Chiny od A do Z

27 śmierci Toby'ego Obeda" Joanna Gierak-Onoszko to reportaż przedstawiający czarne karty w historii Kanady, państwa kojarzonego przez wielu jako kraj tolerancyjny i wielokulturowy. Autorka przybliża sytuację rdzennych mieszkańców tamtejszych terenów, których dzieci odbierano i zamykano w szkołach z internatem, gdzie - oddzielone od swojej kultury i tradycji - były prześladowane, a nawet torturowane. Wykorzystywana wobec nich przemoc fizyczna i psychiczna jest tak trudna do objęcia rozumem, że wydarzenia ukazane w książce momentami wydają się aż nieprawdopodobne, przypominają fikcję.

Autorka przeprowadziła rozmowy z kilkoma "ocaleńcami", jak nazywa się tych, którzy przetrwali bestialskie szkoły. Tytułowy Toby Obed to właśnie jeden z nich. Książka jest próbą stworzenia rzetelnego obrazu wydarzeń, wciąż przecież świeżych - ostatnia placówka została zamknięta w 1996 roku. Szczególnie gorszący okazuje się fakt, że szkoły prowadzili ludzie reprezentujący Kościół, w większości odłamy katolicki i protestancki.

Dlaczego rakii nie pije się na raz? Czy to prawda, że Bułgaria jest rajem dla archeologów i że przeciętny Bułgar lubi rozmawiać o ziołach? Dlaczego ostatni car Bułgarii wrócił do władzy? I w końcu, jak to się stało, że ten czarnomorski kraj zasłużył sobie na miano „Róży Europy”?
Bułgaria kojarzy nam się przede wszystkim z wczasami w PRL-u. Na wakacjach w Złotych Piaskach popijano pomarańczowy schweppes, a na pamiątkę każdy pakował do torby koniak Słynczew Briag. Kwitł nie tylko handel wymienny, ale także nawiązywały się wieloletnie przyjaźnie. A jaka jest współczesna Bułgaria? Autorka przedstawia nieznane oblicze jednego z najciekawszych krajów Europy. Prowadzi nas mało uczęszczanymi szlakami, mierzy się z mitami, uwodzi znajomością miejsca i kultury.
Ta erudycyjna i pełna humoru książka to także moja Bułgaria. Dawno nie czytałem niczego, co przeniosłoby mnie tak wiernie w czasy i miejsca dzieciństwa. Bo niekiedy miejsca, które pozornie doskonale znamy, zasługują na ponowne odkrycie. Takim odkryciem jest „Bułgaria” Magdaleny Genow. Hubert Urbański
Magdalena Genow pisze o Bułgarii w tak niezwykły sposób, że czyta się ją jednym tchem. Jej miłość do tego kraju to cudowna rekomendacja dla niezdecydowanych. Jarosław Kuźniar CEO goforworld.com
Pełna smaków, zapachów i wrażeń książka o Bułgarii i Bułgarach. Autorka ciepło i z nostalgią, bez cienia sentymentalizmu, pisze o kraju lat dziecinnych, zapamiętanych obrazach, wyprawach w różne rejony Bułgarii, babci, która odeszła, i tańczących niedźwiedziach. Bardzo polecam. Ałbena Grabowska autorka wielu powieści, w tym ekranizowanej sagi „Stulecie winnych” i non-fiction o Bułgarii „Tam, gdzie urodził się Orfeusz”

Książka Marcina Jacoby'ego, doktora sinologii Uniwersytetu Warszawskiego, jest subiektywnym przewodnikiem pewnego Polaka po chińskiej kulturze i chińskiej współczesności. Autor nie zapomina przy tym o głębszym kontekście historycznym i kulturowym, bo tylko w ten sposób można wznieść się ponad uproszczenia i stereotypy i zastanowić się, jaki naprawdę jest ten wielki kraj.

