Dziewczyny Od Szyfrów One Pomogły Wygrać II Wojnę Światową

„Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek”. Powracający w książce cytat z Rączych koni Cormaca McCarthy’ego doskonale oddaje chicagowską codzienność. I choć „Wietrzne Miasto” nie mieści się nawet w pierwszej dziesiątce najniebezpieczniejszych miejsc w Stanach, to właśnie ono stało się symbolem społecznej degradacji. Dziennikarz Alex Kotlowitz postanowił opisać chicagowskie lato 2013 roku. Chociaż jak na tamtejsze standardy był to okres stosunkowo spokojny, statystyki i tak przerażają: od kul zginęły sto siedemdziesiąt dwie osoby, a niemal siedmiokrotnie więcej zostało rannych. Do większości aktów przemocy doszło w biednych częściach miasta, bo to właśnie tam, wśród opuszczonych i zrozpaczonych, agresja wydaje się jedyną strategią przetrwania. Kotlowitz opowiada historię epidemii przemocy i równie wielkiej epidemii strachu. Rozmawia z młodymi członkami gangów, byłymi więźniami, policjantami, aktywistami i matkami w żałobie. Prowadzi nas przez świat, w którym czas wyznaczają lata odsiadki i liczba odniesionych ran, a wszystkich bohaterów łączy cicha nadzieja na lepsze jutro. Amerykańskie lato to hołd złożony ofiarom ulicznej przemocy i wyznanie miłości miastu targanemu bólem i bezprawiem. Reportaż został wyróżniony Nagrodą Literacką im. J. Anthony’ego Lukasa i Nagrodą im. Harolda D. Vursella. To także jedna z najlepszych książek non-fiction 2019 roku według magazynu „Kirkus Reviews”. „W tej książce nie ma analiz, rozważań ekspertów, suchych statystyk. Jest samo życie: czasem brutalne, kiedy indziej chwytające za serducho, jak w opowieści o białym facecie, który wbrew rodzinie i zdrowemu rozsądkowi adoptował krnąbrnego czarnego nastolatka. I tak, jest śmierć: na ulicach, w parkach, ponurych blokowiskach Chicago. Ale – jak przyznaje sam Kotlowitz – „o śmierci nie da się opowiadać, nie czcząc życia”. Lektura obowiązkowa.” Maciej Czarnecki

WINNER OF THE GOOD READS BEST NONFICTION BOOK OF THE YEAR AWARD 2018 THE NEW YORK TIMES #1 BESTSELLER SHORTLISTED FOR THE GORDON BURN PRIZE 2018 The masterful true crime account of the Golden State Killer – the serial rapist turned murderer who terrorised California for over a decade – from the late Michelle McNamara. I’ll Be Gone in the Dark offers a unique snapshot of suburban West Coast America in the 1980s, and a chilling account of the wreckage left behind by a criminal mastermind. It is also a portrait of one woman’s obsession and her unflagging pursuit of the truth, three decades later, in spite of the personal cost. Updated with material which takes in the extraordinary events that followed its initial publication, Michelle McNamara’s first and last book is a contemporary classic – humane, haunting and heroic.

