Działania profilaktyczne. Planowanie i realizacja

Jillian Lauren set out to research a serial killer for a novel. Instead, she put one at the centre of her life.

Months of exchanging letters with Samuel Little in prison landed her a face-to-face meeting - and the trust of a monster. In the hours of harrowing interviews that followed, Little confessed to the murders of ninety-three women, making him America's most proli fic serial killer. As the investigations escalated, the disturbing relationship took its toll on Lauren, both psychologically and legally - but she couldn't stop.

Conversations with a psychopath, intertwined with intensely personal experience and the stories of those killed told for the first time, result in an unforgettable true crime account. Behold the Monster is a journey into a mind and murderer that shocked the world, but one that ultimately lifts the lives of the victims with such grace that we cannot look away.

Publikacja prezentująca najnowsze, unikalne i kompleksowe wyniki badań grupy 290 więźniów dożywotnich, będąca podsumowaniem pięcioletnich badań nad karą dożywotniego pozbawienia wolności i charakteryzująca się interdyscyplinarnym ujęciem tej problematyki z perspektywy prawnej, kryminologicznej i psychologicznej. Zabierają w niej głos wybitni eksperci oraz praktycy – m.in. prawnicy, psychologowie, funkcjonariusze Służby Więziennej, a wreszcie, sami skazani. Głównym celem tej monografii była odpowiedź na pytanie, jaki jest przeciętny więzień dożywotni (statystyczny wizerunek skazanego), a także czy w grupie 290 badanych są ci najlepsi i ci najgorsi, oraz co o tym przesądza. Odnosząc się do właściwych teorii, m.in. deprywacji, importu, racjonalnego wyboru, autorzy zebranych tu tekstów opisują, jak skazani adaptują się do warunków bezterminowej izolacji, a także jak adaptuje się do nich system więzienny, jak obie strony ustosunkowują się do istoty orzekania i wykonywania kary dożywotniego pozbawienia wolności, a także do wagi diagnozy i możliwości oddziaływania na skazanych w więzieniu. Prawdziwe kompendium wiedzy kryminologicznej i psychologicznej zebranej wokół sprawcy-skazanego-człowieka.

The Best of the Worst and the Always Bad

The publication presents the latest, unique and complex results of the research on the group of 290 life-term prisoners. It summarises the five-year study on life imprisonment sentence and explores the problem from the legal, criminological and psychological perspective, giving voice to leading experts and practitioners: lawyers, psychologists, prison officers and finally the sentenced themselves. The main aim of the monograph was to answer the question what a typical life-term prisoner is (a statistical image of a sentenced) and if in the group of the 290 studied there are those best and worst and what determines it. With reference to appropriate theories, such as deprivation, import, rational choice, the authors of the texts collected here describe how the sentenced adapt to the conditions of lifetime isolation and how the prison systems adapts to them, how both sides respond to passing and executing life imprisonment sentence and how they view the diagnosis and the possibility of interacting with the sentenced in prison. It is a true compendium of criminological and psychological knowledge of the perpetrator–sentenced–human.

Gdy żywi mają coś do ukrycia, mówią umarli. Odszyfrowanie tego przekazu jest zadaniem medycyny sądowej. Claas Buschmann, patolog blisko współpracujący z policją, codziennie musi znaleźć odpowiedź na te same przerażające pytania: kiedy ta osoba zmarła? Jak zmarła? Czy była to śmierć naturalna, wypadek, błąd w sztuce lekarskiej, a może morderstwo? W ramach swoich obowiązków często opuszcza prosektorium i jedzie na miejsce zdarzenia, by tam dokonywać oględzin zwłok. W niniejszej książce opowiada o najbardziej spektakularnych przypadkach swojej kariery – tych, które już na zawsze zapadły mu w pamięć.
CLAAS BUSCHMANN, urodzony w 1977 roku w Hamburgu, przez wiele lat pełnił funkcję ordynatora w berlińskim Instytucie Medycyny Sądowej, a dzisiaj jest zastępcą dyrektora w Instytucie Medycyny Sądowej Szpitala Uniwersyteckiego w Szlezwiku-Holsztynie. Na zlecenie prokuratury pomaga rozwikłać od medycznej strony nie tylko przypadki zabójstw, lecz także samobójstw lub kwestie zarzutów popełnienia błędu w sztuce. Prywatnie wiedzie barwniejsze życie – pod pseudonimem Dr Boogie daje koncerty jazzowe na pianinie. A oprócz tego jest zapalonym fanem AC/DC.

