Contemporary Japanese Architecture

W książce, którą trzymasz w ręku zaprezentowano 100 najpiękniejszych miejsc, miast, budowli, obiektów przyrodniczych, dóbr kultury i sztuki na świecie. Opisano tutaj najstarsze i najpiękniejsze miasta świata, m.in. Sanę, Jerozolimę, Pekin, Marrakesz. Znaczną część poświęcono najokazalszym warowniom, przepięknym kościołom i katedrom, np. kościołowi w Lalibeli, twierdzy Masada, czytelnicy odwiedzą też najsłynniejsze światowe muzea, parki narodowe i budowle. 100 cudów świata to ciekawe teksty wzbogacone pięknymi zdjęciami.

Ogromną wartością leksykonu jest oparcie haseł na badaniach archiwalnych i kwerendzie źródeł publikowanych – przede wszystkim lokalnych gazet i czasopism, ale także katalogów i druków ulotnych. […] Profesor Żywicki […] zrezygnował z bezrefleksyjnego zestawiania zebranych przez poprzedników informacji na rzecz żmudnej pracy badawczej opartej na źródłach, dzięki czemu opracowany przez niego leksykon stanowi istotną wartość dodaną dla polskiej historii sztuki. […]
Opracowany przez prof. Żywickiego leksykon to pozycja ważna nie tylko dla ogólnopolskiej wiedzy o architekturze, ale i dla badań regionalistycznych. […] Dla Lublina i Lubelszczyzny będzie stanowić punkt wyjścia dla nowych badań nad środowiskiem budowniczych, a przede wszystkim nad zabytkami z tego okresu. Stanie się „lekturą obowiązkową” w urzędach konserwatorskich, miejskich i gminnych, a także w szkołach i na uczelniach.

Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Omilanowskiej-Kiljańczyk

Leksykon ten jest próbą spojrzenia na przeszłość poprzez biografie przedstawicieli wybranych grup zawodowych – architektów i budowniczych. Są w nim prezentowane sylwetki 804 osób, które w różny sposób przyczyniły się do kształtowania architektury i budownictwa Lublina oraz województwa lubelskiego w latach II Rzeczypospolitej. W leksykonie znajdują się nie tylko dyplomowani architekci oraz inżynierowie budownictwa, ale też technicy i majstrzy budowlani, a nawet postacie, które choć swoim wykształceniem lub pracą nie były związane z branżami architektonicznymi, to w pewien sposób zaznaczyły się także na tym polu. Ponadto są wśród nich zarówno ci, którzy z województwem lubelskim związali całą swoją zawodową działalność, jak i ci, którzy tylko otarli się o jego teren, projektując jakąś budowlę, uczestnicząc w konkursie architektonicznym lub zajmując przez pewien czas posadę w jednym z urzędów budowlanych.

Ze Wstępu

Modern by Tradition
A survey of Japan’s contemporary architecture scene
The contemporary architecture of Japan has long been among the most inventive in the world, recognized for sustainability and infinite creativity. No fewer than seven Japanese architects have won the Pritzker Prize.

Since Osaka World Expo ’70 brought contemporary forms center stage, Japan has been a key player in global architecture. With his intentionally limited vocabulary of geometric forms, Tadao Ando has since then put Japanese building on the world’s cultural map, establishing a bridge between East and West. In the wake of Ando’s mostly concrete buildings, figures like Kengo Kuma (Japan National Stadium intended for the Olympic Games, originally planned for 2020), Shigeru Ban (Mount Fuji World Heritage Center), and Kazuyo Sejima (Kanazawa Museum of 21st Century Art of Contemporary Art) pioneered a more sustainable approach. Younger generations have successfully developed new directions in Japanese architecture that are in harmony with nature and connected to traditional building. Rather than planning on the drawing board, the architects presented in this collection stand out for their endless search for forms, truly reacting on their environment.

Presenting the latest in Japanese building, this book reveals how this unique creativity is a fruit of Japan’s very particular situation that includes high population density, a modern, efficient economy, a long history, and the continual presence of disasters in the form of earthquakes. Accepting ambiguity, as seen in the evanescent reflections of Sejima’s Kanazawa Museum, or constant change and the threat of catastrophe is a key to understanding what makes Japanese architecture different from that of Europe or America.