Choć w kulturze popularnej większą sławę zdobyli Apacze, Siuksowie czy Szejeni, to Komancze, znakomici jeźdźcy i genialni wojownicy, stworzyli najpotężniejsze indiańskie imperium w Ameryce Północnej, powstrzymali hiszpański napór z Meksyku i francuską ekspansję z Luizjany. Przez kilkadziesiąt lat prowadzili wojnę z białymi Amerykanami, opierając się ich kolonizacji. Historia zapamiętała Komanczów przede wszystkich jako okrutnych najeźdźców i łupieżców, jednak Gwynne rysuje znacznie bardziej złożony i bogaty obraz tego ludu. Imperium księżyca w pełni to nie tylko porywający opis dziejów Komanczów; to także szereg znacznie bardziej intymnych historii – Ranalda Slidella Mackenziego, wybitnego przywódcy wojskowego, najbardziej bezwzględnego i skutecznego przeciwnika Indian, Cynthii Ann Parker, słynnej białej squaw, która porwana w dzieciństwie przez Indian, zakochała się potem w jednym z nich, urodziła mu dzieci i nigdy nie pogodziła się z tym, że zmuszono ją do powrotu do świata białego człowieka, a wreszcie Quanaha Parkera, jej syna, jedynego Głównego Wodza Komanczów, być może najbardziej fascynującego człowieka, który kiedykolwiek przemierzał Wielkie Równiny. „Dla tych, którzy zaczytywali się w dzieciństwie w opowieściach o Indianach, mam dobrą wiadomość: powrót jest możliwy. Ta książka, choć historyczna i faktograficzna, została napisana przez kogoś, kto naoglądał się westernów i spędził mnóstwo czasu na lekturach Coopera i innych. Jeszcze słychać tętent koni i świst wypuszczanych strzał, a stronice tak szybko przemykają między palcami, jak stada cwałujących bizonów. Dużo akcji, lecz jeszcze więcej wiedzy. O Komanczach wiedziałem dotąd tyle, co napisał Karol May: że byli „okrutnymi i tchórzliwymi” wrogami ukochanych Apaczów, że na pustyni, gdy brakło wody, pili krew kojotów. Gwynne odsłania dzieje jednego z najpotężniejszych plemion Wielkich Równin, opowiada fascynująco o jego wielkości i upadku, a także o jego największym wodzu Quanahu Parkerze, synu białej kobiety i Indianina. Świetna lektura świetnie przetłumaczona i opracowana.” Marek Bieńczyk "Imperium księżyca w pełni jest jak objawienie. Ta lektura zostawi na waszych dżinsach kurz i krew." „The New York Times Book Review” "Gwynne dał nam bogaty, żywy, szczegółowy opis ważnego okresu historii Stanów Zjednoczonych i dwóch wielkich ludzi: Quanaha Parkera i Ranalda Slidella Mackenziego, których zmagania odcisnęły na tej historii niezatarte piętno." Larry McMurtry "Imperium księżyca w pełni rozszerza pojmowanie tego, co to znaczy być Amerykaninem." „Cleveland Plain Dealer” "Ta książka o wojnie jest równocześnie historią dwóch narodów, które usiłują utrzymać kontrolę nad własnym losem, sięgając po wszelkie dostępne środki. W Quanahu Parkerze Gwynne znalazł doskonałe narzędzie do przedstawienia tej historii." „Chicago Tribune”

Na Rogu Nordau i Wall Street przedstawia jak zostać prawdziwym przedsiębiorcą, posługując się przy tym nie akademickimi rozważaniami. Książka przedstawia zmagania z przeciwnościami i odważne decyzje, które doprowadziły do niezwykłego sukcesu pionierskiej firmy IT?.

Dagmara Babiarz – urodziła się w Rzeszowie, część życia spędziła w Warszawie, teraz mieszka w Nowym Jorku. Jeszcze nie na stałe. Oprócz ukończonych kierunków studiów jak filologia polska i resocjalizacja ma za sobą wiele zaledwie tkniętych : np. ekonomika, czy dziennikarstwo, geografia nawet . Obok prac umysłowych jak nauczycielstwo i dziennikarstwo, jak praca w domu dziecka czy w wydawnictwie książkowym ma na swoim koncie wiele prac fizycznych – w lesie, w browarze, w sklepie, w hospicjum i kilka takich, o których wspominać się nie chce chociaż trudno się ich wstydzić. Mimo wielu zainteresowań pospolitych jak dobry film, teatr czy książka ma niesłabnący pociąg do wypadów alpinistycznych, ekscesów nurkowych, akrobacji paralotniarskich, wysiłków off- roadowych i wszystkiego tego, co powoduje, że życie nabiera innych kształtów niż te codzienne. Fascynują ją inne kultury i społeczności – ich życie, religie, tradycje, zwyczaje. Aby je poznać – podróżuje. Podróże nadają sens temu co robi, a dzielenie się wrażeniami – sens podróżom. Dlatego o tym pisze. W 2007 roku ukazała się nakładem wydawnictwa Mamiko jej debiutancka książka "Otwórz oczy" - opisy podróży i obyczajów ludzi mieszkających w najodleglejszych zakątkach świata. Fragment książki Dagmary Babiarz - Podróż za kilka zielonych: Carpe diem – Kalifornia Dziewięć na dziesięć osób zapytanych gdzie chciałoby skierować pierwsze kroki po przybyciu do USA odpowie bez namysłu „Kalofornia” Jedna na dziesięć zapytanych osób odpowie „Kalifornia” po namyśle. Nie jest prawdą, że ten stan jest najpiękniejszy. W USA każdy stan ma coś wartego zobaczenia. Jedynego w swoim rodzaju. Ale Kalifornia jest najbardziej różnorodna geograficznie i klimatycznie, trzecia pod względem wielkości i najludniejsza. Zamieszkuje ją niewiele mniej ludzi niż Polskę (35 mln) i to nie bez powodu. Ludzie chcą tu mieszkać. I wiedzą co robią.

