Centralna Kolej Transandyjska Callao - Lima - La Oroya,

Niewiele odkryć w tak wielkim stopniu wpłynęło na rozwój cywilizacji i zmianę sposobu życia całych społeczeństw jak wynalazek kolei. W ciągu kilkudziesięciu lat od pojawienia się pierwszych parowozów odległości jakby zmalały, prędkość przemieszczania się znacznie wzrosła, koszt przejazdu dla większości stał się osiągalny, a z ilością przewiezionego towaru nie mógł się mierzyć żaden zaprzęg. Bardzo szybko kolej pojawiła się również na obszarze będącej wówczas pod zaborami Polski. Budowa sieci przebiegała jednak w odmiennych warunkach trzech państw zaborczych. Niebagatelny wpływ na rozwój kolei mieli także Polacy.
Już w 1838 r. powstało pierwsze w Królestwie Polskim przedsiębiorstwo kolejowe – Towarzystwo Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Polscy inżynierowie uczestniczyli w opracowaniu wielu konstrukcji lokomotyw, tworzyli znakomite obiekty techniki kolejowej – mosty, wiadukty, tunele i dworce. Wznoszono pierwsze zakłady produkcji i naprawy taboru. Nabyte w tym czasie doświadczenia pozwoliły – mimo ogromnych trudności – na stworzenie w odrodzonej Polsce jednorodnej sieci.

Piotrkowska Kolej Wąskotorowa, zbudowana głównie w celu usprawnienia transportu wapna z Sulejowa do Piotrkowa, przez 90 lat swego istnienia wpłynęła na rozwój sulejowskiego przemysłu wapienniczego. Licznie korzystali z niej także pasażerowie, była bowiem dogodnym środkiem transportu dla osób codziennie dojeżdżających do pracy czy szkoły, a w okresie wakacyjnym stanowiła ulubiony środek podróży turystów wypoczywających nad Pilicą i w okolicy Sulejowa. W czasie, gdy transport samochodowy nie był jeszcze tak rozwinięty, miała więc duże znaczenie dla lokalnej społeczności. Ze względu na niewielką prędkość stała się obiektem żartów, obowiązywał na przykład „zakaz zbierania grzybów podczas jazdy”.
Monografia Piotrkowskiej Kolei Wąskotorowej przedstawia historię tej kolei od momentu jej powstania w roku 1902 do czasu jej likwidacji, która następowała stopniowo w latach 2005–2008. Czytelnik ma więc okazję odbyć swoistą podróż historyczną kolejką wąskotorową z Piotrkowa Trybunalskiego do Sulejowa, „zatrzymując się” na kolejnych stacjach. Może też poznać tabor, jaki wykorzystywano na tej kolei.
Ogromnym atutem książki jest bogaty materiał ilustracyjny. Liczne zdjęcia, ryciny, mapy i schematy stacji mają również istotne znaczenie historyczne, bo dziś po wąskotorówce pozostały nieliczne ślady.

Bogato ilustrowany poradnik eksploatacyjny poświęcony silnikom spalinowym pojazdów szynowych. Opisano w nim podstawy budowy i działania oraz praktyczne wskazówki dotyczące zasad utrzymania i obsługi najważniejszych zespołów i układów silników spalinowych współczesnych pojazdów szynowych użytkowanych w Polsce. W zwięzły i przystępny sposób przedstawiono podstawowe wiadomości z zakresu teorii silników wysokoprężnych, budowę tych silników, opis działania układów zasilania, smarowania, chłodzenia, sterowania, dolotowych i wylotowych. Podano także podstawowe wiadomości dotyczące diagnozowania oraz obsługi technicznej w warunkach eksploatacyjnych. Książkę wzbogacono o przegląd konstrukcji różnych rodzajów silników wysokoprężnych użytkowanych na sieci PKP.
Odbiorcy: kadra inżynieryjno-techniczna kolei (np. maszyniści, pracownicy obsługi), studenci wydziałów transportu i inżynierii lądowej wyższych uczelni technicznych, uczniowie techników o profilu kolejowym

