Chciwość Jak Nas Oszukują Wielkie Firmy

„Wielu rzeczy trzeba się będzie domyślać. Nazwisko jest piękne, zawiera w sobie dwie zgłoski drżące niczym rytmiczne uderzenia srebrnego dzwoneczka oraz kojący syk złotego węża; kryje też światło poranka i nadzieję lepszego jutra. Kiedy w Austrii w 1787 roku wychodzi nakaz, żeby Żydzi obierali nazwiska, za takie jak to trzeba chyba sporo zapłacić. Imię Adele uchodzi za habsburskie. «Ho, ho, pewnie Fajwel i Fania córkę na cesarzową szykują, to się dopiero w Wiedniu ucieszą z zaszczytu!» – bezlitośnie drwią sąsiedzi. Gdy w 1911 roku dziewczynka przychodzi na świat, jego stolicą jest Wiedeń, przynajmniej tutaj, pomiędzy Rajsze, Jassel i Krossen. Województwo lwowskie, powiat jasielski. Miasteczko, którego nazwa brzmi jak smaczne śniadanie, jest niewielkie, niemal całe drewniane. Wdzięcznie porasta spory pagórek, u którego stóp pluszcze rzeka. Modelowy sztetl”.

Ten alfabet winien zaczynać się od I. Bo I dotyczy jednego z najgorętszych I, jakie kiedykolwiek pojawiły się w geografii, polityce, kulturze – Izraela.

I jak Izrael, kraj na Bliskim Wschodzie, z historią – zależy, jak kto liczy – trwającą lat siedemdziesiąt z haczykiem lub pięć tysięcy z hakiem. Dotyka Morza Śródziemnego i Czerwonego. Powierzchnia – dwadzieścia dwa tysiące kilometrów kwadratowych. Około dziewięciu milionów mieszkańców w 2020 roku. Izrael ma co najmniej jedną rzekę znaną na całym świecie (Jordan), jedno jezioro (Galilejskie), pustyń dość, za to miejsc świętych więcej niż gdziekolwiek indziej. Po ziemi Izraela chadzali prorocy: Abraham, Jakub i Dawid. Mieszkał tu Jezus, a Mahomet właśnie z Izraela odbył swoją podróż do nieba.

Władali tą ziemią Żydzi, Egipcjanie i Babilończycy. Helleni, Rzymianie, Bizantyjczycy, rycerze krzyżowcy i Arabowie. Wtrącały się tu Turcja i Wielka Brytania. I znów Żydzi, którzy zmienili się w Izraelczyków, ale od jakiegoś czasu stają się bardziej żydowscy.

Tak samo jak Arabowie mieszkający w Izraelu i na Zachodnim Brzegu stają się tam coraz bardziej arabscy.

I (jak Izrael) mieści tyle, ile chyba żadna inna litera alfabetu. O tym I jest ta książka.

Paweł Smoleński

Baliszewski pisze o tym, o czym inni historycy boją się nawet mówić. Dziś, na stulecie Polskiej Niepodległości, ukazuje się kolejny, trzeci tom esejów historycznych Autora. Każdy z nas znajdzie w nim odpowiedzi na najtrudniejsze pytania owych stu lat. Komu naprawdę zawdzięczamy wolność, kto był bohaterem, a kto nie przysłużył się Polsce. Kto zdradził, a kto został skrzywdzony...

Nadchodzi kolejna rewolucja naukowa, a historia dzieje się na naszych oczach: odkryto sposób na wytwarzanie wystarczającej ilości jedzenia dla wciąż rosnącej ludzkiej populacji.

Ziemia ledwo dyszy. Wzrost zaludnienia i popytu na mięso, jaja, nabiał i skórę sprawia, że przemysłowa hodowla miliardów zwierząt stała się ze wszech miar szkodliwa. Nie ma nic naturalnego w kurze, której podaje się stymulatory wzrostu i hoduje w szopie z kilkudziesięcioma tysiącami innych, ani w krowie czy świni, które wraz z paszą wchłaniają obłędne ilości antybiotyków.

Dlatego trwają zaawansowane prace nad produkcją i komercjalizacją czystego mięsa – nie pochodnej soi czy seitana, ale prawdziwego mięsa – tworzonego bez udziału zwierząt. Naukowcy zapewniają, że rozwój mięsa z tkanki zwierzęcej nie da fałszywego mięsa, tak jak sklonowanie owcy nie doprowadziło do powstania fałszywej owcy. Wręcz przeciwnie: techniki laboratoryjne pozwalają uzyskać mięso nieskażone hormonami, pestycydami, bakteriami E. coli czy konserwantami.

W tej przełomowej książce doktor Paul Shapiro opowiada szaloną historię wizjonerskich wynalazców, laboratoria naukowe i inwestorów, których celem jest postawienie na naszych stołach pierwszych na świecie produktów zwierzęcych wyhodowanych bez zwierząt.

