Duch Święty

Każda chwila oddana Bogu zbliża nas do zbawienia. Nawet gdy mamy tylko kilka minut, warto poświęcić je na uwielbienie Najświętszego Sakramentu.

Adoracje przygotowane zostały specjalnie dla wszystkich, którzy w zabieganiu codziennością chcą pokłonić się Panu.

• W pięknych słowach kierujmy swe uwielbienie ku Chrystusowi w Najświętszym Sakramentem.

• Klęcząc przed obecnym w hostii Zbawicielem powierzajmy Mu nasze życie z miłością i zaufaniem

• Otwórzmy się na słowa płynące od Boga

• Wystarczy 7 minut by oddać uwielbienie naszemu Stworzycielowi

Św. Antoni z Padwy to jeden z najbardziej popularnych na całym świecie świętych, patron ludzi i rzeczy zaginionych, dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich i podróżnych. Zasłynął jako genialny kaznodzieja, który dzięki swojemu darowi wymowy, duchowemu żarowi i ascetycznemu stylowi życia przyciągał nieprzeliczone tłumy słuchaczy. Miał dar bilokacji, proroctwa, uzdrawiania i czytania w sumieniach. Niecały rok po śmierci, po najkrótszym w historii procesie kanonizacyjnym, został wyniesiony na ołtarze. W roku 1946 papież Pius XII ogłosił go Doktorem Kościoła. W tej oryginalnej biografii poznajemy historię jego życia z ust jego samego oraz z listów pisanych przez osoby, które się z nim zetknęły. Dzięki temu możemy poznać jego duchowość, jak również wpływ, jaki jego niezwykła osobowość wywierała na innych. Nicią przewodnią książki jest walka duchowa bohatera z odwiecznym Przeciwnikiem człowieka. W tej perspektywie Antoni opisuje koleje swojego życia i wydarzenia historyczne, w których brał udział. Poznajemy jego rozterki i cierpienia, ale też liczne cuda, które Bóg zdziałał za jego pośrednictwem. Widzimy, jak zmaga się ze złem i słabością, pozostając cały czas wiernym Chrystusowi, któremu oddał całkowicie swoje życie. To znakomicie napisana, pełna pasji opowieść o życiu człowieka, który w radykalny sposób potraktował wezwania Ewangelii, stając się znakiem Boga dla nas. Rino Cammilleri to włoski pisarz, publicysta i apologeta katolicki, autor około 30 książek, w tym wielu dzieł hagiograficznych. W utworach apologetycznych często przypomina o obecności Szatana w historii.

Niektórzy wierzą, że w niebie mieszka staruszek, który może robić, co chce. Inni myślą, że w niebie jest staruszka albo kilku staruszków i staruszek, żeby było im raźniej. Mają takie imiona jak Jahwe, Tor, Izis, Zeus albo Kali i nazywani są bogami. Jeszcze inni uważają, że bóg jest niewidzialną siłą, która widzi i słyszy wszystko. Albo że bóg jest miłością. Można również nie wierzyć w żadnego boga. Ta książka jest o niewierze w boga. (Fragment książki) Boga przecież nie ma! to doskonały punkt wyjścia do rozmowy i odpowiedzi na podstawowe pytania: Czym jest wiara? Czym jest bóg? Czy każdy musi w niego wierzy? Wiarę narzucają nam inni, bo przecież rodzimy się bez niej. Przychodzimy za to na świat z rozumem i dlatego właśnie każdy może dokonać swojego wyboru. Ta książka jest o tym, dlaczego wielu ludzi uważa, że boga nie ma. Przeczytaj i zastanów się.

XV wiek, Europa, być może jedno z księstw Italii. Pochodzący z zamożnej rodziny żarliwych katolików młodzieniec śni koszmar o potępieniu: schodzi do piekielnej czeluści, gdzie spotyka samego siebie, skazanego na wieczyste męki w towarzystwie złoczyńców i bezecników. U malarza, który na zamówienie ojca tworzy rodzinne portrety, kupuje domowy ołtarzyk przedstawiający ukrzyżowanie. W jego centrum znajduje się dobrze znana scena z trzema krzyżami. Wśród ludzi zgromadzonych wokół umierającego Chrystusa widać młodzieńca, jego ojca oraz tajemniczego poetę przyozdobionego laurem. Lewe skrzydło ołtarza daje wyobrażenie raju, prawe zaś – piekła. Obraz jest uderzająco podobny do sennego koszmaru. Młodzieniec postanawia wytrzebić w sobie namiętności, by uniknąć kary za grzechy. Ojciec wysyła go jednak do afrykańskiej kolonii. Poznaje tam inną kulturę, która fascynuje go i zarazem przeraża zbyt swobodnym stosunkiem do cielesności. Młodzieniec modli się przed ołtarzem, biczuje do krwi, ćwiczy wolę i bezskutecznie próbuje zapanować nad budzącymi się pragnieniami. W snach nawiedza go poeta. Prowadzi młodzieńca przez kolejne stadia historii (od starożytności aż po wiek dwudziesty), pokazując mu katastrofy wywołane przez człowieka, by zrozumiał, że źródłem konfliktów jest ślepa wiara w niepodważalny charakter naszych systemów wartości. Czy bohater odrobi lekcję poety? Czy porzuci dzieło zniszczenia, które otrzymał w spadku? Czy wywinie się przeznaczeniu? Powieść graficzna Presla, pełna odniesień do literatury i sztuki (Dante, Piero della Francesca, Joseph Conrad), jest poruszającą opowieścią o zagładzie inności, której odbieramy prawo do istnienia, ponieważ nie przypomina tego, w co wierzymy. Grzegorz Jankowicz

