Chińska Republika Ludowa szansą dla świata, Polski i socjalizmu.

Bliski Wschód przyciągał obserwatorów, analityków, badaczy, próbujących zrozumieć i wyjaśnić dynamikę zachodzących tam przemian – ich genezę, istotę i konsekwencje, nie tylko dla państw i społeczeństw regionu, ale także całego świata. Wyjątkowy charakter tamtych wydarzeń pociągnął za sobą wyjątkowe zainteresowanie osób pragnących zrozumieć je i opisać. Także w Polsce naukowcy zajmujący się Bliskim Wschodem podjęli badania mające dać odpowiedź na szereg pytań, jakie ujawniły się w związku z charakterem i dynamiką społecznych oraz politycznych zmian związanych z przebiegiem i konsekwencjami „arabskiej wiosny”. Okrągła – dziesiąta – rocznica tamtych wydarzeń dała z kolei impuls do sformułowania pierwszych ich ocen z nieco dłuższej perspektywy czasowej [...] Jedną z propozycji dokonania bilansu tamtych wydarzeń jest oceniana publikacja, przygotowana przez grono polskich autorów z kilku uniwersytetów (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Śląski, Uniwersytet Jana Kazimierza w Bydgoszczy, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) pod naukowym kierunkiem doświadczonych badaczy z UMCS – dr Kingi Smoleń, dr hab. Katarzyny Stachurskiej-Szczesiak i prof. Marka Pietrasia. W skład publikacji wchodzi 12 rozdziałów, w których autorzy podjęli się zadania dokonania analizy poszczególnych aspektów wydarzeń z okresu 2010–2012, jako punkt wyjścia przyjmując najczęściej poszczególne państwa i procesy przemian politycznych w nich zachodzące. Odniesienie do początków ubiegłej dekady nie oznacza oczywiście, że w przygotowanych do publikacji tekstach znajdziemy jedynie treści odnoszące się do wydarzeń „arabskiej wiosny” – stanowią one raczej próbę spojrzenia na nie z dzisiejszej perspektywy. Autorzy po 10 latach od tych, często dramatycznych, wydarzeń próbują spojrzeć na nie z dystansu i z wiedzą o późniejszych losach tych państw. Co ważne, przy dużym wyważeniu ocen skutków zachodzących wówczas procesów, autorzy są z reguły zgodni co do tego, iż pomiędzy oczekiwaniami a rezultatami „arabskiej wiosny” istnieje ogromna przestrzeń dla sceptycyzmu, niepewności, a czasem rozczarowań, wynikających z faktu, że współczesne realia polityczne dowodzą, iż ogromny potencjał społecznego niezadowolenia stojący za masowymi protestami w zdecydowanej większości państw nie przyniósł spodziewanych zmian [...] Przedstawiona do recenzji publikacja jest wartościowym zbiorem artykułów, które na pewno poszerzają naszą wiedzę o Bliskim Wschodzie, pozwalają zrozumieć złożoność i wyjątkowość procesów tam zachodzących, dają dużą porcję faktografii i analiz naukowych służących lepszemu zrozumieniu współczesnego świata. Bliski Wschód jest naprawdę bliski (geograficznie i nie tylko) Europie i ze względów pragmatycznych wiedza o tym regionie świata jest ważna – nie tylko dla badaczy, ale i osób zajmujących się zawodowo kontaktami na szczeblu państwowym i pozarządowym z tą częścią świata [...] Z recenzji wydawniczej dr. hab. Wiesława Lizaka, prof. Uniwersytetu Warszawskiego

W zbiorze ze wstępem autorstwa Gabrieli Abrasowicz znajdziecie Państwo 6 sztuk kosowskiego autora, przekrojowo prezentujących jego różnorodną twórczość: – „Bałkański Burdel” w przekładzie Gabrieli Abrasowicz i Urtana Mučoli, w której to sztuce autor przepisuje „Oresteję” Ajschylosa, przenosząc akcję do powojennej Jugosławii. – „Powrót Karola Maya” w przekładzie Urtana Mučoli i opracowaniu Gabrieli Abrasowicz – cięty, ironiczny portret Europy. – „Lot nad kosowskim teatrem” w przekładzie Gabrieli Abrasowicz to metateatralna farsa, która bazuje na demistyfikacji politycznych nadużyć względem artystów. – „Wojna w czasach miłości” w przekładzie Marty Orczykowskiej – tragikomedia o procesie zapominania o wojennych traumach. – „55 Shades of Gay” w przekładzie Marty Orczykowskiej o pełnej absurdów walce z albańskimi władzami o zgodę na zawarcie homoseksualnego małżeństwa. – „Kosowo dla opornych” w przekładzie Jacka Kaduczaka, gdzie autor bezlitośnie rozprawia się z zachodnimi stereotypami na temat Bałkanów.

