Druga historia nazizmu

Zwolennicy analizy systemów-światów, której poświęcona jest niniejsza książka, mówili o globalizacji na długo, zanim powstał ten termin – ale nie jako o czymś nowym, lecz jako o czymś, co stanowi podstawę nowoczesnego systemu-świata od chwili jego powstania w szesnastym wieku. System ten ma swoją historię i jest wytworem społecznym, którego pochodzenie trzeba wyjaśnić, trwałe mechanizmy trzeba określić, a nieunikniony ostateczny kryzys – dostrzec.
Jednocześnie jednak Autor wierzy, że wyłonienie się tego modelu analizy jest wyrazem rzeczywistego protestu wobec głębokich nierówności systemu-świata, które stanowią charakterystyczną cechę polityczną naszych czasów.

Czarna księga masonerii nie jest kolejną pozycją z gatunku „spiskowej teorii dziejów”. Autor, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom, próbując dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy, do jakich partii należą, jak zdobywają pieniądze, dlaczego działają w ruchu wolnomularskim i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności. Odpowiedzi na te pytania pokazują, że organizacje masońskie, wbrew deklaracjom, nie są wcale apolityczne. Przeciwnie, ich podstawowym celem okazuje się wywieranie zakulisowego wpływu na rządy. Przykładem takich działań są nie tylko rewolucja amerykańska i rewolucja francuska, w którychwolnomularze odegrali niepoślednią rolę, ale również zabójstwo Aldo Moro, afera Banco Ambrosiano, kariera polityczna Berlusconiego czy śmierć Uwe Barschela.
O tym, jaką rolę w tych oraz innych politycznych wydarzeniach odegrali członkowie lóż, opowiada, między innymi, ta książka.

Nic tak dobitnie nie świadczy o zasadności tezy o odrębności amerykańskiej kultury politycznej jak fakt, że liczba wybieralnych funkcji i stanowisk w Stanach Zjednoczonych przekracza 519 tysięcy – od prezydenta USA aż po hycla w stanie Vermont. Amerykanie uważają wybory za sedno życia politycznego kraju i praktyczną realizację zasady, że podstawę sprawowania władzy przez odpowiednie instytucje stanowi zgoda obywateli. Wybory uważa się za podstawowy sposób wcielania w życie normy najzwięźlej sformułowanej przez Abrahama Lincolna: „rządy narodu sprawowane są przez naród i dla narodu”.

Teksty dokumentów, które na ogół we fragmentach przedstawiamy w tej publikacji, ilustrują zarówno rozwój idei integracyjnej, jak i jej praktyczną realizację od początku XX wieku. Idee integracyjne, które zmaterializowały się w Europie dopiero po II wojnie światowej, mają długą historię. Średniowiecze, odrodzenie, oświecenie, XIX wiek, dwudziestolecie międzywojenne – w każdym z tych okresów pojawiały się koncepcje zjednoczenia Europy, stanowiące ważny wkład w rozwój myśli integracyjnej na kontynencie europejskim. [...] Teksty dokumentów, które na ogół we fragmentach przedstawiamy w tej publikacji, ilustrują zarówno rozwój idei integracyjnej, jak i jej praktyczną realizację od początku XX wieku.

Opowieść o chłopaku z żyrardowskiego podwórka, który wychował się w nędzy, lecz mimo to zawalczył o swoją przyszłość i pewnego dnia został premierem. Jeden z czołowych polskich polityków po 1989 roku, bijący rekordy poparcia we wszystkich kolejnych wyborach, nie cofnął się przed niczym. Mimo że śmierć niemal nie odebrała mu żony i zabrała ukochanego syna. Leszek Miller jednych budzi szacunek, inni za nim nie przepadają. Ale nikt nie odmówi mu woli walki. Mówią o nim najważniejsi polscy politycy ze wszystkich stron sceny politycznej, w tym także trzech prezydentów.

Prezentowany tom zawiera pozostałą część materiałów zaprezentowanych na konferencji zorganizowanej przez Zakład Kultury Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w listopadzie 2008 r. oraz dalsze teksty, które w znacznym stopniu dotyczą związków między politologią i historią. Obok przyczynków znajdujemy tu rozprawy pióra wytrawnych badaczy o charakterze metodologicznym, poszerzające wydatnie naszą wiedzę o obrzeżach polityki, ukazujące dalsze możliwości badawcze. Jeden z seniorów badań nad dziejami XX w., Bronisław Pasierb z Wrocławia podejmuje temat politologii historycznej, której poświęcił ostatnimi laty kilka interesujących studiów, dowodząc – wbrew niejednemu autorowi zawężającemu krąg badań politologicznych do teraźniejszości czy nawet do prognozowania przyszłości – ścisłych powiązań między tą dyscypliną i wiedzą o przeszłości. W pełni podpisuję się pod jego wywodami, opartymi na wieloletnich przemyśleniach i odwołaniach do wybitnych poprzedników. fragment Wstępu