Encyklopedia Biologia

Urocza kartonowa książeczka z pomysłowymi wycięciami zaprasza dzieci do fascynującego świata pszczół. Dzięki jej barwnym i pełnym humoru stronom dzieci poznają wiele słodkich jak miód ciekawostek i poczują się, jakby zaglądały do wnętrza ula. Bzz, bzz! Ale ule! Ale zabawa! Bajecznie kolorowe strony książeczki zaciekawią dzieci otaczającym je światem i pięknem przyrody i zapewnią im rozwijającą i bezpieczną rozrywkę. Do zobaczenia w słodkim królestwie pszczół…

Biologia i ekologia jaskiń oraz innych obiektów podziemnych jest pierwszą tak kompleksową pozycją, dotycząca biologii i ekologii jaskiń i innych obiektów podziemnych takich jak sztolnie, kopalnie, bunkry czy tunele.
Książka adresowana jest do biologów, grotołazów, geologów, geografów, przyrodników i wszystkich fascynatów obiektów podziemnych. Czytelnik znajdzie w niej opisy zwierząt zamieszkujących podziemia, wykazy gatunków wraz z ich ekologią, a także po raz pierwszy w polskiej literaturze speleologicznej rozdziały związane z występowaniem i rolą mikroorganizmów w jaskiniach i innych obiektach podziemnych. Nie zabrakło w niej praktycznych aspektów związanych z monitoringiem oraz ochroną jaskiń. Interesującym podsumowaniem książki jest przewodnik po jaskiniach, a także innych podziemiach w Polsce, obejmujący te bardziej jak i mniej znane obiekty.
Książka jest skierowana do studentów kierunków biologicznych, geologicznych, geograficznych, górnictwa, ochrony środowiska, a także do badaczy obiektów podziemnych, grotołazów, tzw. sztolniowców oraz bunkrowców, przewodników podziemnych oraz tych wszystkich, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzą z tego jakże nieznanego i niepoznanego aspektu obiektów podziemnych.

 Opracowanie nie ma charakteru całościowego, co w żadnej mierze nie deprecjonuje jego znaczenia. Tytułowe określenie "Encyklopedia" jest nadużyciem, którego redaktorzy dopuścili się z pełną premedytacją. Posłużyli się nim jako prowokacja po to, by zwrócić uwagę na podejmowane kwestie także odbiorcom spoza środowisk akademickich. Nie jest to jedyne ryzykowne posunięcie z ich strony. Samo założenie dotyczące istnienia globalnego systemu wprowadzającego koordynaty zarządzania w obszarze ekologii i energetyki jest aktem ogromnej odwagi, a wyeksponowanie w Polsce ekofeminizmu wśród wiodących problemów czynem ze wszech miar heroicznym. Stać na to niewielu. Trudno o lepszą rekomendację naukowej publikacji. Z recenzji Kierownika Pracowni Polityki Energetycznej i Bezpieczeństwa Prof. UZ dra hab. Piotra Kwiatkiewicza

Fizyka Życia to nauka obejmująca wiele dyscyplin naukowych. Zajmuje się badaniem natury i właściwości obiektów żywych oraz systemów, które te obiekty tworzą. W jej skład wchodzą między innymi takie nauki jak: logika, matematyka, fizyka, chemia, biologia, ekonomia, socjologia, psychologia, historia, cybernetyka, teoria systemów, teoria gier… i nawet lingwistyka. Fizyka Życia wszystkie je wiąże w jednym celu, którym jest zrozumienie, na czym polega życie, jak powstało oraz odkrycie naturalnych właściwości obiektów żywych i naturalnych procesów zachodzących w systemach z nich stworzonych. „Fizyka Życia” jest książką, która w sposób ścisły i pełny opisuje elementy składowe występujące w organizmach żywych oraz mechanizmy składowe występujące w ewolucji biologicznej. Jest to prawdopodobnie pierwsza udana próba zbudowania pełnego, ścisłego modelu życia. W książce autor tłumaczy mechanizmy ewolucji biologicznej. Poddaje je ścisłej, niemal matematycznej, analizie, w wyśmienity sposób budując uproszczone modele poszczególnych zjawisk, które w niej występują, tłumacząc zarazem w bardzo prosty sposób samą istotę tych mechanizmów. „W końcu się udało mi ją przeczytać, nie było to proste. No cóż jedna z trudniejszych książek w moim życiu, ale było warto! Ta wiedza powinna być obowiązkowa w szkole i każdy powinien się z nią zapoznać. Dziękuję za wspaniały kawał bardzo dobrej roboty. Książka bardzo wiele wniosła w moje postrzeganie świata. Pozdrawiam” – Daniel S. W epoce specjalizacji mało jest ludzi, którzy porywają się na stworzenie ogólnej teorii, mogącej wyjaśnić wszelkie zjawiska życiowe. Dlatego tę książkę należy uznać za ewenement. Autor imponuje rozległością horyzontów i szczodrością, z jaką potrafi ilustrować swoje idee przykładami z najrozmaitszych dziedzin.

