Gleboznawstwo

Wiedza w książce podana jest w sposób tradycyjny bez zbytniego teoretyzowania i matematyzowania zagadnień. Obejmuje: - ekonomikę i organizację produkcji roślinnej i zwierzęcej, - zasady rachunku ekonomicznego, organizacji pracy, zarządzanie procesami produkcyjnymi, kierowanie zasobami ludzkimi w rolnictwie, - obliczanie wartości produkcji, kosztów produkcji i dochodu rolniczego, możliwości i zasady sprzedaży, przetwórstwa, transportu, marketingu.

W monografii przedstawiono koncepcję zrównoważonego rozwoju oraz relacji między nim a rozwojem gospodarczym, polityką, kulturą, dziedzictwem kulturowym i zarządzaniem zasobami oraz omówiono strategie jej wdrażania w rozwijających się krajach Ameryki Łacińskiej. Autorka opisuje programy modernizacji rolnictwa, zmiany funkcjonalne zachodzące na wsi i problemy wynikające z wprowadzania na wieś nowych, nierolniczych funkcji. Zwraca przy tym uwagę na czynniki oraz uwarunkowania społeczne, ekonomiczne i środowiskowe utrudniające zrównoważone gospodarowanie zasobami wsi. W pierwszej części monografii dokonano przeglądu problemów charakterystycznych dla krajów tego kontynentu, występujących: w Peru, Meksyku, Boliwii, Wenezueli, Kolumbii, Urugwaju, Kostaryce, Argentynie, Brazylii, Ekwadorze, Paragwaju i Chile. W części drugiej, empirycznej, poddano analizie dane z trzyletnich badań, prowadzonych w trzech dystryktach peruwiańskiego regionu Sierra: we Frias, Viques i Surco.
Książka skierowana jest przede wszystkim do środowisk akademickich, a także jako podręcznik dla studentów i wykładowców takich kierunków, jak geografia, ekonomia, socjologia, antropologia, politologia i historia, na których prowadzone są wykłady poświęcone kwestiom niedorozwoju i ubóstwa oraz dróg i koncepcji wychodzenia z tej sytuacji, uwzględniających możliwości operacjonalizacji zasad zrównoważonego rozwoju. Z pewnością będzie to także interesująca lektura dla przedstawicieli agencji rządowych i organizacji pozarządowych, zaangażowanych w przygotowywanie strategii oraz tworzenie programów rozwojowych.

W książce zebrano wiadomości niezbędne osobom będącym użytkownikami opryskiwaczy służących do opryskiwania roślin. Przedstawiono odnośne przepisy prawne, charakterystyki środków ochrony roślin, zakresy i zasady wykonywania oprysków oraz zasady bezpieczeństwa wobec związanych z opryskami zagrożeń dla ludzi i otoczenia.
Książka jest pomyślana jako podręcznik dla uczestników szkoleń dotyczących użytkowania środków ochrony roślin.

Celem książki jest prezentacja, analiza i ocena ważniejszych procesów oraz zjawisk towarzyszących rozwojowi polskich obszarów wiejskich, zarówno obecnie, jak i w dłuższej perspektywie. Zamierzeniem autorów jest ukazanie specyfiki tych terenów, a także tendencji rozwojowych wynikających z cech charakterystycznych obszarów wiejskich oraz zmiennych warunków otoczenia. Zaprezentowane treści mogą z jednej strony stanowić uzupełnienie luki badawczej dotyczącej współczesnych wyzwań rozwojowych obszarów wiejskich, prezentując wieloaspektowe oraz interdyscyplinarne ujęcie problemu, z drugiej stanowią podstawę zagadnień omawianych podczas wykładów i ćwiczeń w ramach przedmiotów, obejmujących m.in. politykę rozwojową obszarów wiejskich, finansowanie rozwoju wsi, zrównoważony rozwój terenów wiejskich.
ze wstępu

Monografia stanowi spójne opracowanie dotyczące wybranych elementów rozwoju obszarów wiejskich. […]
Przeprowadzone rozważania teoretyczne i analityczne oraz sformułowane na ich podstawie oceny diagnozują w sposób kompleksowy omawiany problem badawczy.
z recenzji dr hab. Małgorzaty Juchniewicz

Nie ma jednej prawdy o pegeerach, mimo że wszystkie powołano do życia jednym dekretem i zamknięto jedną ustawą. Miały gwarantować wydajność, stabilne zatrudnienie i postęp techniczny wsi. Na niemal pół wieku zdominowały jej pejzaż, choć tworzono je również na terenie miast. Jednak rzeczywistość zweryfikowała wielkie plany i propagandowe postulaty władzy. Jak się okazało, każde państwowe gospodarstwo rolne było osobnym organizmem, zarządzanym lepiej lub gorzej. Poszukując prawdy o codzienności ich mieszkańców, Bartosz Panek zadaje pytania: ile naprawdę wiedzieli rządzący o funkcjonowaniu kombinatów? Jak wyglądało życie ludzi, którzy wzięli udział w tym wielkim projekcie? Jak od środka wyglądał proces prywatyzacji? Jakie są materialne i niematerialne ślady po pegeerach? I wreszcie – czy popegeerowskie pochodzenie wciąż jest stygmatem? Rozmawia z dyrektorami wzorcowych kombinatów, którzy czasy postępu, usystematyzowanej pracy i zorganizowanego życia po godzinach wspominają z nostalgią. O ciężką pracę w często spartańskich warunkach pyta tych, którzy – zmęczeni okupacją i tułaczką – z różnych zakątków Polski przyjeżdżali w poszukiwaniu zatrudnienia. Wczytuje się w artykuły, opracowania naukowe, śledzi relacje mediów, które otwarcie mówiły o rzekomo wyuczonej bezradności mieszkańców pegeerów. Sprawdza też, co zostało z kombinatów trzydzieści lat od ich likwidacji. Zboże rosło jak las to reporterska próba odpowiedzi na pytanie – czy wszędzie było aż tak źle?

Żywność jest źródłem składników odżywczych dla człowieka, ale też idealnym środowiskiem rozwoju wielu mikroorganizmów. Dlatego higiena wytwarzania żywności to jeden z najważniejszych elementów produkcji spożywczej.
Publikacja omawia zagrożenia chemiczne, mające wpływ na produkty spożywcze z perspektywy mikrobiologii. Są one wynikiem oddziaływania dodatków do żywności, zanieczyszczeń pochodzących od materiałów do pakowania, substancji chemicznych wykorzystywanych w systemach czyszczących oraz toksyn mikrobiologicznych. Wszystkie zagadnienia przedstawione są na przykładach i dotyczą m.in. histaminy w rybach i produktach rybnych, toksyn biologicznych i przyczyn ich występowania, czynników wpływających na powstawanie biofilmów i strategii kontrolnych oraz zagrożeń ze strony Escherichia coli.
Książka jest adresowana do chemików, mikrobiologów, technologów żywności, przedstawicieli zawodów medycznych oraz weterynarzy.