Ćwiczenia Wprowadzające I Utrwalające Głoski S, Z, C, Dz

Publikacja powstała z potrzeby podzielenia się doświadczeniami z realizacji akademickiego programu mentoringowego dla studentów polskich uczelni – TopMinds. Głównym celem programu jest wspieranie studentów w odnajdywaniu własnej ścieżki zawodowej w dynamicznie zmieniających się warunkach rynkowych oraz rozwijanie tych kompetencji interpersonalnych, które umożliwią zdobycie ciekawej i satysfakcjonującej pracy. Program TopMinds jest wspólną inicjatywą Stowarzyszenia Top 500 Innovators i Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta wspieraną przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Collegium Wratislaviense i Bury & Bury Kancelarię Patentową sp. z o.o. Program cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród studentów i środowiska akademickiego. Do tej pory zostały zrealizowane 3 edycje programu, w których w sumie uczestniczyło już 120 mentorowanych i 88 mentorów. Tym samym TopMinds stał się jednym z największych programów mentoringu akademickiego w Polsce. Publikacja może posłużyć jako wsparcie w prowadzeniu szkoleń z zakresu przygotowania i realizacji programów mentoringowych (w szczególności dla środowiska akademickiego) i przygotowywaniu kadry akademickiej do roli mentorów.

Jakość i efektywność nauczania w oferowanych przez polskie szkolnictwo usługach edukacyjnych jest coraz częściej skutecznym narzędziem budowania przewagi konkurencyjnej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Rozwój społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost znaczenia procesów globalizacyjnych i zmian demograficznych powodują konieczność dostosowania szeroko rozumianego nauczania do wyzwań XXI wieku. Zaprezentowane w niniejszej publikacji rozważania mają u podstaw założenie, że istnieje możliwość opisu oraz pomiaru zjawisk i obiektów edukacyjnych. W opracowaniu omówiono zagadnienia dotyczące projakościowego podejścia do funkcjonowania polskich szkół i uczelni w kontekście dynamicznych zmian w zakresie metodyki kształcenia, rozwoju technologicznego, rozwoju modeli funkcjonalnych i organizacyjnych, a także zmian społecznych i oczekiwań kierowanych w stosunku do edukacji.

Głównym celem pracy jest identyfikacja czynników determinujących jakość i efektywność funkcjonowania regionalnych podmiotów edukacyjnych w pięciu wymiarach: organizacyjnym, ekonomicznym, infrastrukturalnym, metodycznym i społecznym. Konsekwencją tak określonego celu, było zbudowanie narzędzia umożliwiającego pomiar jakości w wybranych obszarach, które łączyłoby w sobie zarówno cele edukacyjne (postulaty dotyczące jakości i efektywności kształcenia oraz użyteczności wiedzy), jak i cele społeczno-gospodarcze (postulaty dotyczące zrównoważonego rozwoju uczelni, np. jakość i wartość przedsiębiorstw i regionu). Metodologię budowy autorskiego narzędzia oparto na metodach jakościowych i ilościowych, a do konstrukcji modelu badawczego wykorzystano: analizę systemową, analizę funkcjonalną, metodę dekompozycji systemów, rozmytą metodę delficką, metody wielokryterialne (AHP, TOPSIS, PROMETHEE II).


