Garść Pełna Uczuć

„Świetnie operuje dostojną herbertowską frazą.”

Lampa i Iskra Boża

„Odpowiedzialność za powierzone papierowi (czy dziś ekranowi komputera) słowo cechuje Dawida Junga.”

Odra

„Dawid Jung […] nie waha się igrać z autorytetami.[...] Autor odnosi się do klasycznych tekstów i zjawisk światowej kultury, by przedstawić je w zupełnie innych niż do tej pory kontekstach i perspektywach. Często zabieg ten polega na przeniesieniu tradycyjnych motywów do świata współczesnej popkultury. […] Jego utwory stają się forum rywalizacji starego z nowym, tradycji ze współczesnością, a fundamenty współczesnej kultury zyskują nowy wymiar w zderzeniu z banalnością dnia dzisiejszego.”

Gazeta Wyborcza

Czy pięć wieków po Kolumbie można na nowo odkryć Amerykę? Mając za przewodnika Adama Majewskiego — z pewnością tak. Autor Ameryki prowadzi nas bowiem — niczym mityczny Fanes — śmiałą poetycką frazą rodem z Walta Whitmana przez wszechświat tego kontynentu. Od lodów w Quarry Ice Park po rozgrzany białą kulą słońca Nowy Meksyk, od chłodnej fali niosącej surferów z Los Angeles do zawłaszczonego śladem człowieka Srebrnego Globu. Wsiadamy na pokład Blue Birda TC/2000, z głośnika Lana Del Rey i Chroma Key… I w drogę.

Magdalena Ficowska-Łuszczek – poetka, dziewczyna z okładek pism minionych lat. Urodzona w Warszawie, dziesięć lat mieszkała i tworzyła w Zakopanem. Członkini Związku Literatów Polskich, laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich, trzykrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Debiutowała w 1977 r.

w tygodniku studenckim „ITD”, publikowała wiersze w prasie literackiej: w „Kulturze”, „Literaturze”, „Odrze”, „Poezji”, „Nowym Wyrazie” oraz „Katoliku”, „Dunajcu”, „Gazecie Krakowskiej”, a także w „Świerszczyku” i „Płomyczku”.

Od 1991 r. współpracowała z redakcją literacką 2 Programu Polskiego Radia jako autorka słuchowisk i miniatur poetyckich. W 1997 r. została zaliczona przez paryskie wydawnictwo TEMOINS w poczet czterdziestu czterech czołowych współczesnych poetów polskich – wiersze Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek opublikowano w wydanej we Francji "Antologii poezji polskiej 1975–1990" obok utworów Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Jej wiersze umieszczono też w "Antologii nowej polskiej' poezji Borysa Dankowa z 2006 r., wydanej w Bułgarii. W Polsce umieszczono Poetkę w leksykonie Lesława Bartelskiego "Polscy pisarze współcześni 1939–1991", Wydawnictwo Naukowe PWN, oraz w "Antologii tysiąclecia – poezja polska" pod red. Aleksandra Nawrockiego, Wydawnictwo IBiS, Warszawa 2002. Tomiki Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek znajdują się w Bibliotece Nobla w Sztokholmie i w Bibliotece Papieskiej w Watykanie.

Ukazały się następujące jej tomiki poezji:

"Serce się powtarza" – Nowy Sącz 1984,

"Wzburzony sen" – Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987,

"Nefertari – obłok pyłu na drodze" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 1999,

"Na podobieństwo swoje" – Warszawa 2000,

"Urwisko" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2006,

"Zaklinanie szczęścia" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2010,

"Gniew motyla" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2014,

"Jak Feniks z popiołów" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Wiersze wybrane – SELECTED POEMS" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Rajski ptak" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2018,

"Wilki" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Anielica" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Gwiazda" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Bogini" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"1,5 sekundy do Raju" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"Na szczęście są chmury" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2021,

"Przerwana omerta" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022,

"Zapadnia" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022.

"Anihilacja" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2023.

Wydała też baśnie i wiersze dla dzieci:

"Tatrzańskie opowieści" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Wielka wróżka" – Toruń 1993,

"Orzeszek" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Powrót wielkiej wróżki" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 2000.

"Oto wiersze. Pisałem je prawie całe życie.
Niektóre opatrzone są pewną, albo przypuszczalną, datą powstania. Inne wypadły z czasu, nie wiem, kiedy przyszły, albo nie wydaje mi się to ważne.
Ważna jest ta chwila, chwila, w której wiersz jest czytany. Wtedy wiersz żyje naprawdę."

Piotr Wojciechowski

Składają się nań wiersze tworzące pojedyncze mikrohistorie, narracje układające się w opowieść o dojrzewaniu do niełatwej prawdy o świecie, o konfrontowaniu się z mitami dzieciństwa i wczesnej młodości. To opowieści, do których chce się wracać. W tych emocjonalnych i jednocześnie zabarwionych lekką ironią wierszach łatwo odnaleźć własne doświadczenia, w wymiarze osobistym i kulturowym.

Krzysztof Bencal vel Benon Punicki – w swoim poetyckim frontalnym ataku – nie bierze jeńców. To poezja bezkompromisowa i obrazoburcza, bo poeta nie waha się pisać, że człowiek to nie tylko mięso, krew, ale i gówno, a jeśli tak, to – jakby nie patrzeć – taki sam jest Bóg, skorośmy są ulepieni na jego podobieństwo. Proste? Tak, proste, ale nie prostackie! Czytajcie, ale bądźcie ostrożni, gdyż lektura tych wierszy może zaszkodzić waszej wysublimowanej szlachetności. (Maksymilian Truteń)