Chrestomatia monastycznych tekstów koptyjskich

Bez względu na osobiste przekonania, nie można zaprzeczyć, że idea Boga odegrała znaczącą rolę w dziejach ludzkości, inspirując jednostki i całe narody zarówno do rzeczy wspaniałych, jak i strasznych. Jednak jak często zastanawiamy się, co właściwie kryje się za tą ideą?
Kim jest Bóg? Wielu mówi o Bogu w taki sposób, jakby zamieszkiwał ludzkie ciało (zwykle mężczyznę) oraz poruszał się i mówił jak człowiek. W innych ujęciach Bóg jest bezforemną, duchową postacią, nieskrępowaną przestrzenią ani czasem. Z kolei dla niektórych Bóg to przede wszystkim szczególny sposób doświadczania własnego życia. I chociaż wielu jest niezachwianych w swojej wierze w Boga, inni nie są do końca pewni, co myślą – w co właściwie wierzą, co myślą, że wiedzą, i na ile myślą, że można raczej wiedzieć, niż wierzyć.
Czytelnikom, których intryguje idea Boga, ten krótki i przyjazny przewodnik pomoże rozeznać się w labiryncie koncepcyjnych możliwości. Pisząc na pograniczu religioznawstwa, filozofii religii i historii idei, Leslie Stevenson, filozof związany z uniwersytetami w Oksfordzie i St. Andrews, przystępnie omawia osiemnaście możliwych spojrzeń na Boga. Od tradycyjnych ujęć obecnych w kulturze, sztuce i języku, przez bardziej wyabstrahowane koncepcje filozofów i teologów, aż do ujęć religijnych, kładących nacisk na osobistą relację z Bogiem – ludzkość rozumiała i rozumie boskość na bardzo rozmaite sposoby, z których każdy wnosi coś innego do naszego postrzegania świata. I choć w tym temacie trudno o bezstronność, autor przekonuje, że jeśli chwilowo odłożymy na bok własne przekonania i uprzedzenia i spojrzymy na ideę Boga z prawdziwą intelektualną ciekawością, każdy z nas dowie się czegoś wartościowego – zarówno osoby wierzące, jak i niewierzące.

Celem naszego życia jest przebywanie z Bogiem w niebie. A jeśli tak, to warto wpatrywać się w tych, którzy już tam są – w aniołów i świętych

„Mieszkańcy nieba (…) utwierdzają cały Kościół w świętości” i „nieustannie wstawiają się za nas u Ojca” (KKK 956). Sięgając do licznych tekstów biblijnych i proponując interesujące ich interpretacje, dr Scott Hahn – nawrócony na katolicyzm były pastor prezbiteriański – dochodzi do wniosku, że katolicka doktryna o obcowaniu świętych jest głęboko zakorzeniona w Piśmie Świętym. Co więcej, według autora przekazywana w Kościele przez wieki tradycja o aniołach pozwala nam zgłębić i zrozumieć prawdy wiary o świętych w nowy i fascynujący sposób.

Hahn pisze o świętych nie tylko jako duchowych gigantach, ale także jako ludziach z krwi i kości – osobach o silnych charakterach i wielkich ambicjach, którym niejednokrotnie przyszło się mierzyć z wielkimi pokusami i własnymi wadami. Ukazuje Kościół niebiański w całej jego różnorodności, uwzględniając aniołów i zwykłych ludzi, postacie ze Starego i Nowego Testamentu, osoby świeckie i duchowne, dawne i współczesne. Ta książka inspiruje i motywuje do piękniejszego życia.

„Scott Hahn – były pastor protestancki, a dziś wybitny teolog katolicki i osobowość amerykańskiej stacji telewizyjnej EWTN – w przystępny i zrozumiały sposób wprowadza czytelnika w tajemnicę obcowania świętych. Ukazuje aniołów i świętych jako naszych niezawodnych przyjaciół, którzy towarzyszą nam każdego dnia. To interesująca lektura dla wszystkich, którzy pragną odnowić swoją więź z mieszkańcami nieba. Gorąco polecam!”

– Ks. Piotr Prusakiewicz CSMA, red. naczelny dwumiesięcznika „Któż jak Bóg” i kwartalnika „The Angels. Messengers from a loving God”

Scott W. Hahn – doktor teologii, wykładowca na Uniwersytecie Franciszkańskim w Steubenville. Prezes Centrum Teologii Biblijnej im. św. Pawła (www.stpaulcenter.com). Autor wielu bestsellerowych książek, w tym wydanej w Wydawnictwie eSPe: Na początku jest miłość. Odnaleźć swoją rodzinę w Kościele i w Trójcy Świętej.

