Francja. Świat Według Reportera

Wielka podróż przez kontynent, który był świadkiem narodzin pierwszych istot ludzkich i doświadczył tragedii niewolnictwa. Od stolic po pustynie, od dzikich sawann po wioski rybackie, od futurystycznych dzielnic po gęste dżungle, odkryjesz zapierające dech w piersiach krajobrazy, różnorodne ludy i sposoby życia, niezwykłych bohaterów, pomniki, majestatyczne zwierzęta i niezwykłe historie. Podróż pełna kolorów przez różnorodność kultur i piękno afrykańskiego świata.
Przepięknie ilustrowana, niezwykła ksiązka o Afryce. Wybierz się w cudowną podróż po tym kontynencie, poznaj kulturę i przyrodę wielu afrykańskich państw, zwyczaje i kulturę plemion afrykańskich, niezwykłą roślinność i egzotyczne zwierzęta!

Pełen imponujących ilustracji i niezwykłych przygód album o odkrywcach i podróżnikach z różnych epok i różnych części świata. Książka nagrodzona prestiżową BolognaRagazzi Award 2019.

Pieszo, konno, na grzbiecie wielbłąda, na pokładzie statku – śmiałkowie od wieków wyprawiali się w nieznane, by poznać najdalsze krańce Ziemi. Przeżywali niezwykłe przygody i wracali z opowieściami o odległych krainach, ich mieszkańcach i odmiennych kulturach.

Poznajcie ich – podróżników z dawnych i nie tak dawnych czasów. Mnichów, uczonych i kupców, obieżyświatów europejskich, chińskich i arabskich. Słynnych, jak Marco Polo, Aleksander von Humboldt czy Karol Darwin – i nieco mniej znanych, a nie mniej ciekawych, jak Pyteasz, Xuanzang czy kobiety podróżniczki: Jeanne Baret i Mary Kingsley. Przeczytajcie o ich wyprawach i przekonajcie się, jak potężną siłą jest pragnienie, by sprawdzić, co kryje się poza granicami znanego świata.

Udanych podróży!

W 2019 roku książka otrzymała prestiżową BolognaRagazzi Award – jedną w najważniejszych nagród w dziedzinie książki dziecięcej – w kategorii non fiction.

Książka czyni postaci historyczne bardziej ludzkimi, ukazując ich życie osobiste i motywacje ich poszukiwań, nie tylko ekonomiczne czy religijne, ale także wynikające z odwiecznego ludzkiego pragnienia zmierzenia się z nieznanym. Niezależność i odwaga podróżników została po mistrzowsku zinterpretowana przez Bernardo Carvalho, wszechstronnego artystę o niewiarygodnie szerokim wachlarzu technik. Wyraziste czarno-białe ilustracje malowane tuszem przedstawiające ludzi i miejsca przeplatają się z pełnymi barw akrylowymi obrazami tajemniczych abstrakcyjnych krajobrazów. Połączenie stylów i szeroka, otwarta perspektywa pozwalają czytelnikom swobodnie podróżować po ich własnych wyobrażonych światach.

Z werdyktu jury BolognaRagazzi Award

„Miasta i opowieści powstają w podobny sposób: zawsze tworzą je zwycięzcy, dla zwycięzców i zgodnie ze świadectwami zwycięzców” – mówi Sharon Rotbard, izraelski architekt, wydawca i pisarz. A potem krok po kroku pokazuje, jak stworzono mit Tel Awiwu, stolicy państwa Izrael, białego, modernistycznego miasta, które powstało na wydmach z „piany fali i chmur”, a zatem z marzenia.
Owszem, bez marzenia i wizji nie byłoby Tel Awiwu. Ale za ich zasłoną dokonało się coś nader realnego i brutalnego – zniszczenie starej Jafy, miasta Arabów, które dziś znamy jako część izraelskiego miasta, w 1949 roku oficjalnie włączoną w obręb metropolii.
Tel Awiw nie tylko wyparł czy wręcz unicestwił arabską Jafę. Konstruując swoją historyczną i architektoniczną tożsamość, także stale się w niej przeglądał. „Białość” izraelskiego miasta, która w 2004 roku zapewniła jej miejsce na liście światowego dziedzictwa UNESCO, ma zatem przynajmniej dwa źródła. Jednym są opiewane w oficjalnych dokumentach tradycje modernistyczne, zwłaszcza ta wywodząca się z Bauhausu, drugim – na zasadzie kontrastu i zaprzeczenia – przemilczana historia i materialna substancja dawnego, arabskiego „miasta na wydmach”.

„Chopin i Majorka” – pod tym „turystycznym” tytułem kryje się nie tylko barwna gawęda i niemalże literacka opowieść Macieja Patkowskiego o wydarzeniach w Valldemossie na przełomie 1838 i 1839 roku. Jest to glosa do romansów i miłości Fryderyka Chopina z czasów, kiedy był on młody aż do jego wyjazdu z Majorki. To również bardzo osobiste wyznanie autora o tym, jak Chopin i jego muzyka stały się tematem, który do dzisiaj stanowi nieodłączną część jego życia, towarzyszy mu niemal każdego dnia i powoduje, że – mówiąc językiem młodych ludzi – jest „zakręcony” na punkcie Chopina.

