Droga Ułana

„Bajka nie bajka” – najnowsza pozycja Krystyny Wajdy. Tym razem pomysł nieco innowacyjny. Całość podzielona jest na umowne dwa rozdziały. W pierwszym z nich czytelnik zetknie się z pięcioma częściami prozy połączonej fabułą i bogato przeplataną poezją. Drugi rozdział to wiersze. Tematyka zarówno prozy jak i poezji obraca się wokół miłości, niekoniecznie tylko tej pięknej i ze szczęśliwym zakończeniem. Książka dodatkowo wzbogacona jest czarno-białymi zdjęciami przedstawiającymi miejsca, które zajmują szczególne miejsce w sercu autorki. Na końcowych stronach czytelnik znajdzie opisy tych zdjęć, a także wykaz wszystkich autorskich książek Krystyny Wajdy. Format książki „Bajka nie bajka” nawiązuje do wydanych w 2014 r. miniaturowych form poezji zatytułowanych „W kokonie dnia”, które ukazały się jako jedna z pozycji serii „akcent” szczecińskiego oddziału ZLP – w 2020 r. ukazało się wydanie drugie zmienione tejże książki. W obu przypadkach do projektu tytułowej strony okładki wykorzystano rysunki koszalińskiego artysty – Ryszarda Dąbrowskiego. Na pierwszych stronach obecnej książki znajduje się następująca autorska dedykacja: Z wdzięcznością i miłością Natalii za każdą chwilę i każdą wspólną wyprawę, tę bliższą i tę dalszą. Jakubowi za Grecję, za każdą formę wsparcia i jeszcze za tak wiele… Filipowi za bliskość i serce, jakie wkłada… – on wie… Agacie za przyjaźń i Austrię. Tym wszystkim, którzy dotknęli moich emocji, stając się inspiracją do powstania każdego napisanego słowa. Czytelnikom – to dzięki Wam pisanie ma sens.

"Adamowski ma pióro i fantastyczny temat, dobrze wie jak zrobić użytek z jednego i drugiego. Przeczytałem z radością, zaciekawieniem, ale i z lękiem w duszy." - Łukasz Orbitowski "To opowieści bawiące się tajemnicą, niedopowiedzeniem i tęsknotą, w których Bóg pojawia się w formie słowa, kochanka, zbawienia, a czasami mielonego kotleta. Dariusz Adamowski stworzył wielobarwne światy, z pozoru dobrze znane, ale ostatecznie zamieszkane przez intrygujące, mistyczne stworzenia. Wciągające!" - Robert Rient

The Elephant (1957) is Slawomir Mrozek's award-winning collection of hilarious and unnerving short stories, satirising life in Poland under a totalitarian regime. The family of a wealthy lawyer keep a 'tamed progressive' as a pet; a zoo saves money for the workers by fashioning their elephant from rubber; a swan is dismissed from the municipal park for public drunkenness; and under the Writers' Association, literary critics are banished to the salt mines. In these tales of bureaucrats, officials and artists, Mrozek conjures perfectly a life of imagined crimes and absurd authority.

Krzysztof Juszczak jest dziennikarzem telewizyjnym, jednym z liderów grupy, która powołała do życia Teleexpress. Twórca filmów dokumentalnych, reportaży, programów telewizyjnych i scenariuszy wielkich widowisk estradowych. Półzdarzenie to zbiór niepokojących, groteskowych, wysmakowanych formalnie krótkich form prozatorskich.

Dziewięć poruszających opowiadań autorki "Kotki Brygidy", "Roku smoka" i "Snów o Hiroszimie". Wszystko w nich okazuje się inne niż się z początku wydaje.

"Sztuczne ognie" to projekt stosunkowo eksperymentalny - pisany w formie dziennika dokumentującego "dni z życia", nie pozwalający na odnalezienie miejsca ani czasu wydarzeń. Książka ma charakter beletrystyki autobiograficznej, bazująca na wydarzeniach z prawdziwego życia, istniejących miejscach i do bólu szczerych przemyśleniach, które nadają jej życie głównie ze względu na fakt, że wydarzyły się naprawdę. Prawdziwe życie w "Sztucznych ogniach" zostało zmanipulowane halucynacjami i snami, które przeplatają się z prawdziwym światem i nie pozwalają mu na samoistne istnienie, zakłócając jego odbiór. Całości utworu towarzyszą komentarze muzyczne w przypisach, mające w zamiarze nie tylko sparafrazować utwory ale zachęcić czytelnika do odsłuchania ich w trakcie tej psychodelicznej podróży - muzyka, która towarzyszyła zdarzeniom opisanym w "Sztucznych ogniach". Damian Małecki - urodzony w roku 1993, pracuje nad wieloma projektami, które podpisuje pseudonimem "Szopa". Poza pisarstwem, które tyczy się prozy i poezji, do głównych zainteresowań należą malarstwo, rzeźba, fotografia analogowa oraz komponowanie muzyki. Wśród głównych inspiracji pisarskich warto wymienić Terry`ego Pratchetta, którego wyszukany sarkazm zainspirował wiele fragmentów "Sztucznych ogni", oraz Charlesa Baudeleire`a i jego "Fleurs du mal", będące najczęściej wspomnianą przez autora inspiracją w poezji.