Cieśniny

Często nie doceniamy mocy podświadomości. Ma ona jednak wyjątkową siłę i moc, z której na ogół nie zdajemy sobie sprawy. Nasze myśli i sposób, w jaki odbieramy wszystko wokół nas, mają udowodniony naukowo wpływ na nasze samopoczucie i zdrowie. „Biologia przekonań” pokazuje nam tę zależność w sposób jednocześnie klarowny i rzeczowy, opierając się na najnowszych doniesieniach nauki.

12 rozmów o kryzysie psychicznym, które dają wiedzę i niosą nadzieję Co czwarta osoba w polsce doświadczyła,doświadczabądź doświadczy kryzysu psychicznego. Prawdopodobnie znasz taką osobę, choć być może o tym nie wiesz. Albo jesteś jedną z nich. W szczerych, intymnych rozmowach z Agnieszką Jucewicz bohaterki i bohaterowie tej książki – wśród nich m.in. medalista olimpijski Marek Plawgo, dziennikarka Małgorzata Serafin, artysta i aktywista Paweł Żukowski oraz znana dietetyczka Katarzyna Błażejewska-Stuhr – opowiadają o swoim doświadczeniu kryzysu psychicznego. Otwarcie mówią o tym, jak diagnoza zmieniła ich życie. Jak – czasem wbrew wszystkiemu – żyją, pracują i budują relacje. I z jakimi wyzwaniami i wyobrażeniami o swoich chorobach muszą się mierzyć. To książka, dzięki której każdy, kto boryka się z problemami psychicznymi, poczuje, że nie jest sam. Ten, kto choruje, ale boi się stygmatyzacji, odkryje w sobie odwagę potrzebną do podjęcia leczenia.Bliscy osób w kryzysie psychicznym dowiedzą się, jak wspierać zmagających się z depresją, uzależnieniami, napadami lęku panicznego, stresem pourazowym, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania lub chorobą afektywną dwubiegunową. A ten, komu temat zdrowia psychicznego był dotąd obcy, będzie mógł skonfrontować się z własnymi lękami i uprzedzeniami. Opinie o książce: Żyjemy w społeczeństwie, w którym zaburzenia psychiczne stanowią tabu. „Oni” – czyli osoby żyjące z diagnozą psychiatryczną – są Inni, „oni” – są Obcy. I oto mamy niezwykłą okazję, by dowiedzieć się, jak przeżywa siebie i świat ktoś chorujący na depresję lub schizofrenię. Agnieszka Jucewicz jest w swoich pytaniach wnikliwa i uważna, a jednocześnie – delikatna i szanująca granice intymności. Chociaż w wypowiedziach jej bohaterów słowa takie jak „wolność”, „miłość”, „sprawczość” i „sens życia” padają nieczęsto, stanowią one osnowę głęboko osobistych opowieści o ludzkich dramatach i o tym, jak można je przezwyciężać. Wierzę, że ta książka może zrobić wiele dobrego. prof. Bogdan de Barbaro Czy możliwe jest życie bez kryzysów? Moim zdaniem – nie. Dzięki rozmowom Agnieszki Jucewicz dowiadujemy się, że to, co uważamy za naszą słabość, przytrafia się wielu ludziom dookoła. Nie umniejsza to doświadczeniu każdego indywidualnego cierpienia, wręcz przeciwnie. Autorka i jej rozmówcy pokazują, że na końcu każdego, nawet najgłębszego tunelu, może zamigotać światło. Joanna Gutral, psycholożka, psychoterapeutka, psychoedukatorka Agnieszka Jucewicz ma dar rozmowy o trudnych sprawach. Jest obecna, ale nie natrętna, bliska, ale bez czułostkowości. Jak mało kto potrafi sprawić, by drugi człowiek widział sens w dzieleniu się opowieścią o sobie. Czytajmy tę książkę z wdzięcznością dla autorki i jej rozmówców za pokazanie nam świata bez łatwych pocieszeń, a jednak pełnego nadziei. Zofia Milska-Wrzosińska, założycielka Laboratorium Psychoedukacji W dzisiejszej kulturze brakuje zarówno przestrzeni, jak i języka, żeby rozmawiać o tym, co najintymniejsze, a zarazem najbardziej ludzkie – o kryzysie, lęku, depresji czy słabości. „Czasem czuję mocniej” to jedna z najważniejszych znanych mi książek opowiadających o tych trudnych obszarach naszego doświadczenia. Poruszająca i bardzo potrzebna lektura. Tomasz Stawiszyński, filozof i eseista, autor m.in. „Co robić przed końcem świata” oraz „Ucieczki od bezradności” O autorce: Agnieszka Jucewicz – dziennikarka związana z „Gazetą Wyborczą”, znana z pogłębionych wywiadów z polskimi i zagranicznymi psychologami, psychoterapeutami i psychiatrami. Autorka i współautorka książek o tematyce psychologicznej, m.in. „Kochaj wystarczająco dobrze” (z Grzegorzem Sroczyńskim), „Czując. Rozmowy o emocjach” oraz „Dom w butelce. Rozmowy z dorosłymi dziećmi alkoholików” (z Magdaleną Kicińską). Jest osobą z doświadczeniem kryzysu psychicznego. Marzy, żeby profilaktyka zaburzeń psychicznych stała się częścią szkolnego programu nauczania.

