Demian MP3

Umysł i ciało pozostają w absolutnej symbiozie. Upraszczając - jeśli masz zdrowy umysł, to i twoje ciało ma się dobrze. I odwrotnie - kiedy ciało zdrowe, to i umysł jest w dobrej kondycji. Jednak są ludzie, u których opisana zależność nie występuje. Każdy z nas tylko do pewnego momentu zachowuje kontrolę nad swoim ciałem i psychiką, a stres, którego doświadcza człowiek współczesny, sprawia, że granica między kontrolą a jej utratą jest cieńsza niż kiedykolwiek. Jej przekroczenie może objawić się chorobami psychosomatycznymi i autoimmunologicznymi. Do tej pory chorobami cywilizacyjnymi nazywaliśmy nadciśnienie, otyłość i cukrzycę. Teraz dołączyły do nich nowe, które autorka nazywa: "chorobami wyzwań". Z chorobami cywilizacyjnymi mają jednak wspólny mianownik: są związane ze zmianą stylu życia. Z tym, że staliśmy się pokoleniem trzech krzeseł: biurowego, samochodowego i fotela przed telewizorem, a nasza dieta bazuje na produktach pełnych konserwantów, hormonów, wypełniaczy, które zmieniają mikroflorę jelitową. Ewa Kempisty-Jeznach pokazuje, jak reaguje ciało człowieka na działania otaczającego nas świata. Stres, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym, zanieczyszczenie środowiska naturalnego, zaczynając od powietrza i wody pitnej, a skończywszy na spożywanym jedzeniu, zmieniły nasze zdrowie. Autorka opisuje na przykładach swoich pacjentów codzienną pracę współczesnego lekarza skonfrontowanego z nowym rodzajem chorób, zwanych psychosomatycznymi. Uchyla nam drzwi swojego gabinetu, ukazując, jak za różnymi objawami ciała pacjentów nie skrywa się choroba organiczna, tylko głośny krzyk duszy człowieka. Tę książkę powinien przeczytać każdy, kto chce zrozumieć, jak działa jego ciało wobec współczesnych wyzwań, i nie chce przeoczyć pierwszych sygnałów psychosomatyki. Konsekwencją niedostrzeżenia tych zmian mogą być bowiem przedłużające się objawy bólowe, zespół wypalenia, a nawet depresja. Lata pracy przed kamerą na ciągłych skokach adrenaliny uświadomiły mi, że źródłem wielu chorób jest nieoczyszczona z nadmiaru bodźców głowa. Jeśli wschodnie przekazy dotyczące potrzeby balansu umysłu i ciała nie zachęcają Państwa do przyjrzenia się bliżej temu zagadnieniu, książka dr Ewy Kempisty-Jeznach w porywający, zachodni i naukowy sposób pokazuje, że warto zadbać o ciało, trochę bardziej kontrolując umysł. Bo wszystko zaczyna się w głowie. Tomasz Kammel, dziennikarz TV, gospodarz "The Voice of Poland" Gorąco polecam książkę Ewy Kempisty-Jeznach, gdyż jest to pierwsza książka na polskim rynku sięgająca po całkiem nowy i niezwykle aktualny temat w medycynie, jakim są choroby psychosomatyczne. Autorka pokazuje, że mózg człowieka daje sobie radę z wyzwaniami współczesnych czasów, ale ciało protestuje pod postacią chorób psychosomatycznych. To bardzo ważna książka dla współczesnego człowieka. Z zaciekawieniem czytałam, jak dr Ewa tłumaczy w przystępny sposób szereg niezrozumiałych dla pacjentów objawów, poszerzając naszą wiedzę o sposoby zapobiegania i walki z tymi dolegliwościami. Agata Młynarska, dziennikarka, producentka, konferansjerka, prezenterka telewizyjna, aktorka i polonistka. Zła dieta, zabieganie, fatalne powietrze, a do tego wszechobecny stres. Strach o przyszłość bliskich, o zaplecze finansowe, o zdrowie własne i rodziny w czasach szalejącej pandemii. W końcu organizm nie wytrzymuje, presja staje się zbyt duża. Dr Ewa Kempisty-Jeznach w sposób jasny i przejrzysty tłumaczy, dlaczego coraz częściej nasz umęczony organizm zwraca się przeciwko samemu sobie, co staje się podłożem wielu chorób psychosomatycznych. Niezwykle potrzebna książka, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Katarzyna Bosacka, dziennikarka prasowa i telewizyjna, autorka publikacji na temat zdrowia, nauki i medycyny.

