Chirurgiczne Precjoza

„...A IMIĘ JEJ POLSKA” to tomik poetycki wydany z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, poświęcony ojczyźnie i jej bohaterom, często bezimiennym. Cześć ich pamięci!

Kazimierz SOPUCH, ur. 1.04.1933 r. we wsi Jawory, powiat Ostrołęka, woj. Mazowieckie. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Mrągowie /1952 r./, studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim /socjologia/, stopień magistra w 1958 r., doktorat w 1977 r. na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego, habilitacja na tymże Uniwersytecie w 1985 r., stanowisko profesora nadzwyczajnego w 1992 r.

Jan Polkowski, rocznik 1953, debiutował fenomenalnym tomikiem To nie jest poezja wydanym w drugim obiegu przed Sierpniem 1980. Uznany został za najwybitniejszego poetę lat osiemdziesiątych. Nowoczesnej dykcji towarzyszyło zanurzenie w historię narodu i ewangeliczny przekaz. Patriotyzm, mesjanizm, moralne napięcie, świadomość rodzinnych więzi, ożywiona tradycja, a jednocześnie rewelacyjne poetyckie odkrycia, z których do dziś korzystają zastępy młodszych poetów. „Język właściwie użyty” – podsumowywał z entuzjazmem pierwszy etap twórczości poety Jan Błoński. W wolnej Polsce zamilkł Polkowski na lat niemal dwadzieścia, by w roku 2009 powrócić z olśniewającym tomem Cantus. Zerwał z dawnym stylem, zmianie uległ też ton jego wierszy. Dominantą nowych utworów stały się gorycz przemijania, melancholia, rozpacz, kojone tylko częściowo przez kontemplację natury, czy przywoływanie przebłysków minionego rodzinnego szczęścia.
Jan Polkowski. Poeta dla dorosłych. Poeta, którego twórczość otwarta jest na bardzo różne interpretacje. Zaświadczają o tym pomieszczone w tym tomie świadectwa lektury: pojedynczego wiersza, cyklu, dorobku sprzęgniętego z biografią.
Andrzej Horubała

"Ballady" Adama Mickiewicza w najszlachetniejszej oprawie graficznej Jana Marcina Szancera, to książka po którą sięgną nie tylko uczniowie - dla nich jest to pozycja lekturowa. Świteź, Świtezianka, Lubię, Lilie, Pani Twardowska, Trzech Budrysów i inne, to perełki literackie naszego wieszcza, które z sentymentem przypomną sobie dorośli czytelnicy.

Nowy tom wierszy Karola Samsela, kolejny po świetnie przyjętych tomach brawurowego cyklu poematowego "Autodafe". Poeta pisze wiersze niezwykle śmiałe, wynalazcze językowo, oddając głos wielu podmiotom lirycznym, tworzy polifoniczny chór. W swoich wierszach pokazuje doświadczanie istnienia przez wyjątkowo wrażliwą, twórczą jednostkę opętaną przez demony literatury, biologii, metafizyki i teologii. Karol Samsel to nie tylko polski poeta, i redaktor działu szkiców kwartalnika literacko-kulturalnego „elewator”, ale także literaturoznawca, filozof, doktor habilitowany nauk humanistycznych, wybitny znawca Norwida. Autor jest zdobywcą wielu nagród poetyckich.

Temat wierszy, które znalazły się w tym tomiku, modlitwą i sercem pisanych, to życie (moje i moich bliskich).
Sytuacja ogólnoświatowa i czas, w jakim żyjemy obecnie, „nakazał” nam zwolnić i zatrzymać się (!), ale również skłonił do refleksji nad życiem… przemijaniem etc. Ja wykorzystałam ten czas na wydanie książki.
Nagrodą dla mnie byłoby, gdyby ów tomik, będący zapisem bardzo osobistych przeżyć i uczuć, był dla Ciebie, drogi Czytelniku, miłą przygodą… spotkania z wierszem, a może czymś więcej!