Co robić przed końcem świata

“CHAMY I ŻYDY” - tytuł książki jest oczywiście nawiązaniem do bardzo głośnego w swoim czasie artykułu autorstwa Witolda Jedlickiego opublikowanego na łamach paryskiej „Kultury” w grudniu 1962 roku. Autor kilka miesięcy wcześniej „wybrał wolność” i wyjechał do Tel-Avivu. W swojej pracy, która jak się później okazało - pewnie ku zaskoczeniu jego samego - stała się dziełem jego życia, opisał frakcyjne walki i podziały w łonie, wydawać by się mogło, jednolitej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej czyli komunistycznej mono-partii, która decydowała o wszystkim w komunistycznym kraju nad Wisłą. Autor, który zresztą wiedział co pisze – sam był bowiem pochodzenia żydowskiego – wskazał na duży wpływ działaczy komunistycznych pochodzenia żydowskiego na ówczesną polską politykę. To wtedy właśnie pojawiły się określenia „Chamy” i „Żydy”. Oczywiście autor przytaczał te określenia z pewną odrazą, jako funkcjonujące w potocznym obiegu. Co to ma wspólnego z naszą książką? Jak się okazuje – bardzo wiele. Pozornie mogłoby się wydawać, że określenia Jedlickiego mają charakter czysto historyczny. Jest to jednak założenie błędne, bo wpływ osób o tej określonej proweniencji jest bardzo silny także i współcześnie. Tak więc nadal to lobby ma silne i wyraźne wpływ w Polsce A.D. 2020. I temu właśnie poświęcone są „ Chamy i Żydy we współczesnych czasach”.

Przygotujcie się na mieszankę czarnego humoru, jadowitej ironii, wszelkich sprośności, łamanie granic smaku i przyzwoitości.
Stramik i Giza robią streaming z rzeczywistości co dwie doby. Jeden jest anarchistą i abnegatem, testującym wszystkie dostępne i te mniej dostępne na rynku używki. Uderza w świętości, bo to pobudza intelekt. Drugi tłumaczy i tonuje – i choć jest równie ironiczny, to jednak najwyżej stawia rodzinę i dzieci. Sceniczny duet doskonały i mieszanka wybuchowa na papierze.
Geje, aborcja, eutanazja. Rasizm, szowinizm i celebryci. Narkotyki, głupota polityków, medialne kompromitacje. Życiowa beznadziejność, sceniczna sprzedajność i permanentne niewyspanie. Nędza social mediów, celebrytoza w oparach mefedronu i satyryczne know-how. Kerouac, Palahniuk, Hunter S. Thompson i Paulo Coelho. Netflix, serialoza, hotelowy kac i patostreaming. Palce lizać!
Nie ma tabu, nie ma granic – łapy precz od żartów!

O zwierzętach i przyrodzie to zbiór gawęd, które Simona Kossak opowiadała swoim słuchaczom. Jej znajomość otaczającego nas świata przyrody była wszechstronna, oparta na wieloletnich obserwacjach i wielkiej wiedzy erudycyjnej. Potrafiła o świecie przyrody mówić z tak wielkim zapałem, że słuchacze czuli się jakby byli w tym miejscu namacalnie. Język, którym tę wiedzę przekazywała zachwycal słuchaczy swoją jasnością i prostym, czytelnym przekazem. Nikt tak pięknie nie opowiadał o tajemnicach świata zwierząt i przyrody. Będąc psychologiem zwierząt często porównywała do ich życia nas ludzi. Te opowieści możemy także czytać jak odkrywanie wielu tajemnic i ciekawostek, które dzieją się w świecie zwierząt i przyrody.Simona wciąga nas w ten świat i daje wiele radości z bycia w nim. O ile jest prościej dzięki Simonie Kossak zrozumieć otaczający nas świat. Dopiero po lekturze książki widać jak niewiele różni nas od świata przyrody. Jak warto wsłuchiwać się w to wszystko co nas otacza, żeby żyć ze światem w harmonii. Wierzymy, że swoją pasję odkrywania życia zwierząt i tajemnic przyrody Simona przekaże wszystkim czytającym tę książkę.

Podróżnik bez powodu. Łut szczęścia to zbiór opowieści z podróży autorki, która samotnie z plecakiem przemierza Azję, trafiając również na Papuę oraz Wyspę Wielkanocną. „Nie pytajcie, proszę, czy się nie boję podróżować sama. Co chwila ktoś mi zadaje to pytanie. Nie. Nie boję się. Czego tu się bać? Jak ma ci spaść cegła na głowę, to spadnie – niezależnie od tego, czy jesteś sam, czy w towarzystwie. Czy w Polsce, czy na drugim końcu świata” – pisze Katarzyna Maniszewska i zabiera czytelnika w podróż po krajach, ale przede wszystkim tradycjach i zwyczajach, historii i wierzeniach odwiedzanych kultur. Jest to też podróż muzyczno-literacka, bo autorka wplata w opowiadane historie odniesienia do literatury i muzyki, które stanowią swoisty lejtmotyw książki. Wraz z autorką zwiedzamy Waranasi śladami Marka Twaina, poznajemy zwyczaje pogrzebowe mieszkańców Tana Toraja, prowadzimy lekcję w wiejskiej szkole w Laosie, trafiamy do opozycjonistów na Borneo, jemy serce kobry w Wietnamie, a karaluchy w Kambodży, odwiedzamy Papuasów, zgłębiamy tajemnicę moai na Wyspie Wielkanocnej, a w Indonezji ledwie uchodzimy z życiem, dzięki łutowi szczęścia. „A łut szczęścia jest nie do przecenienia w samotnych podróżach” – podkreśla autorka i po lekturze jej książki trudno się z tym nie zgodzić. Katarzyna Maniszewska dzieli się z czytelnikami nie tylko swoimi, często zabawnymi, przygodami i perypetiami po drodze, ale przede wszystkim otwiera oczy na bogactwo kulturowe współczesnego świata. Odnosi się także do sytuacji społeczno-ekonomicznej odwiedzanych regionów, dobitnie pokazując, że choć żyjemy w zglobalizowanym świecie, o wielu problemach nie mamy pojęcia. A jednocześnie, chociaż zwyczaje, wierzenia czy nawet stopień rozwoju cywilizacyjnego pozostają tak różnorodne, to ludzie są tak naprawdę tacy sami – nawet w najdalszych zakątkach globu.

Przekraczając granice jest podsumowaniem rocznej wyprawy dookoła świata, która tak naprawdę trwała dużo dłużej. Dzięki tej książce okrążysz świat bez wychodzenia z domu. "Wiesz, jak to jest latać? Ale nie samolotem. Latać tak jak ptak. Ptak, który jest wolny. Ta książka Ci o tym opowie. Opowie Ci, jak to jest żyć zajawką. Jak marzyć i dążyć do marzeń spełnienia. Opowie Ci, o przygodzie i szaleństwie, które sprawiły, że moje życie życie przewróciło się do góry nogami, i to kilkakrotnie. Nie jest to jednak ckliwa historia o tym, że od życia wszystko nam się należy, a marzenia tak po prostu się spełniają. O nie. Na marzenia musimy sobie zapracować, i to ciężko." - od Autora