Stacje kolejowe – architektura i budownictwo to bogato ilustrowany cykl poświęcony tematyce gmachów dworcowych oraz innych budowli gospodarstwa kolejowego. Szczegółowo, często po raz pierwszy, opisano tu budynki stacji osobowych i towarowych, biurowce, magazyny, wiaty, remizy, warsztaty, wieże wodne, domki dróżników i zwrotniczych, noclegownie oraz domy i całe kolonie mieszkalne. Zaprezentowano wszystko to, co choć zazwyczaj znacznie mniej eksponowane, a dla podróżnych najczęściej niewidoczne, kryje się również pod nazwą „stacja kolejowa”.
Tom pierwszy, kreśląc panoramę rozwoju infrastruktury dróg żelaznych na świecie w wieku XIX i na początku XX, stanowi wprowadzenie do całej serii. Zawiera przegląd stosowanych ówcześnie rozwiązań architektonicznych i konstrukcyjnych i na tym tle prezentuje budownictwo kolejowe w Królestwie Polskim, które cechował pewien fenomen, nieobecny w historii gospodarczej innych krajów świata. Była nim niemal permanentna sprzeczność interesów władz carskich, szczególnie tych wojskowych, oraz polskiego środowiska finansowego, w którym kapitalistyczny imperatyw zysku szedł często w parze z gospodarczym patriotyzmem.

Drugi tom cyklu Stacje kolejowe – architektura i budownictwo został w całości poświęcony warszawskim stacjom epoki zaboru rosyjskiego. Przy wszystkich ograniczeniach będących konsekwencją zniewolenia kraju, rozdarta między wschód i zachód Warszawa borykała się z różnym rozstawem szyn linii kolejowych, wymuszonym połączeniami z drogami żelaznymi w Rosji i w zachodniej Europie.
W warunkach, na przemian, okresów politycznej opresji i odwilży, powstawały prywatne i państwowe drogi żelazne, a przy nich setki budynków i budowli niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania kolei. W przypadku warszawskich gmachów stacji osobowych z biegiem lat stawały się one coraz bardziej zacofane względem zagranicznych odpowiedników. Za światowym postępem ze znacznie większym powodzeniem nadążały budynki zaplecza towarowego i technicznego. Właśnie tematyce budownictwa w gospodarstwie kolejowym poświęcono w opracowaniu najwięcej uwagi, opisując wszystkie, przeważnie już nieistniejące obiekty w obrębie poszczególnych dworców i stacji.

W książce w przystępny sposób opisano zagadnienia związane z technologią kolejowych przewozów ładunków i osób, w tym m.in.:
zarys kolejowego procesu przewozowego,
drogi kolejowe i ich elementy składowe oraz zasady ich utrzymania i naprawy,
kolejowe punkty eksploatacyjne (posterunki ruchu, punkty handlowe do odprawy osób i przesyłek oraz stacje kolejowe),
urządzenia sterowania ruchem kolejowym (klasyfikację, zasady sygnalizacji, urządzenia stacyjne, liniowe i łączności oraz zasady ich utrzymania),
wagony kolejowe towarowe i osobowe wraz z podstawowymi danymi eksploatacyjnymi, zasadami ładowania wagonów towarowych oraz numeracją i oznaczaniem wagonów, a także zasadami ich utrzymania i naprawy,
pojazdy trakcyjne spalinowe, elektryczne i parowe oraz zasady ich oznaczania, a także kolejowe pojazdy pomocnicze, zasady ich utrzymania i naprawy,
zasady prowadzenia ruchu pociągów na szlakach i stacjach,
technologię pracy manewrowej,
technologię pracy stacji kolejowych towarowych i osobowych,
technologię przemieszczania ładunków i osób w transporcie kolejowym,
technologię kombinowanych procesów transportowych z udziałem transportu kolejowego, uwzględniającą tabor, terminale przeładunkowe i technologię przeładunku,
określenie zdolności przepustowej linii kolejowej oraz zdolności przerobowej i ładunkowej stacji.

Odbiorcy: studenci wydziałów transportu, logistyki oraz zarządzania wyższych uczelni, doradcy ds. transportu przedsiębiorstw, a także osoby profesjonalnie związane z przewozami kolejowymi.