„Chowanna” 2009, R. 52 (65), T. 1 (32): Terapia pedagogiczna

Autorka […] podjęła próbę przybliżenia czytelnikowi samego tytułowego terminu „rusztowanie” […], ukazuje jego metaforyczne znaczenie, zanim wszakże do tego dojdzie, nakreśla szerokie, a zarazem nieoczywiste jego zastosowanie w licznych naukach […]. Zmierzając ku zastosowaniom w dydaktyce, Autorka omawia liczne prace, w których pojawia się rusztowanie czy to jako główny ich przedmiot, czy to jako jedno z możliwych do zastosowania w praktyce rozwiązań. Z uznaniem należy się odnieść do wysiłku, jaki włożyła ona w dotarcie do prac polsko- i obcojęzycznych, zwłaszcza, że jej praca penetruje nie tylko samo zagadnienie rusztowania jako wspomagania ucznia, lecz także jego „obrzeża”, mające swój rodowód w szeroko rozumianej humanistyce. [...]. Przeprowadzone przez Autorkę badania zorientowane zostały na dwa cele. Z jednej strony chodziło o opis nauczycielskich działań wspierających uczenie się w klasie szkolnej, z drugiej zaś – o dotarcie do nauczycielskich spostrzeżeń i subiektywnych ocen dotyczących własnej praktyki. […].
Recenzowana praca stanowi istotny postęp w badaniach realnie przebiegającego w szkole procesu edukacyjnego. Z pewnością zainteresuje ona liczne grono odbiorców – od teoretyków-badaczy do praktyków.

Z recenzji prof. dr. hab. Stefana Mieszalskiego

Artykuły zamieszczone w tomie „Chowanny” zatytułowanym Edukacja a marginalizacja i wykluczenie społeczne oscylują wokół szeroko pojętej tematyki marginalizacji społecznej. Wśród poruszonych w kontekście marginalizacji zagadnień znalazły się między innymi takie oto: wykształcenie a indywidualny i globalny rozwój społeczny, problem marginalizacji w środowisku dzieci i młodzieży, wykluczenie edukacyjne, uczestnictwo osób niepełnosprawnych intelektualnie w otwartym rynku pracy. Zagadnienia poruszone w niniejszym tomie mogą zainteresować socjologów, pedagogów społecznych oraz polityków społecznych.

Niniejsza książka tematycznie wyrasta z podjętego kilka lat wcześniej projektu badawczego, którego rezultatem były wydane w 2010 r. trzy publikacje pt. Czasopiśmiennictwo XIX i początków XX wieku jako źródło do dziejów wychowania, poświęcone problemowi czasopiśmiennictwa jako źródła do historii edukacji i nawiązuje do niego.
Jest ona trzecią z monografii, w których zostały zamieszczone artykuły, przedstawiające możliwości czerpania wiedzy z różnorodnych wydawnictw ciągłych, ukazujących się w XIX, XX i początkach wieku XXI.
Wydawany tom należy traktować jako suplement poszerzający „listę” periodyków, których zawartość treściowa może służyć odkrywaniu edukacyjnej przeszłości.

Książka powinna zainteresować zarówno pedagogów pracy, jak i pedeutologów, stanowi bowiem solidne studium dotyczące jakości życia nauczycieli, którzy w obecnych czasach uwikłani są w różnego rodzaju dylematy.

„Terroryzm jest śmiercionośną chorobą społeczną zakażającą sfrustrowane środowiska, osłabione przez propagandę nienawiści i złudnych obietnic, doprowadzającą do ekstremalnie agresywnych postaw skutkujących zbrodniczymi tragediami. Terroryzm kaleczy cywilizację, osłabia rozwój demokratycznych wartości, antagonizuje ludzkość i dewaluuje człowieczeństwo”. Zjawisko to ma wymiar wieloaspektowy i ponadczasowy nakazujący podmiotom systemów bezpieczeństwa państw permanentne przeciwdziałanie wszelkim przejawom oraz skutkom aktywności terrorystycznej. Musimy efektywnie zapobiegać, przeciwstawiać się i neutralizować następstwa wywołane działalnością terrorystyczną. Terroryzm należy umiejętnie zwalczać poprzez: eliminowanie przyczyn jego powstawania, uświadamiające oddziaływanie na społeczeństwo (zniechęcające do terroryzmu i zwiększające bezpieczeństwo publiczne), wzmacnianie systemów ochrony potencjalnych obiektów ataku, adekwatne reagowanie na zaistniałe już akty terrorystyczne oraz neutralizowanie ich skutków. Nieodzownym elementem walki z terroryzmem jest ponadto ściganie i karanie osób zaangażowanych, w jakiejkolwiek formie i miejscu, w działalność terrorystyczną (zasada represji wszechświatowej). Trzeba ją jednak potrafić precyzyjnie identyfikować i wnikliwie rozpoznawać wykorzystując przy tym uznane (trafnie ujmujące zasadnicze, stałe i występujące łącznie, cechy zjawiska) definicje terroryzmu. Złożoność (interdyscyplinarność) oraz dynamika (aktywność i kierunki) omawianej przestępczości integrują środowiska decyzyjne, wykonawcze i naukowe w celu optymalnego dostosowywania zaradczych działań do „społecznych zagrożeń i edukacyjnych wyzwań” generowanych przez terroryzm.
W poszukiwaniu efektywnych, uniwersalnych i jednostkowych sposobów postępowania z symptomami i konsekwencjami terroryzmu Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa z siedzibą w Poznaniu zainicjowała międzynarodową debatę, która zaowocowała niniejszą publikacją składającą się z dwóch tomów. Pierwszy tom zawiera wyniki badań charakteryzujące współczesny terroryzm w ujęciu wykorzystywanych ideologii, sposobów działania terrorystów oraz obiektów terrorystycznych zamachów. W drugim tomie usystematyzowano przekazaną wiedzę związaną z odpowiednim dla środowisk kształtujących krajowe i międzynarodowe bezpieczeństwo publiczne przeciwdziałaniem terroryzmowi.

Podjęty przez Katarzynę Wójcik ważki temat przemian społecznych i gospodarczych w świadomości młodzieży szkół ponadpodstawowych i ich wpływ na aspiracje młodego pokolenia wart jest poznania naukowego. W recenzowanej publikacji Autorka dokonała próby powiązania wybranych aspektów aspiracji młodzieży(z terenu województwa śląskiego), z wyznaczonymi celami Strategii Rozwoju Kraju oraz potrzebami rynku pracy, co pozwoliło na sformułowanie wniosków
dotyczących znaczenia edukacji w inspirowaniu zmian w podejściu do przyszłości zawodowej młodzieży. Temat podjęty przez Autorkę jest niezwykle ważny z punktu widzenia społecznego, politycznego, gospodarczego i oświatowego.