GEOZAGROŻENIA to, pod zmienionym tytułem, drugie wydanie książki „Katastrofy przyrodnicze”, które ukazało się w 2007 r. Obecne wydanie nawiązuje układem treści do wydania poprzedniego, lecz zostało wzbogacone o nowe dane i materiał ilustracyjny. Omówione zostały procesy wulkaniczne, trzęsienia ziemi, tsunami, huragany, powodzie, osuwiska i inne ruchy masowe, lawiny, katastrofalne zmiany klimatu i ich wpływ na anomalne zjawiska pogodowe o katastrofalnych następstwach, a także katastrofy związane z kolizjami Ziemi z obiektami kosmicznymi w nawiązaniu do wielkich wymierań w historii Ziemi, zmiany pola magnetycznego Ziemi, jak również wpływ człowieka na generowanie geozagrożeń.. W nowym wydaniu nastąpiło uzupełnienie katastrofalnych wydarzeń o te, które zdarzyły się w ciągu ostatnich 10 lat. Przedstawiona została większa ilość statystyk i przykładów mających wpływ na działalność człowieka, włącznie z kosztami strat wynikającymi z geozagrożeń. Zaprezentowano nowe technologie służące do monitoringu geozagrożeń - w tej dziedzinie postęp w ostatnim dziesięcioleciu jest znaczący. Poszerzone zostały fragmenty dotyczące przykładów geozagrożeń na terenie Polski: osuwiska w Karpatach, osiadanie na terenie GZW, abrazja wybrzeży Południowego Bałtyku itp.
Informacja o autorze/ redaktorze
Prof. dr hab. Marek Graniczny – Państwowy Instytut Geologiczny-Państwowy Instytut Badawczy
Dr hab. Włodzimierz Mizerski - prof. PIG-PIB, Państwowy Instytut Geologiczny-Państwowy Instytut Badawczy

Kiedy jeden ze studentów pożyczył fińskiemu badaczowi książkę kwestionującą teorię ewolucji, ten zareagował gniewem. Zdecydowany bronić powszechnie przyjętego paradygmatu odkrył jednak, że jego wysiłki rodziły więcej pytań niż odpowiedzi. Niebawem zamienił się w sceptyka wątpiącego w darwinizm, przez co świadomie zaryzykował karierę biotechnologa. Podczas tej niezwykłej intelektualnej podróży zdobył zarówno nowych przyjaciół, jak i wrogów, a jej echa przetoczyły się po głównych laboratoriach i uniwersytetach Europy.

Śledząc drogę badawczą Leisoli, autorzy szeroko nawiązują do jego specjalistycznej wiedzy w dziedzinie biologii molekularnej i pokazują, że opierając się jedynie na najnowszych danych naukowych, teoria inteligentnego projektu pozostawiła w tyle szeroko przyjęty neodarwinizm. Nawet cała armia biotechnologów nie jest w stanie otrzeć się o kunszt biotechnologa, którego ślady działalności widzimy w przyrodzie. 

Ta książka to ekscytująca opowieść o tym, jak nieustanne poszukiwanie prawdy przez naukowca czyni go heretykiem w oczach społeczności kulturowej bardziej zainteresowanej prestiżem niż uczciwą nauką.
Tapio Puolimatka, Uniwersytet Jyväskylä, Finlandia

Matti Leisola
Urodził się w Lahti w Finlandii w 1947 roku. Studiował biotechnologię, w 1979 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Helsińskiej. Spędził siedem lat w Szwajcarii, gdzie w 1988 roku uzyskał habilitację na Politechnice Federalnej w Zurychu w dziedzinie biotechnologii i zdobył prestiżową nagrodę Latsis Prize ETH-Zürich. Obecnie jest emerytowanym profesorem inżynierii bioprocesowej na Uniwersytecie Aalto w Espoo. 

Jonathan Witt
Wieloletni członek Discovery Institute, w którym pełni między innymi funkcję redaktora wykonawczego wydawnictwa. Współautor książek Intelligent Design Uncensored (IVP, 2010, wraz z Williamem Dembskim), A Meaningful World: How the Arts and Sciences Reveal the Genius of Nature (IVP, 2006, wraz z Benjaminem Wikerem) oraz The Hobbit Party: The Vision of Freedom That Tolkien Got, and the West Forgot (Ignatius, 2014, wraz z Jayem Richardsem). Jest także autorem kilkudziesięciu tekstów opublikowanych na stronach Discovery Institute i „Evolution News and Science Today”. Posiada doktorat z wyróżnieniem w zakresie teorii języka angielskiego i literatury na Uniwersytecie Kansas.
SERIA PERSPEKTYWY NAUKI
Jeszcze sto lat temu uczeni uważali, że nauka to przedsięwzięcie obiektywne, oparte na gromadzeniu danych empirycznych i wyciąganiu na tej podstawie wniosków, które przeradzają się w teorie. Dziś jednak wiemy, że to nie fakty, ale przede wszystkim ich interpretacje prowadzą do rozwoju nauki.
Największe rewolucje w historii nauki zaszły dzięki wybitnym jednostkom, które wykazały się postawą krytyczną wobec powszechnie obowiązujących poglądów. Kopernik nie przyjął geocentryzmu Ptolemeusza, Einstein odrzucił to, co dzisiaj określamy mianem fizyki klasycznej, a Darwin nie zgodził się z tym, co w jego czasach nazywano biblijnym poglądem o niezmienności gatunków.
Seria Perspektywy Nauki pokazuje, że nauka nie jest przedsięwzięciem jednolitym, że to raczej kolaż rozmaitych poglądów, hipotez i idei. Będziemy w niej przedstawiać oryginalne poglądy uczonych, którzy wykraczają poza utarte szlaki i przedstawiają czytelnikowi zupełnie nowe perspektywy w nauce. 

Odkrycie w nauce polega na tym, że widząc to, co wszyscy inni, dostrzega się to, czego nikt nie zauważył.
Albert Szent-Györgyi, laureat Nagrody Nobla