pierwszy amerykański samolot bojowy IV generacji wprowadzony do służby liniowej. Był to typowy myśliwiec przechwytujący i przewagi powietrznej, bez zaawansowanego systemów do zwalczania obiektów naziemnych i nawodnych. Zaprojektowano go i początkowo przeznaczono do niszczenia sowieckich przeciwokrętowych pocisków rakietowych dalekiego zasięgu, których zadaniem było niszczenie lotniskowców US Navy. W latach 1970-1992 wyprodukowano 712 samolotów F-14, w tym 80 na eksport do Iranu. Ostatnią maszynę tego typu wycofano z eksploatacji w lotnictwie US Navy w 2006, natomiast w Islamskiej Republice Iranu samoloty F-14 pełnią służbę w lotnictwie wojskowym do dzisiaj

Fully illustrated, this absorbing study explores the evolving sniping technology and tactics employed by both sides in Asia and the Pacific during 1941–45.

During World War II, both the Japanese and their Allied opponents made widespread use of snipers armed with a variety of rifles, scopes and accessories and prepared by widely differing levels of training and tactical doctrine. The challenges of fighting in a variety of harsh environments, from the Pacific islands to the vast expanses of China, prompted improvisation and innovation on both sides in the ongoing war between snipers and their adversaries. Often operating at relatively close ranges in restrictive terrain, snipers made particularly ingenious use of camouflage and deception as the fighting spread across Asia and the Pacific in the wake of the Pearl Harbor attack, while troops tasked with countering enemy marksmen had to learn the hard way how best to defeat a seemingly invisible enemy.

Small arms expert John Walter considers the strengths and limitations of the rifles, scopes and accessories deployed by Japanese snipers and their Allied counterparts, as well as their different approaches to sniping tactics and training. Specially commissioned artwork and carefully chosen photographs illustrate this enthralling study of the sniping war in Asia and the Pacific during World War II.