CZUŁOŚĆ. Poradnik pozytywnego egoizmu Poradnik pozytywnego egoizmu

Trudne sytuacje i związany z nimi stres pojawiają się niemal każdego dnia i na różnych płaszczyznach naszego życia – w pracy, w domu, w szkole, podczas choroby.
Nie każdy stres jest negatywny. Pewien optymalny poziom stresu jest niezbędny do efektywnego funkcjonowania. Zbyt niski - powoduje spadek motywacji, znużenie, apatię, poczucie bezużyteczności i braku sensu. Nadmierny stres natomiast powoduje spadek efektywności naszej pracy i negatywnie wpływa na nasze zdrowie.
Właśnie z tego powodu musimy znaleźć optymalny poziom stresu, który by nas motywował, a nie przytłaczał. Naszym celem nie jest całkowite wyeliminowanie stresu, lecz nauczenie się, jak sobie z nim radzić i jak go wykorzystać, by nam pomagał.
To, jak silny stres odczuwamy, zależy od tego, jakie znaczenie nadajemy temu, co nas spotyka. Jeśli podchodzimy do tego, co się wokół nas dzieje, jako do czegoś, co nam zagraża, to pojawia się instynkt reagowania na zagrożenie. Jeśli na tę samą sytuację patrzymy jak na szansę lub wyzwanie, wtedy zaczynamy myśleć konstruktywnie. Istnieją dwie drogi do zmniejszenia poziomu stresu: jedna to zmiana myślenia, druga to zmiana działania. Wszystkie sposoby opisane w tym e-book'u dotyczą właśnie ich.
Zachęcamy do poznania 20 sposobów, które pomogą Ci wygrać z Twoimi stresorami! Przetestuj je i sprawdź, które z nich okażą się najskuteczniejsze i najbardziej pomocne!

ZRÓB KROK, A POJAWI SIĘ ŚCIEŻKA.

Jeśli przeżywasz czas zmiany, a nadal budujesz most pomiędzy miejscem, w którym jesteś, a miejscem, w którym chcesz być – pamiętaj, że osoba, którą się stajesz, jest już w Tobie.

Pewnego dnia uświadomisz sobie, że szczęście nie zależy od wyglądu twojego domu, tylko od miłości, jaką darzysz mieszkających w nim ludzi. Szczęście nie polega na posiadaniu wszystkiego, co najlepsze, tylko na umiejętności zrobienia ze wszystkiego jak najlepszego użytku.

Brianna Wiest, autorka międzynarodowych bestsellerów, przygotowała 365 refleksji, które mogą zmienić Twoje życie. Zaprasza do rozważań o odwadze, szczęściu, miłości, cierpieniu, nadziei, zaufaniu, wdzięczności, zmianie, przeznaczeniu i wielu innych fundamentalnych kwestiach.

TO SŁOWA MOCY, KTÓRE SPRAWIĄ, ŻE MOŻE WŁAŚNIE W TYM ROKU ZMIENISZ SWOJE ŻYCIE.

Teksty zawarte w księdze dedykowanej Profesorowi Stanisławowi Popkowi zawierają się w obszarze refleksji teoretycznej i badań podejmowanych przez Jubilata, który skupił wokół siebie osoby zainteresowane twórczością i zdolnościami, stając się mentorem lubelskiej szkoły psychologii twórczości.

Psychology in Practice

For some, excessive workload is a source of satisfaction, while for others it stems from the desire to meet one's own and external expectations.

Sometimes a fulfilling job fulfills one's life because it provides everything that is needed to be happy. Work can be an accepted way of escaping from one's emotional problems. In some cases excessive workload results from the fear of losing a job and sometimes from poor work organization. Another reason to work excessively may be that it is financially worthwhile. Workaholism is a harmful consequence of excessive workload. Only deep and thorough analysis differentiates workaholism from excessive workload.

The formal structure of the monograph reflects the development of the stages of the Working Excessively Questionnaire (WEQ) in three chapters. Chapter 1 presents the relationship between excessive workload and workaholism the causes and negative effects of excessive focus on work, and possible theoretical explanations of the phenomenon of workaholism. Chapter 2 discusses the various research methods used in studies of workaholism and describes the foundation of the WEQ and the process of working on its final version. And chapter 3 discusses the correlates of the four scales of the Working Excessively Questionnaire.

Jak dowodzą liczne badania, praktykowanie różnych technik medytacji wywołuje znaczące zmiany psychologiczne. Zmiany te zależą od rodzaju stosowanej praktyki. Dlatego pojawia się zasadnicze pytanie: jakie mechanizmy decydują o odmiennej efektywności? Odpowiadając na nie, autor przyjął oryginalną strategię analityczną. Za punkt wyjścia obrał bowiem wyniki badań, a nie opracowań teoretycznych.

