Cyfrowe Państwo

Ustrój Meksyku uległ głębokim przeobrażeniom w ostatnich trzech dekadach. Jeszcze w latach osiemdziesiątych XX wieku Kongres (Congreso de la Unoión) był w dużym stopniu instytucją podporządkowaną prezydentowi, później jednak zaczął stopniowo wchodzić w kompetencje prezydenta i całej władzy federalnej. Transformacji uległa też sama instytucja Sądu Najwyższego (Suprema Corte de Justicia de la Nación, SCJN). W przeszłości rozstrzygał on spory zgodnie ze stanowiskiem prezydenckim i przeważnie wbrew głosom opozycji. Obecnie częściej rozstrzyga spory w sposób merytoryczny i politycznie niezależny. Jednakże mimo zmian prezydencki system rządów w Meksyku nadal wywiera realny wpływ na kształt władzy ustawodawczej i sądowniczej. Niestety negatywny.

W krajach Zachodu pojawia się coraz więcej ludzi, którzy czują się wyobcowani i wykluczeni

z głównego nurtu polityki, są przy tym wrogo nastawieni wobec mniejszości, imigrantów i neoliberalnej

gospodarki. Wielu z nich to wyborcy ruchów narodowo-populistycznych, które zmieniają

oblicze zachodniej demokracji. Autorzy proponują dyskurs wychodzący poza konwencjonalne

przekonania, bez uprzedzeń przyglądają się populistycznym postulatom, by lepiej zrozumieć tych,

którzy je głoszą, zanim zostaniemy przez nich zmieceni.

„Dwoma nadrzędnymi tematami w badaniach i artykułach Petera były: po pierwsze, zmiana systemu partyjnego […], a – po drugie – z czasem w coraz większym stopniu to, co zidentyfikował jako cechę towarzyszącą współczesnej demokracji, czyli jej „wydrążenie”, wynikające z wzajemnego oddalania się od siebie partii i
obywateli. […] Poza zwyczajnym pragnieniem zrozumienia mechanizmów działania polityki, Peterem kierowała głęboka troska o przyszłość demokracji w Europie.
Dla niego demokracja we współczesnym świecie oznaczała rządy partii (party government). Tak więc przesunięcie kompetencji decyzyjnych do agencji, takich jak banki centralne, które są odizolowane od kontroli partyjnej; rosnące uzależnienie partii politycznych od państwa (i co za tym idzie rosnąca niezależność partii politycznych od swoich członków), jego środków finansowych oraz innych zasobów; stała erozja członkostwa partyjnego; uprzywilejowywanie koncepcji „dobrych rządów” (good governance) nad „rządem partyjnym” (party
government) – wszystkie trendy, które widzieliśmy w projekcie organizacji partyjnych, ale które stały się jeszcze bardziej widoczne w następnych dwóch dekadach, były dla niego szczególnie niepokojące”.
Richard S. Katz, Peter Mair: osobisty wyraz uznania

Temat pracy jest bardzo aktualny ze względu na wydarzenia i trendy w polityce gospodarczej ostatnich lat w Polsce i na świecie, które wskazują na wzrost roli państwa, także w sferze szeroko rozumianej własności. Całościowe podejście do polityki właścicielskiej państwa w całym okresie transformacji w jego dwóch różnych wymiarach (zmian własnościowych i nadzoru nad sektorem własności państwowej) uważam za dobry i ambitny pomysł, dotąd niezrealizowany w literaturze krajowej i zagranicznej i wzbogacający naszą wiedzę. Jego realizacja wymagała oryginalnego ujęcia wykorzystującego bogaty dorobek Autora z jego badań nad transformacją postsocjalistyczną i jego doświadczeń praktycznych oraz kontaktów międzynarodowych. Samo to podejście stanowi już o wysokiej wartości omawianej pracy.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Błaszczyk

Książka prezentuje rozwiązania systemowe dotyczące usytuowania problematyki bezpieczeństwa w systemie politycznym wybranych państw. Są to USA, Wielka Brytania, Rosja, Francja, Japonia, Szwajcaria, RFN i Polska.

Aktualne drugie wydanie rozszerzono o tematykę prezentacji systemów bezpieczeństwa o kwestie przedsięwzięć z zakresu ochrony i obrony przestrzeni cybernetycznej. Omówiono zarówno strukturę organizacyjną państwowych systemów ochrony cybernetycznej, zadania powierzane poszczególnym podmiotom, jak również zaprezentowano zapisy dokumentów strategicznych oraz koncepcje zapewnienia bezpieczeństwa cybernetycznego. Uaktualniono także informacje o sposobach prowadzenia polityki bezpieczeństwa przez władze poszczególnych państw.

Książka może służyć jako podręcznik dla studentów bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz administracji i politologii.

Przez ponad 60 lat do niewielkich Jabłonek w Bieszczadach rokrocznie "pielgrzymowały" tysiące Polaków. Pojedynczo i grupowo oddawali hołd poległemu właśnie tutaj generałowi Karolowi Świerczewskiemu, postaci wykreowanej przez ludową władzę nie tylko na narodowego bohatera, ale wręcz komunistycznego świętego. Świerczewski stał się bożyszczem peerelu. Jego imię nadawano ulicom, szkołom i zakładom przemysłowym, znalazło się na sztandarach wojskowych i harcerskich, a jego podobizna w końcu ozdobiła znaczki pocztowe i zielony pięćdziesięciozłotowy banknot.
Przed wystawionym generałowi pomnikiem w Jabłonkach składano przysięgi na wierność ojczyźnie, osądzano zmyślonych wrogów, śpiewano patriotyczne pieśni, ale też handlowano pokątnie złotą biżuterią i pito wódkę zakąszaną kiełbasą z rożna.

W 1977 roku w obchodach trzydziestolecia śmierci "Waltera" uczestniczyło - jak podały media - blisko 15 tysięcy osób. A ledwie na dwa lata przed upadkiem PRL-u ku czci generała zbudowano u podnóża gór gigantyczne muzeum, przez co zabrakło pieniędzy na nową szkołę w Baligrodzie.
Dlaczego nieprzebrane rzesze biły pokłony pomnikowi generała, choć pewna część wiedziała o jego zbrodniach?
W pasjonującym reportażu autor odkrywa kulisy śmierci i kultu Świerczewskiego "Waltera" - bożyszcza komunizmu, alkoholika, kobieciarza, nieobliczalnego dowódcy i agenta sowieckiego wywiadu.

Krzysztof Potaczała - dziennikarz, reporter. Publikuje w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. Do tej pory wydał: "KSU - rejestracja buntu", "Bieszczady w PRL-u" (trzy tomy), "To nie jest miejsce do życia", "Stalinowskie wysiedlenia znad Bugu i z Bieszczadów" oraz "Zostały tylko kamienie. Akcja Wisła, wygnanie i powroty". Mieszka w Ustrzykach Dolnych.