Choroby zakaźne i pasożytnicze. T. 1

Podwyższone stężenie cholesterolu jest jednym z głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Jego obniżenie wpływa natomiast na poprawę w zakresie ryzyka sercowo-naczyniowego. Dlatego trzeba je skutecznie leczyć. Podstawowym lekiem w terapii dyslipidemii są statyny. U wielu pacjentów, szczególnie tych nieosiągających docelowego stężenia cholesterolu LDL na leczeniu tylko statyną, należy dołączyć do terapii ezetymib. To bardzo dobre rozwiązanie, gdyż ezetymib w połączeniu z silnie działającą statyną ma bardzo dużą skuteczność hipolipemizującą. Ponadto ezetymib jest też dobrym rozwiązaniem u osób nietolerujących statyn czy niezgadzających się na ich przyjmowanie.

Leki mukolityczne i ich działanie są źródłem rozmaitych wątpliwości zarówno pacjentów, jak i lekarzy. Część z nas sądzi, że są one bardzo ważne w leczeniu wielu chorób, niektórzy zaś podchodzą sceptycznie do ich celowości i możliwości zastosowania. Według niektórych mogą one prowadzić do nadmiernej produkcji wydzieliny, a inni uważają taki mechanizm mukolityku za zasadny. W niektórych chorobach nie podaje się ich wcale, w innych zaś – stosowane są z pełnym przekonaniem przez wielu specjalistów. Mimo to nie zawsze są podawane zgodnie z wytycznymi lub badaniami klinicznymi. Niniejsza krótka praca przeglądowa jest próbą wyjścia naprzeciw tym wątpliwościom i omówieniem zastosowania leku o wielokierunkowym działaniu – ambroksolu.

„Temat badań [...] uważam za aktualny, ważny i interesujący, choć niełatwy. Cel pracy wytycza kilka głównych kierunków, tj. ocenę drogi aktywacji krzepnięcia zależnej od TF, ocenę procesu angiogenezy, badanie stężenia heparanazy […] we krwi […] oraz w blaszkach miażdżycowych […].

Badaniami objęto grupę 86 chorych zakwalifikowanych do endarterektomii i grupę 35 osób zdrowych, stanowiących grupę kontrolną. Analiza statystyczna wyników badań wykazała w blaszkach miażdżycowych i osoczu chorych wielokrotnie wyższe stężenie i aktywność TF niż w osoczu grupy kontrolnej. W homogenacie blaszek miażdżycowych osób chorych stwierdzono wyższe stężenie i aktywność TFPI i TM, tj. inhibitorów procesu krzepnięcia w porównaniu do ich zawartości w osoczu. Zaobserwowano znacząco wyższe stężenie VEGF w blaszce w porównaniu z osoczem chorych. Stężenie sVEGFR1 było wyższe w osoczu i w homogenacie chorych niż u osób zdrowych, natomiast stężenie sVEGFR2 było najwyższe w grupie kontrolnej, niższe w osoczu chorych, a najniższe w homogenatach blaszek […]. Dyskusja poprowadzona jest rzeczowo i kompetentnie. Dowodzi szerokiej wiedzy […], umiejętności argumentacji oraz sprawności w posługiwaniu się dostępnymi danymi literaturowymi.

W oparciu o uzyskane obserwacje kliniczne, wyniki badań i ich analizę statystyczną oraz konfrontację z danymi z piśmiennictwa opracowano sześć wniosków logicznie wynikających z pracy i nawiązujących do postawionych celów badawczych.

Praca […] zawiera wiele oryginalnych, nieznanych w literaturze obserwacji. Pogłębia dotychczasową wiedzę na temat patogenezy miażdżycy, udziału hemostazy i angiogenezy w mechanizmie powstawania niestabilnych blaszek miażdżycowych”.