Paul Shapiro napisał aktualną i pouczającą książkę o ekscytującej transformacji, która czeka sposób produkcji jedzenia.

– Peter Singer, autor bestsellera Wyzwolenie zwierząt

Dziękuję za tę przełomową książkę. Jeśli czyste mięso się przyjmie, będzie miało szansę zakończyć cierpienie miliardów czujących istot. Mam nadzieję, że niedługo będziemy mogli zamówić wolnego od bólu cheeseburgera z bekonem.

– AJ Jacobs, autor bestsellera Rok biblijnego życia

Czyste mięso zrewolucjonizuje biznes spożywczy i rolnictwo, odpowiadając na wiele naszych najpilniejszych problemów. Shapiro błyskotliwie opowiada o początkach tej rewolucji i o tym, dokąd może nas ona zaprowadzić.

– Jack Welch i Suzy Welch, autorzy bestsellera Winning znaczy zwyciężać

Przeczytajcie, jeśli chcecie zrozumieć, czemu tylu inwestorów – w tym producenci mięsa – wierzy, że burgery i nuggetsy będą niedługo powstawać w warzelniach, nie rzeźniach.

– Lisa Feria, dyrektorka generalna Stray Dog Capital

Kiedy w 2014 roku Paul Shapiro skosztował mięsa wyhodowanego poza ciałem zwierzęcia, dołączył do klubu bardziej ekskluzywnego, niż gdyby został astronautą. Oprócz bycia jedną z pierwszych osób, które spróbowały czystego mięsa, jest mówcą konferencji TEDx, założycielem organizacji Compassion Over Killing, członkiem Animal Rights Hall of Fame oraz służył przez 13 lat jako rzecznik i wiceprezes Humane Society of the United States. Opublikował wiele artykułów o dobrostanie zwierząt i jedzeniu przyjaznym dla środowiska zarówno w prasie codziennej, jak i periodykach naukowych. Mieszka w Kalifornii ze swoją wspaniałą partnerką Toni Okamoto.

O jej poprzedniej książce Krystyna Janda mówiła, że to „specjalna, mocna i poruszająca lektura”.

Marta Abramowicz, autorka bestsellera „Zakonnice odchodzą po cichu”, powraca z nowym reportażem! Książka „Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica” porusza, bo przełamuje kolejne tabu. Ten, kto ją przeczyta, inaczej spojrzy na nasz kraj.

Ludzie znają dzieci księży. Znają ich matki i ojców. Ale o tym się głośno nie rozmawia. Niektórzy mówią - tabu. Inni - hańba. Wszyscy wiedzą, że księża nie przestrzegają celibatu. Jest to wiedza tak powszechna, że u wielu nie budzi ani zgorszenia, ani zdziwienia. A więc skąd ta tajemnica? Dlaczego matki są odsądzane od czci i wiary, a księży-ojców oczyszcza się ze wszystkich grzechów?

Co jest ważniejsze: dobro dziecka czy dobro Kościoła? Co usłyszymy, gdy dzieci księży zaczną głośno mówić o swoich rodzinach?

W reportażu Marty Abramowicz znajdziecie odpowiedzi.

Setna rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę daje asumpt do podsumowań dorobku minionego wieku, wspominania zdarzeń i postaci z przeszłości, a także formułowania prognoz na najbliższe lata. Jubileusz takiej wagi musi być odpowiednio świętowany, dlatego Narodowe Centrum Kultury postanowiło włączyć się w obchody stulecia niepodległej Polski, m.in. wydając rocznicową publikację pod redakcją prof. Rafała Wiśniewskiego „Siłą naszego ducha jesteśmy”. Autorzy – w osobach wybitnych polskich specjalistów, myślicieli, badaczy – analizują procesy, manifestujące się w poszczególnych dziedzinach życia, idei i twórczego działania, które w 1918 roku doprowadziły do proklamowania niepodległej Polski. To, co najsilniej wybija się z artykułów zamieszczonych w publikacji, to ogromny hart ducha i siła woli polskich naukowców, ludzi sztuki, polityków, działaczy społecznych i zwykłych obywateli, dla których wolność była kwestią o fundamentalnym znaczeniu. Kilkusetstronicowa publikacja prezentuje codzienny trud tych jednostek i tworzonych przez nie wspólnot na rzecz ochrony i rozwoju polskiego dziedzictwa kulturowego w latach zaborów, dzięki czemu stało się ono ideowym fundamentem odrodzonego po I wojnie światowej państwa. Pojęcia takie, jak patriotyzm, wspólnota czy obywatelskość, przedstawione na tle wieloletnich zmagań o zachowanie tożsamości narodowej nabierają nowego znaczenia dla współczesnego czytelnika. Dzięki temu – jak również ogromnej różnorodności perspektyw i tematów – Eseje o Niepodległej zachęcają do podjęcia wielostronnej dyskusji nad obecnym i przyszłym kształtem Rzeczypospolitej.