Ze wstępu

(…) chcę pogratulować Autorowi tego pokaźnych rozmiarów dzieła, którego przekaz, obok wielu innych, niesie ze sobą co najmniej takie współczesne ujęcie: rodzice dzieci z niepełnosprawnościami są niezastąpionymi podmiotami w każdym aspekcie życia swoich dzieci, także myślenia o ich przyszłości. Stąd też w naukowym poznawaniu życia osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin cenne jest zastosowanie pozytywnego paradygmatu badawczego. W tym ważne jest skupienie poznawcze na siłach, nadziei i umacnianiu rodziców, a nie tylko na ograniczeniach, wypaleniu, niemożności i utrudnieniach. Znaczenie ma także poznanie ich zapatrywania się na przyszłość dziecka oraz postrzeganie życia rodzinnego w kategoriach nie tyle (i nie tylko) traumatycznych doświadczeń, ile także pozytywnych zmian, wiary w lepsze jutro i afirmowanie życia. W takim zatem ukierunkowaniu myślenia wartość ma poszukiwanie odpowiedzi na pytania o rodzicielskie aspiracje wobec swojego dziecka z niepełnosprawnością, co najmniej w uświadamianiu sobie własnych nadziei i oczekiwań dotyczących edukacji dziecka, przygotowania zawodowego i pełnienia roli zawodowej oraz spełniania się w życiu rodzinnym i towarzyskim.
Z pełnym przekonaniem rekomenduję do publikacji monografię Aspiracje rodzicielskie wobec dzieci z niepełnosprawnościami. Struktura i uwarunkowania. Z pewnością będzie ona oryginalnym dziełem wzmacniania dorobku nauk społecznych, w szczególności w dziedzinie pedagogiki specjalnej, psychologii klinicznej, interdyscyplinarnych studiów nad niepełnosprawnością. Będzie cennym źródłem wiedzy w różnych obszarach wielowymiarowego rozpoznawania fenomenu niepełnosprawności. Posłuży młodym naukowcom do nabywania umiejętności konceptualizowania własnego zamierzenia badawczego i budowania rzetelnego warsztatu metodologicznego. Będzie również wartościowa dla praktyki rehabilitacyjnej, sankcjonując miejsce i znaczenie rodzica oraz ukazując aspiracje rodzicielskie jako istotną wartość w relacji z własnym dzieckiem z niepełnosprawnością oraz w myśleniu o przyszłości dziecka.

Z recenzji prof. dr hab. Joanny Głodkowskiej

Jedną z podstawowych umiejętności, którą powinno posiadać każde dziecko, jest koncentracja – bez niej nikt nie może efektywnie się uczyć i uczestniczyć w różnego rodzaju zajęciach.
Dlatego ważne jest, aby wszystkie dzieci, a szczególnie te, które mają problemy ze skupieniem uwagi, systematycznie wykonywały różnego rodzaju zadania kładące nacisk na usprawnianie tej umiejętności.

W bloku znajduje się 80 różnorodnych ćwiczeń przygotowanych z myślą o pięciolatkach.

Wewnątrz znajdziemy m.in.:

• labirynty
• ćwiczenia grafomotoryczne
• uzupełnianki
• puzzle
• plątaninki
• kolorowanki
• zadania polegające na wyszukiwaniu różnic
• ćwiczenia polegające na przyporządkowywaniu obrazków do kategorii
• zadania polegające na łączeniu pasujących elementów
• i wiele, wiele innych!

Wykonując ćwiczenia, maluch będzie poprawiał swoją koncentrację, a zarazem dobrze się bawił.
Forma publikacji – karty pracy – jest bardzo wygodna: dorosły może wybrać jedno ćwiczenie, wyrwać kartę z bloku i dać ją dziecku.
Dzięki temu elementy zadań z sąsiedniej strony nie będą rozpraszać przedszkolaka.

Reformy systemu oświaty w sektorze szkolnictwa zawodowego powinny podlegać nieustannej weryfikacji zarówno z punktu widzenia efektywności kształcenia, jak i konkurencyjności placówek oświatowych. Główną tezą pracy jest wykazanie nieefektywności zmian systemowych w sektorze edukacji zawodowej oraz przedstawienie implikacji na alokację kwalifikacji zawodowych na rynku pracy i obniżenie poziomu dobrobytu społecznego w regionie.