Cybulka ma trzydzieści osiem lat, blond bałagan na głowie, różowy plecak i ogromną, niepowstrzymaną pasję – podróżowanie. Tym razem postanawia wybrać się w podróż do Azji, gdzie prowadzi czytelnika przez Tajlandię, Wietnam i Bali. Na wyprawę wybiera się solo, z dwoma plecakami. Czy taka podróż może być dla kobiety bezpieczna? Czy warto się odważyć i ruszyć w świat? Cybulka mogłaby odpowiedzieć prosto: TAK! Ale w książce nie pozostawia czytelnika tylko z jedną odpowiedzią. Rzeczowo opowiada o sposobach podróżowania, noclegach i miejscowych zwyczajach. Nie pomija problematycznych momentów i potrafi się śmiać sama z siebie. Ze swadą i humorem udowadnia, że wyprawa solo jest przede wszystkim ekscytującą, czasami trudną, ale niezapomnianą zabawą. Trzeba się tylko odważyć!

Rozmowy z Afryką Nil to nie rzeka, to coś znacznie więcej. Jest sercem wiosek i miast, widział wzloty i upadki tysiącletnich cywilizacji. Dzisiejszy Nil jest świadkiem wojny w Sudanie Południowym i pokoju na północy Ugandy, życia w dolinach Etiopii i śmierci w więzieniach Egiptu czy Sudanu. Xavier Aldekoa, znany hiszpański reportażysta, podróżuje wzdłuż Nilu, od jego źródeł po ujście, by oddać głos mieszkańcom tych ziem. Napotkani rybacy, wojenni i polityczni uchodźcy, pustynni nomadzi snują swoją wielowątkową opowieść. Autor z podziwem przygląda się ich sile i determinacji, dzięki którym udaje im się przeżyć wojnę, głód, ekstremalną biedę i codzienną przemoc. Dzieci Nilu to historia dyktatur, nierówności, ale też postępu, nadziei i pragnienia wolności. Światy ludzi mieszkających nad świętą rzeką, choć odległe, są nam bliskie, bo Nil to także nasza kolebka. Wszyscy jesteśmy dziećmi Nilu. „Podróż w dół Nilu to łagodne rozlewiska i piętrzące się katarakty: widzimy rybaków w papirusowych łódkach i rebeliantów werbujących 10-latków; słyszymy śmiech chłopców po strzeleniu gola i milczenie udręczonych kobiet w obozach dla uchodźców. Xavier Aldekoa z wiedzą (szeroką) i empatią (jeszcze głębszą) opisuje niewyobrażalne. Polecam!” Kasia Urban, Polska Fundacja dla Afryki, autorka bloga kawalekafryki.pl „Dzieci Nilu to wyjątkowe dziennikarstwo. Aldekoa przemierza mityczną rzekę, a przy okazji potwierdza (co nie zawsze się zdarza) słynne zdanie Ryszarda Kapuścińskiego: źli ludzie nie mogą być dobrymi dziennikarzami”. Enric González, „Jot Down Cultural Magazine” „W książce znajdziemy mnóstwo historii godnych scenariusza filmowego, a są one niczym więcej niż czystą rzeczywistością. (…) Aldekoa przedstawia też wiele ciekawych postaci i codziennych sytuacji, które pozwalają lepiej poznać afrykański kontynent”. Begona González, „El Periódico de Catalunya” „Afryka nie jest priorytetem dla zachodnich mediów, trzeba więc znaleźć sposób, żeby o niej mówić. Aldekoi to się udaje”. Llucia Ramis, „La Vanguardia” „Autor w stylu Kapuścińskiego pokazuje nam również drugą stronę rzeczywistości. (…) Nil to życie, ale także śmierć. I właśnie o tym opowiada Xavier Aldekoa”. gastandosuela.com Xavier Aldekoa, jest nagradzanym hiszpańskim dziennikarzem. Zajmuje się konfliktami i problemami społecznymi współczesnej Afryki. Pisał o Somalii, Demokratycznej Republice Konga, Angoli, Republice Środkowoafrykańskiej, Sudanie i innych krajach afrykańskich. Jest korespondentem „La Vanguardia” w Afryce i współzałożycielem serwisu internetowego „5W”. Finalista prestiżowej nagrody Cirilo Rodrígueza dla najlepszego korespondenta hiszpańskiego za granicą (2016) i zdobywca nagrody Saliou Traoré (2021) za serię reporterską o dzieciństwie w Afryce, opublikowaną w magazynie „National Geographic”. Oprócz książki Dzieci Nilu wydał też Indestructibles oraz Océano África.