This XL-sized book highlights 39 architects and 55 exceptional projects by Japanese masters—from Tadao Ando’s Shanghai Poly Theater, Shigeru Ban’s concert hall La Seine Musical, SANAA’S Grace Farms, Fumihiko Maki’s 4 World Trade Center, to Takashi Suo’s much smaller sustainable dental clinic. Each project is introduced with photos, original floor plans and technical drawings, as well as insightful descriptions and brief biographies. An elaborate essay traces the country’s building scene from the Metabolists to today and shows how the interaction of past, present, and future has earned contemporary Japanese architecture worldwide recognition.

Nieprzemyślane niszczenie dziedzictwa przyrodniczego (na niespotykaną dotąd w demokratycznej Polsce skalę), z którym mamy do czynienia w ostatnim czasie, sprowokowało Ewę Mańkowską-Grin do stworzenia następnego tomu z serii „Architektura jest najważniejsza”. Tom w całości poświęcony jest drzewom. Wydawnictwo EMG zaproponowało wybranym autorom napisanie esejów o drzewach i ich roli w kontekście działalności architektonicznej i urbanistycznej. Różnorodność spojrzeń i postaw prezentowanych w szkicach oddaje bogactwo możliwych sposobów rozumienia i opisu niełatwego związku natury i kultury. Zamieszczone w książce teksty Barbary Bartkowicz, Marty Leśniakowskiej, Małgorzaty Omilanowskiej, Olgi Tokarczuk, Grzegorza Piątka, Piotra Wróbla i Jana Rylkego mierzą się z zagadnieniami wzajemnej zależności, ostrego konfliktu, przenikania się i współżycia świata drzew z rozwijającą się w szalonym tempie cywilizacją człowieka i jej najlepiej widoczną emanacją: architekturą i budownictwem.

Warunki mieszkaniowe w Polsce należą do najgorszych w Unii. Katalog patologii obejmuje między innymi absurdalnie małe metraże, fatalną jakość zabudowy, grodzenie osiedli, demolowanie przyrody i zabytków czy „dziką reprywatyzację”. Deweloperzy w Polsce rzadko zajmują się zaspokajaniem rzeczywistych potrzeb lokalowych, a rynek nieruchomości jest ukształtowany przez bezwzględne realia kapitalizmu i brak polityki mieszkaniowej z prawdziwego zdarzenia.
Czym właściwie jest niesławna patodeweloperka? Dlaczego mieszkania w nowej zabudowie są tak drogie? I jakie niespodzianki mogą kryć się za często używanym w ogłoszeniach słowem „przytulne”?
Urbanista Łukasz Drozda analizuje sytuację na polskim rynku mieszkaniowym, rozmawia ze specjalistami z tej branży, a także szuka odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące problemów mieszkalnictwa w naszym kraju. Kreśli przy tym krajobraz współczesnej polskiej urbanizacji – od wielkich miast, jak Warszawy, Krakowa i Wrocławia, po mniejsze, takie jak Siewierz i Żory. Pokazuje, że niewydolny system kopie dziury sam pod sobą, wciągając do nich przyszłość kolejnych pokoleń.

Zamki niegdyś dominowały w krajobrazie jako siedziby władców, symbole potęgi, bogactwa i wysokiego statusu ułatwiały kontrolowanie granic, dróg i brodów. Skupiając się na okresie od X do XVI w. i przybliżając czytelnikowi fortyfikacje na całym świecie, od walijskiego motte-and-bailey do japońskiego hirajiro, książka ta jest źródłem wiadomości o architekturze obronnej i znakomitym przewodnikiem dla zwiedzających. Pomoże odkryć historię zamków i dowiedzieć się, jak średniowieczni budowniczowie radzili sobie z problemami powstającymi podczas wznoszenia, często w niezwykłych miejscach, olbrzymich budowli pełniących jednocześnie funkcje obronne i mieszkalne. Książka Jak czytać zamki przede wszystkim dostarcza podstawowych wiadomości o typach zamków, stylach i materiałach budowlanych, a kolejne jej rozdziały ułatwiają identyfikację poznanych cech w konkretnych architektonicznych elementach – od krenelaży i sklepień, do baszt i mostów zwodzonych – uzbrajając zwiedzających w kluczowe wskazówki, przybliżające im dzieje każdego zamku.