Burza

Notatki na marginesie
Cytaty, które warto znać
Streszczenie

Monumentalne dzieło stanowi odzwierciedlenie sytuacji człowieka późnego średniowiecza, czasów wielkich konfliktów - między cesarstwem a papiestwem, mieszczaństwem a szlachtą, a także upadku obyczajów, wiary, Kościoła. Dzieło Dantego, przedstawiające alegoryczną wędrówkę poety po zaświatach, poprzez Piekło, Czyściec aż do Raju, stanowi próbę ukazania zagubionemu „w ciemnym lesie” świata człowiekowi prawdziwej drogi do zbawienia. Jego wędrówka w poemacie jest wędrówką ku Bogu, a najwyższą formą poznania Stwórcy staje się „miłość, co słońce i gwiazdy porusza”: ta łącząca człowieka z drugim człowiekiem, a także ta, będąca pierwszą przyczyną życia, istotą Boga.

Cyd jest barokową sztuką tragikomiczną w pięciu aktach francuskiego dramaturga Pierre’a Corneille’a. Jej premiera odbyła się w 1637 roku w Théâtre du Maras w Paryżu. Utwór inspirowany jest życiem kastylijskiego rycerza, pogromcy Maurów i zdobywcy Walencji, bohatera narodowego Hiszpanii z XI wieku, Rodriga Diaza de Vivara, zwanego Cydem Walecznym. Opowiada o niezwykłych dziejach hiszpańskiego hidalgo, jego tryumfach, a przede wszystkim pełnej dramatycznych epizodów miłości do pięknej Chimeny. Jednak nie akcja, a nowatorska forma zdecydowała o niegasnącej popularności Cyda i jego znaczeniu w dziejach literatury. Prekursorski charakter dzieła polega na niemal całkowitym usunięciu odniesień obyczajowych i historycznych wskazujących na umiejscowienie akcji w jedenastowiecznej Hiszpanii i na skupieniu się na elementach ogólnoludzkich, uniwersalizujących wymowę opisywanych postaci i zdarzeń. Równocześnie Corneille rezygnuje z efektownych scen przedstawiających pojedynki czy inne emocjonujące zajścia, wysuwając na pierwszy plan dialogi, których rolą jest ukazanie ludzkich uczuć
i rozterek, a w konsekwencji wewnętrznych przemian bohaterów. Wreszcie, rysując postać pięknego Cyda, Corneille tworzy nowy typ bohatera, który najpierw zawładnął Paryżem, a następnie całą Europą. Jest to człowiek o niezwykle silnej woli, kontrolujący swoje uczucia i panujący nad swoim losem, a równocześnie człowiek o głębokim poczuciu własnej godności, zdolny do największych poświęceń dla zachowania honoru.
Lektura dla szkół średnich

Król Edyp jest antyczną tragedią grecką napisaną przez Sofoklesa około 430 roku przed naszą erą. Ta sztuka licząca ponad dwa tysiące lat należy do kanonu literatury światowej. Jej tematem jest bezsilność człowieka wobec fatum. Edyp, król Teb, pragnie żyć w zgodzie z prawami ludzkimi i boskimi. Kiedy w jego mieście wybucha zaraza, idzie po objawienie do wyroczni delfickiej. Okazuje się, że musi odnaleźć i ukarać zabójcę poprzedniego króla, Lajosa, aby uratować miasto. W miarę odkrywania prawdy dowiaduje się, że ciąży na nim klątwa, od której nie można się uwolnić. To on nieświadomie zabił swojego ojca, a następnie ożenił się z własną matką, Jokastą. W pokucie za niewybaczalne przewinienia, jakimi są ojcobójstwo i kazirodztwo, Edyp oślepia się i opuszcza Teby wraz z córkami Antygoną i Ismeną.

Lektura w szkole średniej

Powstaje pytanie, pisze we wstępie Antoni Libera, autor nowego spolszczenia Homeryckiego dzieła, dlaczego "Odyseja" nie istnieje dotychczas w formie czystego heksametru polskiego, który został ukształtowany przez bądź co bądź największego polskiego poetę, Adama Mickiewicza. Zostawił on w końcu wyraźny wzór do naśladowania. Może właśnie po to, by na jego podstawie opracować na nowo starego Homera? Te właśnie kwestie zainspirowały mnie, by podjąć próbę ułożenia "Odysei" po polsku według przedstawionych powyżej zasad, a przy tym językiem współczesnym, bez archaizowania i stylizacji na antyk.

Tytułowi bohaterowie dramatu Williama Shakespeare’a Romeo i Julia spotykają się zupełnie przypadkowo i równie nieoczekiwanie zakochują się w sobie. Jednak ich miłość już od samego początku wystawiona zostaje na poważną próbę. Zakochani należą do skłóconych ze sobą rodów, co powoduje, że uczucie staje się dla nich „zakazanym owocem”. Bohaterowie nie poddają się jednak presji rodzin i z odwagą starają się walczyć o swoją miłość i siebie samych.
Dramat Shakespeare’a to książka piękna i przejmująca. Nieodłącznie splecione są w nim ze sobą: miłość i nienawiść, dobro i zło, prawda i kłamstwo, odwaga i tchórzostwo, wielkość i ułomność.

William Shakespeare (1564-1616) – wybitny angielski dramaturg, aktor, współwłaściciel teatru The Globe. Autor licznych dramatów historycznych: Henryk IV, Henryk VIII, tragedii: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Król Lear, Makbet, Otello, Antoniusz i Kleopatra, komedii: Poskromienie złośnicy, Jak wam się podoba, Wesołe kumoszki z Windsoru, Dwaj panowie z Werony.

Oscar Wilde took London by storm with his first comedy, Lady Windermere's Fan. The combination of dazzling wit, subtle social criticism, sumptuous settings and the theme of a guilty secret proved a winner, both here and in his next three plays, A Woman of No Importance, An Ideal Husband, and his undisputed masterpiece, The Importance of Being Earnest.

This volume includes all Wilde's plays from his early tragedy Vera to the controversial Salome and the little known fragments, La Sainte Courtisane and A Florentine Tragedy. The edition affords a rare chance to see Wilde's best known work in the context of his entire dramatic output, and to appreciate plays which have hitherto received scant critical attention. Wilde’s plays have never failed to delight audiences and are a lasting testimony to their author’s supreme wit and theatrical genius.