Dwa życia Yana.

„W moim początku jest mój kres” – Aby Warburg mógłby powtórzyć za Eliotem, który sam z kolei parafrazował motto Marii Stuart. Rzadko się zdarza, by życie uczonego humanisty splatało się tak nierozerwalnie z przedmiotem badań, a także z poszukiwanymi narzędziami interpretacji. Co więcej, biografia Warburga sama jest materiałem niezwykłym, wielobarwnym obrazem technicznych i duchowych przemian epoki. Jeśli Atlas Mnemosyne – dzieło kryjące w sobie mitologię „niedokończenia”, dzieło „późnego wieku” – uznać za spełnienie wieloletnich dążeń, to Warburg okazałby się człowiekiem odznaczającym się nieprzeciętną konsekwencją, polegającą na wypróbowaniu różnych ścieżek w dążeniu do napisania i zobrazowania dziejów ludzkiej ekspresji, uparcie powracającej do swoich pierwotnych matryc. Najważniejszymi pytaniami, które zadawał Warburg, zawsze były: Jakie treści duchowe i emocje kryją się za obrazami? Czym jest życie obrazów?

The story of modern British art history told through the stories of its women.

Consider for a moment the history of modern art in Britain; you may struggle to land on a narrative that features very many women. On this journey through a fascinating period of social change, artist Carolyn Trant fills in some of the gaps in traditional art histories. Introducing the lives and works of a rich network of neglected women artists, British Women Artists sets these alongside such renowned presences as Barbara Hepworth, Laura Knight and Winifred Nicholson. In an era of radical activism and great social and political change, women forged new relationships with art and its institutions. Such change was not without its challenges, and with acerbic wit Trant delves into the gendered make-up of the ‘avant-garde’, and the tyranny of artistic ‘isms’.

In the decades after women won the vote in Britain, the fortunes of women artists were shaped by war, domesticity, continued oppressions and spirited resistance. Some succeeded in forging creative careers; others were thwarted by the odds stacked against them. Weaving devastating individual stories with playful critique, British Women Artists reveals this hidden history.

Hokusai created sublime works during the last thirty years of his life, right up to his death at the age of ninety. Publications have hitherto presented his long career as a chronological sequence. This book takes a fresh approach based on innovative scholarship: thematic groupings of works are related to the major spiritual and artistic quests of Hokusai’s life.

Hokusai’s personal beliefs are studied here through major brush paintings, drawings, woodblock prints and illustrated books. The book gives due attention to the contribution of Hokusai’s daughter Eijo (Oi), an accomplished artist in her own right. Hokusai continually explored the mutability and minutiae of natural phenomena in his art. His late subjects and styles were based on a mastery of eclectic Japanese, Chinese and European techniques and an encyclopaedic knowledge of nature, myth, and history. Mount Fuji was the most significant model for Hokusai in his quest for immortality.

This collection of Hokusai’s works draws on the finest to be found in Japan and around the world, making this the most important publication for years on Hokusai, and a uniquely valuable overview of the artist’s late career.

