Chwile wieczności

On 21 June 1922 Count Alexander Rostov – recipient of the Order of Saint Andrew, member of the Jockey Club, Master of the Hunt – is escorted out of the Kremlin, across Red Square and through the elegant revolving doors of the Hotel Metropol.

But instead of being taken to his usual suite, he is led to an attic room with a window the size of a chessboard. Deemed an unrepentant aristocrat by a Bolshevik tribunal, the Count has been sentenced to house arrest indefinitely.

While Russia undergoes decades of tumultuous upheaval, the Count, stripped of the trappings that defined his life, is forced to question what makes us who we are. And with the assistance of a glamorous actress, a cantankerous chef and a very serious child, Rostov unexpectedly discovers a new understanding of both pleasure and purpose.

"Carte Blanche" for the commissioned works between art and commerce
Helmut Newton did not distinguish compositionally or stylistically between his magazine work and assignments for commercial clients. He ironically referred to himself as “a gun for hire.” That was also the title of June Newton's legendary book about his commercial photography, which is now available in a new edition revised by the Helmut Newton Foundation.

"Some people's photography is an art. Mine is not. If they happen to be exhibited in a gallery or a museum, that's fine. But that's not why I do them. I'm a gun for hire," Helmut Newton told Newsweek in 2004. This prosaic proclamation from one of the 20th century's most celebrated photographers may be perceived as shocking. Still it firmly positions Newton as the no-frills image-maker that he was. His work is so powerful and striking, that it defies categorization. In refusing to call his work "art," Newton leaves us free to do so. Judging from the amount of museum and gallery shows that have featured his work, it is clear that the option has been widely exercised.

A Gun for Hire brings together a selection of Newton's fashion catalog work from the early 1960s to 2003 including work for BiBA (the first fashion catalog in 1962), Chanel, Yves Saint Laurent, Versace, Thierry Mugler, Blumarine, Villeroy & Boch and Absolut Vodka, as well as his last editorial photographs for US and Italian Vogue—encompassing the body of work he made as a "gun for hire."

With an introduction by Matthias Harder and statements by Pierre Bergé, Tom Ford, Josephine Hart, June Newton, and Anna Wintour.

'A stunning multi-generational kaleidoscope of London' Bernardine Evaristo

'A wise, tender novel about family and love' Monica Ali

Melissa and her sisters are in conflict. After fifty years in London, their mother wants to return home to Nigeria, leaving behind a web of resentments and secrets lately disturbed by the sudden demise of their father. Should Alice stay here, or can her daughters work together to grant her wish?

Meanwhile Melissa has never quite let go of a love she lost, and Michael in return, even while married to the sparkling Nicole, is haunted by the failed perfection of the past. As Alice’s final decision draws closer, all that is
hidden between Melissa and her siblings, Michael and Nicole, rises to the surface . . .

'Heart and humour in abundance . . . The people on the page are real and raw' The Times

'So arresting, characterful, and so beautiful' Candice Carty-Williams

'I adored it. Her writing is exquisite: every sentence a jewel' Elizabeth Day

Młoda bohaterka trafia wprost z bombardowanego Kijowa do wiedeńskiego domu swojego ojca, towarzyszy jej dziecko, którego nie urodziła. Szuka swojego miejsca pomiędzy nieodczytanymi wiadomościami, nowymi ulicami i wspomnieniami z innego życia. To opowieść o błędach, które popełnia rzeczywistość, roślinach, które jednak nie wyrosły, pierwszej miłości i dorastaniu. „A pamiętasz, mamo?” jest też przejmującym portretem ukraińskich uchodźców wojennych, niewypowiedzianych traum, które wracają w najbardziej nieoczekiwanych momentach. Bohaterka jest matką i dzieckiem jednocześnie, jest w Wiedniu, ale też w Kijowie, jest blisko i daleko w tej samej chwili. Powieść ta to obraz świata, którego mieszkańcy próbują otaczać innych troską, choć sami jej potrzebują. To zdjęcie rodzinne ze śmiercią, która stale przebywa w pobliżu, o której nie sposób przestać myśleć, ale nie sposób też wiecznie ją rozpamiętywać. Bohaterka Babkiny jest dorosłym dzieckiem zdanym na łaskę rzeczywistości, która sama nie wie, co robi.
„A pamiętasz, mamo” to najnowsza powieść Kateryny Babkiny, napisana w formie listów kilkunastoletniej bohaterki do nieobecnej matki. Autorem przekładu na język polski jest Bohdan Zadura.

O Salem, dzięki książkom i filmom wiemy sporo. A co wiemy o słowackich Podunajskich Biskupicach, w których mieszkała Agáta? Denisa Fulmeková przynosi opowieść ze słowiańskiego podwórka, opowieść z czasów, gdy kobiety praktykujące ziołolecznictwo, przygotowujące zdrowotne nalewki i napary, lub po prostu kobiety niezamężne były surowo dyscyplinowane i okrutnie karane. Rozgrywająca się w XVII wieku powieść porusza wciąż aktualne kwestie lęku przed kobietami, ich siłą, wiedzą i samodzielnością. Oszczędna w środkach Agáta to smutna i przerażająca historia ubogiej zielarki skazanej na śmierć „za czary”. Opowieść, która, pomimo tragicznego zakończenia, niesie nadzieję na wygraną w walce o prawo do ciała i życia kobiet. Po lekturze Agáty Denisy Fulmekovej myślę o ostrym słońcu, które padało na udręczoną i poniżoną bohaterkę, gdy w maju 1624 roku dopełnił się jej los. Myślę jeszcze o krzywdzie, której nie sposób wybaczyć, i o żalu, że się nie odstanie. Denisa Fulmeková w oszczędny, niemal kronikarski sposób opisuje losy Agáty oskarżonej o czary. Pokazuje, jak działa mechanizm władzy i przemocy wobec kobiet, a także pozornie nieszkodliwe rzucanie oszczerstw. Fulmeková tworzy zimny, surowy świat, w którym potrzeba miłości, bliskości i bezpieczeństwa nigdy nie zostanie zaspokojona. Agáta – tak jak przez całe życie – w sądnym dniu była bowiem sama. Współczucie i zrozumienie natomiast płynie tylko z jednej strony – od czytelnika. Urszula Honek

Gretel Fernsby is a quiet woman leading a quiet life. She doesn't talk about her escape from Germany seventy years ago or the dark post-war years in France with her mother. Most of all, she doesn't talk about her father, the commandant of one of the most notorious Nazi concentration camps.

But when a young family moves into the apartment below her, Gretel can't help but befriend their little boy, Henry, though his presence brings back painful memories. One night, she witnesses a violent argument between his parents, which threatens to disturb her hard-won peace.

For the second time in her life, Gretel is given the chance to save a young boy. To do so would allay her guilt, grief and remorse, but it will also force her to reveal her true identity. Will she make a different choice this time, whatever the cost to herself?