Praca jest rezultatem doświadczeń zawodowych Autorki, która zajmowała się profilowaniem nieznanego sprawcy przestępstwa w ramach swojej aktywności zawodowej – psychologa policyjnego. Równocześnie książka posiada walory pracy naukowej, opartej na prawidłowościach psychologicznych wyjaśniających mechanizmy kierujące zachowaniem człowieka i wiedzy naukowej dotyczącej diagnozy psychologicznej. Doceniając na równi aspekt naukowy i praktyczny, Autorka stworzyła model profilowania psychologicznego nieznanego sprawcy przestępstwa pamiętając, że jest to diagnoza stosowana w stadium przygotowawczym procesu, gdy przede wszystkim chodzi o ustalenie czy popełniono przestępstwo, a jeśli tak – komu należy postawić zarzut.

Dr Maria Gordon

Prezentowana publikacja stanowi wybór opracowań autorów, którzy zarówno w teorii, jak i w praktyce zajmują się tematyką ustroju prokuratury, jej organizacji i zasad funkcjonowania oraz wpływu, jaki te zagadnienia wywierają na proces karny i ostatecznie przyjęty kształt tej instytucji. Wspólne rozważania prowadzą do wniosku, iż model ustrojowy prokuratury jest funkcją wielu zmiennych, wśród których niepomierne znaczenie odgrywa także czynnik polityczny. Pochylenie się nad rolą przypisaną współcześnie w procesie karnym prokuratorowi pozwala zaś uznać, że jest to najbardziej wieloznaczna postać w postępowaniu, która z jednej strony występuje przeciwko człowiekowi-sprawcy, ale jednocześnie reprezentuje i stoi na straży interesu publicznego – interesu obywateli. Aby jednak ta szczególna funkcja prokuratora była skutecznie realizowana, a przy tym mieściła się w ramach wyznaczanych przez pojęcie rzetelnego procesu, musi on znajdować oparcie i umocowanie nie tylko w regulacjach postępowania karnego, ale równie mocno musi poszukiwać prawidłowych wzorców w sposobie funkcjonowania instytucji, którą reprezentuje, pragmatyce zawodowej i postawie poszczególnych reprezentantów tego zawodu. W tym kontekście diagnoza sytuacji prokuratury w Polsce, stojącej przed coraz to nowymi wyzwaniami, uwarunkowanymi zmianami cywilizacyjnymi i społecznymi, sprowadza się do odpowiedzi na zasadnicze pytanie, jak powinna być ukształtowana pozycja ustrojowa prokuratury w Polsce i czy powinna być umocowana tak wyraźnie i tak głęboko w strukturze władzy wykonawczej? W publikacji tej czytelnik znajdzie rozważania autorów, którzy podejmują próbę odnalezienia odpowiedzi na pytania dotyczące ustrojowych i procesowych wyzwań stojących przed nowoczesną prokuraturą, dostosowaną do wymagań stawianych przed nią w XXI wieku.

Rozmowa z człowiekiem doświadczonym, często głęboko, przez przeszłość (historię) to wielka lekcja cierpliwości i empatii. W czasie takiego spotkania trzeba się otworzyć na osobę siedzącą naprzeciwko – na jej sposób myślenia, który pozwalał jej uporządkować swój świat – i spróbować odnaleźć w tym procesie ulgę. Te spotkania postrzegam przez pryzmat mądrości Emmanuela Levinasa. Filozof ten uczył, że spotkanie z drugim człowiekiem twarzą w twarz jest nie tyle doświadczeniem, co wykroczeniem poza siebie. Wykroczenie to zmusza do zetknięcia się ze słabością czy podatnością na zranienie drugiego (vulnerability). To w trakcie spotkania z drugim człowiekiem stykamy się z drugą osobą, która nie jest ani taka jak my, ani nawet od nas inna, ale całkowicie autonomiczna.
— Anna Müller, Wstęp
Lektura rozmów zmusza czytelniczkę/czytelnika do rezygnacji z prostych ocen. W więzieniu w jakimś stopniu z jednej strony niknie prosty podział na dobro i zło, z drugiej jednak dobro i zło stają się niejako bardziej znaczące. Często dzięki „dobrym” zachowaniom „złych”, czy też osób stojących nie po stronie więźniarek, udaje się osadzonym uzyskać lepszą pracę, wyzdrowieć, a w konsekwencji przetrwać. To każe postawić szersze pytanie o kategorie dobra i zła oraz ich definiowanie w sytuacjach granicznych.
— Katarzyna Sierakowska
Anna Müller