Czarny Piotr. The Adventure of Black Peter

Najdłuższa i według powszechnych ocen najlepsza powieść w dorobku autora.
Przerażająca wizja opustoszałego świata, obraz apokalipsy

Supernowoczesna broń biologiczna przynosi całkowitą zagładę. Bez wybuchów, bez terrorystycznych ataków, bez zapowiedzi - ludzkość umiera. Zaczyna się niewinnie, od zwykłego przeziębienia. Ktoś kichnął, ktoś umarł i nagle Ziemia stała się masowym grobem.

Nieliczni, którzy przetrwali, zagubieni w nowym postapokaliptycznym świecie, zaczynają śnić. Wizje wskazują im drogę, zwiastują pojawienie się Wysłanników Dobra i Zła. Każdy musi dokonać wyboru, a kiedy to nastąpi, podążyć obraną ścieżką. Podzielona ludzkość formuje dwa obozy i wyrusza, by zbudować lub zniszczyć nową rzeczywistość. Epidemia obudziła w ludziach wszystko, co najgorsze, do głosu doszły najniższe, najbardziej prymitywne instynkty. Jednak wciąż jeszcze są tacy, którzy wierzą w miłość, dobroć i braterstwo.

Kto ma za sobą lekturę pierwszej antologii z serii CITY, ten wie, że firmuje ona teksty naprawdę brutalne, często surrealistyczne, niestroniące od czarnego humoru i wolne od ckliwych happy endów. Tak jest i tym razem. Ale City 2 nie jest kopią poprzedniego tomu. To zupełnie nowy twór, choć również wyhodowany w najmroczniejszych zaułkach miejskiego molocha. W takich, w których pleni się szaleństwo, przemoc oraz przepełniony dewiacją seks. W takich, które zamieszkują nieuchwytne bestie, mordercy i psychopaci – choćby kanibal polujący na celebrytów. Czytelnik zbioru natknie się także na budynek-zombie oraz na przerażające Dzieci Nowej Ery zamieszkujące świat zdegradowany wskutek radioaktywnego promieniowania. Autorzy opowiadań ze zbioru City 2 nie tylko mnożą makabryczne, czy bulwersujące opisy – tworząc dosadne i bezkompromisowe opowieści, bawią się językiem i opierają na świetnie skonstruowanych dialogach, krytycznie przyglądają się przy tym społeczeństwu i z niepokojem odnoszą się do naszych przyzwyczajeń, mód oraz ruchów społecznych, w tym do feminizmu. Antologia City 2 jest fantasmagoryczną podróżą w głąb naszych obsesji, lęków i najmroczniejszych tajemnic.

Witold Uchmann, doświadczony dziennikarz po pięćdziesiątce, zajmuje się opisywaniem zjawisk paranormalnych. Pewnego dnia po awanturze z szefem postanawia złożyć wypowiedzenie. W ostatniej chwili zmienia decyzję pod wpływem otrzymanego na redakcyjny adres e-maila. W nim młody mężczyzna informuje Uchmanna, że na Roztoczu, niedaleko Zwierzyńca, znajduje się przeklęte miejsce, o którego istnieniu nie wie nikt poza tajemniczym nadawcą tej wiadomości. Dziennikarz pomimo ostrzeżenia, które przekazuje mu najbliższy przyjaciel, decyduje się na spotkanie z informatorem. Czy wszystko to wyłącznie rojenia chorego umysłu młodego człowieka, czy może rzeczywistość skryta pod sielską nazwą "Słoneczna Dolina" okaże się naprawdę przerażająca? W pewnym momencie Uchmann uświadamia sobie, że wiele by dał za to, żeby jego nowy znajomy był po prostu wariatem... Cztery tomy Czarnego Wygonu zapewniają czytelnikowi literacką grozę na najwyższym poziomie oraz przyspieszone tętno od pierwszej do ostatniej strony.

