Dwieście lat razem Część 2

„Jadę na Kołymę, żeby zobaczyć, jak się żyje w takim miejscu, na takim cmentarzu. Najdłuższym. Można się tu kochać, śmiać, krzyczeć z radości? A jak tu się płacze, płodzi i wychowuje dzieci, zarabia, pije wódkę, umiera? O tym chcę pisać. I o tym, co tu jedzą, jak płuczą złoto, pieką chleb, modlą się, leczą, marzą, walczą, tłuką po mordach… Gdy ląduję, w aeroporcie pod Magadanem czytam wielki napis: WITAJCIE NA KOŁYMIE – W ZŁOTYM SERCU ROSJI”. Jacek Hugo-Bader

Putin rządzi Rosją już ponad 21 lat. Nic nie zapowiada, by to się miało szybko zmienić Potężne wojsko, wszechobecna propaganda i wszechwładne siły bezpieczeństwa. Ograniczanie wolności demokratycznych i obywatelskich, dobrze znany w krajach komunistycznych kult jednostki. Cyberprzestępstwa, zabójstwa polityczne i zbrojne ataki. Świat patrzy na współczesną Rosję z mieszaniną strachu, respektu i podziwu. Rosja ma wielkie pieniądze i silną armię. Rosja to Władimir Putin. Niewiele można mu zrobić i trzeba się z nim liczyć. Jak Polskę widzą z Kremla? Czego jeszcze nie wiemy o rządach Putina? Co sami Rosjanie myślą na temat własnego kraju?

Robert Service, jeden z najwybitniejszych historyków specjalizujących się w dziejach Rosji i ZSRS, autor biografii Lenina, Stalina i Trockiego, w swojej najnowszej książce opisuje kulisy rządów człowieka, który nagiął do swej woli naród i dużą część świata. Rządzi Rosją niepodzielnie od ponad dwóch dekad i nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.

Służby specjalne Rosji w walce o dominację nad światem 1917-2036. Najnowsza książka Jurija Felsztinskiego i Władimira Popowa opowiada o stopniowym przejmowaniu władzy w Rosji przez służby specjalne – od grudnia 1917 roku, kiedy utworzono WCzK, Wszechrosyjską Komisję Nadzwyczajną, pod kierownictwem Feliksa Dzierżyńskiego, do czasów współczesnych, kiedy w rezultacie niezgodnych z konstytucją działań państwem zaczęła na dobre rządzić Federalna Służba Bezpieczeństwa, a jej dawny dyrektor, Władimir Putin, został wiecznym prezydentem. Autorzy opisują walkę WCzK/KGB z Komunistyczną Partią Związku Radzieckiego, która toczyła się nieustannie przez dziesiątki lat. W tej walce przewagę zyskiwała raz jedna, raz druga strona, ale w końcu służby bezpieczeństwa odniosły ostateczne zwycięstwo nad partią w 1991 roku. W 2000 roku, kiedy Putin przejął władzę, zdobyły cały kraj. Putin zamierza być prezydentem do 2036 roku – w ten sposób pobije rekord Stalina, który rządził przez 30 lat. Rządy dysponującej bronią jądrową FSB są niezwykle niebezpieczne dla Rosji i całego świata. Czy i ewentualnie jak można wyeliminować to zagrożenie? O Rosji, Putinie i putinowskim reżimie już teraz można zapomnieć. Nie ma więcej takiego kraju jak Rosja. Putin go zniszczył. Istnieje pogardzane i znienawidzone państwo oraz pogardzany i znienawidzony naród, którzy zamieszkuje ten kraj. Nie ma już prezydenta Putina - jest szalony tyran, który zapędził siebie do bunkra. Jurij Felsztinski dla niezalezna.pl

