Daisy Bo bez psa to bez sensu

Publikacja o charakterze naukowym poświęcona tworzeniu i funkcjonowaniu Biura Operacji Antyterrorystycznych KGP jako spadkobiercy tradycji Wydziału Zabezpieczenia KSMO. Dedykowana studentom na kierunkach bezpieczeństwo wewnętrzne i narodowe, osobom zajmującym się naukowo problematyką funkcjonowania i organizacji jednostek specjalnych do walki z terroryzmem, jak też pasjonatom sił specjalnych Publikacja uzupełniona materiałem fotograficznym z poszczególnych okresów funkcjonowania opisywanej jednostki kontrterrorystycznej.

Publikacja stanowi podsumowanie działalności Centralnego Biura Śledczego Policji od strony organizacyjnej, zawiera szereg informacji źródłowych opisujących przyczyny powołania do życia CBŚ KGP, założenia organizacyjne i trudności towarzyszące pierwszym działaniom funkcjonariuszy nowo powstałej komórki organizacyjnej.

Wstęp
Książka jest poświęcona zagadnieniom zastosowania
nietoksycznych metod w grafice
warsztatowej. Od lat 90. XX w. zauważalne jest
duże zainteresowanie ekologicznym aspektem
technologii graficznych, głównie w USA, Kanadzie
i w krajach Europy Zachodniej. W Polsce
zarówno nietoksyczne techniki, jak i materiały
oraz warsztat nie są szerzej znane. Ze względu
na swoje liczne zalety, jak również potencjał
wyrazowy, alternatywne techniki i materiały
zasługują na głębszą analizę, szerszą aplikację
w nowoczesnym warsztacie graficznym oraz
przybliżenie polskiemu czytelnikowi tych zagadnień.
Ze względu na bardzo rozległy obszar
badań różnorodnych działań artystycznych,
w założeniu praca stanowi syntetyczne ujęcie
problemu z analizą poszczególnych metod, technik
i materiałów. Znaczenie pracy zawiera się
w jej podstawowych, równorzędnych aspektach,
określających jej wartość zarówno w zakresie
naukowym, jak i praktycznego zastosowania.
Aspekt naukowy znajduje swoje odzwierciedlenie
w poszerzeniu wiedzy o grafice, istocie współczesnych
rozwiązań warsztatowych, możliwości
i zastosowań nietoksycznych technologii. Oparte
na badaniach rozwiązania, opisane techniki wraz
z podaniem parametrów technologicznych i receptur,
w znacznym stopniu przybliży naukowo-
-artystycznemu środowisku grafików w Polsce,
dynamicznie rozwijający się na Zachodzie obszar
grafiki non-toxic. W upowszechnieniu nowych
kierunków badań w zakresie technologii graficznych,
poszerzeniu wiedzy o grafice artystycznej
i jej współczesnych dokonaniach zawiera się popularyzatorski
aspekt niniejszej pracy. Artyści
graficy znajdą tu charakterystyki nietoksycznych
technik, propozycje receptur oraz opis przeprowadzonych
doświadczeń, wraz z prezentacją
uzyskanych efektów. Mam nadzieję, że przedstawiony
materiał będzie inspiracją dla czytelnika
do indywidualnych poszukiwań twórczych, które
okażą się wartościową artystycznie eksploracją.
Książka powstała z myślą o wszystkich osobach
zajmujących się grafiką lub zainteresowanych
nią, które są skłonne przeżyć twórczą przygodę
i doświadczyć innych, bezpieczniejszych,
współcześnie stosowanych metod i środków bądź
mających potrzebę zaktualizowania swojej dotychczasowej
wiedzy i praktyki artystycznej.
Adresatami niniejszej pracy są głównie graficy
praktycy, pracownicy naukowi wyższych
uczelni, studenci kierunków artystycznych, nauczyciele
i uczniowie liceów plastycznych. Zaprezentowany
w tej publikacji alternatywny
charakter warsztatu graficznego może czynić
ją pomocną w organizacji i prowadzeniu pracowni
plastycznych w placówkach oświatowych
i edukacyjnych. Uwzględniając uniwersalne
przesłanie i praktyczny charakter omawianych
zagadnień, mam nadzieję, że książka będzie interesująca
dla wszystkich osób, którym proekologiczny
wymiar twórczości nie jest obojętny.
Podziękowania
Autorka wyraża wdzięczność Recenzentom
niniejszej monografii: Profesorom Henrykowi
Ożogowi i Andrzejowi Markiewiczowi za wnikliwą
i życzliwą ocenę oraz cenne uwagi niezwykle
pomocne w ukształtowaniu ostatecznej zawartości
i formy książki.
Słowa serdecznego podziękowania kieruję do
prof. Jana Szmatlocha i mgr Barbary Czapor-Zaręby
za przeprowadzenie szeregu doświadczeń
8 Wstęp
z zastosowaniem nietoksycznych środków i materiałów
w technikach druku wklęsłego i wypukłego
oraz za udostępnienie efektów badań i powstałych
wspaniałych grafik.
Składam podziękowania mgr. inż. Stanisławowi
Kamińskiemu za profesjonalne i rzetelne
zaprojektowanie, wykonanie i uruchomienie
stanowisk będących bazą badawczą Pracowni
Ekologicznych Technik Grafiki w Instytucie
Sztuk Pięknych na Wydziale Sztuki Akademii
im. Jana Długosza. Paniom dr Renacie Misztal
i mgr Agnieszce Balińskiej z Wydziału Matematyczno-
Przyrodniczego AJD dziękuję za przystępne
przybliżenie mi i czytelnikom procesów
chemicznych zachodzących podczas trawienia
metalowych matryc.
Chcę również podziękować wszystkim osobom
współpracującym ze mną zarówno w trakcie
realizacji zadań projektu, jak i przy powstawaniu
publikacji. Szczególnie dziękuję mojej Rodzinie,
Monice i Bartkowi oraz bliskiej mi osobie
– dr. hab. inż. Jerzemu Winczkowi – za dużą pomoc
i wsparcie oraz trud włożony w przygotowanie
materiałów monografii do edycji.
Katarzyna Winczek