Jest takie miejsce naznaczone szczególną obecnością Boga. Niezwykłe, choć bardzo mało znane – klasztor mniszek w Helfcie. Właśnie tam w XIII wieku mieszkały wspólnie cztery wielkie mistyczki, którym objawiał się Jezus i przemawiał do nich z czułością i miłością. Dwie Gertrudy i dwie Mechtyldy dostały od Niego zadanie, aby przekazać światu nabożeństwo do Jego Przenajświętszego Serca. Jezus upewniał ich nie tylko w miłości, jaką obdarzył człowieka, ale też rozmawiał z nimi o codziennych trudnościach, o problemach ze współsiostrami i o zmaganiach ze słabościami.
Marta Kowalczyk odkrywa przed nami ich świat – ich mistyczne przeżycia, opisane w ich dziełach, czytane dzisiaj zapierają dech, bo na wiele wieków przed rozwojem kultu Najświętszego Serca Jezusowego i orędzia o Bożym Miłosierdziu, ukazują tętniące miłością Serca Jezusa, spragnione miłości człowieka. Dzięki autorce poznajemy także codzienność, warunki życia, cechy charakteru i wzajemne relacje św. Mechtyldy z Magdeburga, św. Gertrudy von Hackeborn, św. Mechtyldy von Hackeborn i św. Gertrudy Wielkiej.

Czym jest doświadczenie religijne? Na czym polega jego „inność” w porównaniu na przykład z doświadczeniami estetycznymi, erotycznymi czy też przeżyciami w otoczeniu przyrody? Czy doświadczenie religijne charakteryzują specyficzne emocje, czyli takie, które pojawiają się wyłącznie w odniesieniu do Boga/bóstwa? Czy (jedynie?) pozytywne skutki pozwalają odróżnić autentyczne (prawdziwe) doświadczenia religijne od rzekomych (fałszywych) doświadczeń religijnych?
Książka stanowi próbę uchwycenia i adekwatnego opisu rdzenia doświadczenia religijnego przez posłużenie się odmiennymi perspektywami badawczymi filozofii, psychologii, religioznawstwa i zastosowanie ich do analizy tekstów tak różnych klasyków teorii religii, jak F.D.E. Schleiermacher, W. James, R. Otto czy twórca psychologii analitycznej C.G. Jung. „Do zalet pracy należy najpierw zaliczyć sięgnięcie przez Autora do dzieł ważnych dla teorii religii i cenionych myślicieli. To właśnie ich ujęcia, które nie zawsze są u nas szerzej znane, są w rozprawie tej nie tylko prezentowane, ale i poddawane krytyce i dyskusji. Warto wspomnieć, że tytułowe zagadnienie pracy Machoń wydobywa nieraz spod innych warstw analizowanych pism, odkrywając jego znaczenie i ukryty niejednokrotnie sens. Przykładem mogą być Mowy o religii F. Schleiermachera, w których często nie wprost jest mowa o doświadczeniu religijnym. (…) Autor traktuje przy tym twórczo przedmiot badań: wychodzi od tekstów klasyków, wskazując na trwałe rysy doświadczenia religijnego, by następnie w oparciu o nie sformułować tezy dotyczące jego obecnych form a nawet wariantów.
(…) Książka może liczyć na szerokie grono odbiorców: od studentów psychologii, filozofii i religioznawstwa, po teologów i osoby głębiej zainteresowane współczesną duchowością oraz przykuwającym uwagę zagadnieniem doświadczenia religijnego. Wśród czytelników znajdą się z pewnością zarówno specjaliści tematyki, jak i osoby rozpoczynające dopiero przygodę z naukową refleksją o religii. Ci, którzy sięgną po recenzowaną tu pozycję odniosą z niej niewątpliwe korzyści, gdyż praca ta nie tylko zaznajamia z meandrami tematyki doświadczenia religijnego, ale nadto czyni to zrozumiale i przekonująco szkicuje ważne, dyskutowane i sporne kwestie w jej obrębie”. Prof. dr hab. Marek Szulakiewicz (z recenzji)

Henryk Machoń – dr hab. filozofii, zatrudniony w Politechnice Opolskiej na stanowisku profesora uczelni. Doktorat i habilitację uzyskał w monachijskiej Hochschule für Philosophie, stypendysta Deutsche Forschungsgemeinschaft (1999–2002), tłumacz. Jest autorem m.in. Religiöse Erfahrung zwischen Emotion und Kognition (München 2018, wyd. 2) oraz Das Christentum bei C.G. Jung (Stuttgart 2015; przekład portugalski ukazał się w Brazylii, Petrópolis 2016, 2017, wyd. 2). W WN PWN ukazał się pod jego redakcją Przewodnik po myśli Carla Gustava Junga (2017) oraz przekład z niemieckiego B. Grom, Psychologia religii. Ujęcie systematyczne (2019).