Przyjęta przez autora strategia pozwoliła nie tylko na wyodrębnienie wspólnego rdzenia medytacji różnych praktyk duchowych (m.in. modlitwy) oraz świeckich (m.in. uważności), ale także na wykazanie ich specyfiki („Wspólny rdzeń i specyfika medytacji”). W konsekwencji zaś umożliwiła ujawnienie tych czynników, które decydują o pozytywnej efektywności, a które ją osłabiają („Co naprawdę działa w medytacji”).

„Książka obejmuje znakomite opracowanie dotyczące modlitwy i medytacji z uwzględnieniem ich aspektu duchowego, psychicznego i neurofizjologicznego. Stanowi ona zatem ważne źródło wiedzy na temat niekiedy konfrontowanych ze sobą wyżej wspomnianych, a zarazem tak istotnych elementów związanych z ludzkim życiem. Autor odwołując się do bogatej literatury naukowej, ukazuje ich specyfikę, dynamikę i funkcje w życiu indywidualnym i społecznym człowieka” (z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Głaza)

„Nie waham się powiedzieć, że autor dokonał tytanicznej pracy i jak przystało na tak szeroką i wielopoziomową publikację efekt budzi momentami zachwyt […]. Ogólną zaletą pozycji, świadczącą o oryginalności tej książki również na tle publikacji będących w obiegu międzynarodowym, jest m.in. włączenie modlitwy do jej treści […]. Oryginalnym wkładem autora jest też typologia medytacji opierająca się na metodzie przeglądu neurofizjologicznych badań prowadzonych w kontekście perspektywy sieci i teorii grafów, tj. jak to ujął autor, na neuro-psycho-matematyce”. (z recenzji dr. hab. Pawła Holasa)

Według prognoz International Programs Center przy U.S. Census Bureau, 24 września 2010 roku o 19:32 czasu uniwersalnego populacja świata wynosiła 6 870 906 129 ludzi. Ta liczba robi wrażenie. Oznacza bowiem, że 24 września 2010 roku istniało ponad 6,8 miliarda opinii na temat tego, co jest najbardziej irytującą rzeczą na świecie.
Zgrzyt paznokcia po tablicy.
Kruszenie styropianu.
Zaplątany kabel od słuchawek.
Głośna rozmowa telefoniczna w autobusie.
Mlaskanie przy jedzeniu.
Przedświąteczny tłum w galerii handlowej.
Istnieją dźwięki, zapachy i zachowania innych ludzi, które budzą w nas ogromną irytację. Jedyną rzeczą, której wówczas chcemy, jest natychmiastowe przerwanie drażniącej sytuacji. Jak to się dzieje, że nie możemy znieść takich drobiazgów? Dlaczego rzeczy, które nie mają w gruncie rzeczy większego znaczenia, drażnią nas i denerwują? Joe Palca i Flora Lichtman sięgnęli do badań i teorii by wyjaśnić, dlaczego na niektóre bodźce reagujemy silną awersją.
Z książki „Co nas drażni, co nas wkurza” Czytelnik dowie się:
· dlaczego cechy, które na początku wydawały nam się atrakcyjne w nowym partnerze, z czasem zaczynają nas irytować
· jak to się dzieje, że niektórych dźwięków nie potrafimy zignorować i jak to wykorzystują służby medyczne i porządkowe
· z jakiego powodu prowadzenie badań naukowych nad wydzieliną skunksów jest szalenie skomplikowane
· oraz w jaki sposób naukowcy denerwują badanych, by zdobyć wiedzę o działaniu „zirytowanego” mózgu.
Wydzielina skunksa, która kojarzy nam się z zapachem zepsutego jedzenia, zgrzyt paznokci na tablicy, który kojarzy nam się z krzykiem – te irytujące bodźce mogą mieć ze sobą coś wspólnego. Nieprzyjemne doznania łączą się w ich przypadku z reakcjami awersyjnymi, wykształconymi w toku ewolucji, żeby utrzymać nas przy życiu. Czynniki, które budzą w nas irytację, kojarzą nam się z czymś, czego organizm każe nam unikać, dlatego wyzwalają silną reakcję. To kwestia pomylonej tożsamości – nie potrafimy rozróżnić prawdziwego zagrożenia od czegoś, co je naśladuje.
Siedzicie na tarasie swojego domu z gazetą i poranną kawą. Przelatująca tamtędy mucha dochodzi do wniosku, że wasza głowa to najciekawsza i najbardziej intrygująca rzecz, jaką widziała w życiu. Niezmordowanie krąży wam wokół uszu. Nie zniechęca jej gazeta, teraz zwinięta i wykorzystywana w charakterze broni. Najwyraźniej ekscytację muchy tylko wzmaga to, że ją odganiacie. Poranna gazeta i kawa mogą działać na was kojąco, ale w obliczu uporczywego bzyczenia przestają się liczyć. Nie ma takiej możliwości, żeby nie irytowała was mucha, która lata wam wokół głowy. Jak to wyjaśnić?