Autorka bestsellerowej serii „Żyj wystarczająco dobrze”, „Kochaj wystarczająco dobrze” i „Wybieraj wystarczająco dobrze” bierze na warsztat emocje i uczucia. W mądrych i poruszających rozmowach z najwybitniejszymi ekspertami od tematu – psychologami i psychoterapeutami (Bogdanem de Barbaro, Bartłomiejem Dobroczyńskim, Danutą Golec, Ewą Chalimoniuk, Zofią Milską-Wrzosińską, Anną Król-Kuczkowską, Paulem Boomem, Cezarym Żechowskim i Andrzejem Depko) wychodzi daleko poza stereotypowe rozumienie roli konkretnych emocji i uczuć w naszym życiu i relacji z innymi, odkrywając ich prawdziwe, głębokie i często nie uświadamiane przyczyny, uwarunkowania i objawy. Poznajemy poczucie winy/krzywdy, radość, lęk, wdzięczność, złość, zazdrość/zawiść, pokorę, nudę, lęk przed bliskością, wstyd, miłość, przyjemność, poczucie straty, namiętność, euforię, współczucie i smutek z perspektywy jaką daje wiedza i doświadczenie znawców ludzkiej psychiki i, co najważniejsze, w sposób, który pozwala na odkrywczy wgląd we własne przeżycia i emocje. Doskonała lektura będąca również użytecznym narzędziem rozwoju osobistego, samoświadomości i inteligencji emocjonalnej. To jest książka pełna odpowiedzi na pytania, które ludzie zadają sobie sami. Agnieszka Jucewicz proponuje uczestnictwo w wyjątkowych spotkaniach. W dociekliwy i spontaniczny sposób, również w naszym imieniu, rozmawia ze swoimi bohaterkami i bohaterami. Uwaga, to jest publikacja o przedłużonym działaniu. Nie da się przed sobą udawać, że się jej nie przeczytało. Mikołaj Grynberg

Bohaterem tej książki jest zapomniana dziś postać diabła. Jego największym sukcesem jest to, że przekonał ludzi do tego, że nie istnieje - udowadnia autor. Tymczasem pan Nikt, obecny jest wszędzie i w każdym, choć zawsze skryty za plecami innych, a najbardziej wyrafinowanym sposobem jego istnienia jest działanie poprzez rzekome dobro. Autor nie stroni od ryzykownych tez, a swoje rozważania prowadzi często w formie literackiej opowieści, co bynajmniej nie umniejsza głębi i trafności wywodu. Lektura dla każdego, kto chociaż raz zastanawiał się nad źródłem zła we współczesnym świecie.

