Dwaj ludzie z Galicji

Nowe wydanie najważniejszego i największego dzieła Autora. Książka została opatrzona wstępem Krzysztofa Pomiana, przyjaciela i ucznia Profesora.

Tom 1 klasycznego już 3-tomowego dzieła o charakterze podręcznikowym. Jest uporządkowaną i bogatą w informacje prezentacją historii marksizmu. Autor śledzi źródła konstytutywnych pojęć marksizmu, ukazując wszystkie konteksty od starożytnych po współczesne. Zakorzenia myśl marksowską i marksistowską w europejskiej kulturze i filozofii, w zależności od potrzeb przechodzi od perspektywy ogólnej do interesujących szczegółów. Analizuje poszczególne odłamy i doktrynalne niuanse marksizmu.

Opublikowany w roku śmierci francusko-rumuńskiego filozofa Emila Ciorana (1911–1995) tom wywiadów z nim stanowi bardzo szczególną publikację. Na początku lat 70. XX wieku Cioran pisał do znajomego: „Mam sześćdziesiąt lat i nigdy nie występowałem publicznie”. Nie cenił „życia literackiego”, nie przyjmował nagród, a swoje pisarstwo uważał za „terapeutyczne”. Żył paradoksalnie: uznawał życie za bezsensowne, lecz je kochał i cieszył się nim. W późniejszym okresie jednak, w miarę rosnącej sławy, zaczął udzielać wywiadów, czasem nawet rozmowy z nim odbywały się przed zgromadzoną publicznością. Niniejszy zbiór zawiera dwadzieścia takich wywiadów i rozmów z Cioranem z ostatniego ćwierćwiecza jego życia, głównie z lat osiemdziesiątych XX wieku. Mówi on o sobie i swoim stosunku do świata, opowiada o dzieciństwie, młodości i powodach, dla których, osiadłszy na stałe we Francji, w latach 40. porzucił ostatecznie język rumuński i zaczął pisać po francusku. Wiele miejsca w rozmowach zajmują kwestie egzystencjalne: sens (bezsens) życia, a zarazem czerpanie z niego, samobójstwo, religia, Bóg. Wywiady powstały przy różnych okazjach, rozmaici byli rozmówcy i dlatego mamy tu całą gamę tematów, a także zróżnicowaną głębię refleksji. Niektóre wątki powtarzają się, oświetlane zarazem z różnych perspektyw. Dzięki temu czytelnik otrzymuje wielostronny obraz osobowości filozofa poświadczony przez niego samego.

Autor przedstawia historyczne i filozoficzne tło, na którym toczyły się ubiegłowieczne spory o kondycję cywilizacji europejskiej doby nowoczesności. W tym kontekście analizuje główne wątki dyskusji między zwolennikami ?wiary a obrońcami ?rozumu. Stara się ukazać mocne i słabe strony obu tych stanowisk, inspiracje, jakie niosą, i zawarte w nich ograniczenia.
Krzysztof Tyszka stara się odpowiedzieć na pytania: Czy w czasach zwątpienia w przewodnie idee i wielkie narracje spór o wiarę i rozum ma jeszcze sens? Czy w warunkach ?płynnej rzeczywistości warto podejmować dyskusje nad kondycją świata

Andrzej Walicki jest intelektualistą światowym, inteligentem polskim, człowiekiem integralnym. Badania historyczne łączył z analizami współczesnej polityki, a wszystkie one odznaczają się wyjątkową koherencją, równie rzadką konsekwencją i niespłycaną przez upływ czasu głębią. Interesował się nie tylko filozofią i myślą społeczną, ale także literaturą (zwłaszcza rosyjską), prawem, ekonomią, historią i socjologią. Czytał dużo i szybko, z niezwykłą umiejętnością rozumienia tekstu i włączania go w szerszy krąg dzieł innych. Pisał, o czym wiemy, bardzo dużo i zawsze rzeczy poważne. Jego osobowość łączyła rozbudowane składniki intelektualne z silną emocjonalnością. Prywatnie lubił śpiewać, śmiać się i opowiadać różne sytuacyjne anegdoty. Przede wszystkim jednak miał w sobie wręcz niezmierzone pokłady ciekawości oraz zdziwienia światem. Także niepokoju.
Fragment Wstępu


Paweł Kozłowski – socjolog i ekonomista. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN. Interesuje się związkami idei, gospodarki i społeczeństwa. Opublikował m.in. Z Polski i o Polsce. Korespondencja z lat 2004-2006 (z Andrzejem Walickim, 2007), Dziennik profesora nadzwyczajnego (2015), Niekiedy. Dziennik profesora nadzwyczajnego – kontynuacja (2019) oraz Przeciw systemowi (2020).

O miłości nieuleczalnej i o małostkowym, okrutnym odrzuceniu.
O obcości i bezdomności, w której trzeba się zadomowić, gdy cię z domu wypędzają, a tam, gdzie przyjmują, nie czujesz się u siebie.
O antykomunizmie w Polsce po 1989 roku, który pozbawił nas wrażliwości na inne doświadczenie i utrudnił nam dostęp do samowiedzy.
O decyzjach, które po latach wydają się błędne, lecz w chwili ich podejmowania wcale takie nie były.
O pisaniu opowieści o czyimś życiu.

O kimś, kto przez całe życie uciekał przed plagą nacjonalizmu, a ta ścigała go do końca.
O kimś, kto nie przynależał, nie pasował do żadnej sitwy, koterii, szkoły ani klanu – tak bardzo, że budził podejrzenia o pychę.
O krytyku niesprawiedliwego ładu, który mimo pesymizmu na krótką metę wierzył, że na dłuższą mamy szanse.

Tom 3 jest poświęcony filozofii średniowiecznej, w tym filozofii arabskiej, oraz wykształceniu się ducha filozofii nowożytnej. Od początków nowej epoki, której korzeni autor dopatruje się w dziełach Bacona i Bohmego, przez takich klasyków filozofii jak Kartezjusz, Spinoza, Licke, Leibniz i Hume, Hegel dochodzi aż do Kantowskiej filozofii transcendentalnej i wyrosłego z niej niemieckiego idealizmu.