Mniej obcy to pierwsza autoryzowana biografia Jana Borysewicza. Fascynujący wywiad rzeka z legendą polskiej sceny muzycznej, który poprowadził jeden z najbardziej charyzmatycznych dziennikarzy w Polsce – Marcin Prokop. Fani mogą spodziewać się pełnej zaskoczeń i wzruszeń opowieści. Nie zabraknie też trudnych tematów i kontrowersji. Marcin Prokop w szczerej rozmowie z Artystą dotyka spraw, o których opinia publiczna i fani wcześniej nie mieli szansy usłyszeć. Jak sam mówi, warunkiem powstania tej książki była obietnica 100% otwartości ze strony Borysewicza. Nie interesuje mnie stawianie Borysewiczowi pomnika. Nie napiszę epopei o dzielnym Janku, który uzbrojony tylko w gitarę stawiał czoła całemu światu, stworzył kilkadziesiąt pokoleniowych przebojów, swoją popularnością wywoływał masową histerię i od pięciu dekad dowodzi zespołem Lady Pank, utrzymując go na szczycie. Bo jest też Janek, który pijany i naćpany zawalał koncerty oraz ubliżał ludziom. Janek, który nie zawsze potrafił być dobrym, obecnym ojcem. Janek, który szukał radości w ramionach prostytutek. Janek, który miał szansę na międzynarodową karierę, ale nie dźwignął jej ciężaru. Dlatego umawiamy się, że warunkiem powstania tej książki będzie pełna szczerość. Konieczność zmierzenia się z tematami i pytaniami, jakich zwykle unika w publicznych wypowiedziach. Czasami będzie bolało. Marcin Prokop W książce znajdzie się mnóstwo do tej pory niepublikowanych materiałów fotograficznych, które wraz z poruszającym tekstem tworzą dogłębny obraz życia najsłynniejszego polskiego gitarzysty ostatniego półwiecza. Mniej obcy to opowieść o życiu Jana Borysewicza, zmianie priorytetów, wzlotach i upadkach. Tamto dawne życie było naprawdę bardzo bogate, balangowe, wesołe, czasami człowiekowi noga się powinęła i musiał swoje wycierpieć, ale ja to moje życie naprawdę uwielbiałem. (…) Teraz jadę na koncert, potem grzecznie wracam do domu, siadam w studiu, mam czas na wszystko. A wtedy mi tego czasu brakowało. Teraz mogę przestrzegać młodych ludzi, żeby bardziej się kontrolowali, bo naprawdę lot bez trzymanki, bez żadnych hamulców, nigdy się dobrze nie kończy. Jan Borysewicz

Magdalena Abakanowicz (1930–2017) to rzeźbiarka, twórczyni tkaniny artystycznej i jedna z najbardziej znanych w świecie polskich artystek, która zrewolucjonizowała wykorzystywanie tkanych form w sztuce. W połowie lat sześćdziesiątych przekształciła skromny sizalowy materiał w monumentalne wiszące formy, znane jako abakany, które urzekły publiczność i przyniosły jej międzynarodową sławę. W latach siedemdziesiątych łączyła je w rozległe organiczne instalacje — environmenty, czasami dodając do nich liny. Przesiąknięte znaczeniami instalacje stanowiły przestrzeń, którą można było kontemplować, doświadczać i zanurzać się w nią.
Ta książka pokazuje wyjątkowy charakter tych awangardowych dzieł i przenosi czytelnika do świata wyobraźni artystki. Zagłębiając się w mniej znane konteksty świata sztuki, z którego wyłoniła siętwórczość Abakanowicz, i opowiadając o innych aspektach niezwykłej, sześćdziesięcioletniej kariery artystki, ujawnia wpływ, jaki wywarła na rzeźbę przestrzenną, jak również głębokie osobiste zainteresowanie Abakanowicz zjawiskami ze świata natury i kultury. Ukazuje abakany w zupełnie nowym świetle oraz celebruje kunszt i żarliwość tej niezwykłej artystki. Książka została wydana we współpracy z Tate, najsłynniejszą siecią brytyjskich galerii sztuki, z okazji wystawy Magdaleny Abakanowicz w Tate Modern.

Często przyjmuje się, że modernizm artystyczny ukonstytuował się w opozycji do powtórzenia, że zyskał tożsamość dzięki wykluczeniu go ze wszystkich swych sfer, rządzonych nakazem inwencji oraz kreacji tego, co nowe. Punktem wyjścia książki Modernizm artystyczny i powtórzenie. Próba reinterpretacji jest pytanie o to, czy wykluczenie powtórzenia w sztuce nowoczesnej było i -co ważniejsze - w ogóle mogło być efektywne. W oparciu o inspiracje płynące z filozofii Deleuze'a i Derridy, jak również ze współczesnego dyskursu estetycznego autor rozwija projekt "heurystyki powtórzenia", ukazując powtórzenie - zawsze paradoksalnie powiązane ze zdarzeniem różnicy bądź inności - jako konstytutywny wymiar kluczowych praktyk i zagadnień modernizmu...