Z radością przekazujemy do rąk Czytelnika kolejny tom naszego opracowania. Wszystko to, o czym przeczytaliśmy w Apokalipsie w rozdziałach 1-11 – trudne czasy, odstępstwo na szeroką skalę, z zewnątrz ucisk, wewnątrz rozdarcie i konflikty – nie stanowi istoty Objawienia. Jest to dopiero fundament, podstawa do przełomowej ingerencji Boga w dzieje ludzkości. Kolejne rozdziały pokażą nam, że właśnie w tych warunkach, w tym dramatycznym zamieszaniu, pewna grupa ludzi nabierze sił i będzie mogła zaistnieć, ujawniając plany Boże. Wszystko jest pod kontrolą, wszystko ma cel i sens. Mamy więc kontynuację tej samej Dobrej Nowiny, a nie zastraszanie katastrofalnymi wizjami.

W kolejnych rozdziałach 12-16 razem z Janem zobaczymy smoka, czyli szatana, który odnosi porażkę w niebie i spada na ziemię. Wbrew pozorom nie oznacza to dla nas tragedii, gdyż zwycięstwo nad smokiem jest definitywne i ostateczne. Ziemia pozostaje jedynym obszarem, gdzie może on działać, lecz i tutaj jego aktywność jest mocno ograniczona. Problem polega na tym, że zaczyna on zwodzić ludzi, i kiedy ludzie dają się oszukać, na ziemi tworzy się piekło...

Nota biograficzna:
Dr hab. inż. Mirosław Rucki, prof. UTH Radom, przez wiele lat pracował na Politechnice Poznańskiej, gdzie zdobył tytuły magistra inżyniera, doktora oraz doktora habilitowanego. Ukończył studia podyplomowe: pedagogiczne kształcenia zawodowego (Politechnika Poznańska), nauk o rodzinie (Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu) oraz biblijne (PWT we Wrocławiu). Obronił też doktoraty z nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa aramejskiego (Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu) oraz z nauk społecznych w zakresie nauk o rodzinie (Uniwersytet Opolski). Autor lub współautor trzech książek recenzowanych i ponad 200 artykułów naukowych oraz referatów wygłoszonych na konferencjach z dziedziny budowy i eksploatacji maszyn, a także trzech książek i ponad 30 artykułów naukowych z dziedziny biblistyki. Należy do Stowarzyszenia Biblistów Polskich, Society of Biblical Literature oraz Forum Chrześcijańskich Pracowników Nauki.

Mgr Karol Szymański, absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, zajmuje się badaniem tekstów Pisma św. i odniesieniem ich do życia chrześcijańskiego. Autor dwóch książek o tematyce biblijnej i kilku artykułów naukowych.

Przed nami kolejna porcja nowych dni, nowych godzin. To, jak będą przeżywane w naszych sercach, zależy tylko od nas. Jako chrześcijanie musimy pamiętać, że nie jest pewne, czy za rok będziemy jeszcze tu, na tym świecie. Pewne jest, droga siostro, drogi bracie, tylko to, że dopóki tu jesteś, masz czas. Masz ten wielki Boży dar – dzień, tydzień, miesiąc. Wykorzystaj go, aby stać się lepszym, radośniejszym, szczęśliwszym człowiekiem.

ks. Piotr Pawlukiewicz

Ksiądz Piotr Pawlukiewicz to jeden z najbardziej znanych i cenionych współczesnych kaznodziejów w Polsce. Przez wiele lat zachwycał miliony Polaków swoim przekazem o Bogu i życiu. Jego kazania były pełne poczucia humoru, a jednocześnie dotykały istotnych kwestii wiary i ludzkiego losu. Ksiądz Piotr Pawlukiewicz pozostawił po sobie setki stron rękopisów, prywatnych notatek oraz niepublikowanych kazań. Na ich podstawie powstała ta książka.

Dbaj o dziś to zbiór bardzo osobistych i poruszających rozważań ks. Piotra przygotowanych na każdy dzień roku. Słowa ks. Pawlukiewicza to nie tylko inspirujący przekaz duchowy, ale także okazja do lepszego zrozumienia codzienności i przeżywania jej w bliskości z Jezusem. Ta książka z pewnością zmieni Twoje patrzenie na siebie, innych i świat, a przede wszystkim na Pana Boga!

Nie da się ukryć, że zjawisko oddalania się wiernych od Kościoła czy wręcz porzucania wiary przybrało w naszym kraju na sile. Szczególnie dotyczy to ludzi młodych. Każdy kapłan, który spędza godziny w konfesjonale czy ma dobry kontakt z parafianami, zapewne potwierdzi tezę, że dla rodziców czy dziadków odejście od wartości religijnych przez dzieci czy wnuki jest bardzo bolesnym doświadczeniem. Być może nie będzie przesadą stwierdzenie, że dla wiernych, którzy znaleźli się w takiej sytuacji, jest to obecnie największy problem, z jakim się zmagają. Nie tylko nie rozumieją oni, dlaczego tak się stało – wszak wychowywali potomstwo nie inaczej niż ich wychowano – ale jeszcze odczuwają przy tym bezgraniczną bezsilność. To zaś, w połączeniu z poczuciem wychowawczej porażki, może skutkować czymś, co św. Augustyn nazwał „największym wrogiem duszy”, czyli zniechęceniem. To ono trzyma z dala od człowieka jedyną pomoc w tej sytuacji – Boga! Czas zatem na duszpasterskie wyjście naprzeciw problemowi – nie tylko odchodzących od Kościoła, ale też ich bliskich, którzy cierpią z tego powodu. Ta książeczka ma być przydatnym narzędziem w tym dziele. Sursum corda! Zmierzmy się z problemem, pomóżmy tym, którzy pomocy potrzebują. Nie poddajmy się zniechęceniu...

