Ekrany Egzorcyzmy

Co wiedzą poeci? Adam Zagajewski udziela na to pytanie sprzecznych odpowiedzi. „Nic nie wiedzą, ale zapisują pojedyncze metafory” – mówi w jednym z wierszy, gdy w innym sugeruje: „A może tylko udawaliśmy, że nic nie wiemy…”

Poezja, podobnie jak śpiew, rodzi się „tam gdzie oddech”, ale to, co najważniejsze ukryte jest w milczeniu, „śpiewa to, co milczy”. W jej odbiorze ważne są więc osobiste, pozbawione uprzedzeń wrażenia. Zapytałam o nie krytyków i naukowców, profesora muzykologii, eseistkę, która ukończyła historię sztuki, tłumacza, który jest równocześnie poetą, i poetę, będącego zarazem badaczem literatury. Niepodobne do siebie wypowiedzi trafiły do tej książki. Swego rodzaju zawieszenie sądów proponuję również czytelnikowi wyboru wierszy. Zresztą sam wybór właśnie temu służy – stanowi próbę spojrzenia w nowy sposób na dawne i najnowsze teksty poetyckie Adama Zagajewskiego.

Anna Czabanowska-Wróbel

Janusz Koryl.

Rocznik: 1962.
Znak Zodiaku: Skorpion.
Miejsce zamieszkania: Rzeszów.
Zbiory wierszy: Uśmierzanie źródeł, Dyktando, Ulga, Gorzkie
ewangelie, Mieszkam w sercu ptaka, Dygresje, Kłopoty z nicością,
Klęski, Daleko i blisko, Do czego służy niebo, Siatka na motyle, Spacer
po linie, Cień rajskiej jabłoni, Dzwonek na przerwę, Porachunki.
Zbiór reportaży: Obłoki za kratami.
Powieści: Zegary idą do nieba, Śmierć nosorożca, Sny, Ceremonia,
Urojenie, Układ, Pióro anioła, Ballada o zegarze z ratuszowej wieży.
Zbiór opowiadań: Sprzedawca obłoków.
Ulubieni poeci: Szymborska, Różewicz, Zagajewski.
Ulubieni prozaicy: Marquez, Saramago, Myśliwski.
Ulubiona pora roku: wiosna.
Ulubione danie: zupa pieczarkowa z makaronem.
Ulubiona postawa życiowa: zdrowy rozsądek.


Ścienny kalendarz


To dzięki niemu żaden czwartek
nie wyprzedzi środy ani żadna sobota
nie wejdzie w paradę poniedziałkowi.


Wisząc na ścianie w kuchni
pilnuje wschodów i zachodów słońca.


Odręczne zapiski czynią z niego wyrocznię.


Kupić obłoki.
Naprawić lustro.
Odebrać serce od mechanika.

Kartka papieru


Mógłbym na niej napisać
swój wiersz, listę zakupów
lub przepis na zupę grzybową.


Mógłbym z niej zrobić
samolot, rakietę albo
diabełka z rogami.


Leży przede mną czysta jak łza,
gotowa spełnić każdą
moją zachciankę.


Jakże mi imponuje jej stoicki spokój
w oczekiwaniu na wyrok.

Robert Janowski - piosenkarz, poeta, aktor, prezenter telewizyjny. Szerokiej publiczności znany jest przede wszystkim z teleturnieju "Jaka to melodia?", który prowadzi od 1997 roku. Ogromną popularność zdobył już w latach 90-tych główną rolą graną w musicalu Metro, z którą wystąpił także na Broadwayu. Na koncie Artysty są cztery wydane wcześniej tomiki wierszy, a także dyskografia, na którą składa się pięć tytułów płytowych, gdzie jest wykonawcą, także wielokrotnie autorem tekstów i kompozytorem. Silna osobowość artystyczna i wrażliwość Roberta Janowskiego są bardzo ciepło przyjmowane przez widzów i odbiorców tomików wierszy i płyt. Był wielokrotnie nagradzany - otrzymał między innymi Telekamery w roku 2000, 2003 i 2008, Złotą Telekamerę w roku 2009, oraz nagrodę Wiktora w roku 2000, 2007 i 2008.

Trzeci zbiór wierszy Kaspra Bajona. Autonomiczny, ale może też być odczytany jako liryczny komentarz do ukazującego się jednocześnie tomu prozy pt. Wymiana.

Tomik, który miał być debiutem Poetki Czarna piosenka to tomik, który miał być debiutem Wisławy Szymborskiej, ale nigdy nie został wydany. Prawdopodobnie wstrzymała go cenzura, bo w takim kształcie nie mógł się wówczas ukazać. Niektóre z wierszy publikowane były w czasopismach literackich, zaledwie kilka z nich poetka włączyła później do wydań książkowych. W roku 1970 Adam Włodek podarował jej na urodziny niezwykły prezent – zebrał wszystkie jej wiersze z lat 1944–1948, przepisał na maszynie i opatrzył komentarzami, a następnie wręczył wraz z listem: „Kochana Wisełko…”. Prezent ten przechowywany był przez całe lata i dopiero w roku 2014, opatrzony wstępem Joanny Szczęsnej, trafił do rąk czytelników poezji Wisławy Szymborskiej.