Ciało - poza Innością i Tożsamością

Podczas wojny zrozumiał ten czas tu i teraz jako taki, od którego nie można uciec, bo czuje, że za nim jest kraj, którego nie można opuścić. Mógłby wyjechać za granicę, tam, gdzie bezpiecznie, ale w jego wyobraźni ten wyjazd zamienia się w katastrofę na skalę planetarną. I celowo pozostaje w tej niewygodnej rzeczywistości, która nie może mu zaoferować nic poza niebezpieczeństwem i śmiercią. To jego świadomy wybór.

Fragment książki

Polecana publikacja pt. A światłość w ciemności świeci... autorstwa Sergieja Belińskijegoi Julii Iwaszko składa się z sześciu rozdziałów zatytułowanych odpowiednio: Kijów i wojna, Ludzie i wojna, Słodycze na front, oblicze wojny i spojrzenie w przeszłość, Impresje wojenne, Życie na froncie i na zapleczu oraz szósty A światłość w ciemności świeci...

Książka jest zbiorem doświadczeń arteterapeutów, którzy na co dzień, poprzez działania twórcze, pomagają innym. Będzie ona świetną inspiracją dla studentów różnych kierunków terapeutycznych i humanistycznych oraz specjalistów pracujących z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, którzy chcą poszerzyć własną praktykę o wachlarz ćwiczeń arteterapii. Publikacja jest pełna wskazówek od Autorek, które są praktykami w różnych obszarach – pedagogiki, pracy z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi i zaburzeniami psychicznymi oraz z osobami doświadczającymi kryzysu psychicznego. Podręcznik zawiera nieoczywiste spojrzenie na arteterapię i scenariusze pracy w obszarach nie poruszanych wcześniej szerzej w literaturze, m.in. takich jak:
– arteterapia w ramach TUS osób z autyzmem dziecięcym,
– teatroterapia,
– zaangażowanie rodziców w proces terapeutyczny dzieci,
– korelacja sztuki i muzyki na gruncie pracy z osobami chorującymi psychicznie.

Wszystko to wraz z opisem pracy arteterapeuty „od kuchni” powoduje, że jest to dzieło niezwykle przydatne dla osób wchodzących w zawód arteterapeuty, mających obawy o skuteczność terapii i własne kompetencje, chcących zainspirować się i podeprzeć gotowymi materiałami do pracy z podopiecznymi – zarówno dziećmi, i jak i dorosłymi. Podręcznik ten ma być też realną pomocą dla praktyków – na co zwracać uwagę pracując w zawodzie arteterapeuty, jakie trudności można napotkać i jak można je rozwiązać.
Patronat: Sekcja Arteterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Polskie Stowarzyszenie Terapii przez Sztukę, Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego w Katowicach, Polskie Towarzystwo Biblioterapeutyczne, Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Artsukces, Zespół Placówek Edukacyjnych w Olsztynie, Centrum Arteterapii Sensarte.

Boga nie da się zmierzyć, zobaczyć ani dotknąć.
Wyobraź sobie, że otrzymujesz dowód na istnienie Wszechmogącego...
Wyobraź sobie, że to nauka daje Ci ten dowód...

