Dobra pamięć zła pamięć

Człowiek używa zaledwie dziesięciu procent swojego mózgu, przeciwieństwa się przyciągają, chcieć to móc, z raka można wyleczyć się samemu, wykrywacz kłamstw zawsze wskaże oszusta, człowiek zahipnotyzowany zrobi wszystko, co mu się każe, i przypomni sobie wszystkie złe rzeczy, jakie zdarzyły mu się w życiu, można się nauczyć obcego języka przez sen, mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus (i do tego bez przerwy gadają)…
Każdy z nas zna setki takich „psychologicznych prawd” i każdy z nas nieustannie się z nimi styka. W kinie, w telewizji, w setkach książek, audycji radiowych i artykułów prasowych nieustannie karmieni jesteśmy psychologiczną mitologią, a sądząc z tego, że taka „poppsychologia” regularnie – i to na całym świecie – trafia na listy bestsellerów, to bardzo chcemy takiej karmy. Jest tylko jeden „drobny” problem: większość tej „wiedzy” nie ma nic wspólnego z tym, co współczesna psychologia naukowa wie już o ludzkich postawach, zachowaniach, motywacjach, emocjach i osobowości.
Scott O. Lilienfeld, Steven Jay Lynn, John Ruscio, Barry L. Beyerstein, autorzy książki 50 wielkich mitów psychologii popularnej, to wykładowcy i profesorowie renomowanych amerykańskich uczelni. Dla kogoś, kto tak jak oni zajmuje się psychologią zawodowo i wykształcił już kolejne pokolenie psychologów, kariera mitów tworzonych przez przemysł psychologii popularnej stanowi poważne wyzwanie i to nie tylko dlatego, że dominujące w kulturze masowej mity i stereotypy w większości albo są fałszywe, albo odwołują się do dawno już zarzuconych teorii i koncepcji natury ludzkiej. Gorzej, że część z tych mitów jest po prostu szkodliwa!
Skąd się biorą psychologiczne mity i dlaczego niektóre z nich są groźne, jak nie dać się uwieść poppsychologii i dlaczego w psychologii fakty są zwykle znacznie ciekawsze od fikcji – na te pytania odpowiada 50 wielkich mitów psychologii popularnej.

Konwencja bajki, konstruująca świat na poły realny, na poły fantastyczny, tworzy najbliższą rozumieniu dziecka rzeczywistość. Pozwala nie tylko zapoznać się i oswoić z sytuacjami budzącymi niepokój, ale i znaleźć cudowne rozwiązanie nękających problemów, skłaniając dziecko do szukania skutecznych sposobów radzenia sobie z własnymi trudnościami. Rodzice, terapeuci i wychowawcy zaznajomieni ze stosowanymi w bajkach technikami psychologicznymi z powodzeniem będą mogli wykorzystywać je we własnych fabułach terapeutycznych mających na celu uodpornienie dziecka przed lękiem lub znaczne zmniejszenie jego porażającego oddziaływania. Bajki w wersji audio, czytane przez Agnieszkę Greinert, pochodzą z dwóch części wydań książkowych autorki.

Życie Ody to nic innego jak przeplatające się epizody szaleństwa bez konsekwencji i depresji prowadzącej jedynie do upadku. To wszystko pod płachtą, ukryte i schowane przez światem. Bo wstyd... Uśmiech na twarzy, radość, spełnienie, akceptacja i świadomość w kontrze do naiwności, lekkomyślności, kłamstw i autoagresji. Pragnienie stabilności, bezpieczeństwa oraz akceptacji i obecności. Tego desperacko szuka by móc "dobrze żyć". Często jednak doszukuje się tego na siłę, nawet w sytuacjach gdzie nie ma na to najmniejszych szans. Cała powieść została zainspirowana życiem zwykłej dziewczyny posiadającej pasje i marzenia, oraz spory bagaż doświadczeń. Dziewczyny która trochę mocniej czuje, intensywniej przeżywa, głośniej się śmieje i częściej płacze. Życie z zaburzeniami psychicznymi - ChAD - choroba afektywno dwubiegunowa - nie jest łatwe, bez względu na to czy sami tego doświadczamy czy też jesteśmy w otoczeniu takiej osoby. Każdy z nas ma lepsze i gorsze dni. Każdy ma prawo czuć, przeżywać i doświadczać. To dopiero początek. Do przebycia pozostało jeszcze wiele drogi, na końcu której czeka upragnione "dobre życie".Nazywajmy to prostymi słowami...

