Chamstwo

Praca seksualna na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX wieku była nie tylko zjawiskiem społecznym, problemem prawnym i zdrowotnym, ale również chętnie używaną figurą retoryczną. O prostytucji jako zarazie moralnej grzmiały Kościół i towarzystwa abstynenckie, o niebezpieczeństwie dla płodności i rozsadniku epidemii chorób wenerycznych wypowiadali się lekarze, o zgubnych skutkach społecznych, biedzie i wykorzystywaniu dziewczyn z proletariatu pisali socjaliści. Emancypantki upatrywały w pracy seksualnej źródło chorób i powód rozpadu rodzin.
Jak wyglądało życie ówczesnych pracownic seksualnych? Dlaczego powszechnie uznawano je za zagrożenie dla społeczeństwa?
Alicja Urbanik-Kopeć po raz kolejny wypełnia białe plamy w społecznej historii kobiet.
Praca seksualna mogła być wyborem, przymusem lub czymś pomiędzy. Stosunek do niej – zarówno samych pracownic, jak i klientów oraz postronnych świadków – bardzo wiele mówi o pozycji społecznej kobiet w dziewiętnastym wieku. Ze względu na ogrom wzbudzanych emocji pokazuje jak w soczewce linię napięć dzielących społeczeństwo: napięć płciowych i napięć klasowych.
Ta książka to opowieść o ochronie zdrowia, prawie małżeńskim, pracy zawodowej kobiet, systemie opieki społecznej w dobie emancypacji kobiet. To historia społecznego konstruowania pojęcia niebezpiecznej kobiecej seksualności, szczególnie seksualności pracującej proletariuszki. Od kobiety swobodnie władającej własnym ciałem bardziej niebezpieczna jest bowiem tylko kobieta, która do tego nie potrzebuje tradycyjnej rodziny patriarchalnej do zapewnienia środków do życia. To także opowieść o hipokryzji konserwatywnego społeczeństwa klasowego. (fragment książki)

Niniejsza książka zawiera opis funkcjonowania ormiańskiej gminy w Stanisławowie w ciągu dwóch wieków jej istnienia. Wybór tego tematu jest istotny dla historiografii polskiej – Ormianie, choć byli niewielką grupą etniczną, odgrywali ważną rolę w ekonomice, życiu społecznym, a nawet polityce i kulturze dawnej Polski. Do napisania publikacji wykorzystano mało dotąd znane albo wcale nieznane źródła (wiele tysięcy stron rękopiśmiennych ksiąg sądowych ze Stanisławowa). Analizę ormiańskich akt sądowych rozszerzono, włączając do badań księgi metrykalne, akta konsystorza lwowskiego nacji ormiańskiej, przywilej lokacyjny Stanisławowa, inwentarz miejski, księgi kryminalne Stanisławowa, akta sądowe nacji polskiej ze Stanisławowa oraz inne akta i dokumenty dotyczące Ormian lwowskich. Studia nad dziejami Ormian doprowadziły autora do archiwów kilku krajów, w tym Armenii, Austrii i Ukrainy, dzięki czemu w pewnym momencie swych badań dotarł do źródeł, o których istnieniu do tej pory nie zdawano sobie sprawy.

Czy dawniej ludzie się bawili? Oczywiście! Może nawet lepiej niż my, współcześni. Taniec był jedną z podstawowych rozrywek. Kto nie umiał tańczyć, nie brał udziału w życiu towarzyskim. Tańce były piękne, bogate i różnorodne. Liczyła się precyzja i elegancja. Przenieście się na chwilę w ten niezwykły czas. Zapraszamy na prawdziwy bal z minionej epoki i życzymy dobrej zabawy.

Czy picie kawy mogło uchodzić za dowód zniewieściałości? Dlaczego odmawianie współmałżonce filiżanki naparu mogło skończyć się rozwodem? Czym groziła wizyta "węszyciela kawy"? A może pierwszą wiedeńską kawiarnię tak naprawdę założył Polak? Znakomity słoweński antropolog Božidar Jezernik przygląda się roli kawy w kulturze, zgłębia tajniki jej kultu i tradycję jej picia. Barwna historia kawowych ziaren to także fascynujący przypis do historii medycyny, socjologii, prawa, ekonomii i religii. Pasjonująca lektura nie tylko dla miłośników czarnego naparu. "Zobaczyć świat w ziarenku piasku – zapragnął kiedyś William Blake. Jezernik nie Blake, kawa nie piasek, Bliski Wschód i Europa to nie cały świat, ale poza tym wszystko się zgadza. Słoweński antropolog napisał porywający esej o kawie, w której zobaczył nieogarniony świat kulturowych znaczeń. W jego aromatycznej i erudycyjnej opowieści etymologia spotyka się z obyczajem, cielesne namiętności z duchowym porywem, kozy z rewolucją francuską, turecki sułtan z Bachowską kantatą. Prawdziwie kawaleryjska szarża!" Dariusz Czaja "Powtarzalność czynności w skali makro nie sprzyja refleksji. Parzymy codziennie miliony litrów kawy, kompletnie się nie zastanawiając, komu zawdzięczamy ów genialny wynalazek spożywczy, który w sposób tak radykalny odmienił kulturę znacznej części świata. O tym właśnie w swej pasjonującej książce pisze Božidar Jezernik, dając nam najbardziej kompetentny i frapujący wykład o historii kawy, jaki zdarzyło mi się czytać. By nie przerwać lektury, zaparzyłem w jej trakcie wiele kaw: po włosku, w ekspresie ciśnieniowym, jak i arabsku, w tygielku zwanym dżezwą. Powstrzymałem się tylko od spożycia kawy rozpuszczalnej, z czego autor - jak mniemam - byłby wielce zadowolony". Robert Makłowicz