Zbigniew Ziętek

"Autorzy zamieszczają wykazy alergenów odpowiedzialnych za rozwój alergii: od mleka, jaj, ryb, ziół i przypraw po barwniki, emulgatory, przeciwutleniacze i substancje konserwujące oraz dołączają spisy produktów, w których te alergeny występują. Podają także przykładowe jadłospisy przeznaczone dla osób z najczęściej spotykanymi alergiami pokarmowymi. Ułożenie odpowiedniej diety wraz z ewentualną terapią farmakologiczną umożliwi zlikwidowanie źródła choroby."

Książka pod redakcją naukową Jacka Sein Ananda oraz Marka Wiergowskiego „Alkohol i człowiek – toksyczny związek” to znakomita naukowa monografia o mechanizmach uzależnień. Czytelnik otrzymuje solidną porcję wiedzy podaną w sposób bardzo dobrze przyswajalny. Jednak nie tylko przekazana wiedza teoretyczna przesądza o walorach książki. Znalazło się w niej miejsce dla konkretnych przypadków klinicznych, które są niezbędnym uzupełnieniem teorii. Dzięki nim możemy poznać różne sposoby radzenia sobie z takim problemem w praktyce zarówno od strony pacjenta, jak i jego terapeuty. W książce opisano właściwości etanolu (farmakokinetyka i farmakodynamika, interakcje alkoholu z lekami i narkotykami) oraz jego wpływ na poszczególne układy i narządy krytyczne. Poruszono także bardzo istotne zagadnienia diagnostyki, badania podmiotowego i przedmiotowego w kierunku uzależnień. Przedstawione zostały markery biochemiczne przewlekłego nadużywania etanolu, a także wyniki badań ultrasonograficznych, co jest cennym dodatkiem dla lekarzy praktyków. Dodatkowo opisano zmiany metaboliczne mózgu w czasie konsumpcji alkoholu – badanie techniką spektroskopii rezonansu magnetycznego (1H MRS). Przedstawiono także zagadnienia dotyczące diagnostyki, profilaktyki i terapii FASD. Autorzy wskazują praktyczne wskazania do leczenia w warunkach szpitalnych, leczenia przedszpitalnego i na szpitalnym oddziale ratunkowym (SOR). Opisują oni możliwości sedacji pobudzonych pacjentów, będących pod wpływem etanolu (farmakologicznego i niefarmakologicznego), co stanowi problem codzienny na SOR-ach i psychiatrycznych izbach przyjęć. Psychiatria i medycyna uzależnień należą do tych dyscyplin medycznych, które dla osiągnięcia skuteczności w udzielaniu pomocy potrzebującym wymaga posługiwania się wiedzą i dorobkiem innych dziedzin. W kontaktach z lekarzami psychiatrami i medycyny somatycznej niejednokrotnie wybrzmiewało zainteresowanie wiedzą z obszarów dla addyktologii pokrewnych. „Alkohol i człowiek– toksyczny związek” stanowi odpowiedź na oczekiwania lekarzy różnych specjalności, psychoterapeutów uzależnień, psychologów i tych wszystkich, którzy o swoich pytaniach i wątpliwościach nie chcą rozmawiać wyłącznie w salach wykładowych. Książka ta, dzięki zaproszeniu do współpracy znakomitych autorów, autorytetów w swoich obszarach aktywności naukowej, przedstawia te obszary wiedzy, których brakowało w programach kształcenia przed- i podyplomowego. Prof. dr hab. n. med. Jerzy Samochowiec

Jest to pierwsza w Polsce publikacja przedstawiająca specyficzne problemy znieczuleń i opieki okołooperacyjnej ludzi w wieku podeszłym. Publikacja została przygotowana przez interdyscyplinarny zespół geriatrów, specjalistów nauk podstawowych i anestezjologów. Odbiorcami książki są anestezjolodzy, chirurdzy, geriatrzy, pielęgniarki oddziałów zabiegowych, pooperacyjnych i intensywnej terapii oraz studenci nauk medycznych.