Ta książka pomoże Ci być wdzięcznym za każdy dzień, żyć bardziej świadomie i odkrywać bogactwo Ewangelii!W świecie lakonicznych internetowych postów i zwięzłych haseł memów trudno przebić się z długimi opowieściami. Łukasz Nauman pisze więc krótko i dosadnie – o Bogu, o miłości, o męskości, o rodzinie. Unika przy tym utartych i nieraz banalnych kościelnych formułek. Swe poruszające serca przemyślenia mieści w kilku wersach, idealnie wpisujących się w codzienny grafik współczesnego, zabieganego człowieka. Czytane oddzielnie mogą stanowić odżywcze porcje Bożej mądrości na każdy dzień. Czytane jedno po drugim – wręcz bombardują radością Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie.Od samego początku naszej przyjaźni urzekło mnie w Łukaszu jego kochające Boga serce i szczera chęć podzielenia się Jezusem z innymi. Słowo, którym dzieli się w tej książce, jest bardzo bezpośrednie i trafia w sedno. Jego interpretacja fragmentów biblijnych nie jest teologicznie skomplikowana, lecz konfrontuje życie czytelnika z wolą Boga. Taka właśnie jest prawdziwa ewangelia!Marcin ZielińskiJest coś szczególnego w rozważaniach Łukasza. Mówią o tym, że ewangelia, żywe słowo Boga, nieustannie wykonuje w nas pracę przemiany. Czytając te teksty, czytelnik nie tylko odnajdzie w nich ujmującą prostotę i autentyczność, która czyni książkę bliską i przystępną dla każdego, ale i doświadczy radości ewangelii. Z serca polecam!Karol SobczykZ wielką przyjemnością rekomenduję książkę Łukasza Naumana „Co wypełnia Lukę?”. Ogromnie cenię sobie i traktuję jako niezbywalne wartości: miłość, szacunek, świadomość siebie, zachętę. Taki właśnie jest Łukasz – pełen miłości, szacunku do drugiego człowieka, refleksji… I taka jest też jego książka! To nie zwykły zbiór myśli autora, a raczej zaproszenie do podróży w głąb siebie, by poszukiwać tego, co ważne, piękne i potrzebne do życia. Jestem pewien, że będziesz zachęcony, podniesiony i zbudowany tymi krótkimi, ale jakże pouczającymi refleksjami zawartymi w „Co wypełnia Lukę?” Gorąco polecam!Krzysztof DemczukLukę dlatego się świetnie czyta (ja czytam od dłuższego już czasu), że jest zakochany w słowie Bożym i bardzo lubi ludzi. Polecam.O. Wojciech Jędrzejewski OPŁukasz Nauman porwał mnie w swój świat, pisząc odważnie o swym doświadczeniu spotkania z Przenajświętszym. Pan dał mu umiejętność pisania w sposób prosty o tym, co trudne, zauważania śladów Boga tam, gdzie sam bym Go nie znalazł, odkrywania Go w miejscach, w których teoretycznie być Go nie powinno. Książka Łukasza to świadectwo odważnego pójścia za Bogiem – kochającym Tatą, który zawsze jest gotowy, by nas przyjąć i przytulić. To opowieść o świecie wiary przeżywanej na serio.Ks. Tomasz SzałandaW świecie ludzi spragnionych zachęty, nadziei, pociechy, wskazówek, wytchnienia, radości pojawił się... Luka. Człowiek, który nie znosi sztuczności i udawania, a kocha prawdę i życie. Znamy się od ponad 18 lat. Od pierwszego dnia studiów. Połączyła nas przyjaźń, a potem życiodajna pasja poznawania Boga. Dlatego wiem, że Luka szczerze dzieli się tym, co go wypełnia. Pisze autentycznie, prosto i – co ważne – każdego dnia. Nie z pozycji nauczyciela, ale świadka, który codziennie swoje życiowe braki pozwala wypełniać miłością i łaską Najwyższego.Michał NikodemWitamina na każdy dzień. To, co ważne, podane prosto, refleksyjnie i zabawnie. Jednak w odróżnieniu od witamin każda z „pigułek” smakuje inaczej. Warto przekonać się samemu!Andrzej BurzyńskiW dzisiejszym świecie, gdzie zewsząd tyle zła, pesymizmu i narzekania, tak bardzo potrzebujemy światła i otuchy. To, co wypełnia Lukę – mojego drogiego przyjaciela i brata – jest niesamowicie budujące! Dojrzałe i przemyślane słowo na każdy dzień.Michał JeleńŻyję pod jednym dachem z nietuzinkowym człowiekiem. Mój drogi mąż i najlepszy przyjaciel prowadzi bloga, właśnie wydał książkę, jest poetą, tłumaczem, gitarzystą. Choć ma artystyczną duszę, jest osadzony w rzeczywistości tu i teraz. I jak na porządnego faceta przystało, zajmuje się również domem i trójką naszych radosnych pociech: robi zakupy, sprząta, gotuje zupy i piecze pyszne szarlotki. Łukasz jest autentyczny, dając przykład naszym dzieciom nie tylko słowem, ale i czynem. Jestem bardzo dumna z tej książki. Bo jego sukces jest poniekąd naszym wspólnym sukcesem. Drogi Czytelniku, zapraszam Cię do lektury „Co wypełnia Lukę?”. Ja szczególnie polecam dialogi z naszym synem, które śmieszą mnie nieustannie.Izabela NaumanŁukasz Nauman – zakochany w żonie Izie i dumny z trójki dzieci. Absolwent dziennikarstwa na UW. Grał w zespole Zjednoczenie, współtworzył wspólnotę Abba. Autor popularnego bloga „Co wypełnia Lukę?”.