Dziesięcioletnia Matylda spędza wakacje w mieście – dużo czyta, pisze pamiętnik i nie może doczekać się powrotu Mai, najlepszej przyjaciółki, która pojechała z rodzicami na wczasy do Hiszpanii. Na razie Matylda musi zadowolić się towarzystwem starszej siostry Kornelii, która wpadła do rodzinnego domu, by uzupełnić zapasy słodkiej wody. Brzmi dziwnie? Być może. Kornelia para się bowiem trudną i nietypową działalnością… „Do kroćset!” to książka dla dzieci, głównie tych około trzydziestego roku życia. „To jest świat przedstawiony, w którym chciałabym żyć: świat w którym nos widzi wakacje, piosenki są świeże i chrupiące, a rodzaje wiatrów wyglądają jak warkocze. Kupujcie dzieciom i czytajcie sami. Tak wspaniale skondensowanej formy wyobraźni nie widziałam od czasu Żółtej Łodzi Podwodnej”. Małgorzata Halber

Jedną z najpiękniejszych rzeczy, jakie mogą się zdarzyć człowiekowi, jest spotkanie bratniej duszy – prawdziwego przyjaciela lub przyjaciółki. Kogoś, kto zaakceptuje, wesprze, wysłucha i z kim można szczerze porozmawiać. Jak rozpoznać taką osobę? Po czym odróżnić przyjaźń dobrą od złej? Co zrobić, jeśli pojawią się nieporozumienia? Czy przyjaźń jest już na zawsze? Jak pielęgnować związek, w którym przyjaciołom rosną skrzydła?
Książka wyjaśnia, na czym polega prawdziwa przyjaźń, które zachowania ją budują, jak rodzi się zaufanie do drugiego człowieka. Uczy też dochodzenia do zgody po sprzeczce, wybaczania błędów sobie i innym. Przyjaźń trzeba pielęgnować, aby trwała i się rozwijała. Czytelnik znajdzie tu także przestrogi przed angażowaniem się w związek, w którym pojawia się niezrozumiały dyskomfort. Rozumiejąc co się dzieje, wiele można w relacji naprawić . A jeśli się nie da? Nie każda przyjaźń jest już na zawsze, czasem trzeba się rozstać... Bywa, że rozstanie boli. Wzbogaceni cennym doświadczeniem z pewnością w przyszłości spotkamy właściwą osobę, z którą spędzimy wiele szczęśliwych chwil!

Decyzja dorosłych dzieci o zerwaniu więzi z rodzicami to jedno z najbardziej dezorientujących i bolesnych doświadczeń. Mówi się często, że rodzice dostali to, na co zasłużyli, bądź że są ofiarą roszczeniowych dorosłych dzieci zrzucających na nich winę za wszelkie niepowodzenia. W rzeczywistości powody rozstania z rodzicami są znacznie bardziej złożone i zróżnicowane. Dr Joshua Coleman, uznany psycholog i jednocześnie ojciec, którego córka zerwała z nim kontakty na kilka lat, ma szczególne kwalifikacje do doradzania rodzicom, jak mają sobie radzić w tych trudnych momentach życia. Nie tylko łagodzi poczucie wstydu, winy czy smutku, ale także pomaga rodzicom lepiej zrozumieć sposoby myślenia dorosłych dzieci. Przedstawia także strategie umożliwiające uzdrowienie i odbudowę wzajemnych relacji. Odrzucenie rodziców to temat bardzo złożony i delikatny, jednak dr Coleman radzi sobie z nim doskonale, co zawdzięcza wnikliwemu i empatycznemu zrozumieniu zarówno rodziców, jak i ich dorosłych dzieci. Joshua Coleman Jest psychologiem, prowadzi prywatną praktykę, jest też członkiem Council on TemporaryFamilies. Jest częstym gościem w National Public Radio i programie Today, współpracuje z The New York Times, The Wall StreetJournal, The Atlantic, Chicago Tribune oraz innymi wydawnictwami. Często występuje na konferencjach, ma też w dorobku wykłady na Harvardzie, Weill CornellDepartment of Psychiatry oraz w wielu innych instytucjach naukowych. Wraz z historyczką Stephanie Coontz współredagował siedem internetowych woluminów UnconventionalWisdome: News YouCanUse, kompendium cennych badań nad współczesną rodziną. Ma troje dzieci i nastoletniego wnuka, mieszka z żoną w San Francisco Bay Area. W wolnym czasie pisze muzykę dla telewizji, m.in. do takich programów, jak KeepingUp with the Kardashians, Zabójcza broń, Chicago fire, Chicago PD, Longmire, Niepokorni, RuPaul’sDrug Race i wielu innych.

