Dni 1941-1956

Książki o przygodach Tomka Wilmowskiego zachwyciły nastolatków i zapewniły Alfredowi Szklarskiemu sukces, którego w Polsce nie udało się później długo powtórzyć żadnemu autorowi piszącemu dla młodzieży. Łączny nakład sagi wyniósł ponad 10 milionów egzemplarzy, a pisarz, znany początkowo głównie na Śląsku, zyskał międzynarodowy rozgłos – jego powieści tłumaczono na kilkanaście języków. Powołany
do życia przez Szklarskiego bohater, przemierzający najodleglejsze krainy, doskonale orientujący się w ich historii, kulturze oraz zwyczajach, musiał przykuwać uwagę, być wzorem do naśladowania i – zarazem – obiektem zawiści. Powieści uczyły nie tylko geografii i historii, ale także męstwa i prawdziwej przyjaźni. Kształtowały wyobraźnię paru pokoleń młodych czytelników. Co wiemy o ich autorze? Jego portret, który otrzymujemy, może zaskakiwać.

Kira Banasińska z domu Ćwirko-Godycka (Witebsk 1899 – Hajdarabad 2002) była malarką,fotografką, zajmowała się filmem, projektowała i wytwarzała zabawki i pomoce szkolne.
Przeżyła długie, fascynujące, pełne niebezpieczeństw życie, rozpięte między Syberią wprzedrewolucyjnej i rewolucyjnej Rosji, Mandżurią, Japonią i Indiami, spędzając wodrodzonej Polsce zaledwie kilka lat. Jako żona polskiego konsula EugeniuszaBanasińskiego w Bombaju i przedstawicielka Czerwonego Krzyża odegrała wybitną rolę wniesieniu pomocy tysiącom polskich uchodźców, którzy przybyli ze Związku Radzieckiegodo Indii, w tym zwłaszcza dzieciom, organizując transporty z Aszchabadu do Bombaju.
Stąd jej Autobiografia jest jednym z ważniejszych świadectw polskich losów i historiiXX wieku. Jest też przyczynkiem do dziejów sztuki polskiej, przywołując mało znanefakty dotyczące wystaw Kiry w Polsce międzywojennej, recepcji jej twórczościmalarskiej i życia artystycznego.

Bolesław III Krzywousty, jeden z najbardziej rozpoznawalnych władców piastowskich, objął samodzielne rządy nad Wisłą w 1102 roku. Rządził przez trzydzieści sześć lat, co plasuje go w czołówce najdłużej polskich panujących. Czego przez ten czas dokonał? Jak ocenić jego działania? 

W swojej najnowszej książce Mariusz Samp skupia się na przedstawieniu politycznych i militarnych aspektów panowania Bolesława Krzywoustego. Autor analizuje m.in.: zmagania Bolesława o jedynowładztwo ze starszym bratem Zbigniewem, przebieg wojny stoczonej w 1109 roku z królem Henrykiem V, podboje ziem pomorskich i ich skutki oraz zjazd Bolesława Krzywoustego z cesarzem Lotarem III w Merseburgu w 1135 roku, gdzie Piast złożył sąsiadowi hołd lenny z Pomorza i Rugii.

To pozycja obowiązkowa dla wszystkich pasjonatów historii, którzy chcą lepiej poznać piastowskiego boga wojny i zgłębiać najstarsze dzieje Polski.

W powszechnej świadomości Roman Bratny jest przede wszystkim autorem Kolumbów – fundamentalnej powieści, która na dziesięciolecia ukształtowała obraz powstania warszawskiego i wojennej generacji dwudziestolatków. Emil Marat przygląda się jednak całej twórczości pisarza –olbrzymiej, niejednokrotnie zaskakującej, dobrej, ale i bardzo słabej, bo w niej Bratny zdawał się wręcz wściekle walczyć z mitem, do którego stworzenia sam się przyczynił. W wartkiej biografii Emil Marat przeprowadza czytelników przez życiowe ewolucje pisarza. Poeta, prozaik, powstaniec, podczas wojny – nacjonalista, po wojnie – komunista. Gdy był młody, wierzył w siłę, potem się jej bał. Wydawało mu się, że pokonać można tylko „małe zło”, a to wielkie, historyczne jest prawem dziejów, że żaden zryw z nim nie wygra. Swoją twórczością chciał przekonywać do tego innych. Z czasem zdawał się zapominać, co jest celem, a co środkiem, który do tego prowadzi – żył w złudzeniu wiecznej racji i w wygodzie PRL-owskiej literackiej gwiazdy. Poza tym znakomity kumpel, wykorzystujący swoją pozycję, by pomagać przyjaciołom i znajomym. Dla młodszego brata niemal bóg. A także kobieciarz i niezbyt dobry ojciec, który ostatnie lata spędził gdzieś na zagubionej mazurskiej wsi. Emil Marat – przybliżając życie i twórczość Bratnego – pokazuje, skąd wywiódł się najpoczytniejszy polski pisarz czterdziestu powojennych lat i co z jego twórczości pozostało dzisiaj.

Kontrowersyjna zbeletryzowana biografia prezydenta Bronisława Komorowskiego. Pełna soczystych opisów z życia jego rodziny. Zobacz też kontrowersyjną książkę \"Anna Komorowska. Kobieta pełna tajemnic\".

Trzecia książka z serii Mistrzowie Literatury Amerykańskiej, poświęcona twórczości Cormaca McCarthy`ego, uznawanego za jednego z czterech, obok Thomasa Pynchona, Dona DeLillo i Philipa Rotha, najważniejszych powieściopisarzy amerykańskich. Jego styl bywa niekiedy porównywany do twórczości Williama Faulknera i Hermana Melville`a.

Cormac McCarthy, jeden z najbardziej oryginalnych twórców literatury amerykańskiej po II wojnie światowej, urodził się w 1933 roku w Providence w stanie Rhode Island, a wychował w Knoxville w Tennessee. Debiutancką powieść Strażnik sadu wydał w 1965 roku. Ta książka - jak i kolejne trzy osadzone w przedwojennych lub późniejszych realiach Południa - wpisuje się w regionalną tradycję literacką, odzwierciedlając zarazem znamienne dla tego pisarza zakorzenienie w konstrukcjach archetypowych, symbolicznych bądź mitycznych. Gdy McCarthy przeniósł się w latach 70. na Południowy Zachód - najpierw osiadł w Teksasie, a potem w Nowym Meksyku, gdzie mieszka do dziś - zmienił scenerię swoich powieści i sięgnął po szczególny amerykański rodzaj pisarstwa regionalnego, jakim jest western. W kontrowersyjnym Krwawym południku wykorzystał ten gatunek w sposób rewizjonistyczny, a w Rączych koniach - które przyniosły mu sławę - nostalgiczny. Popularność pisarza wzrosła jeszcze bardziej dzięki ekranizacjom dwóch książek wydanych po 2000 roku: To nie jest kraj dla starych ludzi i Drogi. Oprócz dziesięciu powieści McCarthy ma w swym dorobku dwie sztuki teatralne i dwa oryginalne scenariusze filmowe. Jest laureatem ważnych nagród literackich, m.in. National Book Award, National Book Critics? Circle Award, Pulitzera i PEN/Bellow.