Systematycznie wzrasta zainteresowanie problematyką charakteru człowieka i realizowanymi w tej dziedzinie empirycznymi projektami badawczymi. We współczesnej psychologii poznawczej problematykę tę podejmują m.in. M. Seligman, Ch. Peterson czy C.R. Cloninger. Niemniej, 70 lat wcześniej William Stern opublikował pierwszą psychologiczną teorią charakteru. Jego poglądy mogą być nadal inspirujące dla specjalistów zajmujących się tą tematyką. W mniejszej publikacji przedstawiono m.in. podstawowe założenia teorii charakteru, a także aktualną propozycją ich empirycznej weryfikacji. Podjęty w pracy przedmiot analiz teoretycznych i badań empirycznych może wzbudzić zainteresowanie nie tylko wąskiego grona psychologów, ale również szerszego kręgu osób, którym bliskie są sprawy kształtowania się charakteru człowieka. To bowiem, co dla człowieka jest życiowo ważne, i to, w jaki sposób działa on w sytuacjach życiowo ważnych, jest w dużej mierze ugruntowane w jego charakterze. Treść książki wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym zawartym w pytaniach o to, jakie cechy charakteru decydują o kierunku i jakości indywidualnego działania. Szczególnie cenne wydaje się to, że autorzy poszczególnych opracowań pobudzają czytelnika do refleksji nad rozwojem indywidualnych dyspozycji i orientacji charakterologicznych, które stanowić mogą podstawę kształtującego się poczucia osobowej jakości życia. Niewątpliwym walorem publikacji jest również to, iż jest ona owocem współpracy naukowej przedstawicieli znaczących ośrodków akademickich: Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Uważa się obecnie, że osoby po przebytej traumie zachowują utajoną pamięć traumatycznych zdarzeń w swoich mózgach i ciałach. Pamięć ta często wyraża się w objawach zespołu stresu pourazowego – koszmarach, flashbackach, reakcjach przestrachu i zachowaniach dysocjacyjnych. W gruncie rzeczy ciało takiej osoby nie pozwala o sobie zapomnieć.

Zmniejszając przepaść między teorią naukową a praktyką kliniczną oraz między terapią werbalną a terapią ciała, Rothschild przedstawia zasady i techniki pracy z ciałem, które nie wymagają dotyku. Mając na względzie zastosowania kliniczne, gromadzi w jednym miejscu aktualną wiedzę na temat psychobiologii reakcji stresowej zarówno w trudnych sytuacjach codziennego życia, jak i podczas skrajnej i długotrwałej traumy. Dzięki temu klinicyści reprezentujący różne dyscypliny zyskują podstawę do poznania genezy objawów ich pacjentów i do uwzględnienia pracy z ciałem w swojej praktyce. Techniki somatyczne zostały tak dobrane, aby uczynić terapię traumy bezpieczniejszą przy jednoczesnym zwiększeniu integracji między umysłem a ciałem.

Pełna zajmujących przykładów klinicznych książka Ciało pamięta ukazuje integrację ciała i umysłu w leczeniu zespołu stresu pourazowego. Jej lektura będzie interesująca dla klinicystów, badaczy, studentów i zwykłych czytelników.


Chociaż dyscypliny zajmujące się zdrowiem psychicznym nadal dokonują ważnych odkryć w zakresie psychofizjologii urazu psychicznego, jest bardzo niewiele prac, które by omawiały znaczenie tych ustaleń dla leczenia osób po przebytej traumie. Książka Babette Rothschild z powodzeniem wypełnia tę lukę.
Onno van der Hart, Ph.D.,
profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie w Utrechcie, Holandia

Jest to pierwsza publikacja, która w spójny sposób łączy z sobą teorię, badania i praktykę, umożliwiając osobom po przebytej traumie odzyskanie nadziei, powrót do równowagi i uniknięcie dolegliwości somatycznych wynikających z długotrwałego stresu traumatycznego.
Charles R. Figley, Ph.D.,
dyrektor i profesor Instytutu Traumatologii na Stanowym Uniwersytecie Florydy, Stany Zjednoczone

W Dezintegracji pozytywnej Kazimierz Dąbrowski, przedstawiciel polskiej psychiatrii humanistycznej, prezentuje autorską koncepcję rozwoju osobowego. Odwołując się do własnej praktyki klinicznej oraz do życiorysów twórców pokazuje, że trudne doświadczenia i związany z nimi ból psychiczny mogą przynieść wzrost wrażliwości, empatii, głębsze rozumienie siebie i świata. To książka wręcz kultowa, źródło niełatwej, lecz poszerzającej spojrzenie na los człowieka nadziei.