Czy Chiny to archaiczna dyktatura gnębiąca swoich obywateli, czy może nowa potęga ekonomiczna? Lider innowacji czy moloch o zapadłych wioskach i tysiącach robotników pracujących w pocie czoła w fabrykach? Czy coś łączy dawne cesarstwo i dzisiejszą młodocianą potęgę, czy istnieją jakieś cechy wspólne pomiędzy pradawną cywilizacją, gdzie niemal wszystko wynaleziono na długo przed Europą, a krajem tanich podróbek, na które wielu z nas patrzy z góry? Jacy ludzie żyją w tym najludniejszym państwie na ziemi? Czy stanowią jednolitą masę, czy są mozaiką narodów, języków i kultur? W co wierzą, jakie mają zmartwienia? Jakie wyzwania stawia przed nimi nowoczesność?

To obowiązkowa lektura dla wszystkich tych, którzy pragną wgryźć się głęboko w „chińskość” i zrozumieć, co może w niej tak fascynować. To również odważne spojrzenie na współczesne Państwo Środka i jego kierunki rozwoju w nowym millennium.

Autor podróżniczej książki „Dziesięć bram świata” zjeździł niemal cały Trzeci Świat i przeżył dramatyczne chwile. Spośród setek miejsc i dziesiątek zapierających dech w piersiach przygód - wybrał dziesięć, które wywarły na nim największe wrażenie. Zabiera czytelnika na krańce świata pokonując granice, których nie ma na mapach. Dociera na Jawę, by towarzyszyć górnikom wydobywającym w skrajnie niebezpiecznych warunkach siarkę z dna czynnego wulkanu. Przenosi się do Indii, gdzie atakuje go nożownik i spotyka przerażających żebraków oraz „świętych mężów”. Płynie po Amazonce, przedziera się przez dżunglę i poznaje niezwykłego Indianina. W Boliwii unika śmiertelnie niebezpiecznego więzienia przedostając się przez zieloną granicę do Peru, by uczestniczyć tam w krwawej ofierze potomków Inków. W afrykańskim Mali szuka zaginionego podczas wojny przyjaciela, a w dolinie rzeki Omo w Etiopii poznaje dzikie plamiona, których za kilka lat nie będzie, by potem uciekać stamtąd przed powodzią, w której ginie siedemset osób. W Betlejem pomaga ranionej przez izraelskich żołnierzy pięknej palestyńskiej dziewczynie, a dwa lata później poznaje w Damaszku jej ojca, syryjskiego terrorystę. W Stambułu podczas trzęsienia ziemi wali się hotel, w którym mieszka, w Kurdystanie opowiada mu o swoim życiu stary bojownik kurdyjski, który nienawidzi Turków, a w Nikozji poznaje skrzywdzonego przez los cypryjskiego Turka, który nienawidzi Greków. Jest to książka o świecie, w którym natura, historia, nędza, okrucieństwa i wojny kształtują losy i charaktery ludzi. A równocześnie cudowna pięknem opisanych bohaterów, pełna emocji i wydarzeń „nie z tej ziemi”. Kiedy się ją kończy, fascynacja łączy się z ulgą, że żyjemy tu, a nie tam. Czyta Roch Siemianowski