W roku 1945 Gdańsk stał się nowym miastem w podwójnym znaczeniu. Przestrzeń miejska została w znacznym stopniu zniszczona, a nowi osadnicy zastąpili starych mieszkańców. Z kolei rok 1970 ujawnił poważny kryzys miasta portowego – młodzi stoczniowcy i inni gdańszczanie byli rozgoryczeni problemami gospodarki niedoboru i niezrealizowaną obietnicą stabilizacji. Między tymi latami rozpościera się rozległa panorama życia codziennego w Gdańsku. Autor książki analizuje metody kształtowania społeczeństwa, takie jak tropienie sabotażu, mobilizacje wyborcze, dyscyplinowanie młodzieży i próby kontroli życia prywatnego. Prezentuje również warunki życia gdańszczan – przymusowy kwaterunek i jego skutki, problemy z zaopatrzeniem, nierównomierny rozwój miasta portowego oraz ścieranie się obyczaju miejskiego z wiejskim. Na podstawie licznych archiwaliów, listów, rozmów, prasy i powieści powstał barwny obraz życia w wyjątkowym miejscu, jakim był powojenny Gdańsk.

Przekręcając kartki „Pastelowego pamiętnika…”, przenosimy się myślami do czasów lat dziecinnych, beztroskich, kiedy poznawaliśmy świat wszystkimi zmysłami, do wspomnień o osobach nam bliskich, których już nie ma wśród nas. Autor w subtelny sposób i z cechującą go wrażliwością na kształty, zapachy i emocje przekazał czytelnikom wskazówki, jak w zwykłych zjawiskach dnia codziennego dostrzegać rzeczy niezwykłe. Rozmyślania zostały zilustrowane pięknymi autorskimi pastelami, czyniąc przyrodę jednocześnie tłem i bohaterem wspomnień, sławiąc przy tym piękno natury.

Publikacja księdza Roberta Nęcka dosłownie spadła mi z nieba (nomen omen)! Ostatnio sporo myślę o przyjaźni, potrzebowałam uporządkowania tych refleksji. I jestem zdumiona, że w procesie dojrzewania emocjonalnego, w czasie kształcących rozmów z najbliższymi ludźmi, nabierania świadomości i samoświadomości doszłam do prawd zdefiniowanych przed naszą erą! Pośród cytowanych tu myśli, wyrażanych przez współczesnych, jest także odwołanie do mądrości Syracha, który przestrzega, by starannie dobierać ludzi, bo "bywa przyjaciel tylko na czas jemu dogodny". Oj, tak...
Przekonuję się o tej zależności tym częściej, im wyżej mierzę i celniej trafiam. Bywam więc zmęczona uczuciem zawodu, koniunkturalizmem, wykorzystywaniem. Ale jestem też wdzięczna losowi, bo - na zasadzie kontrastu - widzę stałość i prawdę tych, którzy trwają przy mnie niezmiennie.
Red. Beata Tadla (Wiadomości TVP1)