Bogata, wyczerpująca kolekcja ilustracji, ukazująca zmiany w modzie męskiej w ciągu ostatnich 100 lat, z tekstem autorstwa historyka mody, Cally Blackman, Rzadko publikowane fotografie i ilustracje prezentują, w miarę jak mijał wiek, eleganckie krawiectwo z Savile Row i solidność uniformów khaki i dżinsowych, a także pracownie, w których powstawały wspaniałe fasony i zestawienia kolorów. Ta unikatowa książka, poprzez bogactwo ciekawych ilustracji, ukazuje ewolucję ubiorów męskich, od tych praktycznych do niezwykle wykwintnych i ozdobnych. Wpływy twórczości Pierre’a Cardina, Giorgia Armaniego, Ralpha Laurena i innych projektantów ukazano w zestawieniu z wpływami mody ulicznej z lat sześćdziesiątych XX wieku, sceny punkowej i klubowej, zawierając historię rozwoju rynku ubiorów męskich w jednej, bezcennej książce. 100 lat mody męskiej będzie nieocenioną pomocą dla wszystkich studentów, historyków i teoretyków mody i miłośników męskich ubiorów
Fragment wstępu
Ta książka przywraca właściwą rangę modzie męskiej – do niedawna uważanej za podrzędną w stosunku do mody damskiej. Historia mody pomija w olbrzymiej części ubiory męskie XX wieku, uważane za nieciekawe w porównaniu z oczywistym urokiem ubiorów kobiecych. Takie pojmowanie zawdzięczamy częściowo ogólnej akceptacji teorii J.C. Flügela o „wielkim męskim wyrzeczeniu się” mody, zawartej w dziele The Psychology of Clothes (Psychologia ubioru), opublikowanym w 1930 r. James Laver, poważany historyk ubiorów, poparł tę teorię w swym dziele Taste& Fashion (1937 r.), w którym stwierdzał, że mężczyźni nie byli w stanie konkurować z kobietami w dziedzinie mody od końca XVIII wieku aż do tak zwanej peacock revolution („pawiej rewolucji”) w latach sześćdziesiątych XX wieku. Jednakże na długo przedtem mężczyźni zdradzali zainteresowanie stylowymi ubiorami; nie tylko nosili pięknie skrojone garnitury, ale także ubierali się w awangardowe, a nawet „wywrotowe” stroje pod tym względem pozostawiając kobiety daleko w tyle. Faktem jest, że w poprzednim stuleciu męskie ubiory wywarły dużo większy wpływ na modę kobiecą niż kobiece na męską.
PATRONI MEDIALNI:
polki.pl, dlaLejdis.pl, MODA MĘSKA, FASHIONBUSSINES.PL, FASHIOM MAGAZINE, FASHION NOW.pl, sophisli.pl

One of only seven editors-in-chief in American Vogue’s history, Jessica Daves has remained one of fashion’s most enigmatic figures—until now. Diana Vreeland’s direct predecessor in the role, it is Daves who first catapulted the magazine into modernity.
A testament to a changing America on every level, Daves’s Vogue was the first to embrace a ‘high/low’ blend of fashion in its pages and also introduced world-renowned artists, literary greats, and cultural icons into every issue, offering the reader a complete vision of how fashion, interiors, art, architecture, entertaining, literature, and culture were all connected and all contributed to refining and defining personal style. Profiling icons of American style from John and Jackie Kennedy to Charles and Ray Eames, Daves’s Vogue also featured the couture creations of Dior, Chanel, Givenchy, and Balenciaga.
Organized in multifaceted, thematic chapters, 1950s in Vogue features carefully curated photographs, illustrations and page spreads from the Vogue archives (with both iconic and less-familiar images from photographers including William Klein, Irving Penn, Karen Radkai and Erwin Blumenfeld), as well as reproductions of fascinating archival materials and correspondence.