Reportaż uhonorowany w 2017 roku Nagrodą Pulitzera.
Dotąd rozmowy o biedzie skupiały się na bezrobociu, pomocy społecznej i przepełnionych więzieniach. Matthew Desmond, socjolog Uniwersytetu Harvarda, postanowił uzupełnić ten obraz o problemy mieszkaniowe tych, którzy wydają na czynsz prawie całą pensję, a czasem więcej, przez co wpadają w spiralę długów. Tętniące życiem i wrażliwością opisy ukazują jeden z najbardziej pierwotnych lęków – przed brakiem bezpieczeństwa.
Eksmitowani to niemal powieściowy, intymny portret ośmiu rodzin, które sięgnęły dna. Aby lepiej je poznać, Desmond zamieszkał na ponad rok w Milwaukee na osiedlu przyczep kempingowych, a później w schronisku w centrum miasta. Przesiadywał na salach sądowych, pomagał w przeprowadzkach, pomieszkiwał w pustostanach. Kłócił się, chodził do kościoła, opiekował się dziećmi. Był świadkiem rozmów z właścicielami mieszkań i widział zarówno niezwykłe akty dobroci, jak i straszliwą znieczulicę.
Desmond – posługując się osobistymi świadectwami i twardymi danymi – dowodzi, że eksmisje nie są efektem ubóstwa, ale jego przyczyną. W scenach pełnych nadziei i rozpaczy pokazuje, jak kluczowy jest dom. Eksmitowani to reportaż pełen troski i człowieczeństwa, który przypomina, dlaczego gdy nie ma domu, nie może też być niczego innego.
Niesamowita… Desmond ustanowił nowe standardy pisania o biedzie.
Barbara Ehrenreich, autorka Za grosze. Pracować i (nie) przeżyć
Ta książka lepiej pozwoliła mi zrozumieć, co to znaczy być biednym w naszym kraju niż wszystko, co przeczytałem wcześniej… Jest piękna, skłania do myślenia i nie sposób jej zapomnieć.
Bill Gates
Przeczytawszy Eksmitowanych, uświadomisz sobie, że nie da się poważnie rozmawiać o biedzie, nie mówiąc o problemach mieszkaniowych… Ta książka jest wybitnie dobra i w żaden sposób nie da się jej zignorować.
Jennifer Senior, „New York Times”
Mój Boże, ta książka obnaża amerykańską biedę! Miażdży, wywołuje wściekłość. Trzeba ją przeczytać.
Roxane Gay, autorka Histeryczek
Mroczne lustro amerykańskiej klasy średniej i jej obsesji na punkcie nieruchomości. Desmond obnaża funkcjonowanie najuboższej części rynku, na którym eksmisje stały się kolejnym elementem lukratywnego modelu biznesowego.
Jennifer Schuessler, „New York Times”
Kunsztownie napisany, dokładnie udokumentowany opis życia na marginesie. Matthew Desmond daje głos tym, których w ostatnich dziesięcioleciach haniebnie ignorowano – albo, co gorsze, demonizowano.
„The Boston Globe”
Matthew Desmond – profesor socjologii na uniwersytecie w Princeton. Autor czterech książek. Za Eksmitowanych uhonorowany Nagrodą Pulitzera w 2017 roku i kilkunastoma najważniejszymi nagrodami za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury faktu. Jest głównym badaczem w grupie The Eviction Lab zajmującej się eksmisjami. Jego badania skupiają się na kwestiach ubóstwa, życia w mieście, niepewności mieszkaniowej, polityki publicznej, nierówności rasowych i etnografii. Otrzymał stypendium „Geniuszów” Fundacji MacArthura i stale współpracuje z „New York Times Magazine”. W 2016 roku znalazł się na liście Politico 50 jako jedna z pięćdziesięciu osób mających największy wpływ na debatą polityczną w USA.
Bestseller „New York Timesa”
Laureat kilkunastu najważniejszych nagród za wybitne osiągnięcia w literaturze faktu
The New York Times Book Review • The Boston Globe • The Washington Post • NPR • Entertainment Weekly • The New Yorker • Bloomberg • Esquire • Buzzfeed • Fortune • San Francisco Chronicle Amazon • Barnes and Noble Review • Apple • Library Journal
Jedna z ulubionych książek Prezydenta Baracka Obamy

Hobo to inaczej łazik, amerykański włóczęga, który często wędruje tylko dlatego, że czuje potrzebę ruchu, stałej zmiany otoczenia.

"Hobo" to debiut literacki Krzysztofa Baranowskiego, który w czasach, gdy w Polsce trudno było podróżować, cieszył się wielką poczytnością.