Czynić postęp w prawie Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Birucie Lewaszkiewicz-Petrykowskiej

W tym tomie autorzy podjęli próbę spojrzenia na kolejne już aspekty bezpieczeństwa, dosyć rzadko poruszane i z pozoru dosyć odległe od głównego nurtu badania tej problematyki. Pierwszym jest bezpieczeństwo kulturowe, w kontekście prawa administracyjnego, autorstwa G. Krawca. Drugi artykuł, autorstwa T. Miłkowskiego, odnosi się do problematyki imprez masowych i innych form zgromadzeń w kontekście ograniczeń związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa ich uczestnikom.Trzecim tematem poruszonym w pracy jest zagadnienie poszukiwania osób zaginionych w odniesieniu do systemu i metod działania w procedurach służb autorstwa A. Wentkowskiej.

W rozdziale pierwszym przedstawiono sposoby postrzegania pojęcia bezpieczeństwa oraz zagrożenie z różnych perspektyw badawczych.
Istotną jego składową jest także kwestia typologicznego podziału bezpieczeństwa i zagrożeń. Na bazie istniejących definicji i poglądów sformułowano propozycje ujmowania i definiowania pojęcia w różnych kontekstach.
Rozdział drugi poświęcono wskaźnikom bezpieczeństwa. Na tę część opracowania złożyły się rozważania dotyczące integracyjnych i dezintegracyjnch podejść do bezpieczeństwa oraz diagnozowania,prognozowania i projektowania bezpieczeństwa. W rozdziale tym zaprezentowano
również szkic analitycznego modelu niewymiernego
(nieuchwytnego) bezpieczeństwa.
W rozdziale trzecim przedstawiono bezpieczeństwo jako przedmiot szeroko zakrojonych badań interdyscyplinarnych. Takie założenie sprawiło, iż w tej części opracowania znalazły swe miejsce rozważania odnoszące się do obecności bezpieczeństwa w nauce o cywilizacji i nauce o złożoności. Rozdział ten zwieńczony został refleksjami dotyczącymi podstaw cybernetyczno-technologicznej wiedzy o bezpieczeństwie.
Rozdział czwarty natomiast poświęcony został określeniu miejsca bezpieczeństwa jako kategorii ogólnej w nauce oraz przedstawieniu bezpieczeństwa jako dyscypliny naukowej.
Kolejny, piąty rozdział, zawiera wiedzę niezbędną każdemu badaczowi.
Traktuje on bowiem o etyce w badaniach naukowych bezpieczeństwa. Na tę część niniejszego opracowania złożyły się rozważana dotyczące zagadnień fundamentu etyki oraz problemów odnoszących się do etyki społecznej i indywidualnej oraz etyki jako nauki. Rozdział
ten wieńczy przedstawienie kwestii wolności nauki, prawdy w badaniach naukowych oraz etyki naukowca.
Rozdział szósty poświęcono właściwościom badań naukowych bezpieczeństwa. Kryterium to sprawiło, że w tej części opracowania zawarto zapatrywania odnoszące się do cech i funkcji badań bezpieczeństwa,obiektu i przedmiotu badań bezpieczeństwa, a także problemów poznania bezpieczeństwa.
Rozdział siódmy w całości odnosi się do problemów metod badań w naukach o bezpieczeństwie, co sprawiło, iż omówione zostały w tym rozdziale metody badawcze i praktyczne aspekty ich stosowania
w procesie eksploracji bezpieczeństwa.
Rozdział ósmy zawiera natomiast wiedzę z zakresu edukacji dla bezpieczeństwa. Jego treści dotyczą pojęcia i obszaru znaczeniowego edukacji dla bezpieczeństwa, interdyscyplinarnego charakteru tejże edukacji oraz jej kulturowo-społecznych uwarunkowań. Przedostatni, dziewiąty rozdział, poświęcono kwestiom dydaktyki w obszarze bezpieczeństwa. Poruszono w nim zagadnienia identyfikacyjne problemu odzwierciedlonego tytułem oraz teorii i procesu kształcenia,a także form i metod nauczania.
W rozdziale dziesiątym zwrócono uwagę na niektóre komponenty pisarstwa naukowego, omówiono zadania i zasady pisarstwa naukowego, wskazano rodzaje pisarstwa naukowego.

Instytucja udziału czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości stanowi ważny element europejskiego dziedzictwa ustrojowego konstytucjonalizmu. Uczestnictwo obywateli w sądzeniu jest jednym z filarów demokracji, gdyż gwarantuje suwerenowi realny i bezpośredni wpływ na funkcjonowanie organów władzy sądowniczej, w tym na realizację przez tę władzę jej najważniejszej funkcji – rozstrzygania sporów o prawo.