Książka, która znalazła się w ścisłej czołówce Goodreads Choice Awards 2019

Trzynaście historii mistrza grozy młodego pokolenia, który przesuwa granice gatunku na nowe terytoria

Dwa opowiadania napisane wspólnie ze Stephenem Kingiem

m.in. W wysokiej trawie, sfilmowane przez Netflix

Wyjęci spod prawa motocykliści uciekający przez pustynię przed upiorną cysterną… Wizyta młodych ludzi w wesołym miasteczku, która wcale nie kończy się wesoło… Uchylone drzwi do świata cudów, które okazują się furtką dla namacalnego zła… Podróż pociągiem w niecodziennym towarzystwie… Media społecznościowe, które nikogo nie uratują przed zombi… Bibliotekarz dostarczający najświeższe lektury umarłym… I wreszcie lot, podczas którego ludzie nieakceptujący się nawzajem zaczynają ze sobą rozmawiać – nieco za późno.

Od klasycznych horrorów, przez fantasy, S-F, thriller psychologiczny, po prozę obyczajową z silnym akcentem politycznym – różnorodność opowiadań w tym zbiorze jest niezwykła. Ale wszystkie dotykają najgłębszych ludzkich sekretów i wydobywają na światło dzienne nasze mroczne słabości i lęki.

Perwersyjna gra erotyczna zmienia się w wielogodzinny koszmar.

Niektórzy zarzucają Stephenowi Kingowi, że nie potrafi pisać o kobietach. W Grze Geralda nie po raz pierwszy Mistrz Horroru udowadnia, że się mylą. Pisze o kobiecie postawionej w sytuacji ekstremalnej. I jak on to robi!

Gerald Burlingham, chcąc dodać trochę pieprzu do małżeńskiego seksu, zabiera swoją żonę Jessie na odludzie w Maine. Kiedy Jessie przestaje się podobać brutalna zabawa, postanawia ją przerwać. A wtedy domek letniskowy staje się sceną grozy.

Przykuta kajdankami do łóżka kobieta zostaje sama.

Nie licząc trupa męża.

Tego, co czyha w mroku.

I tego, co czai się w niej samej.

Czasami powrót w rodzinne strony może obudzić dawne demony. A jednak Kinga, pseudonim Kantata, wokalistka popularnej kapeli rockowej, decyduje się z nimi zmierzyć. Robi to dla siostry, pragnącej w miejscu, w którym dorastały, wychowywać adoptowaną córkę Maję – dziewczynkę, która z niewiadomych przyczyn kilka razy wracała do domu dziecka z rodzin zastępczych. Wkrótce w ich otoczeniu zaczynają dziać się rzeczy coraz bardziej przerażające i niepokojące. Koszmary, halucynacje, niewyjaśnione zjawiska – mrok wokół nich zdaje się gęstnieć z każdym dniem. Czy rodzinny dom Kingi kryje w sobie coś więcej niż tylko wspomnienie tragedii? Czy wracając, popełniła fatalny błąd? Budzi się stary koszmar, lecz w nowych, przerażających barwach.
***
„Takie debiuty lubię bardzo-bardzo! Przed Wami opowieść o powrocie, który nigdy nie wygląda tak, jak byśmy tego oczekiwali, i koszmarach, które budzą się z uśpionej przeszłości. Smakowicie przerażająca lektura na długie bezsenne noce, w doskonałym kobiecym wydaniu na dokładkę!”
Olga Kowalska, WielkiBuk.com
***
„Niesamowicie cieszy mnie pojawienie się nowej autorki w grozowej społeczności. Powieścią »Kantata« Klaudia Zacharska zadebiutowała mocno i z przytupem. Udało jej się stworzyć taki klimat, który lubię: kiedy pozornie wszystko wydaje się w porządku, ale podświadomie czujesz, że coś złego się wydarzy... Mnie ta książka kupiła i czekam na kolejne powieści grozy tej autorki!”
Magdalena Paluch, Grozownia
***
„Małe miasteczko. Powrót do rodzinnego domu. Dwie siostry. Adoptowana dziewczynka. I mrok, który kryje się gdzieś w czterech ścianach... Klaudia Zacharska stworzyła opowieść, która wciągnie Was bezlitośnie, otuli niczym mgła, w której znikniecie i dacie się jej pochłonąć. Gęstniejąca z każdą stroną atmosfera grozy spowoduje, że świat wokół przestanie istnieć, każdy szmer będzie wywoływał ciarki na plecach, ale nie będziecie w stanie się oderwać. Dawne demony, skrywane od lat tajemnice, zaciskające się jak pętla przerażające wydarzenia i wreszcie zaskakujące zakończenie – »Kantata« to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści grozy, jakie miałam przyjemność czytać. Polecam!”
Anna Jeziorska, Brunetka_czyta