Autorzy nie ulegają w swych wywodach biologicznemu determinizmowi czy redukcjonizmowi. Prezentują umiarkowane, zrównoważone podejście, które zakłada, że o ludzkich zachowaniach, w tym politycznych, decydują – zależnie od kontekstu – zarówno swoista „genetyczna smycz”, jak i kultura i rozmaite impulsy płynące ze środowiska społecznego.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Włodzimierza Anioła

Autorzy zauważają słusznie, że na gruncie nauk społecznych mieliśmy już do czynienia z próbami wyjaśniania zachowań ludzkich, jednostkowych i grupowych poprzez odwoływanie się do nauk przyrodniczych, zwierzęcej natury człowieka. W tym sensie ich rozważania nie są nowe, jednak oryginalna jest próba pokazania, jak biologia spotyka się lub może się spotkać z kulturą na gruncie teoretycznych podejść funkcjonujących w nauce o stosunkach międzynarodowych.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Elżbiety Stadtmüller





Andrzej Polus – dr hab. w zakresie nauki o polityce, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania badawcze obejmują problemy teorii stosunków międzynarodowych i regionu Afryki Subsaharyjskiej. Kierownik lub wykonawca 14 projektów badawczych, w ramach których prowadził badania terenowe m.in. w: RPA, Ghanie, Namibii, Zambii, Botswanie, Ugandzie, Tanzanii i Zimbabwe.

Przemysław Mikiewicz, dr hab., absolwent studiów politologicznych w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego, pracuje w Instytucie Studiów Międzynarodowych UWr. Początkowo badał polityczne aspekty bezpieczeństwa międzynarodowego, w ostatniej dekadzie skupia się na krytyce globalizacji.

Polakom cholernie brak dziś poczucia godności. Jesteśmy tu od tysiąca lat. Stworzyliśmy państwo, do którego ze wszystkich stron świata, z zachodu, wschodu i południa, ciągnęli ludzie, jak do ziemi obiecanej.

A teraz byle łajza z Holandii czy Luksemburga pozwala sobie traktować nas jak małpy, które ledwo co zlazły z drzewa?! Stawiać nas do pionu, pouczać, wychowywać obietnicami szklanych paciorków i straszeniem „sankcjami”? I nasze tak zwane elity płaszczą się przed każdą taką łajzą z obrzydliwym służalstwem, prosząc, żeby Europa zechciała łaskawie jakoś przywołać do porządku tę polską hołotę, bo im się ona wyrwała spod kontroli i nie chce słuchać?

Czas, kiedy mogliśmy sobie pozwolić na leżenie i rekonwalescencję mija, kończą się światowe koniunktury, zaczynają prawdziwe schody, coraz bardziej strome. Trzeba ruszyć tyłek, przypomnieć sobie „czym tobie być, o czym tobie marzyć, śnić”.

O tym jest ta książka.

Postać Edwarda Gierka i dekada jego rządów wzbudzają wciąż żywe zainteresowanie wśród Polaków. W wielu popularnych publikacjach powielane są jednak liczne mity i stereotypy na ten temat. Chociaż o latach 70. napisano już wiele, to cała kariera Gierka nie doczekała się nadal naukowego opracowania. Szczególnie niewiele wiemy o pierwszych 57 latach jego życia i o długiej drodze do objęcia stanowiska I sekretarza KC PZPR w grudniu 1970 r. Książka Mirosława Szumiły przybliża młodzieńcze lata Gierka spędzone na emigracji we Francji i Belgii oraz kolejne etapy kariery politycznej w kraju. Ukazuje jego ukrywane związki z Moskwą, intrygi w elicie władzy i kulisy spisku mającego na celu obalenie Gomułki. Autor sięga po nieznane dotąd dokumenty, zwłaszcza z archiwów rosyjskich. Na ich podstawie szuka odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące przyczyn awansów Gierka w aparacie władzy: na ile decydowały o tym jego cechy charakteru, zdolności i zasługi, a na ile znajomości i protekcje lub też przypadek? Czy był on ideowym komunistą czy zwykłym karierowiczem?

Co sprawa ukraińska ma wspólnego z książką Johna J. Mearsheimera i Stephena M. Walta o izraelskim lobby w Stanach Zjednoczonych?

Półtorej dekady po publikacji stała się ona klasyką, lekturą obowiązkową dla wielu naukowców i osób teoretycznie i praktycznie zainteresowanych polityką zagraniczną. Tylko pozornie dotyczy wyłącznie polityki wewnętrznej USA i ich poczynań na Bliskim Wschodzie. Można ją odczytać jako studium procesu definiowania amerykańskich interesów narodowych i wpływu ich percepcji na politykę naszego największego sojusznika, który do niedawna był niekwestionowanym globalnym hegemonem. A to już ma dla polityki amerykańskiej wobec Polski i Europy Środkowo-Wschodniej znaczenie kluczowe. Polski czytelnik w książce Johna J. Mearsheimera i Stephena M. Walta znajdzie także ważny przykład na to, jak z wyczuciem pisać na tematy wrażliwe. Ogół obyczajów, norm, poglądów, zachowań itp. właściwych jakiejś grupie społecznej, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, a także dwudziestowieczne doświadczenie Holocaustu, podejmowanie tematów związanych z Izraelem, musi łączyć się z dużym wyczuciem i wrażliwością połączoną z intelektualną odwagą i szczerością. Żadnej z tych cech nie brakuje autorom, którzy dyskutują otwarcie ze stanowiskami ich zdaniem błędnymi, odcinając się jednocześnie jednoznacznie od poglądów opartych na resentymencie czy uprzedzeniach.

Książka Izraelskie lobby a polityka zagraniczna USA była sukcesem wydawniczym. Znalazła się na prestiżowej liście bestsellerów “New York Timesa” i wywołała gorącą dyskusję nie tylko w mediach, ale także na uniwersyteckich kampusach i studiach telewizyjnych, które gościły autorów i ich adwersarzy.