Encyklopedia globalnego zarządzania ekologicznego i energetycznego

Energetyka odnawialna (OZE) jest szeroko rozwijana na świecie, w tym również w Polsce. W najbliższych latach przewiduje się dalszy rozwój OZE w Polsce. Stąd też zrodził się pomysł napisania niniejszej monografii.

Pierwszym celem przeprowadzonych badań było wyznaczenie potencjału technicznego energii odnawialnej w Polsce. W przypadku biomasy założono, że w większym stopniu należy wykorzystać biomasę odpadową oraz zagospodarować grunty ugorowane i nieużytki. Obliczono również potencjał techniczny aeroenergetyki w Polsce z wykorzystaniem metody GIS na podstawie danych uzyskanych z IMGW. W przypadku helioenergetyki i pomp ciepła przyjęto, że panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne i pompy ciepła należy montować na istniejących budynkach użyteczności publicznej i obiektach nowo budowanych. Drugim celem badań było przeprowadzenie ankiet socjometrycznych. W latach 2009–2018 przygotowano i wysłano ankiety do firm, właścicieli urządzeń OZE w Polsce, rolników, uczniów i nauczycieli. Trzecim celem badań było przeprowadzenie analizy SWOT i PEST energetyki odnawialnej w Polsce.

Odpady klasyfikuje się na podstawie rozporządzenia ministra klimatu z 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów. Ale co tak właściwie oznaczają kody odpadów? Z czego wynikają? Tego dowiesz się z artykułu na str. 7.
Konkretne przykłady klasyfikacji odpadów znajdziesz natomiast w tekście na str. 12.
Wiele przedsiębiorstw klasyfikuje odpady na własną rękę i niestety w trakcie kontroli WIOŚ okazuje się, że dzieje się to w sposób nieodpowiedni. Jeżeli chcesz poznać najczęstsze błędy popełniane podczas klasyfikacji, to koniecznie zajrzyj na str. 21.

"Krąg" nieświadomie kojarzy się ze spójnością. Przywodzi na myśl jedność elementów, które okala. Interpretacja jego symboliki nie nastręcza nikomu trudności. Bez specjalnego ryzyka można wysunąć tezę, zgodnie z którą w ten sposób jest on odczytywany w każdej cywilizacji i kulturze, jakie dotąd zaznaczyły swoją obecność na Ziemi. Tak było, jest i z dużą dozą prawdopodobieństwa - pozostanie w przyszłości.

Także w przypadku niniejszej monografii, uniwersalna wymowa figury nakreślonej przez obraz koła znalazła swoje odzwierciedlenie. Tkwi ono w obszarze prezentowanych dociekań badawczych, wytyczonych treścią poszczególnych rozdziałów. Związane są one z energetyką, a dotyczą fundamentalnych dla niej problemów: bezpieczeństwa i techniki. W rozpatrywanej tematyce stanowią całość. Każdy, chociażby najmniejszy, brak czy też niedostatek integracji przesądza o rezultacie naukowych dociekań. Deprecjonuje ich utylitarne znaczenie i pozbawia funkcji aplikacyjnych, czyli możliwości zastosowania w praktyce.

Wzajemne implikacje relacji bezpieczeństwa i techniki mogą uchodzić za "signum temporis" naszych czasów.

Ze wstępu.

Trwałe użytki zielone są zaliczane do najważniejszych półnaturalnych zbiorowisk roślinnych. W Polsce trwałe użytki zielone stanowią około 10% ogólnej powierzchni i około 21% użytków rolnych. Dostarczają pełnowartościowej paszy dla przeżuwaczy [Jankowska-Huflejt i Zastawny 2002, Krzywiecki 2002, Okularczyk 2002, Jankowska-Huflejt i Domański 2008, Brzóska i Śliwiński 2011, Zarzycki i Kopeć 2015], łagodzą zmiany klimatu [Kusler i in. 1994, Kaca i in. 2008], przeciwdziałają erozji [Lipski i Kostuch 2005, Jankowska-Huflejt 2007], są tzw. suchymi zbiornikami retencyjnymi [Dembek i Oświt 1989, Kochanowska i Rygielski 1994, Drupka 2004, Kędziora i in. 2005], a także filtrem przechwytującym substancje chemiczne, dlatego chronią wody powierzchniowe i gruntowe przed eutrofizacją [Ryszkowski i in. 2003, Jaguś i Twardy 2006, Kaca 2008]. Stanowią ponadto dogodne warunki bytowania dla wielu gatunków zwierząt, w tym zagrożonych w skali światowej [Tyburski i in. 2000, Tomiałojć i Stawarczyk 2003, Kadej i in. 2014].

