Dwanaście słów

Każda chwila oddana Bogu zbliża nas do zbawienia. Nawet gdy mamy tylko kilka minut, warto poświęcić je na uwielbienie Najświętszego Sakramentu.

Adoracje przygotowane zostały specjalnie dla wszystkich, którzy w zabieganiu codziennością chcą pokłonić się Panu.

• W pięknych słowach kierujmy swe uwielbienie ku Chrystusowi w Najświętszym Sakramentem.

• Klęcząc przed obecnym w hostii Zbawicielem powierzajmy Mu nasze życie z miłością i zaufaniem

• Otwórzmy się na słowa płynące od Boga

• Wystarczy 7 minut by oddać uwielbienie naszemu Stworzycielowi

Czy ks. Dolindo przepowiedział koniec świata?

Ksiądz Dolindo Ruotolo przygotowywał komentarz do ostatniej księgi Nowego Testamentu w 1944 roku, kiedy doszło do kolejnego bombardowania Neapolu. Jego interpretacja tekstu Apokalipsy nie odnosi się jednak wyłącznie do opowieści o wojnie. To głęboko prorocka wizja świata i przyszłości, którą kapłan z Neapolu przekazuje kolejnym pokoleniom.

Jakub Jałowiczor wczytuje się w słowa ks. Dolindo i pokazuje współczesny świat targany konfliktami, wojnami, kryzysem wiary i moralności. Poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy rzeczywiście obecnie żyjemy w czasach ostatecznych.

Dzięki interpretacji tekstów księdza z Neapolu odkryjemy w Apokalipsie przesłanie do nawrócenia oraz głęboką troskę Boga o los każdego człowieka.

Książka zawiera fragmenty nieznanych wcześ­niej komentarzy biblijnych ks. Dolindo Ruotolo.

Jakub Jałowiczor – dziennikarz „Gościa Niedzielnego”. Absolwent nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim.

Najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa Missy została porwana podczas rodzinnych wakacji. W opuszczonej chacie, ukrytej na pustkowiach Oregonu, znaleziono ślady wskazujące na to, że została brutalnie zamordowana. Cztery lata później pogrążony w Wielkim Smutku Mack dostaje tajemniczy list, najwyraźniej od Boga, a w nim zaproszenie do tej właśnie chaty na weekend. Wbrew rozsądkowi Mack przybywa do chaty w zimowe popołudnie i wkracza do swojego najmroczniejszego koszmaru. Jednakże to, co tam znajduje, na zawsze odmienia jego życie.
Mack spędza w chacie weekend, uczestnicząc w czymś w rodzaju sesji terapeutycznej z Bogiem, nazywającym siebie Tatą, Jezusem, który pokazuje się pod postacią żydowskiego robotnika, i Sarayu , Azjatką uosabiającą Ducha Świętego.

Za sprawą książki Antona Marczyńskiego - młodego, utalentowanego filozofa i badacza kultury duchowej - otwiera się oto przed nami możliwość trudnej, lecz istotnej wędrówki. Wędrówki intelektualnej w stronę ciała jako obszaru penetracji - z całą przypisaną temu pojęciu bolesnością i brzemiennością - chrześcijańskich mistyków. Obszaru naznaczonego przy tym pewną drastyczną antynomią, nie dającą się rozwikłać sprzecznością między wyróżnieniem i wyniesieniem a swoistym unieważnieniem, niewysłowieniem czy przemilczeniem. Takim jednak niewysłowieniem czy przemilczeniem, które czyni dość skwapliwy - i paradoksalny zarazem - użytek ze słowa, użytek z języka, jako swego nieodrodnego medium.
Ciało w takiej niepokojącej, najeżonej brutalnymi opozycjami przestrzeni doznaje niesłychanej „wirówki” sensów, przekraczającej prosty dialektyczny mechanizm: odsłania się na przemian oczom i mowie, a zarazem im się wymyka, otwiera się i zasklepia, rodzi się i osuwa w nicość, obnaża się wciąż przed patrzącym i ucieka przed każdym doświadczeniem. Rodzi się i umiera. Wystawia się na anatomiczną „lekcję” i za wszelką cenę chroni się przed skalpelem języka, zasobnego wprawdzie w pojęcia, w całą ich chmarę, lecz zawsze też bezradnego i skłonnego do glosolalii, do wzniecania rozgwaru, w którym gubi się sens. W którym słowa - nawet te fundamentalne, podstawowe dla europejskiej tradycji umysłowej, jak przywoływane przez Marczyńskiego i wszechstronnie przezeń badane greckie terminy sarks i soma - zamieniają się w powidoki słów. I wyzuwają się ciągle, na krótko tylko i w przebłyskach je wpierw odsłoniwszy, ze znaczeń - niczym wąż nieustannie zrzucający swą skórę, naznaczony swym pierwotnym mitycznym przekleństwem, ale przecież bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe (Rdz 3,1).