Triumf ruchu konserwatywnego w przekształcaniu polityki amerykańskiej to jedna z największych nieopowiedzianych historii ostatniego wieku. Pod koniec II wojny światowej mało kto w życiu publicznym przyznawał się do bycia konserwatystą. Jednak, jak w niniejszej rozprawie ukazuje Lee Edwards, w latach 50., 60. i 70. niewielka grupa głęboko zaangażowanych mężczyzn i kobiet zaczęła z wolna podkopywać liberalnego kolosa, by w dwóch ostatnich dekadach XX wieku ich następcy mogli wspinać się po szczeblach władzy. Nawet upadek Newta Gingricha nie wpłynął na niepodważalny fakt, iż ruch ten w rzeczy samej na nowo ułożył reguły amerykańskiego życia politycznego, a republika już nigdy nie miała być taka sama.

Edwards opowiada historię o tym, jak konserwatyści zbudowali ów ruch od podstaw. Zaczęli od gazet i magazynów, potem tworzyli oddolne organizacje obywatelskie, by w końcu przejąć kontrolę nad Partią Republikańską od tych, którzy, jak się okazało, wyżej cenią mariaż z liberałami, obiecując jedynie sprawniejsze zarządzanie państwem opiekuńczym, a nie położenie mu kresu. Jednak nade wszystko pisze on o wielkiej czwórce liderów, którzy na ruchu tym odcisnęli swe własne, osobiste piętno i przekształcili go w najważniejszą dziś siłę polityczną w Stanach Zjednoczonych.

* Robert Taft, „Mr. Republican” – ikona wartości konserwatywnych w czasie chudych lat rządów Roosevelta i Trumana

* Barry Goldwater, „Mr. Conservative” – nieugięty człowiek Zachodu, który okazał się inspiracją dla nowego pokolenia

* Ronald Reagan, „Mr. President” – optymista, którego zasady były wystarczająco silne, by pokonać imperium zła

* Newt Gingrich, „Mr. Speaker” – pełen pasji wizjoner, który zdobył Kongres, lecz utracił nad nim kontrolę

Wszyscy czterej swoim przykładem i wizją zaprowadzili pewną intelektualną i ideową stabilizację w poranionym wewnętrznymi frakcjami ruchu konserwatywnym, opierając się pragmatykom, którzy wartości republikańskie przehandlowaliby na rzecz chwilowej przewagi politycznej.


Patronat medialny: TVP Historia, TV Republika, Do Rzeczy, Gazeta Polska, Radio Wnet, Historia.org.pl.

Patronat honorowy: Instytut Pamięci Narodowej


Lee Edwards (urodzony w 1932 roku) jest amerykańskim wykładowcą konserwatywnej myśli politycznej w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage Foundation. Ten zasłużony historyk ruchu konserwatywnego w USA napisał i zredagował 25 książek – wśród nich biografie prezydenta Ronalda Reagana, senatora Barry’ego Goldwatera, prokuratora generalnego Edwina Meese’a III oraz Williama F. Buckley’a Jr. Obecnie Edwards piastuje też funkcję przewodniczącego Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu.

Na rzecz ruchu konserwatywnego Edwards zaczął działać w 1960 roku. Został wtedy jednym z założycieli organizacji Młodzi Amerykanie Dla Wolności. W czasie kampanii prezydenckiej w 1964 roku był dyrektorem ds. informacji, pracując na rzecz Barry’ego Goldwatera. Pięć lat później New York Times okrzyknął Edwardsa „głosem milczącej większości”. Był doradcą w administracji Richarda Nixona, doradzał również senatorom Stromowi Thurmondowi i Bobowi Dolowi, Narodowemu Komitetowi Republikanów, YAF, Amerykańskiej Unii Konserwatywnej, Komitetowi dla Wolnych Chin.

Na przestrzeni lat pisywał również dla wielu najważniejszych amerykańskich gazet, m.in. The Boston Globe, Detroit News, Los Angeles Times, The Wall Street Journal i The Washington Times oraz dla magazynów Crisis, National Review, Policy Review i Reader’s Digest. Często pojawia się jako komentator w programach radiowych i telewizyjnych; ma na koncie wystąpienia w The O’Reilly Factor i Fox and Friends na kanale Fox News Channel, The NewsHour with Jim Lehrer w PBS, Booknotes i Washington Journal w C-SPAN oraz The Diane Rehm Show na kanale NPR. Rozmaite aspekty polityki amerykańskiej i światowej omawiał na wykładach prezentowanych w blisko 20 państwach.

Więcej informacji na stronie www książki: https://usa.osrodekanaliz.pl/