W dniach 7-8 czerwca 2018 roku odbyła się trzecia już edycja Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej OSA – Odpady, Środowisko, Atmosfera. Honorowym patronatem konferencję objął pan Marszałek Województwa Małopolskiego – Jacek Krupa, JM Rektor PK, prof. dr hab. inż. Jan Kazior, Dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska, dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki oraz Dyrektor Instytutu Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza, prof. dr hab. inż. Jacek Schnotale. Już po raz trzeci spotkaliśmy się na Konferencji organizowanej przez studentów ze Studenckiego Koła Naukowego Equilibrium przy owocnej pomocy pracowników Instytutu Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza. Konferencja jest w dużej mierze przeznaczona dla studentów, gdyż w większości referaty wygłaszane są przez doktorantów. To, co wyróżniło trzecią edycję konferencji od poprzednich jest fakt, że w tym roku efektem wystąpień jest niniejsza monografia zbierająca najbardziej wartościowe referaty. Dodatkową atrakcją dla dwóch osób - laureatów naszej konferencji był tygodniowy wyjazd na Cypr we wrześniu 2018 roku w ramach spotkań Młodych Przyjaciół Ziemi. Wyjazd jest koordynowany przez Polski Klub Ekologiczny, z którym Studenckie Koło Naukowe Equilibrium nawiązało ostatnio współpracę.
Konferencja nie odbyłaby się, gdyby nie sponsorzy spośród których wymienię firmę EBM-papst Polska, która jest tytularnym sponsorem Studenckiego Koła Naukowego Equilibrium. Wsparcia Konferencji udzielił również Pan Dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska. W pierwszym dniu konferencji odbyły się dwie sesje. Do południa, na sesji zatytułowanej Bud-czwartek rozważano zagadnienia związane z interakcją pomiędzy budownictwem a środowiskiem, natomiast po południu na sesji Klim-czwartek omawiano zależność instalacje wewnętrzne a środowisko. W piątek, 8 czerwca odbyła się sesja pod hasłem Eko – piątek. Swoje wystąpienia mieli między innymi przedstawiciele fundacji Aeris Futuro, Polskiego Klubu Ekologicznego a także swój referat zaprezentowali przedstawiciele Studenckiego Koła Naukowego, którzy zaprezentowali projekt „Maski antysmogowe” realizowany w ramach działalności koła. Każda sesja zaczynała się od referatu plenarnego zaproszonych gości. Pierwszą sesję otworzył referat dr inż. Agnieszki Lechowskiej zatytułowany „ Innowacyjne rozwiązania techniczne w przegrodach przeźroczystych”, drugą sesję rozpoczął mgr inż. Łukasz Soja – przedstawiciel firmy EBM-papst Polska referatem „EBM- Papst GreenTech- silnik EC od EBM” a w piątek wysłuchaliśmy energetycznego wykładu dr inż. Kazimierza Wojtasa „Nowa klasyfikacja filtrów – rewolucja w wentylacji”. W konferencji uczestniczyło 59 osób, wygłoszono 19 referatów oraz wystawiono jeden poster. Konferencja cieszyła się z wielu patronatów medialnych oraz czasopism branżowych związanych z Inżynierią Środowiska. Swoim patronatem Konferencję objęło 31 patronów medialnych i partnerów: Miasto Kraków, Radio Kraków, Krakowski Holding Komunalny, fundacje Aeris Futuro oraz Recal, Małopolskie Centrum Budownictwa Energooszczędnego i Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego, Małopolsko-podkarpacki Klaster Czystej Energii, Polska Organizacja Rozwoju Technologii Pomp Ciepła, Stowarzy-szenie IdeaTECH, wydawnictwo Seidel-Przywecki, czasopisma: Czasopismo Techniczne; Magazyn Instalatora; Przegląd Komunalny; Rynek Instalacyjny; Technologia Wody; Forum Eksploatatora; Chłodnictwo i Klimatyzacja; Chłodnictwo, Ogrzewnictwo i Wentylacja; Gaz, Woda i Technika Sanitarna; Instal Reporter oraz portale: DlaStudenta.pl, Inzynieria-Sanitarna.com.pl, Klimatyzacja.pl, Ogrzewnictwo.pl, Poradnik Projektanta.pl, PortalKomu-nalny.pl, Energia i my, Oze.pl, GramWZielone.pl, Odnawialne-Firmy.pl.
Przewodniczącym Komitetu Naukowego była dr inż. Agnieszka Lechowska a członka-mi byli: prof. dr hab. inż. Jacek Schnotale, prof. dr hab. inż. Marian Hopkowicz dr hab. inż. Jadwiga Królikowska, prof. PK, dr hab. inż. Jerzy Mikosz, dr hab. inż. Agnieszka Generowicz, prof. PK, dr inż. Jarosław Müller, dr inż. Elżbieta Jarosińska, dr inż. Jacek Sacharczuk, dr inż. Renata Sikorska – Bączek, dr inż. Dorota Skrzyniowska oraz mgr inż. Nina Szczepanik.
redaktor naukowy
Dr inż. Jarosław Müller

Przyznajmy to wprost: jako ludzkość zrobiliśmy wiele, by wywołać chorobę – zmianę klimatu. Książka Recepta na lepszy klimat nie jest jednak o tym, że nasz miejski organizm i tworzący go ludzie kierują się coraz szybciej na łoże śmierci. Przede wszystkim jest o tym, jak zmieniać ten organizm tak, by był zdrowszy, bardziej odporny i mniej zarażał. I byśmy korzyści z tego odczuli już teraz. Natychmiast.
Przykłady, że można działać w tym kierunku, znajdziemy również w Polsce. Wiele z nich w Recepcie na lepszy klimat zebrał Szymon Bujalski – dziennikarz z kilkunastoletnim doświadczeniem znany w mediach społecznościowych jako „dziennikarz dla klimatu".
Bujalski wiele stron zapisał doświadczeniami i opowieściami ludzi, którzy niczym białe krwinki walczą o to, by nie dać się chorobie i stworzyć zdrowsze miasta dla nas wszystkich. W swej premierowej książce pokazuje też, dlaczego tak bardzo potrzebujemy w nich natury, zrównoważonego transportu i czystego powietrza. A wszystko w oparciu nie tylko o naukową wiedzę i fakty, lecz także konkretne działania wdrażane w polskich miastach. W ten sposób Bujalski udowadnia, że troska o nasze tu i teraz oraz troska o klimat nie są czymś przeciwstawnym. To historie o tym samym.
Trzynasta książka z serii MASTO SZCZĘŚLIWE.