Czym jest czułość Ta wyjątkowa książka stara się zachęcić małych chrześcijan do refleksji nad piękną wartością, jaką jest czułość… Wartością będącą przymiotem samego Boga, którą warto odkrywać i pielęgnować w swoim życiu już od najmłodszych lat.

Na 32 kolorowych stronach dzieci, rodzice i katecheci znajdą rozważania, tematy do dyskusji i przemyśleń oraz mnóstwo inspirujących zdań, które sprawią, że odkrywanie świata czułości stanie się dla wszystkich niezapomnianą przygodą.

Publikacja jest świetną pomocą duszpasterską i katechetyczną oraz fantastycznym punktem wyjścia do wielu ciekawych rozmów w gronie rodziny.

A czy ty już wiesz, czym jest czułość?


Pozostałe tomiki serii „Na katechezie i w domu”:
– Czym jest pokój
– Czym jest miłość
– Czym jest przyjaźń
– Czym jest rodzina
– Czym jest wolność
– Czym jest życie
– Czym jest zaufanie

Czym jest doświadczenie religijne? Na czym polega jego „inność” w porównaniu na przykład z doświadczeniami estetycznymi, erotycznymi czy też przeżyciami w otoczeniu przyrody? Czy doświadczenie religijne charakteryzują specyficzne emocje, czyli takie, które pojawiają się wyłącznie w odniesieniu do Boga/bóstwa? Czy (jedynie?) pozytywne skutki pozwalają odróżnić autentyczne (prawdziwe) doświadczenia religijne od rzekomych (fałszywych) doświadczeń religijnych?
Książka stanowi próbę uchwycenia i adekwatnego opisu rdzenia doświadczenia religijnego przez posłużenie się odmiennymi perspektywami badawczymi filozofii, psychologii, religioznawstwa i zastosowanie ich do analizy tekstów tak różnych klasyków teorii religii, jak F.D.E. Schleiermacher, W. James, R. Otto czy twórca psychologii analitycznej C.G. Jung. „Do zalet pracy należy najpierw zaliczyć sięgnięcie przez Autora do dzieł ważnych dla teorii religii i cenionych myślicieli. To właśnie ich ujęcia, które nie zawsze są u nas szerzej znane, są w rozprawie tej nie tylko prezentowane, ale i poddawane krytyce i dyskusji. Warto wspomnieć, że tytułowe zagadnienie pracy Machoń wydobywa nieraz spod innych warstw analizowanych pism, odkrywając jego znaczenie i ukryty niejednokrotnie sens. Przykładem mogą być Mowy o religii F. Schleiermachera, w których często nie wprost jest mowa o doświadczeniu religijnym. (…) Autor traktuje przy tym twórczo przedmiot badań: wychodzi od tekstów klasyków, wskazując na trwałe rysy doświadczenia religijnego, by następnie w oparciu o nie sformułować tezy dotyczące jego obecnych form a nawet wariantów.
(…) Książka może liczyć na szerokie grono odbiorców: od studentów psychologii, filozofii i religioznawstwa, po teologów i osoby głębiej zainteresowane współczesną duchowością oraz przykuwającym uwagę zagadnieniem doświadczenia religijnego. Wśród czytelników znajdą się z pewnością zarówno specjaliści tematyki, jak i osoby rozpoczynające dopiero przygodę z naukową refleksją o religii. Ci, którzy sięgną po recenzowaną tu pozycję odniosą z niej niewątpliwe korzyści, gdyż praca ta nie tylko zaznajamia z meandrami tematyki doświadczenia religijnego, ale nadto czyni to zrozumiale i przekonująco szkicuje ważne, dyskutowane i sporne kwestie w jej obrębie”. Prof. dr hab. Marek Szulakiewicz (z recenzji)

Henryk Machoń – dr hab. filozofii, zatrudniony w Politechnice Opolskiej na stanowisku profesora uczelni. Doktorat i habilitację uzyskał w monachijskiej Hochschule für Philosophie, stypendysta Deutsche Forschungsgemeinschaft (1999–2002), tłumacz. Jest autorem m.in. Religiöse Erfahrung zwischen Emotion und Kognition (München 2018, wyd. 2) oraz Das Christentum bei C.G. Jung (Stuttgart 2015; przekład portugalski ukazał się w Brazylii, Petrópolis 2016, 2017, wyd. 2). W WN PWN ukazał się pod jego redakcją Przewodnik po myśli Carla Gustava Junga (2017) oraz przekład z niemieckiego B. Grom, Psychologia religii. Ujęcie systematyczne (2019).