Garderoba Cieni

„Świetnie operuje dostojną herbertowską frazą.”

Lampa i Iskra Boża

„Odpowiedzialność za powierzone papierowi (czy dziś ekranowi komputera) słowo cechuje Dawida Junga.”

Odra

„Dawid Jung […] nie waha się igrać z autorytetami.[...] Autor odnosi się do klasycznych tekstów i zjawisk światowej kultury, by przedstawić je w zupełnie innych niż do tej pory kontekstach i perspektywach. Często zabieg ten polega na przeniesieniu tradycyjnych motywów do świata współczesnej popkultury. […] Jego utwory stają się forum rywalizacji starego z nowym, tradycji ze współczesnością, a fundamenty współczesnej kultury zyskują nowy wymiar w zderzeniu z banalnością dnia dzisiejszego.”

Gazeta Wyborcza

Wąska jest ścieżka

pomiędzy obłokiem

i jego nazwą

tak wąska że nigdy

słowo

nie wkroczyło na nią...

Przejmujący tom nowych wierszy Adama Wagi, połączony z jego debiutancką sztuką, nigdy wcześniej niepublikowaną. Przewijającymi się tematami, potraktowanymi pół żartem, pół serio, są starość i śmierć. Ciepło bijące z tych tekstów mądrze koresponduje z motywami biblijnymi, pytaniami filozoficznymi i eschatologicznymi. Nad wszystkim, jak zwykle u Wagi, góruje aura swady, zadumy i erudycji.

***

Podchodzi i mówi: - Spójrz mi w oczy.

- To niemożliwe – mówię. - Ty ich nie masz, a moje gasną. Inne zmysły też…

Przerywa: - Wystarczy mi dotyk.

To niezwkle radosna chwila, kiedy można powitać nowy poetycki talent, szczególnie jeśli debiutuje ktoś tak młody. Dlaczego więc taki tytuł: "Debiut przed debiutem" ? Nie chodzi o asekurację. Tytuł taki to po prostu zachęta do namysłu dla samej Poetki i dla jej czytelników w jakim stopniu ta poezja jest dokonaniem, a w jakim obietnicą.

Iwona Świerkula znów jest na poetyckiej warcie, podczas której żaden obraz, żaden detal czy półsłówko nie mogą się prześlizgnąć bez czułej identyfikacji. Mimo że to “Demakijaż”, na szczęście nie zmyjemy z autorką piękna świata, co najwyżej zdemaskujemy kilka uczuciowych konstelacji i romantycznych wybryków. Czy ta poezja pudruje nosek? Czasem tak – ważniejsze jest jednak to, że zostawia w nas ślady jak rozmazany tusz i hieroglify spisane szminką na lustrze. Trzy gracje (ekfraza do zdjęcia Diany Arbus) dwie wstrzymały oddech trzecia robi zdjęcie no chodź już do nas jedno wystarczy mam nadzieję że nie wyszłam tak okropnie jak poprzednio mocna kawa i dym z papierosów przyprawiają rozmowę to lepsze niż nowy kapelusz przed lustrem wciąż wojna o detale i plotki które nigdy się nie kończą Maria odeszła na nowotwór Vanessę Alzheimer zaprosił do domu opieki ale my trzy w błysku flesza jesteśmy jak dawniej potem można rozpiąć guzik w spódnicy pamiętasz jak on się w tobie kochał ten Manuel był cholernie przystojny a ty w sukience w róże słuchałaś Amalii Rodrigues czy Manuel jeszcze wróci tego nie wiem twój Antonio dusza towarzystwa ależ był zazdrosny szkoda że nie ma go wśród żyjących pamiętasz jak się dąsał kiedy wypiłaś butelkę porto i tańczyłaś flamenco na stole jakie to smutne Diano że po zdradzie Gabriela wolisz książki i przed snem kieliszek Madeiry wypijmy więc za to by nasze spotkania trwały dłużej niż wyblaknie ta fotografia Ceremonia tłuczenia filiżanki parzy herbatę próbuje pogodzić to czego nie da się pogodzić drogę i dach bierze łyk za gorące zerka na podłogę tyle kroków już naliczyła płucze filiżankę i nie wie gdzie powiesić bezdomny obraz zaraz weźmie gwoździe i młotek ciekawa dokąd ją zaprowadzą gotowanie jak pielenie ogrodu zlew zarasta naczyniami obok na półce książki bez ciepłych palców aż do sufitu opowieść na opowieści rozluźnia dłonie wtedy on biegnie po schodach jakby chciał posklejać to co już w skorupach Iwona Świerkula Absolwentka SGH w Warszawie. Matka trzech córek. Wydała jedenaście książek poetyckich: “Ostre hamowanie” (2008) sponsorowane przez PLL LOT SA, “Anioł Pański” (2009), “Kiedy czas pisze wiersze” (2015), “Przyprawy” (2016), “50 wierszy na godzinę” (2016) – I nagroda IX edycji Ogólnopolskiego Konkursu im. W.S. Sebyły w Będzinie, “Polskie fado” (2018), “Płacz sosny” (2019), “Odcienie Fudżi” (2020), “To jeszcze nie raj” (2021) i “Gołoborza” (2021). Laureatka wielu nagród poetyckich. Jej wiersze są opublikowane w kilkudziesięciu almanachach pokonkursowych.

Poeta odkrywa paradoksy oparte na nieoczekiwanych wykolejeniach słów i znaczeń. Rozbierane albo zderzane ze sobą związki frazeologiczne podważają utrwalone gnozy i klisze narzucane przez automatyzm wypowiedzi. Kolizje fonetyczne i semantyczne inspirują do reinterpretacji poglądów na świat i sprawy ostateczne, kształtują nowe horyzonty poznawcze i aksjologiczne. Autor odważnie wchodzi w labirynty cudzych słów, co jest nieuniknioną konsekwencją posługiwania się każdym językiem, ale porusza się po śladach z analityczną wrażliwością, oceniając wszystkie drogowskazy na przetartych ścieżkach, także te, które skazują na błądzenie i zwodzą na manowce. Czterej pancerni, bohaterowie kultowego serialu, po latach zostają skojarzeni z jeźdźcami apokalipsy, a II wojna światowa z telewizyjnego ekranu z późniejszymi wojnami: tą na Bałkanach i najnowszą, ukazaną w sposób przejmujący na Ukrainie. Pamięć indywidualna, historyczna i kulturowa jednoczą się w zaskakująco wspólną przestrzeń wielospójnych asocjacji za sprawą giętkiego języka i jego aktów płodnego nieposłuszeństwa.z posłowia Piotra Michałowskiego