Fascynująca podróż po zdumiewającym plastycznością i zdolnościami adaptacyjnymi ludzkim mózgu w duchu najnowszych ustaleń neuronauki Co ma wspólnego głód narkotykowy z zawodem miłosnym? Dlaczego wrogiem pamięci nie jest czas, ale kolejne wspomnienia? Jak osoba niewidząca może nauczyć się widzieć językiem, a osoba głucha może nauczyć się słyszeć skórą? Dlaczego ktoś pozbawiony rąk stał się najlepszym łucznikiem na świecie? Czy pewnego dnia będziemy mogli sterować robotem za pomocą naszych myśli? Dlaczego śn imy i co to ma wspólnego z ruchem obrotowym Ziemi? Odpowiedź na te pasjonujące pytania znajduje się w naszej głowie. Najwspanialszym osiągnięciem technologicznym, jakie kiedykolwiek udało się nam odkryć, jest niespełna półtorakilogramowy organ umieszczony pod sklepieniem czaszki. Ta książka nie opowiada jednak po prostu o tym, czym jest mózg, ale raczej o tym, do czego jest zdolny. Magia jego działania wynika nie z elementów, z których jest zbudowany, ale ze sposobu, w jaki te części nieustannie splatają si ę w żywą, naładowaną elektrycznością całość. „Od czasów Isaaca Asimova świat nie widział tak aktywnego naukowca, jakim jest David Eagleman, który angażuje swoje siły w różnorodne projekty. Kreatywny mózg czyta się wspaniale, niczym dzieło napisane przez Olivera Sacksa i Williama Gibsona przesiadujących na trawniku przed domem Carla Sagana”. „The Wall Street Journal”

"Nagle ogarnął mnie smutek. Koronkowe poduszki, uginające się miękko łóżko, a w nim ciało Urszuli były moim jedynym, prawdziwym zwycięstwem. Jak długo może się tym karmić mężczyzna? Za zachłannością, z jaką Urszula brała ode mnie rozkosz, zdawało się czaić okrucieństwo, chęć szybkiego zaspokojenia głodu i wyswobodzenia się".

Powieść Szilárda Rubina, opublikowana w 1963 roku, to obraz głębokiej, świadomej, a zarazem zaborczej i destrukcyjnej miłości dwojga ludzi w powojennej węgierskiej rzeczywistości. To świetnie napisana, niezwykła historia bezgranicznego cierpienia jednej z postaci – mężczyzny, narratora. Dla wrażliwego czytelnika "Gra w cykora" może stać się lekturową ucztą, a dla mistrzów stylu przedmiotem subtelnych analiz.

Wielu węgierskich prominentnych pisarzy wymieniało kiedyś i wymienia do dziś tę powieść jako jedno ze swych najwspanialszych doświadczeń czytelniczych. Miklós Szentkúthy, uznawany za jednego z największych nowatorów węgierskiej literatury, nazwał powieść Rubina – wkrótce po jej ukazaniu się, w prywatnym liście do autora – "współczesnym Werterem". Z kolei Péter Esterházy uznał ten utwór za "jedyny w swoim rodzaju". A János Pilinszky, stawiając Szilárda Rubina obok Weöresa, Ágnes Nemes Nagya, Ottlika i paru innych, włączył go do panteonu współczesnych pisarzy węgierskich.

Do europejskich czytelników "Gra w cykora" trafiła dopiero po półwieczu. W ostatnich latach życia Rubina ukazał się, okrzyknięty literackim odkryciem, przekład niemiecki tej powieści, a ceniona dziennikarka Ingeborg Harms przyrównała ją do "Wielkiego Gatsby’ego" Johna Fitzgeralda. Po śmierci pisarza jego powieść równie entuzjastycznie była przyjmowana w innych krajach. Obecnie także polscy czytelnicy mają możliwość obcowania z tą niezwykłą prozą węgierskiego twórcy.