To klasyczna praca prof. Richarda Pipesa (1923-2018), wybitnego amerykańskiego historyka i politologa pochodzenia żydowsko-polskiego (urodził się w Cieszynie), w latach 80. XX wieku doradcy prezydenta Ronalda Reagana. Pierwsza część monumentalnej trylogii poświęconej dziejom Rosji - w jej skład wchodzą także tomy „Rewolucja rosyjska” i „Rosja bolszewików”. Pipes opisuje narodziny i rozwój Rusi, a potem Rosji od IX do końca XIX wieku. Nie jest to jednak proste wyliczenie faktów, dat i postaci, ale przede wszystkim analityczne studium relacji pomiędzy autorytarną, sprawowaną twardą ręką władzą wielkich książąt i carów a społeczeństwem ruskim/rosyjskim. Ta książka pozwala lepiej zrozumieć współczesną Rosję i mentalność Rosjan. Jej atutem jest też przejrzysty, bardzo przystępny dla czytelnika styl autora.

Czym tak naprawdę jest Rosja? Państwem mafijnym, w którym bez ochrony służb bezpieczeństwa ciężko robić interesy? Własnością wąskiej grupy ludzi dopuszczającej się wielkiej grabieży? Fasadowym państwem prawa, w którym wybory to dodatek do przeprowadzanej co cztery lata operacji „sukcesja”, którego modernizacja następuje wyłącznie na papierze?
Jaka jest rosyjska polityka zagraniczna? Uwodzicielska, rozsądna, szalona? Pełna zimnowojennych resentymentów czy raczej oparta na zasadzie business as usual? Kto i dlaczego boi się Rosji, kogo nie trzeba uczyć, jak z nią postępować?
Do postawienia tych pytań zachęca materiał źródłowy, jakim są depesze amerykańskich dyplomatów ujawnione przez portal WikiLeaks. Autorzy rekonstruują wizerunek Rosji wyłaniający się z dokumentów przygotowanych przez personel dyplomatyczny ambasad USA.

Książka poświęcona jest rosyjskiej geopolityce i jej wpływowi na metody prowadzenia walki informacyjnej przez Federację Rosyjską. Manipulowanie informacją i kształtowanie pożądanych poglądów u odbiorców w celu poszerzenia stref wpływu to wojna informacyjna, będąca elementem wojny hybrydowej. Rosja jest wzorowym przykładem państwa, które ją wykorzystuje. Autor tłumaczy współczesną geopolitykę wraz z obudową teoretyczną (m.in. przydatny słowniczek pojęć) i jej genezą – w kontekście historycznym.
Publikacja jest zwięzłą monografią, która koncentruje się na związku między geopolityką jako dziedziną wiedzy uprawianą w Rosji teoretycznie, a jedną z form realizacji celów politycznych, jaką jest walka informacyjna. Celem publikacji jest zainicjowanie głębszych badań nad związkami badań i doktryn geopolitycznych, a teorią i praktyką walki informacyjnej.
Autor przedstawi istotne zagadnienia i stara się odpowiedzieć m.in. na następujące pytania np.:
- Czym jest rosyjska geopolityka?
- W jaki sposób jest uprawiana?
- Jakie główne cele strategiczne kreślą rosyjscy geopolityce?
-Jakie zależności występują między celami geopolitycznymi Rosji a rosyjską walką informacyjną?
- Jak wyglądają przykładowe narzędzie rosyjskiej wojny informacyjnej?
Wstępne kompendium wiedzy dla studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych na kierunkach społecznych i humanistycznych, służb mundurowych i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa. Interesująca lektura dla zainteresowani polityką zagraniczną, relacjami z Rosją.
"Tematyka podjęta przez Autora jest niezmiernie doniosła poznawczo i politycznie, gdyż wojna informacyjna prowadzona przez władze Kremla jest istotnym instrumentem ideologicznym, propagandowym i strategicznym umożliwiającym realizowanie długofalowych celów politycznych na arenie międzynarodowej."
prof. dr hab. Piotr Eberhardt, Polska Akademia Nauk