Mroczna, psychologiczna powieść o samotności i tajemnicach rodzinnych.
Wolfgang Rajchert mieszka z apodyktyczną matką i wycofanym ojcem. Jest nastolatkiem inteligentnym i wrażliwym, ale niestety okaleczonym społecznie – przez problemy zdrowotne nie może wychodzić na zewnątrz. Nie uczęszcza do szkoły, więc brak mu kolegów. Gdy dowiaduje się o projekcie społecznym, w ramach którego dzieci w trudnej sytuacji materialnej można zatrudnić w charakterze przyjaciół, dostrzega w nim nadzieję na poprawienie swojej sytuacji. Nakłania rodziców do zatrudnienia takiej Maskotki i w ten sposób w domu Rajchertów pojawia się Mariusz. Choć na początku wszystko wydaje się idealne, szybko okazuje się, że zaproszenie Mariusza do domu Rajchertów niesie za sobą nieprzewidziane konsekwencje. Tak jak Wolf był spragniony towarzystwa, tak Mariuszowi marzyła się rodzina. Wygląda na to, że oba marzenia mają bardzo wysoką cenę. Czy któreś z nich się spełni? Michał Paweł Urbaniak po raz kolejny serwuje swoim czytelnikom głęboko psychologiczną powieść i pokarm dla literackiej duszy. Z charakterystyczną sobie wrażliwością ubiera świat w słowa i obrazy, które na długo pozostają z czytelnikiem.

Len Howard uznano za ekscentryczkę, gdy w 1938 roku, w wieku 44 lat, porzuciła karierę skrzypaczki i zamieszkała na wsi w Sussex, aby studiować ptaki. Ale to tam napisała dwa międzynarodowe bestsellery i zadziwiła świat obserwacjami sikorek, rudzików i wróbli. Miłość do ptaków podsycał w Len charyzmatyczny ojciec poeta, który nie potrafił przejść obok rannego ptaka, nie ratując go. Energiczna i wrażliwa dziewczyna, najmłodsza z czworga rodzeństwa w bogatej, kulturalnej rodzinie, chciała samodzielności. Lecz kiedy w Londynie stała się sławna, a jej kariera nabrała tempa, tęskniła za oswojoną wroną bardziej niż za rodziną. Len doświadczała miłości i przyjaźni, ale żaden związek nie zbliżył się do więzi, którą tworzyła później z ptakami. Budki lęgowe pokrywały ściany jej domu wewnątrz i na zewnątrz. Ptaki siedziały jej na głowie i na ramionach. Uczyła się ich i dokonywała muzycznych transkrypcji ich pieśni. Eva Meijer natknęła się na prace upartej badaczki, które wyprzedzały swoją epokę i niesłusznie popadły w zapomnienie. W Domu ptaków szuka motywów, które kierowały Len Howard. Co sprawiło, że radykalnie zmieniła życie i odsunęła się od rodziny? Co życie bogatek mówi nam o człowieku? I czy można odciąć się od oczekiwań innych wobec siebie? A także co to znaczy mieć gdzieś swój dom? Powieść, która poszerza horyzonty. Siła przyciągania Domu ptaków kryje się w spokoju, jakim emanuje książka Evy Meijer. de Volkskrant Eva Meijer, która jako filozofka specjalizowała się w badaniu języka zwierząt, za pomocą nastrojowych obrazów wystawia Len Howard pomnik. VPRO Gids Zasługą Evy Meijer jest to, że człowiek całkowicie utożsamia się z Howard, a jej pasję czyni swoją. To nie ona jest dziwaczką – dziwakami są ludzie bez ptaków. Tzum Eva Meijer (ur. 1980) jest pisarką, filozofką, artystką plastyczką, autorką tekstów piosenek, a zarazem ich wykonawczynią. Jej dwie wcześniejsze powieści, Het schuwste dier (Najpłochliwsze zwierzę, 2011) oraz Dagpauwoog (Rusałka pawik, 2013), zostały przyjęte z entuzjazmem, podobnie jak jej praca badawcza poświęcona komunikowaniu się zwierząt (Języki zwierząt, wydanie polskie w przygotowaniu). Dom ptaków ukazał się do tej pory w tłumaczeniu na język angielski, niemiecki i turecki. W przygotowaniu są przekłady na arabski, chiński, francuski oraz szwedzki.