Badania przedstawione w pracy pokazały, że efektywność kształcenia w sektorze edukacji zawodowej uzależniona jest od struktury redystrybucji środków budżetowych oraz alokacji zasobów kwalifikowanych w kontekście potrzeb regionalnego rynku pracy. Analiza efektywności zmian w szkolnictwie zawodowym została przeprowadzona w oparciu o nieparametryczną metodę DEA (Data Envelopment Analysis). Empiryczna część pracy potwierdziła znaczny stopień nierówności i niestabilności jednostek decyzyjnych systemu edukacji. Natomiast następstwa przemian reformatorskich wykazały niski stopień adaptacji zasobów kwalifikowanych na rynku pracy oraz wysoki poziom dyferencjacji relacji nakładów i efektów w edukacji zawodowej. Ponadto, wyznaczone technologie optymalne dla jednostek decyzyjnych pozwoliły oszacować wielkość subwencji oświatowej i stopień zatrudnialności zasobów kwalifikowanych na regionalnym rynku pracy.

Aplikacyjną sferę badań empirycznych uznała prof. UG, dr hab. Teresa Kamińska. Oryginalnym osiągnięciem naukowym publikacji jest opracowanie nowatorskiej koncepcji algorytmu podziału części oświatowej w sektorze szkolnictwa zawodowego (T. Kamińska, 2013). Skuteczność badań nad sektorem edukacji potwierdziły również opinie i refleksje prof. UG, dr hab. H. Treder i prof. US, dr. hab. W. Jareckiego. W rekomendacjach środowiska naukowego podkreślono wartościowe rezultaty badawcze oraz spójnie logiczną koncepcję pracy (H. Treder, 2014), a także oceniono dorobek naukowy autorki jako rzetelne i twórcze studium badań nad efektywnością (W. Jarecki, 2014).

Doświadczenia z przeprowadzonych reform w sektorze szkolnictwa zawodowego oraz wprowadzane w tym okresie zmiany powinny nastąpić przy zastosowaniu instrumentów i mechanizmów stymulujących poprawę jakości i efektywności placówek edukacji zawodowej. Tok rozważań teoretycznych potwierdził, że przyjęte przez jednostki decyzyjne mechanizmy rynku usług oświatowych nie sprzyjają tworzeniu przewagi konkurencyjnej placówek edukacji zawodowej.

Książka łączy problematykę ekspatriacji z tematyką zarządzania uczelniami wyższymi i odnosi się do kontekstu polskiego.Publikacja ma charakter teoretyczno-praktyczny. W części teoretycznej przedstawiono wnikliwą analizę dorobku naukowego z ostatnich 40 lat na temat ekspatriantów akademickich. Walorem praktycznym są badania empiryczne: wywiady z 50 ekspatriantami akademickimi z różnych krajów i dyscyplin oraz wywiady z 20 kluczowymi informatorami polskich uczelni odpowiedzialnych za politykę internacjonalizacji. Wartością opracowania są opinie i rekomendacje dla udoskonalenia procesu umiędzynarodowienia polskich uniwersytetów, wynikające z doświadczeń indywidualnych naukowców zagranicznych i z perspektywy decydentów uczelni. *** Publikacja wypełnia lukę badawczą w zakresie poznania zjawiska ekspatriacji akademickiej w Polsce, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i instytucjonalnym. Bardzo bogaty, systematyczny przegląd literatury światowej, starannie zaprojektowane i przeprowadzone pod względem metodycznym i merytorycznym autorskie badania, dojrzały wywód naukowy, trafnie formułowane wnioski to istotne walory tej pracy. Książka z pewnością znajdzie Czytelników wśród osób decydujących o kierunkach umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego w Polsce, a także wśród władz uczelni oraz osób bezpośrednio nadzorujących działania, wpisujące się w jeden z głównych celów reformy szkolnictwa wyższego w Polsce z 2018 roku, którym było zwiększenie umiędzynarodowienia uczelni we wszystkich obszarach ich działalności. Z recenzji dra hab. Krzysztofa Lei, prof. Uniwersytetu Gdańskiego *** Książka jest interesującą pozycją. Może zaciekawić zarówno przedstawicieli świata nauki, jak i osoby zajmujące się zarządzaniem uczelniami czy też kształtowaniem systemu nauki i szkolnictwa wyższego. Z recenzji prof. dr hab. Beaty Glinki, Uniwersytet Warszawski