Monografia jest pierwszą na polskim rynku wydawniczym pracą naukową, która ujmuje instytucję ławnika całościowo, analizując zarówno instytucję ławnika sądów powszechnych, jak i sądów wojskowych, izb morskich oraz Sądu Najwyższego, do którego czynnik społeczny „wprowadzono” w 2017 roku. Cele niniejszej monografii są wieloaspektowe i wpisują się w deskryptywną, eksplanacyjną oraz instrumentalną funkcję nauk społecznych. Praca służy opisaniu instytucji udziału czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, zarówno w aspekcie historycznym (kształtowanie się tej in­stytucji w różnych jej odmianach i wariantach od czasów starożytnych po współczesność), jak i teraźniejszym (kształt instytucji ławnika w obecnym modelu ustrojowym polskiego wymiaru sprawiedliwości). Autor podejmie nadto próbę opisania źródeł (podstaw) aksjonormatywnych i doktrynalnych przedmiotowej instytucji, jak również wyjaśnienia jej roli w demokratycznym społeczeństwie i państwie, tak w perspektywie praktyki wymiaru sprawiedliwości, jak i szerzej – w wymiarze politycznym i ogólnospołecznym. Szczegółowa analiza tradycji, podstaw prawnych i pragmatyki funkcjonowania instytucji ławnika umożliwiła opisanie oraz wyjaśnienie procesów i zjawisk związanych z istnieniem i rozwojem tej instytucji w ogólnym kontekście społeczno-politycznym, z wykorzystaniem kategorii prawoznawczych, politologicznych, filozoficznych, historycznych i socjologicznych. Monografia zawiera także opis oryginalnej, autorskiej koncepcji funkcji ławnika, z uwzględnieniem jego ról procesowych i społecznych. Ponadto autor we wnioskach de lege ferenda wysuwa uzasadnione ustaleniami badawczymi propozycje zmian w prawie w zakresie wzmocnienia statusu ustrojowego ławnika i zagwarantowania mu niezawisłości, która miałaby charakter realny, a nie wyłącznie deklaratywny.

Niezmiernie rzadko spotyka się opracowania, które mając charakter monograficzny, łączą ze sobą w sposób tak umiejętny zagadnienia teoretyczne, dogmatykę prawa i badania empiryczne. Uprzednie i następcze czynniki, które zmniejszają rolę władczych form działania administracji skarbowej w realizacji zobowiązań podatkowych, stanowią oryginalną i twórczą, intelektualną koncepcję autorów, a poprzez formę, sposób ujęcia i treść poszczególnych zagadnień są istotną nowością w polskiej myśli podatkowej. Autorzy przedmiotem badania uczynili nowatorskie problemy, które samodzielnie zdiagnozowali (tezy), a następnie wskazując metody ich weryfikacji, usystematyzowali jako czynniki uprzednie i następcze.
Szczególną uwagę zwraca umiejętność wykorzystania badań empirycznych; wnioski, które zostały sformułowane przez autorów, są nie tylko dobrze osadzone w realiach polskiego systemu podatkowego, lecz także kompletne, wyczerpujące i wypływają z przeprowadzonych badań empirycznych – powinny zatem skłonić polskiego prawodawcę co najmniej do tego, by przemyśleć zaproponowane przez autorów zmiany prawodawcze.
Zaletą monografii jest i to, że skłania ona do dyskusji; debata taka – jeżeli zostanie podjęta, a warto to uczynić – wniesie nowe impulsy do polskiej nauki prawa podatkowego; do tej rozmowy dobrze byłoby zaprosić autorów. I jeszcze jedno. Treść pracy potwierdza, że choć autorów jest troje, to precyzja, język, komunikatywność wywodów dowodzą, że przy pisaniu respektowano standard „jednego pióra”.

prof. dr hab. Andrzej Gomułowicz
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu


Publikacja powstała we współpracy z Wydziałem Prawa Uniwersytetu w Białymstoku.

Podatnicy dokonujący transakcji sprzedaży lub zakupu wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności w zakresie sposobu przeliczania ich na złote. Przeliczenie to decyduje bowiem o wysokości podstawy opodatkowania, a w konsekwencji może też przesądzać o wysokości podatku należnego i naliczonego, np. w przypadku importu usług lub WNT. Publikacja zawiera odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące ustalania kursów walut.

Spis treści

1) Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego

2) Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

3) Ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych

4) Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi