Codzienność

W 1979 roku w Zakładach Chemicznych „Organika-Azot” w Jaworznie przeprowadzono niespodziewaną i zaskakująco wnikliwą kontrolę gospodarki magazynowej, produkcji i sprzedaży wyrobów.

Poznaj świat sushi masterów od kuchni!

Czy pasja do gotowania może przezwyciężyć trudności związane z pracą w gastronomii? I dlaczego nie jest to branża dla każdego? Odpowiedzi na te pytania zna Krzysiek.
Jego szczera relacja z zawodowej podróży przez kulinarne punkty na mapie Warszawy obfituje w nieoczekiwane zwroty akcji, dowcipne anegdotki i błyskotliwe obserwacje. Krzysiek zdradza w niej sekrety kuchni azjatyckiej, a także pokazuje, z jakimi trudnościami mierzą się osoby pracujące w gastronomii. W tym celu śmiało czerpie z branżowego języka, nierzadko okraszając go kuchenną łaciną.

Zajrzyjcie na zaplecze gastroświatka – teraz stoi przed wami otworem!

Ta egzotyczna chińszczyzna zawsze wywierała na mnie duże wrażenie, obok sztuk walki, alternatywnej medycyny i całej tej filozoficznej otoczki świata od Chin po Japonię. Były jeszcze te piękne, obłe i zmyślnie poukładane kawałki nie wiadomo czego na drewnianych deseczkach. Z całą pewnością ryż, jakaś ryba i czarne coś dookoła. Ponoć glon. Niczym praliny ułożone precyzyjnie jedna obok drugiej. Sztuka serwowania na talerzu. Generalnie zawsze chciałem tego spróbować, właściwie z czystej ciekawości.

Poszliśmy więc […]. Pierwsza przygoda z sushi była umiarkowanie urywająca pośladki. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to początek nowej drogi.

Jedna z najsłynniejszych nowel Elizy Orzeszkowej.

Ile tak naprawdę o sobie wiemy?

Po śmierci ojca Paul Waltz – niemiecki pisarz i dziennikarz – odkrywa niewygodną prawdę o swojej rodzinie. Przypadkiem dowiaduje się, że jego dziadek był lotnikiem Luftwaffe. Dziennikarz, jako zadeklarowany pacyfista, postanawia poznać losy majora lotnictwa III Rzeszy i dowiedzieć się, dlaczego jego rodzina w dawnych czasach wspierała brutalny terror.

Waltz wyrusza śladami dziadka aż do dalekiej Ameryki Południowej. Niespodziewany splot wydarzeń rzuca go w sam środek amazońskiej dżungli, gdzie musi podejmować decyzje sprzeczne z jego sumieniem i wartościami. To jednak dopiero początek zaskakujących odkryć. W trakcie wędrówki Paul zmierzy się bowiem nie tylko z prawdą o swoim traumatycznym dziedzictwie, ale także o sobie samym…

Kiedy masz rodzinę, dom, pracę, samochód i pełną lodówkę, nie szukasz doznań z innego wymiaru. Siedzisz sobie w wygodnym fotelu, patrzysz w telewizor i widząc w nim narkomanów szprycujących się dragami, tłum podpalający sklepy, bijący się z policją albo plądrujący miasto, kręcisz z niedowierzaniem głową. Zastanawiasz się, jak to jest możliwe i dlaczego to robią. Prawda o człowieku okazuje się niezwykle banalna. Instynkt przetrwania to nie wszystko.

Hector Kung
Autor publikujący pod pseudonimem, mający kilka literackich wcieleń. W centrum jego zainteresowań znajdują się stosunki międzyludzkie i wynikające z nich sprzeczności. Współczesne tematy ujmuje poprzez krytyczny opis świata i tworzenie bohaterów nie godzących się na dwuznaczną rzeczywistość.

„Iskra niebieska” to słowiańska baśń o ogniu i wodzie – dwóch dzikich żywiołach, co czasem życie dają, a czasem śmierć przynoszą. O żelazie boskim i żelazie przeklętym. O prastarej kowalskiej magii, poławiaczach gwiazd i dawno zapomnianych obrzędach rudników. Przede wszystkim zaś o ludziach, którzy na przekór doli pragną być kowalami własnego losu.

Opowiadanie zostało opublikowane w antologii „Kwiat paproci i inne legendy słowiańskie” (2023).

Wydany w 1962 roku zbiór 8 opowiadań Edwarda Stachury – kultowego poety i pisarza. Była to jego pierwsza książka.
Hipnotyczna proza. Wczesny Stachura, a już nieuporządkowany, duszny, wzlotny. [Amarcord, lubimyczytac.pl]
Tytułowe opowiadanie „Jeden dzień”, to krótka historia opowiada o losach bohatera, opisującego dzień, który spędził w pewnym mieście. Chociaż opowiadanie pozbawione jest fabuły, jest chyba jedną z najbardziej urzekających historii, jakie kiedykolwiek przeczytałam. To, w jaki sposób Stachura prowadzi czytelnika sprawia, że nie da się nie ponieść nurtowi zdarzeń, myśli. Czytając czułam, że jestem w świecie autora, czułam się jakby darzył mnie przydługim monologiem, który mógłby trwać całą wieczność, a ja bynajmniej nie odczułabym nawet na moment znużenia, nudy czy zmęczenia. Całkowicie wpadłam w utworzoną przez niego rzeczywistość i nawet na moment nie chciałam jej opuścić.
Stachura tworzy historie w ten sposób, że dotykają czytelnika każdym słowem, elementem; tworzy osobny, alternatywny świat, będący odbiciem rzeczywistości. To miejsce, jest samoistnie wykreowane na piękne – budynki, chociaż są zwyczajne i zniszczone, wydają się być fascynujące, mosty są przejściem do wyobraźni, a ludzie tworzą ciągle trwające, wszechobecne scenki rodzajowe rodem z prac malarskich impresjonistów. Każdy fragment świata jest piękny, znaczący i interesujący, a najprostsze interakcje z innymi mogą dać błogie wrażenie szczęścia, tak ulotnego i umykającego, gdy poświęcimy mu zbyt wiele uwagi.
To wszystko jest zasługą sposobu pisania Stachury. Jego maniera, tak wyczuwalna od pierwszych zdań nadaje pewną autentyczność wszystkim wydarzeniom. Właściwe, opowiadanie wydaje się być dziennikiem i prawdziwym zapiskiem myśli autora, niezmienionym przez nic i szczerym, osobistym wglądem w jego życie. Każdy stosowany przez niego zabieg, nawet jeśli był użyty celowo, nie daje tego po sobie poznać, pozostaje szczery; nie mami czytelnika ozdobnikami, tylko lepiej kreuje tworzony świat, pozostawiając go naturalnym i realistycznym. To opowiadanie to prawdziwa magia słów, wciągająca do siebie i nie pozwalająca na opuszczenie jej. W historię zapada się łatwo, po pierwszym zdaniu jest się przyzwyczajonym do tego sposobu pisania i z ekscytacją oczekuje się na kolejne zawirowania słowne, te różne gry, zaskakujące użycie wyrazów i formy, które tak urzekają. Łatwo wpada się w nurt rzeki, którą jest „Jeden dzień”, a tak ciężko wydobyć się z wody, osuszyć i pójść dalej, wyjść z tego świata myśli pisarza. Ta krótka opowieść jest zwyczajnie piękna [Maja, zgrajaksiazek.blogspot.com]
Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji.
LISTA OPOWIADAŃ:
1. Jeden dzień
2. Listy do Olgi
3. Jak mi było na Mazurach
4. Jasny pobyt nadrzeczny
5. Królewicz
6. Nocna jazda pociągiem
7. Koniec miesiąca marzec
8. Miecz Damoklesa
Projekt okładki: Justyna Niedzińska.