Rozmowa z samym sobą jest zjawiskiem znanym każdemu. Codziennie, w wielu sytuacjach rozmawiamy ze sobą, dyskutujemy, zadajemy pytania i na nie odpowiadamy.

Książka składa się z 3 części. W pierwszej części przedstawiono zjawiska o charakterze dialogowym wraz z interpretacją ich natury i funkcji, jakie pełnią w osobowości. W części drugiej zaprezentowano serię raportów z badań empirycznych inspirowanych teorią dialogowego Ja Huberta Hermansa. W części trzeciej zamieszczono teksty stanowiące szerszą refleksję nad dialogowością myślenia, jego rolą w psychoterapii i komunikacji międzyludzkiej.

W starożytności i we wczesnym średniowieczu ludziom, którzy prowadzili wewnętrzny dialog często zdawało się, że rozmawiają z duchami. Dziś nie mamy wątpliwości, że człowiek często rozmawia sam z sobą, prowadzi wewnętrzny dialog, czasem po cichu, czasem (rzadziej) nagłaśniając narrację. (...) Nie mam najmniejszych wątpliwości, że książka jest dziełem znakomitym. Myślę, że jest to jedna z najważniejszych prac z dziedziny szeroko rozumianej psychologii osobowości, jakie w ostatnich latach ukazały się w literaturze polskiej.

(Z recenzji prof. dr hab. Dariusza Dolińskiego)

Publikacja poświęcona jest edukacji muzycznej, która jest jednym z elementów niezbędnych do prawidłowego wzrostu dzieci. Edukacja to proces. Nie ma gotowej recepty na zaspokojenie dziecięcej potrzeby muzyki, tym bardziej, że każdy mały człowiek ma swoje indywidualne tempo rozwoju. Jeśli zadbamy o ten rozwój i zainteresujemy dziecko otoczeniem muzycznym, to efekty będą widoczne w całym życiu człowieka – od dzieciństwa po dojrzałość. Wczesna edukacja muzyczna może korzystnie oddziaływać na kolejne fazy życia dziecka. Zaproponowana monografia wychodzi naprzeciw zapotrzebowaniu nauczycieli, terapeutów, którzy poszukują różnych rozwiązań naukowo-metodycznych i rozumieją potrzebę kształcenia muzycznego. Przez wiele lat, gdy pracowałam z dziećmi, studentami, nauczycielami, terapeutami, sama poszukiwałam rozmaitych skutecznych i atrakcyjnych rozwiązań, aby edukacja muzyczna była ważna i spełniała swoje wielowymiarowe zadania.

Publikacja składa się z dwóch głównych części opartych o pedagogiczne i profilaktyczno-terapeutyczne założenia edukacji muzycznej. Na rynku wydawniczym brakuje jeszcze opracowań, które prowokowałyby czytelnika do dyskursu, działań artystycznych i terapeutycznych, nowych rozwiązań, programów, projektów. Ważne są tu przygotowanie merytoryczne, podejście metodyczne i twórcze do promowania znaczących walorów muzyki. Ona może i powinna odnaleźć swoje miejsce w różnych przedmiotach dydaktycznych, w otoczeniu wychowawczym każdego dziecka.