CHOROBY UKŁADU SERCOWO–NACZYNIOWEGO I ICH PREWENCJA

Terapia antagonistami receptorów mineralokortykoidowych: eplerenonem lub spironolaktonem, prowadzi do zmniejszenia ryzyka hospitalizacji i zgonów u chorych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory. Eplerenon, selektywny antagonista receptorów mineralokortykoidowych, jest lepiej tolerowany, a terapia obarczona jest mniejszym ryzykiem działań niepożądanych niż w przypadku leczenia spironolaktonem. Eplerenon stanowi preferowaną opcję terapeutyczną zwłaszcza u chorych rozwijających efekty pobudzenia receptora androgenowego i progesteronowego przy stosowaniu spironolaktonu skutkującym częstym występowaniem działań niepożądanych, takich jak: ginekomastia, zaburzenia libido, spadek potencji u mężczyzn i zaburzenia cyklu miesiączkowego u kobiet. Wydaje się, że eplerenon cechują działania plejotropowe obejmujące nie tylko kardio-, ale również nefroprotekcję.

Afazjologia to bogate i inspirujące kompendium wiedzy o zaburzeniach mowy.
W monografii przedstawiono szerokie ujęcie afazjologii, której zakres obejmuje zarówno zaburzenia mowy pochodzenia organicznego (afazja, dyzartria, dysglosja, oligofazja), jak i trudności w porozumiewaniu się osób dorosłych z ADHD, laryngektomowanych oraz wybudzonych ze śpiączki. W publikacji omówiono najnowszą wiedzę na temat dysfunkcji werbalnych, stanowiących barierę komunikacyjną wyraźnie obniżającą jakość życia pacjentów. Autorzy opisali również kryteria diagnozy dyferencjalnej organicznych zaburzeń mowy oraz nowoczesne strategie i metody ich terapii, a także wymiar społeczny. Ciekawe opisy przypadków i propozycje narzędzi diagnostycznych będą przydatne w codziennej praktyce osób zajmujących się zaburzeniami mowy.

Tom 4. podręcznika anatomii człowieka z uwzględnieniem elementów anatomii czynnościowej i anatomii klinicznej. Publikacja ta nawiązuje do Anatomii człowieka Adama Bochenka i Michała Reichera, która stała się inspiracją dla autorów. Treść książki jest zgodna z programami nauczania anatomii człowieka na uczelniach o kierunkach medycznych. Świetne usystematyzowanie materiału oraz liczne wyróżnienia znacznie podnoszą jej walory dydaktyczne. Szeroko omówiono w niej anatomię czynnościową. Wiadomości z zakresu anatomii klinicznej zostały wyodrębnione graficznie poprzez użycie innej czcionki. Podręcznik jest wzbogacony o obszerny materiał ilustracyjny.

W książce omówiono zagadnienia postępowania anestezjologicznego z chorym otyłym. Anestezja bariatryczna staje się coraz bardziej istotnym problemem z powodu wzrastającej liczby pacjentów otyłych. Właściwe postępowanie z takim pacjentem wymaga znajomości odrębnej fizjologii i farmakologii oraz specyficznego postępowania zwiększającego bezpieczeństwo okołooperacyjne. Przedstawiono m.in. przygotowanie pacjenta do znieczulenia, przeprowadzenie znieczulenia, opiekę pooperacyjną, intensywną terapię i postępowanie ratunkowe, w tym resuscytację krążeniowo-oddechową oraz postępowanie w przypadku tzw. trudnych dróg oddechowych.

Chory znajdujący się w stanie zagrożenia życia spowodowanym krwotokiem wymaga szczególnego traktowania. Zwłaszcza wówczas, kiedy kwalifikowany jest do operacji ze wskazań… najczęściej ratunkowych. Zazwyczaj tego rodzaju operacje są wykonywane w znieczuleniu ogólnym. Stan chorego nie zmienia dogmatów, które nakazują wykonanie adekwatnego znieczulenia (AoA), zatem takiego, w którym konieczne będzie wywołanie u chorego snu, podanie leków uśmierzających ból i zwiotczenie mięśni. W takich razach intubacja powinna zostać wykonana w trybie RSI. Coraz częściej u takich chorych sięga się po techniki regionalne. Choć charakter leków, które są podawane w okolice struktur nerwowych, jest „nieco inny”, głównie w zakresie rodzaju i stężenia – od stosowanych u chorych euwolemicznych. Wreszcie, nieco rzadziej wprawdzie, ale zaczyna się podnosić kwestię wykonywania znieczuleń zbilansowanych, kiedy równocześnie wykorzystywane są techniki regionalne nałożonna znieczulenie ogólne.

Atopowe zapalenie skóry - poradnik lekarza praktyka to wartościowy, na wysokim poziomie naukowym i świetny dydaktycznie podręcznik, opracowany z myślą o przydatności w pracy zawodowej lekarzy - specjalistów różnych dyscyplin medycznych. Duża zaletą monografii jest to, iż w większości omawianych problemów Autorzy umiejętnie uwzględniają także własne doświadczenia, które z pożytkiem dla przydatności opracowania konfrontują z obserwacjami innych autorów, wyciągając wiele interesujących wniosków, często o znaczeniu praktycznym. Monografia z pewnością wypełni niewątpliwą lukę w piśmiennictwie krajowym dotyczącym atopowego zapalenia skóry.