Juliusz Bursche (1862–1942) był zwierzchnikiem największego protestanckiego Kościoła w międzywojennej Polsce, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (inaczej: luterańskiego), wówczas dużo liczniejszego i bardziej wpływowego niż obecnie, mającego charakter niemiecko-polski. Wywodził się z rodziny osadników niemieckich, którzy dotarli do ówczesnego Królestwa Polskiego w pierwszej połowie XIX w. i był pierwszą osobą w rodzie, która się utożsamiła z polskością. Jako świadomy „Polak z wyboru”, stojący u steru Kościoła przez trzy i pół dekady, poprowadził on swych wiernych przez najbardziej burzliwy okres XX w.: od rewolucji 1905 r. do II wojny światowej. Uznał, że Kościół powinien się otworzyć na potrzeby coraz liczniejszych wiernych mówiących po polsku i umożliwił rozwijanie posługi w tym języku, nie zapominając przy tym o swych niemieckich współwyznawcach. Za lojalność wobec państwa polskiego oraz za swą zdecydowaną antynazistowską postawę został aresztowany przez hitlerowców już na początku II wojny światowej i zmarł w obozie koncentracyjnym. Udowodnił, że ewangelicy mogą mieć polską tożsamość narodową, co nie było sprawą oczywistą w pierwszych dekadach XX w. *** Monografia zbiera teksty Juliusza Burschego, prezentuje recepcję jego myśli od czasów rozbiorowych, a także współczesne badania i interpretacje. Jest to tom wieloautorski, przybliżający sylwetkę biskupa oraz jego dziedzictwo, w tym pośmiertne docenienie jego działalności i dorobku intelektualnego. Wybory, jakich dokonywał, miały ogromne znaczenie dla dużej społeczności obywateli Polski międzywojennej, wzbudzały więc ogromne emocje, a także krytykę długo po ostatniej wojnie. Dowody jednoznacznej aprobaty i docenienia ze strony państw polskiego i niemieckiego przyszły wiele lat po jego śmierci, a książka ta jest także ich zapisem. Ze wstępu Dzieje rodziny Bursche są emanacją dziewiętnastowiecznych losów polskich ewangelików na terenie zaboru rosyjskiego. Byli oni częścią większej zbiorowości protestanckiej na tych ziemiach, składającej się z potomków starej szlachty różnowierczej z XVI wieku, emigrantów z krajów niemieckich, przybyszy z Mazur, osiedlających się na Suwalszczyźnie i północnym Mazowszu, autochtonicznej ludności polskiej zamieszkującej ziemię wieluńską czy polskojęzycznych „olędrów” zamieszkujących nabrzeża Bugu. (…) Z grona kolonistów niemieckich ulegających wpływom polskiej kultury i polonizujących się pochodził bohater niniejszej książki. (…) Jest to niewątpliwie książka przedstawiająca postać Burschego bez patosu i starająca się zebrać cały dotychczas znany dorobek na jego temat. Wnosi także nowe ustalenia, dotyczące zwłaszcza ostatnich lat jego życia. prof. dr hab. Jarosław Kłaczkow, UMK Zawarty w książce różnorodny materiał tworzy interesującą mozaikę, uzupełniającą obraz biskupa Burschego i jego rodziny, jaki wyłania się z dotychczas dostępnych publikacji. Fakt, że w mozaice tej obok tekstów naukowych znalazły się teksty wspomnieniowe, odwołujące się do pamięci rodzinnej czy wręcz relacje o dziennikarskim charakterze, przydaje jej wartości. dr hab. Jerzy Sojka, prof. ChAT „Moje oczy są pełne łez, kiedy wspominam ostatnie Wigilie u nas i radosne Sylwestry u Heniów i moje osamotnienie. Duszę moją przytłacza nieszczęście naszego kraju, niepewna przyszłość, długie więzienie. Moja praca życiowa: stworzenie silnego, mającego wpływ Kościoła ewangelickiego w ultrakatolickiej Polsce, który by przyciągał Polaków i Niemców, jest zniszczona. Spalone są moje notatki, pamiętnik biskupi, protokoły wizytacji, zeszyty z kazaniami, przemówieniami i odczytami – cały materiał do historii moich czasów, a także moje książki. To jest tragedią mojego życia. Mimo to nie ogarnia mnie rozpacz ani nie tracę odwagi. Jedno mi pozostało: Wy i Wasza miłość, która może opromieni mi wieczór mojego życia, jeśli taki przeznaczony mi jest w miłosierdziu Bożym”. Fragment listu Juliusza Burschego z 15 grudnia 1940 r. z obozu Sachsenhausen-Oranienburg